კლუბის დარბაზი მთლიანად ჩაბნელებულიყო. თუმცა ისეთი ხმაური, რომ გარეთ მეტეორი რომ ჩამოვარდნილიყო ეჭვი მაქვს ვერავინ გაიგებდა.
კლუბში შესვლისთანავე იგრძნობოდა მძიმე სუნი ალკოჰოლისა და თამბაქოსი.
კლუბში დატრიალებულ სიბნელეს ყველა სათავისოდ იყენებდა და უცხო ხალხში ზოგს ისე მშვიდად გაეჩაღებინა სე*სი ცალფეხზე ეკიდა, რომ საზოგადოების თავშეყრის ადგილებში სექსუალური კავშირი ჯარიმით ისჯება.
პრინციპში რა კანონი და სამართალი? აქ იმდენი უკანონობა და არალეგალონა ხდებოდა პოლიციის ერთი ეკიპაჟი არ ეყოფოდა ამ უმსგავსობის შეწყვეტას.
მხოლოდ ორი ადამიანის გული ცემდა სრულიად სხვანაირად და უხილავი ძაფი იყო მათშორის გაბმული.
ერთი მაღლა მდგარიყო და ზიზღით უყურებდა სანახაობას. მეორეს კი ჟღალო ქალბატონის თმა მოექცია ხელებს შორის და ისე მონდომებით უკოცნიდა მკერდს დიდ დაშორებაზეც კი ამჩნევდა ლოლიტა ვაჩეს თავზრ დატრიალებუო ბოლს.
ვაჩემ მისი მკერდის შესწავლას თავი ანება და სავარძელში უფრო კომფორტულად გადაწვა.
მოსაწევი რომელიც მეგობრებმა საგულდაგულოდ შეუხვიეს ტუჩებს შორის მოიქცია და მოუკიდა ქალს კი ნება მისცა თავისი ცეცხლოვანი ცეკვით მისთვის სიამოვნების მინიჭება გაეგრძელებინა.
ლოლიტა აივნის მაგვარ რკინის მოაჯირს(ქართულად არ ვიცი რა ჰქვია) ხელები მაგრად მოუჭირა და ცოტა დააკლდა ამ ყველაფერის გამო ვაჩესთვის ერთი კარგი თეატრალური წარმოდგენა დაედგა.
მაგრამ რატო? თავის დროზე ეს მისი გადაწყვეტილება იყო და არა ვაჩესი.
ვაჩემ მის გამო ყველანაირო უმსგავსობა ჩაიდინა რაც კი შეეძლო ახლა კი პასუხს ვერ მოსთხოვდა, დაშორდა იმის გამო, რომ მშიშარა იყო. ძალა არ ეყო ეყურებინა მეგობრისთვის რომელიც ასე გათელა ფეხქვეშ ახლა კი დაბრუნდა და რისთვის? რომ ეყურებინა სხვა ქალებთან მონარნარე ვაჩესთვის, რომელსაც ლოლიტას არსებობა ალბათ აღარც კი ახსოვს.
- ლოლიტა- მხარზე ლულუს ხელის შეხება იგრძნო და მისკენ სევდიანი ღიმილით შეტრიალდა.
- უნდა დავჯდე.- მის მხარს დაეყრდნო და იქვე მაგიდაზე ჩამოჯდა.
- წამოდი დავლიოთ დღეს ეს არცერთს არ გვაწყენს.- ხელი ჩაავლო და სასმელების ბარისკენ წაიყვანა.
- ორი ვისკი ყინულით- შეუკვეთა ბარმენს და მოცინარ ლოლიტას გახედა. - ჩემთან თამაში არ გჭირდება.
- როგორ მინდა შუაზე გავგლიჯო ის .- ზიზღით ამოილაპარაკა ლოლიტამ და ვისკი გადაკრა. - მოსაწევი მინდა.
- მაქვს- ეშმაკურად გაეცინა ლულუს- მაგრამ ახლა არა, ჯერ უნდა ვილაპარაკოთ.
- გეყოფა რა.- ხელი უდარდელად აუქნია ხელი ლოლიტამ- ნერვები მეშლება, რომ არ იტანჯება.
- არ იტანჯება?- გაეცინა ლულუს- ზუსტად ერთნაირები ხართ, გულის სიღმრეში ერთმანეთის გამო ცეცხლი გიკიდიათ, მაგრამ მოგწონთ ტანჯულ როლებში ყოფნა. ორივე ავადმყოფი მაზოხისტები ხართ და მოგწონთ უერთმანეთოდ ყოფნა, მოგწონთ, რომ იტანჯებით. ლამაზი ხარ, ულამაზესიც კი და ბნელი დედოფლის როლი მოგწონს ასე არ არის? ასე რომ არ იყოს ყველაფერს გააკეთებდი მის დასაბრუნებლად.
- თავად გააკეთოს ყველაფერი ჩემს დასაბრუნებდლად.- თავი მაგიდაზე დადო და ცრემლები წამოუვიდა.
- გეყოფა სიჯიუტე და მოეშვი ამ ეგოიზმს- თავი ააწევინა და ცრემლები მოსწმინდა- ახლა შენ უნდა იყო იმ ჟღალი ქალის ადგილზე მის კალთაში მოკალათებული, მაგრამ თავად თქვი უარი, შენ ხარ მიზეზი დაშორების და გამოასწორე, მაგრამ ძალიან გამიკვირდება, რომ ეს გააკეთო- ბოლოს თავადაც გაეცინა - ძალიან შეიცვალე.
- მოსაწევი მინდა და დალევა და სე*სიც, მაგრამ არავისთან დაწოლა არ მინდა.- თავი ხელებში ჩარგო ლოლიტამ- თუ ვაჩეს გასაუბედურებლად დავწვე ვინმესთან?
- გეყოფააა, უკვე მთვრალი ხარ და სისულელეებს ბოდავ, ნუ გაუხდი იმ ბიჭს საციხოდ საქმეს- ხელი ჩაავლო და საპირფარეშოსკენ გაიყვანა.
- საციხოდ კიარა თვითმკვლელობამდე უნდა მივიყვანო.- თვალებ მილულული ბუტბუტებდა ლოლიტა
- კი მესმის გამწარდი იმ სცენის ყურების შემდეგ, მაგრამ ისიც იცი, რომ ვაჩე შენ გეკუთვნის.
- მე მეკუთვნის- გაეცინა ლოლიტას და ნიჟარას ხელებით დაეყრდნო- შევე*ი ეგეთ კუთვნილებას- იყვირა ბოლო ხმაზე
- რა გავაკეთო რომ დავწყნარდე.
- მომეცი ეს დედანატირები მარიხოანა. - ლულუმ ორი შეკვრა გაუწოდა და ლოლიტამაც მაშინვე გამოართვა
- აღიარე, რომ შენი ბრალია, ჩემთან მაინც...
- არ არის ჩემი სტილი აღიარება.- ერთ ღერს მაშინვე გაუკიდა და საპირფარეშო დატოვა ლულუსთან ერთად.
იქვე სავარძელში ისხდნენ. უკვე საკმაოდ მთვრალები და დაბოლილები.
ლულუ თვალებს ვეღარ ახელდა.
ლოლიტას კი ცეკვა მოუნდა. იმდენად გასული იყი ვეღარაფერს არჩევდა...
ცეკვავდა სულის ამოხდამდე და უკნიდან სხეული იგრძნო. რომელიც მას ცეკვაში ჰყვებოდა.
ვაჩე წარმოიდგინა და ერთიანად გაინაბა. სხვა შემთხვევაში სახეში სილასაც მიიღებდა ვაჟბატონი, მაგრამ ახლა და ამ წამს არ შეეძლო.
მამაკაცი გათამამადა და მუცელზე მოხვეული ხელით ზურგით ააკრო მის სხეულს ქალი.
მოკლე კაბის ქვეშ მოქნილად შეუძვრა და პარალელურად ყელზე კოცნიდა. ლოლიტა ისე აღეგზნო წამში დასველდა.
შემდეგ კი მამაკაცის ტუჩები იგრძნო ყურებთან რომელმაც ჩასჩურჩულა.
- აქვე გაგ*იმო თუ წამომყვები?- ეს რაღაც არ ჰგავდა ვაჩეს ბოხ და მამაკაცურ ხმას.
სიბრწზისგან გადაწითლდა ლოლიტა და სწრაფად შეტრიალებულმა სილა სტკიცა სახეში და ჩხუბიბდაიწყო.
თითქმის ყველას ყურადღება ლოლიტას ეძღვნებოდა მაშიმ როდესაც ძლიერი ჩავლები იგრძნო მკლავში, რომელმაც გარეთ გაათრია.
- სულ შეიშალე გოგო?- მკლავში ხელები ჩაავლო ძლიერად და თითქმის უყვირა.
- ხელი გამიშვი- წარბი ისე საზარლად აუწია მაშინვე მოეშვა ვაჩე.- რამდენს ბედავ?
- გეყოფა ურჩობა და წამომყევი. - მანქანისკენ მიუთითა ვაჩემ.
- უი ისა და ჟიმ*ობას ვაპირებდი და ხომ არ შემომიერთდებოდი?- ირონიულად დააღო პირი ლოლიტამ და ვაჩეს სახეზე გაეცინა.
- მადლობა ვი*იმავე უკვე. - არც მან დააკლო.
- კი ვიზიარებ აქამდე ნორმალირი ქალი, რომ არ გღირსებია, მაგრამ მე ვერაფერში დაგეხმარები- თავი ძლივს მოთოკა და კლუბში შებრუნება გადაწყვიტა.
- ლოლიტა გეყოფა- დაიღრიალა ვაჩემ, მაგრამ ლოლიტამ ყურიც არ ათხოვა
- თავს მიხედე არაბულო- ხელი აუქნია და სიბნელეში გაუჩინარდა.
იმ ღამით ვაჩე არსად წასულა. ეშინოდა აფექტის მდგომარეობაში რაღაც სიგიჟე არ ჩაედინა მთვრალ ლოლიტას.
ლოლიტა კი ცეკვავდა ერთობოდა და ყველა იმ საშინელებას აკეთებდა რაც ვაჩეს გულს უხეთქავდა, მაგრამ გმირულად იტანდა.
ლოლიტა კი მთვრალზე კიდევ უფრო ლმობიერი იყო ვიდრე ფხიზელზე.
სწორედ ამის ეშინოდა ვაჩესაც, მაგრამ მოახერხებდა და ამ ველურ ქაჯს მოიგერიებდა, ალბათ მხოლოდ მაშინ როდესაც ამის სურვილი ლოლიტასაც ექნებოდა...

მოკლედ მეგობრებო ესეც თქვენი მეორე ნაწილი. პატარა თავი კი გამოვიდა, მაგრამ თავების რაოდენობას გავზრდი აუცილებლად. თუ გსურთ მოითმინეთ და სრულად დავდებ. ან არვიცი როგორც გინდათ. თუ ბევრი კომენტარი და კარგი შეფასებები ჰქონდა ვიფიქრებ გაგრძელებაზეც ანუ ეს თავი საცდელ როლს ასრულებს. ველოდები კომენტარებს და შეფასებებს... მადლობა