თქვენი ყალბი ღიმილით დავიღალე,
არარეალრი ხალხის მორევში დავიკარგე,
ვერსად ვერ ვნახე ადგილი ვერ დავიმალე,
ამ უმსგავსობის ყურებით მე დავიღალე.

ჭუჭყიან ხელებს სხვას რომ აწმინდავთ,
მერე ბედს ერჩით მასთან რა გინდათ?
ნუთუ ვერ ხედავთ რომ ღმერთი გაგიწყრათ,
ვერც იმას გრძნონთ რომ გული ქვად იქცა?

წარსულ დროში ადამიანობა არა მოგონებები რჩება,
ამ არემარეში მოგონებები უკვალოდ ქრება,
სიძულვილის და კაცთა მოკვლის სურვილი ჩნდება,
ნუთუ ვერ ხედავთ ეს ყველაფერი თქვენს თვალწინ ხდება.

კიდევ დაღამდა ერთი დღეც და კვლავ ცოცხლები ხართ,
ამას არავინ არ აფასებთ თქვენ გულქვები ხართ,
ვინ იცის ახლა რამდენ ადამიანს აცვია შავები,
ცრემლით აქვს სავსე მისი ცრემლისგან დამჭკნარი თვალები.

გაიღიმეთ და უბრალოდ იყავით კარგები,
არააქვს მნიშვნელი ერთ ადამიანს თუ ათს ეყვარები,
თუ შეგიძლია სხვას გაუწოდე ხელი საშველი,
ცუდი წარსულის წასაშლელად აიღე საშლელი.

არ იყოთ არავისთან მათზე მაღლები,
არ იცით როდის დაგჩაგრავენ თქვენზე მღლები,
არ არსებობდეს ხალხს შორის მაღლები დაბლები,
ასე ხომ ყველა ერთნაირად კარგი გახდებით.