მიამ თორნიკეს შეხადა თუარა მაშინვე იგრძნო რომ რაღაც რიგზე ვერ იყო მაგრამ მისთვის სულერთი იყო, ის თუ რახდებოდა თორნიკეს თავს, ამიტომაც კითხის დასმა არც უფიქრია, თავგზაბნეული თორნიკე მიას გვერდით დაჯდა და გატოკებასაც ვერ ბედავდა მღელვარებისგან, ნიკამ მაშინვე მოწვა სიტუაციის სიმძიმე და მიას გასაგონათ გადაულაპარაკა თორნიკეს
-გამომყევი რაღაც უნდა გითხრა-თან ადგა და აივანზე გავიდა, თორნიკეც ინსტიქტურად გაყვა როგორცკი აივანზე გავიდა ცივი ჰაერის ნაკადმა აზრზე მოიყვანა -რა გჭირს?-ნიკას ძალიან უკვირდა თორნიკეს ეს მდგომარეობა
-თათა მოვიდა
-მეკაიფები ხო?
-ვგავარ იმ ადამიანს ვინც კაიფის ხასიათზეა?
-მეგონა მაგ, ანუ მასთან ყველაფერი დაამთავრე
-დავამთავრე-გაბრაზდა თორნიკე
-აბა სახლში რატო ამოგადგა
-იმიტომ რომ ვერ შეიგნო რომ
-ეტყობა კარგად ვერ აუხსენი
-ორი თვის უკან ძაან მთვრალი ვიყავი და...
-არ მითხრა რომ..
-ანუ მაგასთან ავედით და...
-და მასთან იწექი?-ნიკა გაოცდა -იმ ყველაფრის მერე
-არა, შანსი არაა, მემახსოვრებოდა, უნდა სიტუაციით ისარგებლოს, შანსი არაა იმ ყველაფრის მერე რამე ყოფილიყო ჩვენ შორის
-აბა სახლში რატო აყევი
-უბრალოდ არავის თავი არ მქონდა და მაგიტო, თან მთვრალი ვიყავი
-ეხლა რაუნდა შენგან ვერ გავიგე
-მეუბნება ორსულად ვარო შენგან-თორნიკემ ნიკას ახედა და ბრაზისგან მოაჯირს დაარტყა ხელი
-თორნიკე ხო ხვდები რო მაგარ დანძ. ხარ? მიამდე თუ მივა ეგ ყველაფერი ხოიცი არ გაპატიებს
-შანსი არაა ჩვენშორის არაფერი ყოფილა დარწმუნებული ვარ
-რატო მიიყვანე ეგ საქმე აქამდე?
-ხოიცი თათა მაგრად მეკიდა სერიოზულათ არც აღვიქვი რომ მითხრა, მითუმეტეს არ მიფიქრია რომ კიდე დევნას დამიწყებდა
-გინდა მე მოვაკეტინო?-ნიკას სძულდა ეს თავნება აწყვეტილი გოგო
-არა თავად მოვუგვატებ ხვალვე
-მიამ შეგატყო რომ აირიე
-ვიცი მაგრამ თავს მაინც ვერ მოვერიე
-მისმინე ეხლა თავი ხელში აიყვანე და თათაზე ფიქრს მიაზე ოფიქრო ჯობს
-მამა მოვიდა-თიკა გავიდა აივანზე, თორნიკე სახლში შევარდა ნიკამაც შესვლა დააპირა -ნიკა-თიკამ გზა მოუჭრა
-რაა?-ნიკამ დაბღვერილმა შეხედა
-გთხოვ შანსი მომეცი
-ვერ გაიგე რა გითხარი ყველაფერი მორჩათქო?!
-უფლება არ გაქ ასე მომექცე
-თორნიკეს და შენი ოჯახის გამო გცემ პატივს და გიტან თორემ რასაც იმსახურებ იმას მიიღებდი დიდი ხნის წინ
-უბრალოდ კოცნა იყო თან მან მაკოცა
-კარგად დავინახე ისიც რომ წინააღმდეგი არ იყავი
-ნიკა
-მისმინე თუ არ შეწყვეტ ამ სისულელეებს დავივიწყებ ვინ ხარ და იმას მიიღებ ჩემგან რასაც იმსახურებ-ნიკამ აივანზე დატოვა გოგონა და სახლში შევიდა.
ზურა და ქეთი ისე შესციცინებდნენ თვალებში ერთმანეთს რომ მიას უკვირდა, როგორ შეიძლება ადამიანი ამდენი წელი იყოს ერთი ადამიანის გვერდით და ბედნიერებისგან უციმციმებდეს კვლავ თვალები
-მია ჩაი ან ყავა ხომარ გინდა შვილო-ქეთი ძალიან ზრუნავდა რძალზე
-არა არ შეწუხდეთ
-დედა ცივი ყავა უყვარს ნაყინით-თორნიკემ მიას შეხედა და გაუღიმა
-ხოდა მოვუმზადებ, თქვენც ხომარ მიირთმევთ?-გადახედა სტუმრებს
-მეც დავლევ -ნიკამ გაუღიმა -ოღონდ მე რო მიყვარს
-კარგი შვილო-ქეთი გავიდა და მზადება დაიწყო
-დე მეც რაა-თორნიკემ გასძახა, მიას გაუკვირდა არ ეგონა თორნიკეს ყავათუ უყვარდა...მია ფაქტიურად დაკითხეს გაარკვიეს რა უყვარს, რა არ უყვარს, რა მოწონს, რა არ მოწონს, მოკლეთ სცადეს ყველაფერი გაერკვიათ მასზე...
როცა სასმელმა იმოქმედა და ყველას მოეკიდა ზურამ მუსიკა ჩართო და ქეთი გაიწვია საცეკვაოდ, მია კვლავ გაკვირვებული ადევნებდა თვალს ამ ორ ასაკიან მაგრამ ბედნიერ ადამიანებს, ქეთი იცინოდა და ზურა კი ცდილობდა მუსიკას აყოლოდნენ
-წამო-თორნიკე წამოდგა და მიას ხელი ჩაკიდა, მია ისე იყო მათი ყურებით გართული ვერც მოხვდა როგორ წამოდგა და გაყვა ოთახის ცენტრში, როგორცკი ახალი მუსიკა ჩაირთო და თორნიკემ წელზე მოხვია ხელები მააინვე დაიძაბა და ინანა რომ გამოყვა საცეკვაოდ, მაგრამ გვიანი იყო უკვე და თავადაც მოხვია კისერზე ხელები, თორნიკე მიას დააცქერდა სახეზე და ხმადაბლა უთხრა
-მია სიგოჟემდე მიყვარხარ-შემდეგ ცხვირხე აკოცა და თავი მის თმაში ჩარგო, მიას ცხვირი აეწვა და მოწოლილ ცრემლებს მთელი ძალით უწევდა წინააღმდეგობას, გული სტკიოდა რომ თავად ძალა არ ყოფნიდა ეთქვა თუნდაც რაიმე თბილი სიტყვა მისთვის, გრძნობდა მის გიჟურ სიყვარულს მაგრამ ეს ყველაფერი კიარ აბედნიერებდა არამედ ტკივილს აყენებდა. როცა სასმელი ყველას მოეკიდა დაშლა გადაწყვიტეს და წავიდნენ მეზობლები და მეგობრები, ქეთიმ თორნიკე და მია ოთახამდე მიაცილა
-აი შვილო ესაა თქვენი ოთახი-კარი შეაღო სააბაზანოც აქა-გვერდითა კარზე მიუთითა
-ალაგებაში დაგეხმარებით-მიამ გაბედა და ხმა ამოიღო
-არა რას ამბობ თქვენ დაისვენეთ მე მივხედავ-ქეთი მიბრუნდა მაშინვე და მარტო დატოვა, თორნიკე ოთახში შევიდა და მიას შეხედა რომელიც კართან იდგა მორიდებით, თორნიკე მიუახლოვდა ხელი ჩაავლო მაჯაში და ოთახში შეიყვანა დაძაბული გოგონა
-მოგწონს?-მიას ამღვრეულ, თვალს არ აშორებდა, სითამამე შემატა ალკოჰოლმა და მიას ტუჩის კუთხეში აკოცა
-კი-უპასუხა ძალდატანებული ღიმილით-თორნიკემ ხელი გაუშვა მის მაჯას და თამაზე ჩამოუსვა თითები, მია კვლავ სუნთქვაარეული იდგა და გატოკებას ვერ ბედავდა, თორნიკემ მისი სახე ხელებში მოიქცია და მის ტუჩებს დაეწაფა, იმდენად სწრაფად და მოულოდნელად გააკეთა ეს რომ მია სულ აირია, აიბნა, ვერც წინააღმდწგობა გაებედა და ვერც კოცბას პასუხობდა, როცა თორნიკე როგორციქნა მოწყდა მის ტუჩებს და მიამ ამოისუნთქა, ახლა ყელზე მიაწება ცხელი ვნებაარეული ტუჩები, მია გაიყინა და როცა თორნიკესთან ერთად გადაიქცა საწოლზე იგრძნო როგორ გამალებით დაიწყო გულმა ცემა, როგორ აუდუღდა სისხლი, თორნიკე მთელი სხეულის სიმძიმით დააწვა მიას ზემოდან და მის არეულ სახეს დააცქერდა, გოგონას წინააღმდეგობოს გაწევა სურდა მაგრამ არც ძალა შესწევდა ამის და არც გამბედაობა, ამიტომ დანებდა მის სურვილს, თორნიკე გრძნობდა მიას წინააღმდეგობას, ამიტომ ხელები დაუჭირა, თავალებამღვრეული, მიას გახშირებულ სუნთქვას უსმენდა თითქოს, შემდეგ ისევ მის ყელს მიაწება ტუჩები და იქამდე არ მოეშვა სანამ მოზღვავებული ვნებები ოდნავ არ დაიცხრო და როცა მიას სახეს დააცქერდა კვლავ და მის თვალებში დაინახა მოწოლილი ცრემლები რომელიც გადმოუცვივდა თორნიკეს დაჟინებული მზერის გამო, გაგიჟებულმა ბიჭმა უარესად მწარედ მოუჭირა თითები მაჯებზე და მერე გაავებული წამოვარდა, სკამს წიხლი დაარტყა ყვირილით -ამის დედაც -და გარეთ გავარდა, კარი ისე გაიჯახუნა მია შეხტა, მიაც ადგა და ცრემლები შეიშრო თუმცა რაციფრო ცდილობდა დამშვიდებას უარესი ემართებოდა, მალე ქეთი შევიდა ოთახში
-დამშვიდდი-მია გულში ჩაიკრა-ზედმეტი დალია-მია სამზარეულოში გაიყვანა და ჩაის კეთებას შეუდგა
მალე მოამზად და მიას დაუსხა, თავისთვოსაც დაისხა და მაგიდას მიუჯდა სადაც მია ისევ სლუკუნებდა -მისმინე შვილო ასე ნუ განიცდი, თქვენ ჯერ კიდევ იმდენი განსაცდელი გელოდებათ
-ვაწყენინე-ამოიბლუდუნა მიამ, გრძნობდა ეომ თავად იყო დამნაშავე ყველაფერში
-ვხვდები რაც მოხდა-ქეთი განზრახ არ უყურებდა მიას სახეში რომ არ დაებნია უფრო და შერცხვენოდა მიას მისი - ნუ ღელავ, ასე იმიტომ მოხდა რომ ნასვამია და თავი ვერ მოთოკა, ანუ ხომ გესმის რასც ვგულისხმობ, შენი არ ესმის მას, ამიტომ თავს კი ნუ იდანაშაულებ ეცადე აუხსნა
-ძალიან ცუდად ვარ
-რომ გამოფხოზლდება პირიქით ინანებს რომ განერვიულა
-არა მე ვარ დამნაშავე ყველაფერში
-შენ არა ისაა, მან ყველაფერი იცოდა
-ხო მაგრამ მე უნდა დამერწმუნებინა რომ ჩვენ არ არსებობს და...
-მია შვილო თორნიკეს მართლა უყვარხარ, თან მართლა სიგიჟემდე უყვარხარ, ასე რომ არ იყოს ამ ყველაფერს არ გააკეთებდა შენსგამო, რადგან შეგიყვარა ესეიგი თავსაც არ დაგანებებდა, შენ რაცარუნდა გემტკიცა რომ ვერ შეიყვარებ ან მსგავსი რამ ის მაიც არ შეგეშვებოდა, ის ასეთია, უარს არ იტყოდა და არც თქვა არაფრის გამო შემზე,
-ძალიან მიჭირს თქვენთან ამაზე საუბარი
-ნუ გერიდება შვილო, ახლა შენი ოჯახი ჩვენ ვართ, მეც ქალი ვარ და მესმის ყველაფერი, ნუ ღელავ თორემ ხვალ ძალიან ინანებს რომ მისგამო ტიროდი
-ახლაც ვნანობ-გაისმა თორნიკეს ხმა სამზარეულოს კართან, მიამ მიიხედა მისკენ და მალევე აარიდა თვალი -მია მაპატიე-თორნიკე მიუახლოვდა და მის გვერდით სკამზე დაჯდა
-შეეშვი ჩემ გოგოს-ქეთიმ ააყენა თორნიკე და სამზარეულოდან გააგდო, რადგან მიხვდა რომ მია უარესად აღელდა. თორნიკე მისაღებში სავარძელში ჩაეშვა და მამას მიაჩერდა
-ასე ნუ მიყურებ-ზურას გაეცინა-ტყუილად ითხოვ შველას, ჩვენ ვერ დაგეხმარებით
-მამა რა გავაკეთო, რით დავუმტკიცო ჩემი სიყვარული, როგორ მოვიგო მისი გაყინული გული
-ამაზე მანამ გეფიქრა სანამ ხელს მოკიდებდი და მოიყვანდი, მანამ გაგერკვია ურთიერთობა
-რა ვქნა მითხარი
-ის აქაა შენთან, შენს გვერდით, შენი ცოლი ქვია, შენია, შენთან დარჩა, შენ გამოგყვა, აქაა შენს სახლში, შენს ოჯახში, კიდევ რას ითხოვ ამ პატარა გოგოსგან? დრო მიეცი, დაელოდე, დაარწმუნე რომ გიყვარს და გჭირდება, დაარწმუნე რომ რომ ის ერთადერთია, მოითმინე, დაელოდე მთელი ეს დრო ამას არ გიხსნი?
-ძალიან მიჭირს ამ ყველაფრის მოთმენა
-ნუ სულელობ-გაეცინა ზურას
-ის აქაა ჩემთან ასე ახლოს და თან ისე შორს
-ხოდა ისე ნუ იზავ ეს მანძილი უფრო გაზარდო
-მამა მინდა შევეხო და სულ მეშინია არ ვაწყენინო არ ვატკინო
-დრო დრო და ისევ დრო, თუ შეცდომას დაუშვებ იცოდე რომ თქვენშორის უფსკრულს გააჩენ და მერე ვარაფერი შეძლებს რომ ეს უფსკრული ამოავსოს, ხო ხვდები რაზეც მიგანიშნებ-ზურამ წარბები შეყარა -თუ შეგიძულებს იქ ყველაფერი დამთავრდება... არ უყვარხარ მაგრამ არც სძულხარ, უბრალოდ დაუმტკიცე რომ იმსახურებ მას.
ქეთიმ და ზურამ სცადეს რომ ორივე დაეშოშმინებინათ, ზედმეტად ჩაერივნენ ისედაც მათ ურთიერთობაში
-ზურა არვიცი რა იქნება
-მგონი შეცდომა დაუშვა თორნიკემ
-მეც ასე მგონია, მია ჯერ მაინც პატარაა, მზად არაა ასეთი რამეებისთვის, დაბნეულია, შეშინებული, მისთვის უცხოა თტორნიკე
-რამდენჯერ ვუთხარი რომ თუ რამეს გეგმავდა ამ გოგოსთან მიმართებაში ჩვენთვისაც ეთქვა
-იმიტომ არ გვეუნებოდა რომ დანიშნული იყო
-ხოდა ახლა პასუხი აგოს თავის სისულელეებზე
-ძალიანაა შეყვარებული ეს სულელი-ქეთის გაეცინა-თორემ გოგოს გამო ასეთ რამეს იზავდა კიარა თითსაც არ ატოკებდა ხოიცი
-ქეთი არვიცი სადამდე მიგვიყვანს ეს ყველაფერი
-იქნებ მიასაც გაუჩნდეს გრძნობები, ჯერ პატარაა და დაბნეულია -ცოლქმარი ლამის მთელიღამე ამ ორის ურთიერთობას განიხილავდა და თიკაზე საფიქრათ დრო არ დაუტოვიათ, ჩათვალეს რომ ოცი წლის თიკა რომელიც საუკეთესო უნივერსიტეტში სწავლობს საუკეთეზო ფაკულტეტზე პრობლემები არ აქ და ჯერ თორნიკე ყავდათ მისახედი მაშინ როცა თიკამ ნიკასთან ურთიერთობა დაიწყო და დაასრულა ჩუმათ, თან პარალელურად ხვდებოდა დარტყმულ მსახიობს.
ნატამ ყველასთან შეწყვიტა ურთიერთობა და გადაწყვიტა სწავლასა და უნივერსიტეტზე ეფიქრა თუმცა მისი სილამაზე, ხასიათი და ენერგიულობა მშვიდი ცხოვრების საშუალებას არაძლევდა, ნიკა ფაქტიურად სოფელში დასახლდა რომ ნატა ენახა ხოლმე, მშობლებმა თბილსში ვერაფრით ჩაიტყუეს, ვეკოც არ აძლევდა მოსვენებას და ქონდა თავგზა არეული. მითუმეტეს რომ ბექამ მთავარ მტრად გამოაცხადა დაულარგა მოსვენება.
თორნიკეს და მიას ოჯახების გაცნობა სასიამოვნო მშვიდ ვითარებაში მოხდა, გეგას რესტორანში. თავი ისე ეჭირათ მიას ოჯახის წევრებს თითქოს მათი ყოველდღიურობა იყო, პატივისცემა, წესიერი ლაპარაკი და მოქცევა, მიას უკვირდა როგორ თამაშობდნენ ასე, თუმცა თორნიკეს ოჯახის გამო თავი მშვიდ გაწონასწორებულ ადამიანებათ წარმოაჩინეს, ქორწილიც დაგეგმეს და გადაწყვიტეს ერთ კვირაში გაემართათ. მიასთვის სულერთი იყო რა და როგორ გადაწყდებოდა, სრულ სიცარიელეს გრძნობდა სულში. თიკამ უმალ მოწვა ნატას და ნიკას შორის რაღაც იდუმალი გრძნობა და მაშინვე მტრად გამოაცხადა ძმის ცოლოს და გულში