დილით ჩიტების ჭიკჭიკმა გამომაღვიძა მზის სხივები კი უსირცხვილოდ დამთამაშებდნენ სახეზე ავდექი სპორტულებში გამოვეწყვე და
სარბენად გავედი ბოლოდროს ძალიან გავზარმაცდი ამიტომაც დროა ცხოვრების ძველ ეტაპს დავუბრუნდე ყოველთვის მინდოდა ბალერინა ვყოფილიყავი მაგრამ ხომ გაგიგიათ არა ადამიანს ოცნება ფონს ვერ გაიყვანსო მაგრამ ამჯერად ყველაფერი გამომივა !!

სახლში მისულს ოჯახი უკვე სუფრასთან მოკალათებული დამხვდა მიკვირს დემეს და ლუკას სახლის გზა გაახსენდათ ეს უკანასკნელიც პირში ისე იტენიდა საჭმელს რომ მეგონა დაიხრჩობოდა : )

- დე სად იყავი ?

-დავრბოდი გამოვიცვლი და ჩამოვალ ..

* * *

-ესეიგი ძალიან სერიოზულ თემაზე უნდა დაგელაპარაკოთ მჰჰ.. მოკლედ რადგან უკვე სრულწლოვანი ვარ და სტუდენტიც დამოუკიდებლად მინდა ვიცხოვრო !

- რატო ოჯახთან ცხოვრება გრეხია გოგო ?

- აუ დემე რა შუაშია უბრალოდ მინდა რაა პატარა ბავშვივით გამოვბუსხე ტუჩები მა , დე თქვენ მაინც თქვით რამე რაა

- მე რას მეკითხები მია მამაშენმა გადაწყვიტოს მეც მეტი არ მინდოდა და საყვარელი ლეკვივით გადავაგდე უკან თავი
-ხო იცი არა როგორ მიყვარხარ

-ერთი პირობით ყოველ დღე დამირეკავ და ბინას სადმე ახლოში იყიდი


-თანახმა ვარ !! და ისე ჩავეხუტე რამის დავახრჩე საწყალი კაცი

- ოხ დაო კობრა ხარ რა აი უკვე დაზვერილი რო ყავს მსხვერპლი და რო შემოეხვევა ხოლმე ტანზე

-ლუკაა გაჩუმდი თორე გეფიცები აგკუწავ !!

- კარგი ხო .. ისა ერთ კვირაში უნი გეწყება ხომ?

-კი !! და ისე გავიჯგიმე წელში თუ არ გადავტყდებოდი არ მეგონა


ერთ კვირაში კი ცალ ხელში ბინის გასაღები მეჭირა მეორეში კი იმის დასამტკიცებელი საბუთი რომ უვე სტუდენტი ვიყავი ავდექი ცისფერი შიფონის კომბინიზონი ჩავიცვი თმები კოსად შევიკარი და ამ ყველაფერს მსუბუქი მაკიაჟიც დავუმატე სწრაფად დავავლე ბინის გასაღებს ხელი და გეზი უნივერსიტეტისკენ ავიღე .....

-გოგოებო !

-მიაკო მოხვედი

-აჰამ აბა გილოცავ დღეიდან იწყება ჯოჯოხეთი - ხო : ))

ცერემონიაც დამთავრდა და პირველ კლასელებივით შეგვყარეს კორპუსებში მაღალკურსელები კი ისეთი სახით გვიყურებდნენ რომ თავი დებილი პინგვინი მეგონი მეგონა რომელსაც აუცილებლად დავიწყდებოდა აუდიტორიის ნომერი ან საერთოთ დაიკარგებოდა კურსელებიც გავიცანი და დამღლელი დღე კაფეში წასვლით დავამთავრეთ გოგოებმა

- ეს რაიყო გოგო თავი პირველ კურსელი კი არა ორი წლის ბავშვი მეგონა

- აბა ჩევნ გვკითხე ნინიჩკა

- კაი დავიკიდოთ სხვა რა ხდებოდა გაიცანით კურსელები ?

-კი მე და მია ერთ კორპუსში ვართ

- ხო..

წყნარად ველოდებოდით როდის მოიტანდა მიმტანი შეკვეთას მაგრამ ვინ გაცდის ? ვხედავ როგორ მიყურებს ვაჩე მეორე მაგიდიდან და ნელ ნელა ჩემსკენ მოდის არა მაინც როგორი სიმპატიურია რა ჩემი სახელის გაგობებისას ტანში ჟრუანტელმა დამიარა როგორ აქვს ესეთი ბოხი ხმა არ ვიცი

-ვაჩე აქ საიდან

- საძმაკაცომ შემოვიარეთ ისე ცნობისთვის ჩემი კაფეა

-ამმ მართლა არ ვიცოდი

- დავიჯერო ესეთი სიმპატიური ვარ რო ჩემი შემხედვარე ვეღარ ლაპარაკობ ?

- იმედები უნდა გაგიცრუოთ მაგრამ ბებრები არასდროს მომწონებია და არც ეხლა მომწონს

- გოგო ნუ ასარსარებ მაგ ენას თორე გაფრთხილებ ცუდად დამთავრდება ფისო მოდის და ტუჩთან ისე ახლოს მკოცნის რომ რამის მომპარა პირველი კოცნა ამ იდიოტმა !!

-აუფ ეს "ზე" სიმპატიური არსება ვინ იყო ჩემ დაქალს რომ ჩაგდებინა ენა მუცელში ? წარბები ამითამაშა მარიამმა

-მარიამ იცოდე დაგცხრილავ ბაბუაჩემის კალაშნიკოვით

-ვა ბაბუაშენს კალაშნიკოვიც ქონდა ?

-მარიამ მეთქი
-კარგი ხოო .. უჟმური

მთელი გზა მობუზული ვიყავი რაც ეს ბიჭი გამოჩნდა ჩემ ცხოვრებაში ყველაფერი თავდაყირა დამიყენა არა მია მოეშვი მასზე ფიქრს ვსო .. სახლში მისულს თვალში წითელი ვარდები მხვდება წერილთან ერთად წერილს ვნხსნი ..


მეგობრებო აბა როგორი იყო იმედია გამომოვიდა დიდი თავი ველოდები თქვენ შეფასებას