ყველაფერი შემთხვევით მოხდა, როდესაც გოგონა გზაზე გადადიოდა შემთხვევით მანქანა დაეტაკა, დატაკება ძლიერი არ იყო და მასაც არაფერი დამართნია რადგან მძღოლმა მალევე "დაატორმუზა".
სანამ დაწვრილებით მოგიყვებით ყველაფერს მანამდე პერსონაჟებს გაგაცნობთ, ანა დევდარიანი ზედმეტად ლამაზი აღნაგობის გოგონა გახლდათ, შავი თმებით, ცისფერი თვალებით და საოცრად მიმზიდველი სხეულით არის დაჯილდოვებული ქალბატონი ანა. მას მშობლები საზღვარგარეთ ჰყავს ხოლო თავის უფროს ძმასთან ნიკასთან ერთად ცხოვრობს. ასევე ანას ჰყავს ულამაზესი დაქალები ნია,ნენე ლილე. ის ვინც ანას დაეტაკა 20 წლის სანი გვასალია გახლდათ, საოცრად სიმპატიური არის ბატონი სანი, აი ისეთი არის ყველა გოგო მასზე რო გიჟდება და აფანატებს. დანარჩენებს ნელ-ნელა გაგაცნობთ, ეხლა კი დავბრუნდეთ ნახევარი საათით უკან.
-ანა გაიღვიძე რა მალე, სკოლაში დაგაგვიანდება
-მმმმ
-ნუ ზმუიხარ ადექი მალე
-ჰოო...
-გოგო გაიღვიძეე
-მღვიძავს..
-ანა გცემ ეხა მალე ადექი რაა
-შენ რანაირი ძმა ხარ ბიჭოო?! ძილს არ მაცდი
-მოეშვი ტლიკინს მალე, მე სამსახურში მაგვიანდება და უნდა წავიდე
-აუ გამიყვან სკოლაში?
-ადრე რო გაგეღვიძებინა კი, მაგრამ ახლა ძაან მაგვიანდება და უნდა გავიქცე არ გეწყინოს რაა
-კაი ხოო უფფ როდის ვიყიდი რა მანქანას..
-სრულწლოვანი რო გახდები მაშინ ახლა ადექი
-კაი ხო ვდგები
-კაი გოგო ხარ, მე წავედი და ჭკვიანად იყავი
-მიდი ჰოო
ჩავეხუტე და წავიდა, მე კი გარდერობის წინ დავდექი და ტანსაცმლის შერჩევა დავიწყე, ბევრი აღარ მიფიქრია ჩემი საყვარელი ჰუდი და ელასტიკი ავარჩიე და ჩავიცვი, ქვემოთ ჩავედი ჩაი დავლიე(ყავის გაკეთება მეზარებოდა და თან დიდად არც მიყვარს ყავა, ჩაი მირჩევნია)) და მალევე წავედი.

*სანი*
დილას ადრე გამეღვიძა ასე რომ გადავწყვიტე სავარჯიშიდ გავსულიყავი, 1 საათი დავრბოდი, შემდეგ სახლში მივედი, წყალი გადავივლე, თავი მოვიწესრიგე და სამსახურში წასასვლელად მოვემზადე.
გზაში ჩემმა თანაშემწემ დამირეკა აუცილებელ საქმეზე, გზას ყურადღება აღარ მივაქციე და საქმეზე გადავერთე მაგრამ ამ დროს ვიღაც გოგო გადმომიხტა წინ და შემთხვევით დავეტაკე, კიდევ კარგი არაფერი დამართნია და თავის დროზე გავაჩერე მანქანა თორემ არ ვიცი რა მოხდებოდა.
მანქანიდან გადავედი ბოდიშის მოსახდელად
-ხო კარგად ხართ? ბოდიშს გიხდით წინ არ ვიხედებოდი და...
-რას ნიშნავს წინ არ იხედებოდი?-გაკაპასდა უცებ გოგო-რამე რომ დამმართოდა მერე სად მიდიოდით?
-ბოდიში მოგიხადეთ ეხლა კი მეჩქარება უნდა წავიდე, კარგად ბრძანდებოდეთ
- მოიცა რაა?? დამეტაკე და ეხლა ისე მიდიხარ თითქოს არაფერი მომხდარა
-ვაა შენობით ფორმაზედაც გადავედით? გითხარი მეჩქარება მეთქი ასე რომ ნუ მაცდენ, კარგად
-ვერსადაც ვერ წახვალ,ჯერ იყო და დამეტაკე, მერე კიდევ სკოლაში მაგვიანდება ასე რომ სკოლაში უნდა წამიყვანო
-ღმერთო ამას ვის გადავეყარე, მაგვიანდებათწო გითხარი მგონი ხო უკვე?
-ხოდა რაც მალე მით უკეთესი, არც შენ დაგაგვიანდება და არც მე, წავედით-გოგონა მანქანაში ისე უცებ ჩახტა ვერც გავიაზრე ასე რომ სხვა გზა არ მქონდა.

* ანა*
ისე უცებ ჩავხტი მანქანაში როგორც მივხვდი გაურკვევლობაში დავტოვე, შემდეგ შევამჩნიე რომ საშინლად გაბრაზდა მაგრამ რა ჩემი ბრალი იყო? თავის დანაშაუკზე თვითონვე უნდა ეგო პასუხი, მალევე ჩაჯდა მანქანაში და მკითხა თუ სად უბდა მივეყვანე და მეც მალევე ვუპასუხე, შემდეგ სიჩუმე ჩამოწვა, ხმას არცერთი ვიღებდით, სწორედ ამ დროს დავაკვირდი მის გარეგნობას და გავშეშდი, ისეთი სიმპატიური იყო რო თვალი გამიშეშდა მასზე მაგრამ მალევე გამოვერკვიე სიტუაციაში და ხმა ამოვიღე
-რა გქვია ეგ მაინც მითხარი
-სანი
-ანუ სანდრო?
-არა სანი
-მე ანა
-სასიამოვნოათქო გეტყოდი მაგრამ ტყუილები არ მიყვარს-თვალი ჩამიკრა და ჩაეღიმა, ისეთი საყვარრლი იყო ღიმილის დროს , ლოყები ეჩხვლიტებოდა და მომინდა რო იმ ადგილზე მეკოცნა მაგრამ მის პასუხზე საშინლად გავბრაზდი ფანჯრისკენ მივაბრუნე თავი და ხმა აღარ ამომიღია, ვამჩნევდი როგორ შემომხედავდა ხოლმე, მაგრამ არაფრის დიდებით ყურადღებას არ ვაქცევდი. მალევე მივედით სკოლაში
-კარგად და მადლობა-ვუთხარი მე, კარები გავაღე და გადასასვლელად მივემზადე მაგრამ მისმა ხელმა გამაჩერა
-მადლობას ეგრე არ მივიღებ
-არ მაინტერესებს, მე გითხარი და შენი გადასაწყვეტია, წავედი
მოულოდნელად ჩემსკენ მოიწია და რაღაც რბილის შეხება ვიგრძენი...

ვიცი პატარა თავია მაგრამ მაინც პირველია და მგონი საკმარისია... გთხოვთ კომენტარებში შემიფასოთ ისტორია, მითხარით რა მოგწონთ და რა არა