თავქარიანი (თავი3)
დილით, მარიტა ხმაურმა გაღვიძა. ნელა წამოდგა საწოლიდან და საბაზანოს მიაშურა, დილის “პროცედურები” დასრულა და სამზარეულოში წავიდა, ბებია და ელენა იქ ეგულებოდენ, ჩასულს სამზარეულოში არცერთი დახვდა , რამდენიმე წუთიანი ძახილის შემდეგ პასუხი რომ, არ გადცეს გადაწყვიტა ეზოში გასულიყო... გავიდა და ეზოში მოფურფუსე საყვარელი ბებია და დაქალი დალანდა, მაშინვე მხიარული განწყობა შეექმნა და მათკენ გაემართა... -ჩემი კუდრაჭა ამდგარა- გაიღიმა ნინე ბებომ და მარიტას ლოყაზე წაეთამაშა - კარგი რა ბებოოო,გავიზარდე უკვე!-აბუზღუნდა მარიტა- - კარგი ბებია მაშინ თუ გაიზარდე,მარტო ელენას მოვუყვები ახალ ისტორიას და იყავ შენ მასე - გაუჯავრდა მოხუცი - კარგი რა ნინეე- წუწუნს იწყებდა როცა მოხუცის ნათქვამი გაიაზრა- ისტორია? აბა აღარ ვიციო - ოხ მარიტა მარიტა, გაიზარდა თურმე გოგო- გაიცინა ნინემ- მაქვს ერთი ისტორია გადავწყვიტე მაშინ მომეყოლა როცა დაიზრდებოდით, ახლა ქე ვარ შეუძლოთ, და რომ, წახვალთ მერე ღმერთმა იცის როდის გაგახსენდებათ მოხუცი ნინე- წყენით თქვა დევდარიანების ასულმა -კარგი რა ნინე-გაუბრაზდა ელენა- ხო იცი როგორ ძალიან გვიყვარხარ? - აჰ დაიწყო აფერისტობა- გაიცინა მარიტამ - მარიტა აბაშიძე! მაგ მწარე ენას ამოგაცლი ხმალივით რო იქნევ აქეთ-იქით- გაბრაზდა ჭანტურია - კარგი ხო კარგი ამიწევია ხელები - ხოდა რას ვამბობდი- საუბარში ჩაერთო ნინე გოგოებს - დღეს საღამოს მოგიყვებით ისტორიას. მანამდე კი მეზობლის შვილიშვილია ჩამოსული, ასე თუ ისე იცნობს აქაურობას,მარა კიდევ უნდა დათვალიერება და მეტის გაგება ხოდა, ჩემო ქალბატონებო როგორც აქაურობის მცოდნენო , მოგიწევთ, იამზეს შვილიშვილს გიდობა გაუწიოთ და აზიაროთ სვანეთის მშვენებებს- დასრულა მონოლოგი ნინემ და გოგოებს გაეკრიჭა - აუ ბებოოო კაი რა -აწუწუნდნენ ერთ ხმაში - სუს ხმა არ გავიგო თქვენი- გაკაპასდა მოხუცი- ან დათვალიერებინრბთ იმ, ბავშვებს აქაურობას ან არადა დარჩებით ისტორისს გარეშე - აუ ბებო ზოგჯერ ასეთი სასტიკი რატო ხარ-იკითხა მარიტამ - ოხ ბებია ბებია , რავა ვერ გაიზარდე? ღმერთო ამ ბოვშვს მიე ჭკუა და ქე მომკალი თუ გინდა - აბუზღუნდა ქალი - ჯერ შვილთადვილები დამაჭერინეთო, მერე წარმატებული ქალი მანახე და მერეო და ახლა ჭკუაო ბებო არ შეიძლება მასე შეწუხდა ღმერთი- გაიცინა მარიტამ - აიტ შენ მეისპე მალე. მარა მოდი გეტყვი წარმატებული ქალი ქე ხარ უკვე, ჭკუა რო მოგეცემა იკადრებ გათხოვებას და შვილების გაჩენასაც. მარტივია ხო ბებია?- გაცინა ნინემ და ელეც აიყოლია - ოჰო გამათხოვეს უკვე-აბუზღუნდა აბაშიძე- - ხო კაი კაი- გაჩუმა მოხუცმა- წავალ მე კუბდარს ავიღებ და გამოგყვებით იამზესთან, გაგაცნობ იმ ბოვშვებს და ქე წახავლთ -გაკუსკუსდა მოხუცი სამზარეულოში - ოხ რა ქალია- ჩაიცინა ელენამ - სასწაული ქალია, ყოველთვის ვნატრობდი მასნაირი ვყოფილიყავი.- თქვა მარიტამ - ხარ კიდევაც, მასავით საუკეთესო ხარ-მიეხუტა დაქალს ჭანტურია - რავა ბებია გაგისკდათ სიყვარულის ბუშტი?-აქოთქოთდა მოხუცი -ხო ბე მარიტას თაფლი უსვია ოღონდ მწარე თაფლი აი იმის - ჩაფიქრდა- ხო აი იმის წაბლის თაფლი -გაიღრიჭა ჭანტურია -ელენა ჭანტურია თუ გინდა ანასტასიასთან და დავითთაბ შენი ფეხით ჩახვიდე მომეტე- დაიღრინა აბაშიძემ - კაი ხო მორჩით, წავედით სანამ დაღამდა- ეზოს კარები გაღო მოხუცმა - რა დროს დაღამება, ბე ჯერ 7 საათია- აბუზღუნდა ელენა გზაზე ხმა აღარცერთს ამოუღია ჩუმად მიდიოდა სამივე, მოხუცი ბებია შუაში ჩაეყენებიათ,ერთი მარცხნივ ამოუდგა და ხელი ჩაჰკიდა,მეორე მარჯვნივ, დანიშნულების ადგილას მალევე მივიდნენ -იამზეეე- დაიძახა რამდენჯერმე მოხუცმა - ნინელი ქალო შენ ხარ-თავი გადმოყო ასე 75 წლამდეოხუცმა ქალმა- - გამარჯობა შენი , აბა ვინ იქნება სხვა- გაიცინა ნინემ და ეზოს კარი შეაღო, ჯერ გოგონრბი შეაცილა უკან კი თვითონ მიყვ - სულ გამარჯვებულმა იარე.. ეს ლამაზი ბოვშვები ვინ არიან?- სათნოდ გაიღიმა მოხუცმა - იამზე რავა ვერ იცანი ჩემი მარიტა და ელენე- ოდნავ ნაწყენი ხმით ჩაილაპარაკა ნინემ - ეს მარიტა? და ეს ელენე? ტიტუ რამალე გარბის ეს დრო სულ ერთი ციდები მახსოვხართ, აი ამხელები- ხელი მიწიდან ოდნავ მაღლა აწია შემდეგ კი ნინეს შეუბრუნდა- ნინე ქალო გახსოვ ჩემ ანრისთან ერთად რო დარბოდენ აქეთ იქით - რავა არ მახსოვს შე ქალო- გაიცინა ნინემ- ხო იამზე რო ამბობდი ბავშვებს დათვალიერება უნდათ და ვერ მიდიან გიდი არ არისო, აგე ჩემი გოგოები გაუწევენ გიდობასაც და მეგზურობასაც- გაიკრიჭა მოხუცი - უი რაკაი რამე მითხარი ეს წავალ ვეტყვი- გაიქცა იამზე სახლისკენ ელენა და მარიტა გაოცებულები იდგნენ - რას ჩამოყარეთ ყურები? დასჯილი ბავშვებივით? - გაიცინა მოხუცმა - ოხ ბებო ბებო- გაიცინა მარიტამ იამზე გამოჩნდა უკან, ორი ბიჭი მოყვებოდა ორივე ისეთი სიმპატიური იყოო, ელენაც და მარიტაც გაოცებულები შეჰყურებდენ ბიჭებს ერთი: მაღალი, წაბლისფერ თმიანი , ზღვისფერი თვალებით და კუნთებით “დაჯილდოებული” ბიჭი,კურნოსა ცხვირით და დიდი მარწყვისფერი ტუჩებით.თავბრუ დახვია ჭანტურიების ასულს როგორც გავიგეთ დემეტრე ჰქვია აი მეორე კი სრული საოცრება იმდენად საოცრება რომ, თავად აბაშიძეების ასულს გული აუფრიალა, ალბათ პულსი მიფრინავდა: მაღალი შავი თმით, ნაცრისფერი თვალებით, თხელი ტუჩებით, და ლამაზი ცხვირით , მის სახეს ყველაზე ლამაზ იერს გამოკვეთილი ყბები სძენდა , -გამარჯობა გოგონებო- ჩაიცინა ნაცრისფერ თვალებამ -გამარჯობა- ძლივს ამოილაპარაკა მარიტამ - ანრი-ისევ ნაცრისფერ თვალებამ დარღვია სიჩე მარიტას ძალიან ეცნობოდა ეს სახელიც, და ხმაც, იმდენად სასიამოვხნო და ხავერდოვანი ბარიტონი ჰქონდა, იავნანად ჩაესმოდა მარიტას ეს ხმა, მაგრამ ვერ იხსენებდა საიდან ეცნობოდა ეს ხმა ბოლოს გაიფიქრა ალბათ ვინმეს ხმას მივამსგავსეო ბოლოს ისევ მარიტამ მოიფიქრა სიჩუმის დარღვევა - მე მარიტა ვარ, ეს კი ელანა- მიუთითა გვერდით მდგომ დაქალზე, ელენაც თითქოს ამან გამოაცოცხლა, და ბიჭებს მიესალმა - დედა რავა ქათმებივით დაშტერდენ- გადაულაპარაკა ნინემ იამზეს -აბა- ახითხითდენ მოხუცები მარიტა მალევე მოვიდა აზრზე, ბიჭებს სიტვაცია გაცნო და წავიდნენ ღირსშესანიშნაობების სანახავად, ჯერ სიყვარულის კოშკი, ნახეს შემდეგ ლამარია, ერთი მხატვრის სახლიც დათვალიერეს სადაც საოცარი ნახატები იხილეს, მარიტა მთელი გზა ისტორიებს ყვებოდა ამა თუ იმ ადგილზე თითქოს ეს ისტორიები არასდროს დაუსრულდებოდა, ბევრი სიარულის მერე დაიღალნენ და იქვე ჩამოსხდნენ მდინარის პირას, წაღებული საჭმელი დალაგეს და პიკნიკი მოაწყეს -აუ მოვიწყინე თან დამცხა- აეწუწუნდა ჭანტურია -აუ მეც- აყვა დემეტრეც -წამო ვიბანაოთ- წამოიძახა ანრიმ და მაისური გადაიძრო - გაგიჟდი ხო?-წამოენთო მარიტა - რაიყო ჩემი პრესი მოგეწონა და თვალს ვეღარ მოსწყვეტ?- გაიცინა ანრიმ ეგონა მარიტაც სხვების ნაირი იქნებოდა და იქვე სცენებს დადგამდა “ რა მაკდრე” “ბოდიში მომიხადეს” მსგავს მაგრამ არა! აბაშიძის ასულს სულ უნდოდა ფსიქოლოგობა და კარგად ხვდებოდა ხალხის განზრახვებს და სურვილებ - არა, უბრალოდ ძალიან ცივია მდინარე, და საშიშია. შესაძლოა ფილტვების ანთება დაიმართო, ყოველ შემთხვევაში შენთვის უსაფრთხოა, შეგიძლია იბანაო-გაუღიმა მარიტამ - და რატომა ჩემთვის უსაფრთხო ?- მარიტას სიმშვიდისგან გაოცებული და გაწბილებული ანრი ამ კითხვას ჩაეჭიდა -ფილტვების ანთებამ არამგონია რამე დაგიშაოს, ტვინის ანთებით ხარ დაბადებული- თვალი ჩაუკრა და წვენი მოსვა -კაი-თქვა ენიმ- წასვლის დროა ძალიან დავიღალე - კარგი კარგი აზრია გადაღლილები სახლის გზას დაადგნენ - აუ ჩემთან ამოდით ვითამაშოთ-თქვა ანრიმ - აუ მარ წავიდეთ რა- აწუწუნდა ელენა - კარგი მარა ცოტახნით-თქვა მარიტამაც - აუ ბავშვებო რა ვითამაშოთ- თქვა აქამდე ჩუმად მყოფმა დემეტრემ - სიმართლე თუ მოქმედება- თქვა მარიტამ - ბავშვი ვარ-გაკაპისდა ელენა -ჩვენც წესები შეცვალოთ- თქვა გარეჭია ანრიმ - მაგალითად მე დემეტრეს ვიცნობ ძალიან კარგად ის მე შენ მარიტას იცნობ მარიტა შენ ხოდა მე თუ ტყუილს, ვიტყვი დემტრე იტყვის სიმართლეს ან პირიქით , თქვენს შემთხვევაშიც ასე, თუ კითხვაზე არ გინდათ, პასუხის გაცემა თავს ვარიდებთ და ამ შემთხვევაში ვსვამთ გაწყობთ? -კი-დემე - ომგ მაწყობს - ელენა - რა გაეწყობა თანახმა ვარ- ჩიბურტყუნა მარიტამ -კარგი მაშ დავიწყეთ ბევრი ითამაშეს ბევრიც დალიეს - მარიტა, ვინმე ისე ძალიან გყვარებია რომ, საკუთარ პრინციპებზე უარი გითქვამს - წამიანი დუმილის შემდეგ ამოთქვა- კი მყვარებია ისე, რომ მითქვამს პრინციპებზე უარი, მაგრამ სრულიად ამაოდ ის ადამიანი არ იმასაცურებდა ამას- გაჩუმდა და ბოლოს დაამატა- ელენა გვიანია წავიდეთ სახლში სახლში წავიდნენ მისულებს, ნინე მძინარე დახვდა ნელა, შეაღვიძეს და საძინებლამდე აცილეს თვითონაც მირთვეს საჭმელი და დასაძინებლად წავიდენ მარა ვერცერთმა დაიძინა ელენას ფიქრებში დემეტრე ვიბლიანი შეიჭრა და აღარ აპირებდა მის დატოვებას საერთოდაც მისი გულისკენ მიწევდა მარიტა იწვა და ფიქრობდა ყველაფერზე ყველაფერზე რაზეც შეიძლებოდა ფიქრი, ოღონდ ანრიზე არ ეფიქრა მაგრამ ყველაფერზე ფიქრი ანრიზე ფიქრით სრულდებოდა თავის თავს კი უმეორებდა “გული ტვინზეა დამოკიდებული, არ მიცე ტვინს უფლება ანრი შემოუშვას, არ მიცე უფლება მასზე იფიქროს, ასე გულს დაიცავ იმ სენისგან რომელსაც სიყვარული ქვია,ტვინია მთავარი, ტვინი გვკარნახობს ყველაფერს”. ”არ მისცე უფლება ტვინის ლაბირინთები გაიაროს და გულში შეიპაროს, არ მისცე უფლება გასაღები იპოვოს,და ისევ ჩაგძიროს სიყვარულის მორევში, მეორედ ვერ გადარჩები და დაიხრჩობი” ამ ფიქრებში გართულს ჩაეძინა და სიზმრადაც კი ანრი იხილა, მისი ქვე ცნობიერი შეყვარებული იყო უკვე ანრიზე |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.