ესე ჩემი ახალი ისტორია დაგიბრუნდით კვლავ იმედი მაქვს მოგეწონებათ

-ელე სოფელში წავიდეთ რა როდემდე უნდა ამოვიწვეთ ამ თბილისში. ხვეწნით უთხრა ნინიმ დაა საწოლზე პირქვე გაწვა.
- ელენე მკაცრად აგრძელებდა დუმილს და კომპიუტერის კლავიტურაზე მოხერხებულად კრეფდა ტექსტს,- ნინის ყურადღებას საერთოდ არ აქცევდა.
- აუ ელეე გთხოვ რა, ხმა ამოიღე ასე როდემდე უნდა იყო, დავიღალე უკვე შენი როჟის ყურებით.
-ელენებ გაბრაზებულმა მიიხედა ნინსიკენ, სათვალე მოიხსნა და წარბებ აზიდულმა უთხრა.
-არავინ არ გავალებთ მემგონი ჩემი როჟის ყურებას, როცა და სადაც გინდათ იქ წადით, მე არც სურვილი და არც დრო არ მაქვს ქალაქიდან გასვლის. გაბრაზებულმა ჩამოუყალიბა სათქმელი ერთი ღრმად ამოისუნთქა, ჩვეული სიმშიდე დაიბრუნა, პატარა კურნოსა ცხვირზე სათვალე დაიკოსა და წერა განაგრძო.
- უჟმური, თავისთვის ჩაილაპარაკა ნინიმ ყურსასმენები მოირგოო და მუსიკის მოსმენა გაგრძელა.
ნინი კარზე არიან დაა გააღე არ მცალია ხო ხედავ, ისე რომ უკან არც მიუხედავს ნინოს ჩვეული მშვიდი ტონით უთხრა. ნინიი გაღეთქოო ხმას აუწია ელენემ. პასუხი ამჯერადაც რომ ვერ მიღო უკან მიიხედა და დაინახა საწოლზე მშვიად მძინარე ნინი. თავი მომაბეზრებლად გაიქნია და კარისკენ წავიდაა.
კარგში ჩემოდნიან და აჟიტირებული თათა დახვდა.
- ელეე დღეს შენთან ვრჩები იცოდე, და ხვალ ყველანი ერთად გავიდეთ. მათემ მითხრა რომ ელენესთან დარჩი საღამოს სადმე გავიაროთ შენი მშობლების კერვის თავი არ მაქვს და რავქნა, ასე ბრძანა შენმა ბიძაშვილმა, მხიარულად ამოილაპარაკა და ჩემოდანი ოთახში შაგორაა იქვე დადგა და თავადა საჯდომის ქნევით და კმაყოფილი სახით მისაღებისკენ გასწია და სავარძელზე მოწყვ ეტით დაეშვა.
-ელენე ხელებგადაჯვარედინებული იდგაა და აჟიტირებულ გოგოს უცქერდა.
- რაიყოო ელე ასე არ მოგწონვარ სარძლოდ, სიცილით ჩაილაპარაკა თათამ და საზურგეს მიეყრდნო.
- ეგ რაშუაში უბრალოდ ვერ გავიგე ჩემგან რაგინდათ, მე არსად არ მოვდივარ.
- აუუ კარგი რა ელე ისევ ვიღაცა ნიკას გამო ქცევი ეგრე, ნეტაა ვაფშე დამანახ ვინა.
- ნიკა რაშუაშია, და საერთოდ მაგას ნუ მიხსენებ, გაგაფრთხილეთ ჩემზე მაგ ტიპთან საუბარს მორჩითქო.
- კიდე მე მოვრჩე ელეე ვიღაცა 6 თვის გაცნობილ ტიპზე ჭედავ გიყვარს, ისიც კი არ ვიცით ვინ იყო მერე ვაფშე დაითესა და უნდა დამოვიწყოვო, ისიც კი არ ვიცით ვინ იყო ის მაინიკი და შენ დგახარ და ერთიწელია მისტირი.
- არავის არ მივტირი და შემევით ესეგი არ მინდა წამოვლა, ვერ ხართ ნიკა რატომ უნდა მანაღვლებდეს, სადაც დაიწყო იქვე დასრულდა ის ურთიერთობა.
- რა ურთიერთობა ელენე, დაგვცინი ჩვენც და საკუთარ თავსაც, ტიპი როგორც გასართობს ისე აღგიქვამდა, გეკაპებოდა, მხოლოდ იმიტომ რომ მასთან დაწოლილყავი და გასართობად გამოეყენებინე.
- გეყოფა გაჩუმდი. საკმარისია ნიკაზე და იმ დროზე საუბარი, შეიგნეთ რო არ უნდა საუბრობდეთ, არაა, ბოლო ხმაზე ყვრიოდა წყობიდან გამოსული ელემ და თან თვალზე მომდგარ ცრემლს იქმენნდა.
- ყვირილზე ოთახიდან ნინი გამოვარდა. რახდებაა გაგიჟდი გოგო რა გაყვირებს.
- გავგიჟდი ხოო გავფრინე, გაიგეთ ისევ აგრძელებდა მოთმინებადაკარგული , არ გაბედოთ არცერთმა რომ ნიკა გაიხსენოთ ჩემი თანდასწრებით გასაგებია, გამაფრთხილებლად უთხრა ოთახში შევიდა, კარი შეიჯახუნა და გასაღბით გადაკრტა.

-რაგაყვირებდათ რახდება ნიკა რამ გაახსენა ახლა?
- მე, მე გავახსენე, დანანებით ჩაილაპარაკა თათამ.
- შენ რა გაგიჟდი გოგო, ძლივს ის დაივიწყდა შენ კიდე ახსენებ.
- ეხლა შენც დამიწყე. გაბრაზებულმა უთხრა სავარძლიდან წამოდგა და ელენეს ოთახისკენ წავიდა.
-ელე თხოვ მაპატიე რაა, უბრალოდ არ მესმის ესე რატომ იქცევი, არსად აღარ დადიხარ ჩვენთან ერთად სულ სახლში ხარ, არავის არ იკარებ გვერდით რახდება რა.
-ელეე გთხოვ კარი გამიღე რაა, იცოდე სანამ არ დამელაპარაკები აქ ვიქნები კარის კიდესთან ჩაიცუცქა და მალევე კარზე მიყრდნობილს ჩაეძინა.

- მათემ კაკუნით ლამის ჩამოიღო კარები. განუწყვეტლივ აკაკუნება სან კარი არ გაიღო.
- მეთი რა უბედურებაა რა არის ეს არიცი რომ ასე დილაუთენი არ უნდაა მოსულიყავი. წუწუნით დაუწყო ნინიმ.
- ოოო ნინაჩკა რაა დროზეე გაემზადეთ გავდივართ, ხოგითხარით 6 მზად იყავიტ უნდა წავიდეთ თქო წინ გრძელი გზაა გველის გრძელი.
- ეგ შენ სიყვარულს უთხარი მთელიღამ ელეს კარებთან რო გაათია და მეც არ დამაცალა ნორმალურად ძილი.
- რა ელენეს კარებთან, რა ძილი თვენ ნორმალურები ხართ, გუშინ არც ჩემს სანახავად წამოვიდა და ელენეს კარებთან ათენა ღამე. კაი კაი ამას მერე გავარკვევ გზაში მიდი უცბად გაემზადეთ გველოდებიან გავდივართ, ჩემი ძმაკაცი და თავის შეყვარებული მოდიან, ტაში შემოკრა სიხარულის ნიშნად, მერე ნინიკენ გადაიხარა და ჩუმად უთხრა,
- ჩვენ რო ვიცით ის უკვეე იქაა გელოდება, რომ იცოდე როგორ გელოდება.
- დეგენერატო, მხარზე დაარტყა ნინიმ დაა თვალები დაუბრიალა.
- რაიყო ნი რა ტიპი ჭედავ წლებია შენზე შენკიდე უხეირო ხარ გამიწამე ბიძაშვილი.
- ელენემ დაამთავრა დათოსტან მაჭანკლობა და ეხლა შენ გახდი ხო შუამავალი.
- არაფერიც, უბრალო ცოტაა ხელს შეგიწყობთ აი სულ ცოტაა, თვალები მოჭუტა დაა თითები უთვენა, აიი სულ ამხელაზე.
- არა რა შენი გამოსწორება არ იქნრება, არა და შემოგხედავს კაცი, სიმპატიური ბიჭი სასურველი სასიძო ამოღებ ხმას და ვსოო, დანანებით ჩაილაპარაკა და სააბაზანოსკენ გასწია.

ნახევარ საათში ნინი და თათა მზად იყვნენ ჩემოდნებით ხელში დანაღვლიანებულები კარის ზღურბთან იდგნენ.
- წავედით აბა სინანულით თქვა ნინი.
- მოიცა სად წავედით ელენე, სადაა ტოო ეს ჩემი ბიძაშვილი, მე მთელი გეგმები მაქვს იქ ბიჭი უნდა ვუნახო და შენთან ერთად გავათხოვო ჯავახეთში, სიცილით უთხრა თომამ
- გოგოებმა დანათლიანებულებმა გადახედეს ერთმაენთს და ის ის იყო თათას უნდა ეთქვა რომ არ მოდისო, ზურგზაკით მოკიდებული ელენე ოთახიდან გამოვიდა. ჩვეული დინჯი, სერიოზული გამომეტყველებით.
- მე მელოდებოდით, ბოდიშით ცოტა დამაგვიანდა, წუხელის არასასიამოვნო შემთხვევა მქონდა და.
- თათამ და ნინი, ერთმანეთს გადახედეს გაღიმეს და თვალი ჩაუკრეს ერთმანეთს.

ესეც ასე გოგოებო ყველაფერი მზადა, ეხლა დანარჩენებსაც გავუვლით და წავალთ.
-ელე შენ შეიძელბა გადაჯდომა მოგიწიოს ჩემი ძმაკაცის მანქანაში სანდრიკასთან, აქ ბიჭები უნდა ჩავისვა ისინი რო სანდროსთან დასხდნენ გაგიჟებენ სანდრო მოკლავს გზაში, თან სანდრიკა შეყვარებულთან ერთადაა დას სულ გადარევენ იმ გოგოს.
- ვინ სანდრიკასტან მათე, გაღიზიანებულმა ამოილაპატარაკა.
- ო არ იცნობ გოგო აი სკოლის პერიოდში შენ რო ინგლისში იყავი იქდან ვმეგორობდით, მერე შენ რო ჩამოხვედი ბათუმში ცხოვრობდა, მერე ისევ თბილსში რო გადმოვიდა შენ ჩემ ძმაკაცებს კი არა შენ დაქალებსაც არ ნახულობდი და... ნუ მოკლედ როგორც იყოო რაა დაჯექი და წაყვები იმას ბიჭებთან რო მივალთ, თან ისეთ ხასიათზე ხარ რომ შენთვის მშვიდად იჯდები ჩასვლამდე.
ელენეს ხმა აღარ ამოუღია უხმოდ ჩაჯდა მაქანაში და ბიჭებთან მისვლამდე ასე იყო.
- მოვედით ელეა მიდი გადადი, აი იქ გელოდებიან მანქანაზე თითი მიუთითა.
ელენემ მანქანას საბარგული ახადა და ჩანთის ამორებას ცდილობდა.
- ჯანდაბა შენ მათე, სანდრიკას უნდა წავყვე თურმეე , გაცხარებული ლაპარაკობდა როდესაც უკნიდან ბიჭის სიცილი მოსმა.
- მეე დაგეხმარები, ნუ წვალობ, მათეს ცემის გეგმა მერე დასახე, ასე მოგიწია ერთად უნდა წავიდეთ, ჩემ შეყვარებულსაც გაგცნობ და არ მოიწყენ.
- ელენე გაშტრებული იდგა ნაცნობი ხმის გაგონებაზე და აცრემლებული თვალებით უყურებდა ბიჭს რომელიც ჩანთსი ამოღებას ცდილობდა.
- ესეც ასე, ღრმად ამოისუნთქა სანდრომ და ჩანთან ძირს დაუვარდა ნაცნობი სახის სანახვაზე.


მეგობრებო არ ვიცი ღირს თუ არა გაგრძელება გთხოვ რაა თქვენი აზრი დააფიქსირეთ ყველამ.