ახლად გაღვიძებული ირაკლი მოღუშული სახით მიაჩერდა ტირილისგან თავლებადასიებულ ცოლს
-მთელი ღამე ტირილში გაათენე?-ჰკითხა უკმაყოფილო ტონით და საწოლიდან წამოდგა
-მე უბრალოდ...თორნიკეზე ძალიან ვღელავ-სევდიანად გაუღიმა ქეთიმ ქმარს და ოთახიდან გასვლა დააპირა, რადგან ქმართან ზედმეტი საუბარი იცოდა ისევ ცრემელებამდე მიიყვანდა
-თორნიკე დამშვიდდება, დაწყნარდება და დაბრუნდება, პირველად ხომ არ იქცევა ასე?!
-ჰო მაგრამ...
-დიდი ხანია რაც ადექი?-სხვა თემაზე გადაიტანა საუბარი ირაკლიმ, რომ ქეთი უფრო მეტად არ დაეძაბა
-შენ რომ დაგეძინა მალევე-სწრაფად უპასუხა ქალმა და ისევ ოთახიდან გასვლა დააპირა მაგრამ ირაკლიმ მაჯაში ხელი ჩაავლო და თავისკენ შეატრიალა
-ამ ბოლო დროს უცნაურად იქცევი-ეჭვნეულად უთხრა კაცმა
-რას გულისხმობ?-წამოენთო ქეთი
-ზუსტად იმას რასაც ვამბობ!
-ვერ გავიგე-გაღიზიანდა ქალი და მისი ხელიდან მაჯის დახსნა სცადა
-ქეთი-უმალ წყობრიდან გამოვიდა კაცი, ცოლი თავისკენ მიიზიდა და თავლებში ჩააცქერდა- შენი ნერვიულობის მიზეზი მხოლოდ თორნიკეა თუ კიდევ ვინმე სხვა?
-შენ რა გაგიჟდი?-უმალ თავზე კონტროლი დაკარგა აღელვებულმა ქალმა და ქმრის ხელიდან უხეშად სცადა მაჯის დახსნა
-იცოდე რამეს თუ მიმალავ...-წამოენთო ირაკლი, უეცრად მკლავებში მოიმწყვდია ცოლი და ზემოდან დააცქერდა წარბაწეული
-რას უნდა გიმალავდე-შეიცხადა ქეთიმ და თვალები აატრიალა -გაგიჟდი? არაფერს გიმალავ
-მაშინ რატომ გამირბიხარ?-თავი დახარა ირაკლიმ და სახე ზედმეტად მიუახლოვა სუნთქვა აჩქარებულ ცოლს
-საიდან მოიტანე ის, რომ მე, შენ გაგირბივარ?
-ალბათ მააქვს მიზეზი რომ ასე ვიფიქრო!
-გთხოვ-შეეხვეწა ქეთი
-რას მთხოვ?-წყობრიდან გამოვიდა კაცი
-ასე ნუ იქცევი!
-როგორ?-დაიძაბა ირაკლი
-ხელი გამიშვი-გაიბრძოლა ქეთიმ
-რას მიმალავ?-თავზე კონტროლი საბოლოდ დაკარგა კაცმა
-არაფერს-უყვირა ქალმა და ხელიდან დაუხლტა, რადგან მასთან ზედმეტი სიახლოვე ძალიან აბნევდა
-საიდან გაიგო თორნიკემ ქრისტინეზე?
-არ ვიცი
-მე კი მგონია რომ იცი და სწორედ ამ მიზეზით ხარ ასეთი შეშინებული!
-ასე არაა
-ქეთი!-ირაკლი ზედმეტად მიუახლოვდა ცოლს თავი დახარა და ზედ ტუჩებთან დაუჩურჩულა -სიმართლე მითხარი, სანამ ყველაფერი უარესად გართულდება
-მართლა არ ვიცი-ცრემლები მოეძალა ქალს -და არც არაფერს არ გიმალავ
-შეიძლება რომ ქრისტინეს შესახებ თორნიკეს, გეგასგან გაეგო?-ამ კითხვამ ქალი ისე შეაშინდა, დააბნია და დაძაბა, რომ რამდენიმე წამის განმავლობაში ადგილზე გაშეშდა და მოძრაობის უნართან ერთად მეტყველების და მხედველობის უნარიც კი დაკარგა -ქეთი!-მოულოდნელად იყვირა გაცოფებულმა კაცმა რომელიც ცოლის რეაქციიდან გამომდინარე მარტივად მიხვდა რომ ეს წორედ ასე უნდა ყოფილიყო -მოვკლავ იმ ნაბ.ჭვარს-იღრიალა ბოლო ხმაზე და ტანსაცმლის ჩაცმა დაიწყო გაავებულმა
-შენ რა გაგიჟდი?-როგორც იქნა აზრზე მოსვლა შეძლო ქეთიმ -შეიშალე?
-უარყოფა არ გაბედო!-თავზე წამოადგა ირაკლი ცოლს
-მე მართლა არ ვიცი ვინ უთხრა თორნიკეს ქრისტინეს შესახებ, არ ვიცი გესმის?
-რომ იცოდე მეტყოდი?-ნიკაპზე ხელი წაავლო გაცეცხლებულმა კაცმა ცოლს, თავი ააწევინა და თვალებში ჩააცქერდა
-ირაკლი -მხოლოდ ეს ამოილუღლუღა ქალმა და ატირდა
-კარგი შენი მჯერა!-უეცრად დაშოშმინდა კაცი-მჯერა რომ არაფერი იცი იმის შესახებ თუ ვინ რა უთხრა თორნიკეს, მაგრამ ხომ ვარაუდობ ვის შეიძლებოდა ეს ეთქვა?
-გთხოოვ არ გინდა -აკანკალებული ხელები პერანგზე ძლიერად მოუჭირა ქეთიმ ქმარს და გულზე მიეკრო
-ამის დედაც-აღმოხდა თავგზააბნეულ კაცს, სხეულზე მიწებებულ ცოლს ძლიერად შემოხვია ხელები აცახცახებულ მხრებზე და თავზე აკოცა
-გეგა ვერ იქნებოდა... ის არა... ოღონდ ის არა... არა, ეს შეუძლებელია- გაუაზრებლად ჩურჩულებდა შეშინებული ქალი
-ქეთი-ირაკლიმ თავი ააწევინა ცოლს და აწყლიანებულ თვალებში ჩააცქერდა
-არაფერი თქვა-ტუჩებზე მიადო ცივი თლილი თითები აღელვებულმა ქალმა და სანამ ირაკლი რამეს ეტყოდა მის ტუჩებს მიწვდა, ცოლის ეს ქცევა იმდენად მოულოდნელი იყო ირაკლისთვის რომ რამდენიმე წამის განმავლობაში დაიბნა თუმცა მალევე მოვიდა აზრზე და ცოლის ვნებიან კოცნას იგივე სიგიჟით უპასუხა, როცა მოწოლილი გიჟური ვნებები ოდნავ დაცხრა და როგორღაც შეელია მის ნაზ და ტკბილ ტუჩებს თავი ოდნავ უკან გადაწია და მომღიმარი სახით ჩააცქერდა თვალებში
-გგონია ერთ კოცნაზე დავიკერები და შეგეშვები?
-აუტანელო-ქეთი ხელიდან გაუსხლტა ქმარს და ოთახიდან გასვლა გადაწყვიტა, კარის სახელური დაქაჩა , ოდნავ გამოაღო და შიშისგან ადგილზე შეხტა რადგან მის უკან მდგომმა ირაკლიმ გამეტებით მიაჯახუნა და დამფრთხალი ცოლი მაშინვე თავისკენ შეატრიალა-რას აკეთებ-შეშინებული სახით მიაჩერდა დაბნეული ქალი ზედმეტად ახლოს მდგომ ქმარს
-შენს ცხოვრებაში გეგა თუ გამოჩნდება და შენ მე ამას დამიმალავ!-დაიწყო ხმამაღალი ტონით კაცმა- იცოდე რომ საშინელებას ჩავიდენ
-სულ გაგიჟდი ხო?-ქეთიმ სცადა სულელურ იუმორში გაეტარებინა ქმრის ნათქვამი
-ჯერ არა!-დარწმუნებით უთხრა კაცმა და ქეთიმ გვერდის აქცევა რომ სცადა მისთვის, კარებს მიაბჯინა ორივე ხელი და შუაში მოიმწყვდია დამფრთხალი ცოლი და მშვიდად გააგრძელა-მაგრამ გავგიჟდები თუ შეცდომას დაუშვებ პირადად შენ, მისგამო და დამიმალავ იმას რომ ის შენს ცხოვრებაში დაბრუნებას ხელახლა ცდილობს.
-ავადმყოფი ხარ-გაბრაზებული სახით მიაჩერდა გაცეცხლებული ქალი ქმარს
-უფრო სწორად ავადმყოფირად შეყვარებული- ნათქვამი შეუსწორა ირაკლიმ ცოლს და სანამ საჩხუბრად მომზადებული ქეთი რამეს იტყოდა წელზე შეუცურა ხელები, სხეულზე მჭიდროდ მიიკრო და ტუჩებზე დააცხრა.
გიორგი მომღიმარი სახით მიაჩერდა სახე ალეწილ თორნიკეს რომელმაც ვერაფრით შეძლო მარიანას და სოფის სოც ქსელების დათვალიერებით იმის გარკვევა თუ რომელს დაეჯახა წინა ღამეს და მიაცილა სახლამდე
-შანსი არაა-გაეცინა ვაჩეს -ესენი ერთმანეთისგან გაარჩიო
-ასე ფოტოებით არა, მაგრამ-დაიწყო გიორგიმ ჩვეული ირონიით
-რამე იდეა გაქვს?-დაინტერესდა ვაჩე
-როგორც გუგამ თქვა ხასიათის მიხედვით უნდა გავარჩიოთ ერთმანეთისგან
-ფიქრობ რომ გუშინ მარიანას დავეჯახე?-კითხვა ჩამდგარი თვალებით ახედა თორნიკემ თავზე წამომდგარ მეგობარს და გიორგის სახეზე ვერავითარი საიმედო ემოცია რომ ვერ შეამჩნია თვალები დააწვრილა-მიდი ჰა ამოღერღე!-მოთმინების ძაფი გაუწყდა ბიჭს
-ჰო სწორედ ასე ვფიქრობ-წარბები აათამაშა გიორგიმ-შენი გოგო მარიანაა!
-საიდან დაადგინე?-გაეცინა ვაჩეს -გუშინ, ტიპი მანქანით დაეჯახა ერთერთს, შიგ ჩაისვა სახლში მიიყვანა და აზრზე არაა ამ ორიდან რომელი-მონიტორზე მიუთითა დების ერთობლივ ფოტოზე
-სოფო ცანცარააო ხო თქვა გუგამ? -ისე სერიოზულად თქვა გიორგიმ რომ ბიჭებს მოულოდნელა გიჟებივით სიცილი აუტყდათ
-ლოგიკის მამა ხარ რა-ვაჩემ ხელი გადახვია გაბრაზებულ გიორგის და ნაზად მოუთათუნა ლოყაზე, შემდეგ კი თითები მხარზე ჩააცურა, გიორგი გაბრაზებული სახით მიაჩერდა მის ხელს შემდეგ მკვლელი მზერა ესროლა გაკრეჭილ ვაჩეს რომელიც სანამ აზრზე მოვიდოდა იატაკზე აღმოჩნდა გაშხლართული
-ხო გითხარი მასე სირ.ლად აღარ მეხუმრო-მეთქი შე ს.რო-ზემოდან დააცქერდა სახე ალეწილი გიორგი მეგობარს
-რა ვქანა თავს ვერაფერს ვუხერხებ პატარავ-მის ნერვებზე თამაშს განაგრძობდა მომღიმარი ვაჩე, რონელიც გიჟივით წამოვარდა ფეხზე და ოთახიდან გავარდა
-იცოდე მოგკლავ-გაეკიდა გიორგი.
მაღაზიიდან გამოსული ბიჭები ხმაურით ჩასხდნენ მანქანაში
-თორნიკე ამდენი სმისგან მართლა მოკვდები-გაბრაზდა გიორგი როცა საჭესთან მჯდომმა ბიჭმა გვერდით მჯდომ ვაჩეს გახსნილი ვიკის ბოთლი გამოართვა და მოიყუდა
-ერთი ორი ბოთლი არაფერს გვიზამს-გაეცინა ვაჩეს და უკან დაიბრუნა ნახევრად ჩაცლილი ბოთლი- თან ამას მიზეზი აქვს რომ დალიოს-გიორგის თორნიკეზე მიუთითა- გოგო დაევასა და აზრზე არაა ტყუპი დებიდან რომელი
-აუ ტვინს უარესად ნუ მირევთ რა ისედაც ცუდად ვარ-გაბრაზდა თორნიკე, მანქანა დაქოქა და საბურავების ხრჭიალით ადგილს მოწყვიტა, ნელ-ნელა სიჩქარეს უმატებდა და როცა ნაცნობი მოსახვევიდან გამოსულ ორ ერთნაირ სილუეტს ჰკიდა თვალი, მკვეთრი დამუხრუჭებით გააჩერა მანქანა და მომღიმარი სახით მიაჩერდა ხმაურის ფონზე დამფრთხალ და მისი მიმართულებით მომზირალ გოგონებს
-ისინი არიან?-აჟიტირებული ვაჩე თორნიკეს მიაჩერდა კმაყოფილი სახით და როცა თორნიკემ მანქანა ისევ დაძრა ადგილიდან გაუკვირდა -რას შვრები შე ჩე.ა-მაგრამ მის უაზრო რეპლიკას ყურადღება არ მიაქცია თორნიკემ და პირდაპირ გოგონებისკენ წავიდა მაღალი სიჩქარით და მათ ფეხებთან მკვეთრი დამუხრუჭებით გააჩერა