იოანეზე ფიქრში ჩამეძინა,სიზმრებშიც კი მას ვხედავდი.ღმერთო რა მტანჯველი გრძნობაა ეს სიყვარული,გკლავს,გტანჯავს,გფერფლავს მაგრამ მაინც საოცარია ყველა სულიერი იბრძვის იმისთვის რომ ეს გრძნობა შეიცნოს,მაგრამ შეუძლიათ კი შეცნობა არა ეს გრძნობა შეუცნობელია.
ავტორი:ლიკას მართალია ტკბილად ეძინა მაგრამ,დიდ უძილობაში იყო იოანე,ის ორმაგად იტანჯებოდა უყვარდა,ყველაზე და ყველაფერზე მეტად უყვარდა ლიკა იაშვილი,ჰაერივით საწირო იყო მისთვის მისი სურნელის შესუნთქვა,მაგრამ ის ამ სიყვარულს სიცოცხლის ბოლომდე ჩამარხავდა გულში ვერ გაუმხელდა ლიკას მის გრძნობებს,ვერ იქნებოდნენ ერთად,ვერ დატკბებოდნენ ერთურთით.ლიკა ხომ მისი ბავშვობის ძმაკაცის როგორც იტყვიან ტრუსიკის ძმაკაცის შეყვარებული იყო.ტანჯავდა ეს გრძნობა,ტანჯავდა და ნელ-ნელა უფრო ღრმავდებოდა.ბოლოს ვეღარ გაძლო და სახლიდან გავარდა,ერთ-ერთ ღამის კლუბისკენ დაიძრა.ამინდის მისი ხასიათის მაგვარი იყო,თითქოს ბუნებაც იზიარებდა და თანაუგრძნობდა მათ.დედამიწა დაიფარა ცის ცრემლებით,ირგვლივ ხალხი გარბოდა,ქარი სასიამოვნოდ ქროდა და ოზონის სუნი იყო ირგვლივ გამეფებული.ბუნებაც ისეთივე აბობოქრებული იყო როგრც იოანეს სული.მიაღწია კლუბამდე და...../
იოანესთან:
ცუდად ვარ,ვიტანჯევი,ვიფერფლები ღმერთმა დასწყევლოს ეს გრძნობა.მინდა გულიდან ის მომენტები ამოვგლიჯო რომელიც ლიკას ეკუთვნის.რატომ ვაკოცე მაშინ,იმ კოცნამ ჩემში დიდი გარდატეხა მოახდინა,ვეღარ ვუძლებ იმის ყურებას თუ როგორი ბედნიერები არიან ლიკა და სანდრექსა.მაგრამ უნდა გავუძლო მე ძლიერი ვარ მათ ბედნიერებას ხელს ვერ შევუშლი,ვერც ძმაკაცს დავკარგავ.ოს ამის დედა, არასდროს არასდოს მეგონა რომ ვინმე შემიყვარდებოდა,სიყვარულის ერთი პროცენტითაც კი არ მჯეროდა მაგრმ,შემიყვარდა ცხოვრებასი პირველად და უკანასკნელად შემიყვარდა და აქაც ტანჯვა მივიღე.
ღამის კლუბში შევედი და მაშინვე ბარისკენ წავედი ამ კლუბში პირველად ვარ,ბედისგან დაცინვას ვირებ თუ რა ჯანდაბაა ბარბენ გოგოს ბროშურაზე სახელის ადგილას აწერია ლიკა,კვლავ განმიახლდა ყველაფერი მაგრამ არც დამვიწყებია,თვალები დავხუჭე და ჩემს წინ ლიკას სახე წარმოვიდგინე უსასრულობამდე მიყვარს,მთელი ჩემი სხეულის უჯრედი გაჟღენთილია მისი სიყვარულით.ბარმენს სამმაგი ვისკი ვთხოვე,მან ალბათ შემატყო რომ ცუდად ვიყავი
-მეგობარო,ვიცი სიყვარულია შენი ამ მდგომარეობაში ყოფნის მიზეზი სახეზე გატყობ,მეც გამოვცადე მსგავსი რამ მაგრამ იბრძოლე და აუცილებლად გაიმარჯვებ.ჩემი შეყვარებული და მეც ვიტანჯებოდით ერთმანეთის სიყვარულით,ისისც მაეწვიანებდა და მეც მაგრამ ერთმანეთის გარდა არავინ გვინდოდა იცი რამდენი უძილო ღამე მაქვს გატარებული მაგრამ დღეს ყველაზე ბედნიერი ვარ,დღეს მის მკლავებში მძინავს.იბრძოლე და აუცილებლად გაიმარჯევბ.
დიახ უნდა ვიბრძოლო,ამ გოგონას სიტყვებმა ძალა შემმატა.გამოვედი ბარიდან და ქუჩას ფეხით გავუყევი წვიმა გადაღებული იყო,ირგვლივ კი ოზონის სუნი გამეფებულიყო.სახლში წავედი ,წყალი გადავივლე და ლოგინში ჩავწექი ამჯერად მორფეოსმა ჩემამდეც მოაღწია და გამიძღვა მის სამყაროში,სიზმარშიც კი მას ვხედავდი.
დილით ჩემით გავიღვიძე ჟუჟას არ დაჭირვნია სამ სააათიანი ძახილი.საათს დავხედე და შვიდის ნახევარი იყო,ასე ადრე დიდი ხანია არ გამიღვიძია,საააბაზანოში შევედი და ვინებივრე შხაპის ქვეშ,გამოვედი თუ არა მაშინვე გარდერობს მივაჟურე და შავი შარვალი თეთრი ბრეტელიანი მაისური და თეთრი ბოტასები ჩავიცვი.თმა გავიშალე და ქვემოთ ჩავედი.დედ-მამა ისევ არ იყვნენ,ამისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია ისე შევუდექი ჭამას მალევე დავასრულე,გოგოებს ჟუჟას მეთაურობით დავემშვიდობე და სახლიდან გავედი.სახლის წინ კი ალექსანდრე დამხვდა,ძალიან გამეხარდა მისი დანახვა გავიქეცი და ჩავეხუტე.
-ვაა ალექს აქ რა გინდა?
-მისმინე პატარავ,უფრო დამაჯერებელი რომ იყოს ყველაფერი ერთად მივალთ უნივერსიტეტში,შენი იოანე უკვე იქ ბრძანდება და ნახე მაგას რას ვუზამ.ხომ ვეღარ ამოიდგა ენა იდიოტი სვანი.იოანე შეკურთხა მე კი სიცილისგან მუცელი მტკიოდა.
-კარგი წავედით გეგმების მეფევ
გზაში ძალიან ვიხალისეთ მთელი გზა ვცეკვავდით და ვმღეროდით უფრო სწორად ვყრყინებდით.თსუ-მდე მალე მივედით სანდრო გადავიდა პირველი და კარგი გამიღო,ხელი გამომიწოდა და რაღათქმაუნდა მე ჩემი შევაგებე.გავუღიმე ლოყაზე ვაკოცე და ჩავეხუტე
-სან,მიშველე გვიყურებს
-პატარავ დამშვიდდი ახლა კი წავედით
ხელი გადამხვია და შევაბიჯეთ ჭიშკარში ფეხი სანდრომ ბიჭებს ხელი აუწია თურმე დანარჩენებიც თსუ-ს სტუდენტები არიან
-ვაა ბიჭებს სალამი
-პრივეტ სადრიუს
-პრივეტ ბიჭებო-მეც მივესალმე
-პრივეტ ლიკუნა რას შვები?როგორ ხარ?-შემეკითხა საბა
-კარგად საბუნა შენ როგორ ხარ?
-მე ძალიან მაგრად ლიკუნ მაგარი გოგო დავკერე
-ვაჰ ეს უკვე საინტერესოა
-თან ძალიან წარბები აათამაშა საბამ
-იო რა გჭირს ?
-აა,არაფერი რაღაცაზე ჩავფიქრდი თან თვალს არ მაშორებდა
-მისმინეტ მაგარი იდეა დამებადა-თქვა დამიანემ და ტავისი იდეის გახსენებისას სახე გაებადრა-უკვე უნივერსიტეტში ბოლო გამოცდები დაგვრჩა და როგორც კი მოვრჩებით ზღვაზე წავიდეთ ა როგორია?
ცოტახანი სიჩუმე ჩამოვარდა მაგრამ შემდეგ შეძახილების ტალღა იყო
-აუ ძაან მაგარი იდეაა.თან ჩემს გოგოსაც წამოვიყვან-თქვა საბამ
-მეც მოვდივარ ასე გოგოსთან ერთად-თქვა დემემ
-მეც ბიჭებისნაირად-თქვა ვაჩემ
-ლიკუნ ხომ წავიდეთ?
-კი სან წავიდეთ
-იო შენ ?
-მე არ ვიცი წამოვალ თუ არა
-კა რა ტო ერთად ჯიგრულად წავალთ წამო რა
-კარგი წამოვალ ჯანდაბას
-მე თავისთავად მოვდივარ თან ჩემს გოგოსაც გაგაცნობთ-თქვა დამიანემ
-ახლა დავიშალეთ ლექციები გვაქვს.-თქვა საბამ და ჩევნეც დაშლა ვიწყეთ
-პატარავ შენ ახლა გაქვს ხომ ლექცია?
-კი სან წავედი და გადავეხვიე მან კილოყაზე მაკოცა.
-იო შენ გაბარებ
იოანემ კი თავი დაუქნია და უემოციოდ შევიდა უნივერსიტეტში.ლექციებზე საინტერესო არაფერი მომხდარა იმას თუ არ ჩავთვლით რომ იოანეს მწველ მზერას ვგრძნობდი და მთლიანდ ვწითლდებოდი.
მოკლედ ასეა თუ ისე ამ დღეს სანდრომ მიმიყვანა სახლში ხვალ გამოცდა მქონდა და უნდა მოვზადებულიყავი.
მეორე დღეს გამოცდა გვქონდა ყველას "ჩვენი სასტავიდან" ყველამ მაღალი ქულები ავიღეთ და გახარებულებმა დავიწყეთ მზადება.ხვალ უკვე ზღვას შევეხებოდი....მიყვარხარ ქობულეთოო......
------------------------------------------------------
ვიცი,ვიცი რომ გალოდინეთ მაგრამ გპირდებით ამიერიდან აღარ გალოდინებთ და მუდმივად დავდებ ისტორიას.იმედია მოგეწონებათ.მთავარი ახლა იწყება......