არ ვიცი გახსოვთ თუ არა ეს ისტორია, ვიცი ძალიან დიდიხნით დავიკარგე მაგრამ სერიოზული პრობლემები მქონდა ვერ ვწერდი ვერცეთი სიტყვას მაგრამ ძალიან მაკლიხართ თქვენი კომენტარები და შეფასებები მომაკლდა მოტივაციისათვის დავბრუნდი მოკლედ ეს ის თავები რაც საიტზე მედო გადახედეთ გაისენეთ ისტორია და სულ მალე ახალ თავებს იხილავთ
ველი შეფასებას მათგან ვინ პირველად კითხულობს

-ელე სოფელში წავიდეთ რა როდემდე უნდა ამოვიწვეთ ამ თბილისში. ხვეწნით უთხრა ნინიმ დაა საწოლზე პირქვე გაწვა. - ელენე მკაცრად აგრძელებდა დუმილს და კომპიუტერის კლავიტურაზე მოხერხებულად კრეფდა ტექსტს,- ნინის ყურადღებას საერთოდ არ აქცევდა. - აუ ელეე გთხოვ რა, ხმა ამოიღე ასე როდემდე უნდა იყო, დავიღალე უკვე შენი როჟის ყურებით. -ელენებ გაბრაზებულმა მიიხედა ნინსიკენ, სათვალე მოიხსნა და წარბებ აზიდულმა უთხრა. -არავინ არ გავალებთ მემგონი ჩემი როჟის ყურებას, როცა და სადაც გინდათ იქ წადით, მე არც სურვილი და არც დრო არ მაქვს ქალაქიდან გასვლის. გაბრაზებულმა ჩამოუყალიბა სათქმელი ერთი ღრმად ამოისუნთქა, ჩვეული სიმშიდე დაიბრუნა, პატარა კურნოსა ცხვირზე სათვალე დაიკოსა და წერა განაგრძო. - უჟმური, თავისთვის ჩაილაპარაკა ნინიმ ყურსასმენები მოირგოო და მუსიკის მოსმენა გაგრძელა. ნინი კარზე არიან დაა გააღე არ მცალია ხო ხედავ, ისე რომ უკან არც მიუხედავს ნინოს ჩვეული მშვიდი ტონით უთხრა. ნინიი გაღეთქოო ხმას აუწია ელენემ. პასუხი ამჯერადაც რომ ვერ მიღო უკან მიიხედა და დაინახა საწოლზე მშვიად მძინარე ნინი. თავი მომაბეზრებლად გაიქნია და კარისკენ წავიდა.



კარგში ჩემოდნიან და აჟიტირებული თათა დახვდა. - ელეე დღეს შენთან ვრჩები იცოდე, და ხვალ ყველანი ერთად გავიდეთ. მათემ მითხრა რომ ელენესთან დარჩი საღამოს სადმე გავიაროთ შენი მშობლების კერვის თავი არ მაქვს და რავქნა, ასე ბრძანა შენმა ბიძაშვილმა, მხიარულად ამოილაპარაკა და ჩემოდანი ოთახში შაგორაა იქვე დადგა და თავადა საჯდომის ქნევით და კმაყოფილი სახით მისაღებისკენ გასწია და სავარძელზე მოწყვეტით დაეშვა. -ელენე ხელებგადაჯვარედინებული იდგაა და აჟიტირებულ გოგოს უცქერდა. - რაიყოო ელე ასე არ მოგწონვარ სარძლოდ, სიცილით ჩაილაპარაკა თათამ და საზურგეს მიეყრდნო. - ეგ რაშუაში უბრალოდ ვერ გავიგე ჩემგან რაგინდათ, მე არსად არ მოვდივარ. - აუუ კარგი რა ელე ისევ ვიღაცა ნიკას გამო ქცევი ეგრე, ნეტაა ვაფშე დამანახ ვინა. - ნიკა რაშუაშია, და საერთოდ მაგას ნუ მიხსენებ, გაგაფრთხილეთ ჩემზე მაგ ტიპთან საუბარს მორჩითქო. - კიდე მე მოვრჩე ელეე ვიღაცა 6 თვის გაცნობილ ტიპზე ჭედავ გიყვარს, ისიც კი არ ვიცით ვინ იყო მერე ვაფშე დაითესა და უნდა დამოვიწყოვო, ისიც კი არ ვიცით ვინ იყო ის მაინიკი და შენ დგახარ და ერთიწელია მისტირი. - არავის არ მივტირი და შემევით ესეგი არ მინდა წამოვლა, ვერ ხართ ნიკა რატომ უნდა მანაღვლებდეს, სადაც დაიწყო იქვე დასრულდა ის ურთიერთობა. - რა ურთიერთობა ელენე, დაგვცინი ჩვენც და საკუთარ თავსაც, ტიპი როგორც გასართობს ისე აღგიქვამდა, გეკაპებოდა, მხოლოდ იმიტომ რომ მასთან დაწოლილყავი და გასართობად გამოეყენებინე. - გეყოფა გაჩუმდი. საკმარისია ნიკაზე და იმ დროზე საუბარი, შეიგნეთ რო არ უნდა საუბრობდეთ, არაა, ბოლო ხმაზე ყვრიოდა წყობიდან გამოსული ელემ და თან თვალზე მომდგარ ცრემლს იქმენნდა. - ყვირილზე ოთახიდან ნინი გამოვარდა. რახდებაა გაგიჟდი გოგო რა გაყვირებს. - გავგიჟდი ხოო გავფრინე, გაიგეთ ისევ აგრძელებდა მოთმინებადაკარგული , არ გაბედოთ არცერთმა რომ ნიკა გაიხსენოთ ჩემი თანდასწრებით გასაგებია, გამაფრთხილებლად უთხრა ოთახში შევიდა, კარი შეიჯახუნა და გასაღბით გადაკრტა. -რაგაყვირებდათ რახდება ნიკა რამ გაახსენა ახლა? - მე, მე გავახსენე, დანანებით ჩაილაპარაკა თათამ. - შენ რა გაგიჟდი გოგო, ძლივს ის დაივიწყდა შენ კიდე ახსენებ. - ეხლა შენც დამიწყე. გაბრაზებულმა უთხრა სავარძლიდან წამოდგა და ელენეს ოთახისკენ წავიდა. -ელე თხოვ მაპატიე რაა, უბრალოდ არ მესმის ესე რატომ იქცევი, არსად აღარ დადიხარ ჩვენთან ერთად სულ სახლში ხარ, არავის არ იკარებ გვერდით რახდება რა. -ელეე გთხოვ კარი გამიღე რაა, იცოდე სანამ არ დამელაპარაკები აქ ვიქნები კარის კიდესთან ჩაიცუცქა და მალევე კარზე მიყრდნობილს ჩაეძინა. - მათემ კაკუნით ლამის ჩამოიღო კარები. განუწყვეტლივ აკაკუნება სან კარი არ გაიღო. - მეთი რა უბედურებაა რა არის ეს არიცი რომ ასე დილაუთენი არ უნდაა მოსულიყავი. წუწუნით დაუწყო ნინიმ. - ოოო ნინაჩკა რაა დროზეე გაემზადეთ გავდივართ, ხოგითხარით 6 მზად იყავიტ უნდა წავიდეთ თქო წინ გრძელი გზაა გველის გრძელი. - ეგ შენ სიყვარულს უთხარი მთელიღამ ელეს კარებთან რო გაათია და მეც არ დამაცალა ნორმალურად ძილი. - რა ელენეს კარებთან, რა ძილი თვენ ნორმალურები ხართ, გუშინ არც ჩემს სანახავად წამოვიდა და ელენეს კარებთან ათენა ღამე. კაი კაი ამას მერე გავარკვევ გზაში მიდი უცბად გაემზადეთ გველოდებიან გავდივართ, ჩემი ძმაკაცი და თავის შეყვარებული მოდიან, ტაში შემოკრა სიხარულის ნიშნად, მერე ნინიკენ გადაიხარა და ჩუმად უთხრა, - ჩვენ რო ვიცით ის უკვეე იქაა გელოდება, რომ იცოდე როგორ გელოდება. - დეგენერატო, მხარზე დაარტყა ნინიმ დაა თვალები დაუბრიალა. - რაიყო ნი რა ტიპი ჭედავ წლებია შენზე შენკიდე უხეირო ხარ გამიწამე ბიძაშვილი. - ელენემ დაამთავრა დათოსტან მაჭანკლობა და ეხლა შენ გახდი ხო შუამავალი. - არაფერიც, უბრალო ცოტაა ხელს შეგიწყობთ აი სულ ცოტაა, თვალები მოჭუტა დაა თითები უთვენა, აიი სულ ამხელაზე. - არა რა შენი გამოსწორება არ იქნრება, არა და შემოგხედავს კაცი, სიმპატიური ბიჭი სასურველი სასიძო ამოღებ ხმას და ვსოო, დანანებით ჩაილაპარაკა და სააბაზანოსკენ გასწია. ნახევარ საათში ნინი და თათა მზად იყვნენ ჩემოდნებით ხელში დანაღვლიანებულები კარის ზღურბთან იდგნენ. - წავედით აბა სინანულით თქვა ნინი. - მოიცა სად წავედით ელენე, სადაა ტოო ეს ჩემი ბიძაშვილი, მე მთელი გეგმები მაქვს იქ ბიჭი უნდა ვუნახო და შენთან ერთად გავათხოვო ჯავახეთში, სიცილით უთხრა თომამ - გოგოებმა დანათლიანებულებმა გადახედეს ერთმაენთს და ის ის იყო თათას უნდა ეთქვა რომ არ მოდისო, ზურგზაკით მოკიდებული ელენე ოთახიდან გამოვიდა. ჩვეული დინჯი, სერიოზული გამომეტყველებით. - მე მელოდებოდით, ბოდიშით ცოტა დამაგვიანდა, წუხელის არასასიამოვნო შემთხვევა მქონდა და. - თათამ და ნინი, ერთმანეთს გადახედეს გაღიმეს და თვალი ჩაუკრეს ერთმანეთს. ესეც ასე გოგოებო ყველაფერი მზადა, ეხლა დანარჩენებსაც გავუვლით და წავალთ. -ელე შენ შეიძელბა გადაჯდომა მოგიწიოს ჩემი ძმაკაცის მანქანაში სანდრიკასთან, აქ ბიჭები უნდა ჩავისვა ისინი რო სანდროსთან დასხდნენ გაგიჟებენ სანდრო მოკლავს გზაში, თან სანდრიკა შეყვარებულთან ერთადაა დას სულ გადარევენ იმ გოგოს.
ვინ სანდრიკასტან მათე, გაღიზიანებულმა ამოილაპატარაკა. - ო არ იცნობ გოგო აი სკოლის პერიოდში შენ რო ინგლისში იყავი იქდან ვმეგორობდით, მერე შენ რო ჩამოხვედი ბათუმში ცხოვრობდა, მერე ისევ თბილსში რო გადმოვიდა შენ ჩემ ძმაკაცებს კი არა შენ დაქალებსაც არ ნახულობდი და... ნუ მოკლედ როგორც იყოო რაა დაჯექი და წაყვები იმას ბიჭებთან რო მივალთ, თან ისეთ ხასიათზე ხარ რომ შენთვის მშვიდად იჯდები ჩასვლამდე. ელენეს ხმა აღარ ამოუღია უხმოდ ჩაჯდა მაქანაში და ბიჭებთან მისვლამდე ასე იყო. - მოვედით ელეა მიდი გადადი, აი იქ გელოდებიან მანქანაზე თითი მიუთითა. ელენემ მანქანას საბარგული ახადა და ჩანთის ამორებას ცდილობდა. - ჯანდაბა შენ მათე, სანდრიკას უნდა წავყვე თურმეე , გაცხარებული ლაპარაკობდა როდესაც უკნიდან ბიჭის სიცილი მოსმა. - მეე დაგეხმარები, ნუ წვალობ, მათეს ცემის გეგმა მერე დასახე, ასე მოგიწია ერთად უნდა წავიდეთ, ჩემ შეყვარებულსაც გაგცნობ და არ მოიწყენ. - ელენე გაშტრებული იდგა ნაცნობი ხმის გაგონებაზე და აცრემლებული თვალებით უყურებდა ბიჭს რომელიც ჩანთსი ამოღებას ცდილობდა. - ესეც ასე, ღრმად ამოისუნთქა სანდრომ და ჩანთან ძირს დაუვარდა ნაცნობი სახის სანახვაზე.

-ოჰ როგორც ჩანს მოგისწრია სანდრიკ ჩემი ბედოვლათი ბიძაშვილის გაცნობა, მხარზე დაარტყა ხელი
და სიცილით უთხრა, ერთ ადგილას გახევებულ სანდროს, რომელიც ელენეს უყურებდა დაა
საკუთარი თავის მოკვლის სურვილი იპყრობდა.
- სანდრო ხოო, ჩუმად თავისთვის ჩაილაპარაკა ელენემ და თვალზე მომდგარი ცრემლი მოიწმინდა
ისე, რომ არავის შეეემჩნია.
- ესეიგი ესაა ხო შენი ძმაკაცი სანდროო? სარკაზმით იკითხა ელენემ ისე რომ ზიზღით სავსე თვალები
სანდროსთვის არ მოუშორებია.
-კი ესაა რაიყო ტო ვინმე სხავს ელოდებოდი, სიცილით უთხრა და მხარზე ხელი გადახვია, გეფიცები
ელე შენთვის მყავდა შემონახული ეს ბიჭი მარა დატყდი შენ ინგლისში და ვერ შედგა თქვნი შეხვედრა,
არა და შენთავს ვფიცავარ ელე მაჭანკლობას ვაპირებდი, მერე ამ დარეხვილმა შეყვარებული გაგვაცნო
და მთელი გეგმები ჩამეშალა რაა, მაგრამ არაუშავს ჩვენ რო ვიცით ის კიდე უცოლოა და იმას
მიგათხოვებ, ნინაჩკასაც დავითას გავაყოლებდა ეგა ტო რა მოგვარდა ორივენი დარჩებით კავახეთში
დაიწყებთ ერთაინ კარტოფილის ბიზნეს და მოგვამარაგებთ დარჩენილ საქაღთველოს თავისივე
დანთქვამზე თვითოვნე გაიზინია ერთი გემრიელად
.ისეთი თბილი აურა ტრიალებდა გარშემო მაგრამ ალექსანდრეს და ელენეს თალები ერთმანეთს
არაამქვეყნიური მზერით უმზერდნენ ერთმანეთს.
- სანდრომ ელენეს შეხედა და თავი გააქნია, თვალებით პატიებას თხოვდა, მაგრამ ელენეს თვალები
მხოლოდ ზიზღს მოეცვა, გული ერეოდა ამ დგომარეობაზე, ვერ იაზრებდა როგორ მოატყუა.
- ამსაუბარში იყვნენ სანდროს გვრდით ლამაზი ქერათმიანი საშვალო სიმაღლის გოგო რომ მივიდა
მხურვალედ აკოცა ლოყაზე და ბავშვებს გაუღიმა.
-საყვარელო ძალიან დავიღალე აღარ მივდივართ წუწუნით თვქაა ქერათმიანმა დაასანდროს მიეხუტა.
- ლიზას ეს სცენა კიდევ გულს ურევდა, უნდოდა იმ წამსვე გამქრალიყო, სადმე განმარტოებით და
ბოლოხმაზე ეყვირა. ყველაფერს გააკეთებდა მაგრამ სანდროს არ აგრძნობინებდა რომ ელენესთვის ის
კიდევ რამეს წარმოადგენდა, ადამიანი რომელიც ელენესთვის თითქმის არ არსებობდა, ტყუილზე
აგებული ადამინიანი, სახელი გრძნობები ემოციები რომელიც ყველაფერი ფუჭი და ფარსი იყო, ის
არიყოო ადამინი რომელსაც ნიკას სახელით იცნობდა მანამდე, ეს იყო ადამიანი რომელსაც მხოლოდ
როგორც მათეს ძმაკაც ისე აღიქვცამდა, აქ სრულდებოდა ყველაფერი.
- თიკა გაიცანი ჩემი ბიძაშვილი, ელენე, ჩემი სული, გული, და ყველაფერი ადამინი საოცრება ჩემი
ელენიკო, ჩვეული სამასახარაო გამოსვლით გაცნოო ელენე თიკას.
- მათემ ხელი თიკასკენ გაიშვირა, აი ეს კიდევ აწ უკვე შენთვის ცნობილი ჩემი ბედოვლათი ძმაკაცის
შეყვარებული, თიკა, გოგო პიროვნება, ქალი გამძლეობა, და ქალი ამტანობა, სიცილით ჩამოაყალიბა
მათემ სათქმელი.
- ნეტავ დაასრულებდა მაგ ბავშვურ მასხარაობას რაა ძან გამაღიზიანებელია, უკმეხად მიიუგო ელემ
ბიძაშვილს, გოგოს კი გაუღიმა და ხელი ჩამოართვა.
- სასიამოვნოა თიკაა.
- ჩემთვისაც ძალიან სასიამოვნოა ელენე.
- ეს გაორებული ადამიანი ნახე რაა, უკმეხი, უჟმური, ბოდიში ყველა შენნაირი სწერვა დაა უინტერესო
ვერ იქნება, ახალგაზრდა ვარ და ცხოვრებით ვტკები გაღიმება არც შენ გაწყენდა, ნაწყენი ტონით
უთხრა ბიძაშვილს მათემ და მეტი აღარფერი გაუმორებია, ლიზას ხმა არ გაუცია ძირს დავარდნილ
ზურგზაკს ხელი მოკიდა და მანქანისკენ გასწია.
-მათემ ჯერ ელენეს გახედა რომ დარწმუნებული მის ნათქავმს ვერ გაიგონებდა, მერე კი თიკას დასანდროს მიუახლოვდა და ჩუმად უთხრა.
-ვიღაცა სირს აეკიდა რა ვაფშე არავინ არ ვიცოდით, 6 თვე იცნობდა მაგრამ რავი რა აზრზე არ ვიყავით
გვიმალავდა, იმ ნაგავს უთქვამს ჯერ ნურავის ვეტყვითო, მერე გამოიყენა რასაცქვია და დაითესა,
უთქვამს რაც მივიღე მინდოდა, არც ნიკა ვარ და საერთოდაც ყველაფერს გატყუებდი. მოკვდა და არ
მითხრა არაფერი მის შესახებ, უყვარს ამ დებილს ერთიწელია მაგის გულიზე აი ასეთი დაროჟილი
დადის, ყველა ვკიდივართ და აქაც რო წამოვიდ მაგრად გაგვკვირდა. ის სადმე რო ვნახოთ მოვკლავ
ნამდვილად.
-სანდროს ძარღვები დაებერა, სუნთქვა გაუხშრდა, თვალებიდან ნაპერწკლებს ყრიდა დან ჩუმად
იკიურტხებოდა, მართლა ვი ვარ, მართლა თავისთის ჩაილაპარაკა.
- ვაიმეე ეს რა მითხარი, შეიცხადა თიკამ, საწყალი გოგო ვინიცის როგორ შეუყვარდა, ესეც რომ არა, რა
საშნელება ვიღაცა მექალთანის სათამაშო რომ ხდები, გულწრფელი დანანებით ამოილაპარაკა დაა
სანდროს უფრო მიეკრო.
- ხო რა თი ასეთი ამებია და გთხოვ რაა მის უკმეხობაზე არ გაბრაზდე ხოლმე, გეფიცები
სინამდვილეში სულ სხვა ელენეაა.
- საკმარისია თიკა ეხლა ამის განხილვა, ხო გაიგეთ არა რახდება, წავიდეთ ეხლა გრძელი გზა გვაქვს ,
ცივი ხმით უთხრა თიკას მკლავში ხელი მოკიდა და მანქანისკენ წაიყვანა.
- სანდროო მეტკინაა გამიშვი ვეღარ მოვდივარ უკვე რამ გაგცოფა ასეე მაქანასთან მისულმა უთხრა
თიკამ, სანდრომ ვერც გაიაზრა რომგორ გააკეთა ეს.
- ბოდიში რა თიკა არ ვიცი რა დამემართა უცბად ვერ გავიაზრე რომ გეტკინებოდა, თბილად უთხრა
და გულზე მიიხუტა.
-ელენე ჩახუტებულ წყვილს მანქანიდან უყურებდა და გულში მწარე ტკივილს გრძნობდა, ყელში
მომჯდარი ბურთის გადაგორებას ცდილობდა, ძლივს იკავებდა თავს რომ ბოლოხმაზე არ ეტირა ამ
ყველაფრის შემყურეს.
- მთელი გზა სანდრო სარკიდან უყურებდა უკან მოკალატებულ ელენეს და გულში ბრაზის ჩახჩობას
ცდილობდა. ელენეს კი საქარემინას მიყრდნობოდა და მოგონებებშ ჩაძირულიყო.
- ეხლა წახვალ აქედან დაა იცოდე დამივიწყებ საერთოდ გასაგებია, მთელი 6 თვე თამაშობდი
პატიოსანი გოგოს როლს მაგრამ ბოლოს შენც გამიშალე ფეხები, ასე რომ მისაღები მივიღე, ეხლა კი
აქედან წადი და საერთოდ დამივიწყე, არც ნიკა მქვია და საერთოდ , სულ ___________ფეხებზე მეკიდე, მთელი ეს
დრო უბრალოდ მინდოდა შენი ნამდვილი სახე დამენახვებინა შენთვისვე, ტანსაცმელი მიუყარა
ზეწარშემოხვეულ ელენეს შარვალი ამოიცვა ქამარი შაიკრა კარების უკან მდგომა მიაძახა რომ მოვალ
აქ აღარ დამხვდე ფული რაც დევს მანდ აიღა და მოშორდი. ამ სიტყვებით დაემშვიდობა ნიკა
(სანდრო) ელენეს.ელენეს წარსულის გახსენებაზე ტირილი მოერიაა და ობოლი ცრემლების დამალვას
ეცადა.
სადდრო მაქანას რობოტივით მართავდა და მოგონებებში იქექებოდა. თვალწინ ედგა ელენს სახე, სახე
რომწელიც იმ დილით იმ კარს მიღმა დატოვა სახე რომელსაც მთელი 6 თვე უმზერდა და გულში
სასაიმოვნო სითბოს გვრიდა, როგორ უნდოდა ელენე ამ მდგომარეობაშ არ დაეტოვებინა, მაგრამ
სწორედ იმ ღამეს მიხვდა როორ უყვარდა ელენეს სანდრო, იმ ღამით გაიაზრა რომ ელენემ საკუთარი
თავი სრულებით სანდროს უბოძა, მაგრამ ვერ შეძლო რომ მისთვის იგივე სიყვარყულთ ეპასუხა
დილით კი ასე კახპასავით დატოვა, უნდოდა სანდროს რომ ელენეს სამუდამოდ შეზიზღებოდა, არ
უნდოდა მისდამი სიყვარული კიდევ დარჩენილიყო. როგორ უნდოდა ელენე მუდამ გვერდით
ყოლოდა ყველაფერი ეთქვა რომ გასართობად დაწყებულმა ურთიერთობა დიდი სიყვარული მოუტანა
მაგრამ ვერ შეძლო, ვერშეძო მშბლების სიტყვას გადასულიყო და თიკა ასე შუაგზაზე მიეტოვენა.
რამდენიმე საათიანი მგზავრობის შემდეგ დანიშნულების ადგილსაც მიაღწიეს. ყველასთის
დამღლელი აღმოჩნდა მგზავრობა, განსაკუთრებით ელენესთის და სანდროსთის. ჩავიდნენ თუ არა
ოთახებშ ადანაწილდნენ ყველამ დაიძინა ელენემ კი გადაწყვიტა რეალობას გაქცეოდა და
მონატრებულ სოფელში ცოტა გაესეირნა. სახლში გვიან ღამით დაბრუნდა და ეცადა, სახლში ისე
შესულიყო რომ ბავშვებს არ გაეგოთ. კართან მისულს მის ყურთასმენას ნაცნობი ხმა მისწვდა, მთელ
ტანში დაუარეს ელექტრონების დიდმა ტალღამ.
- სად იყავი ამ შუაღამეს. ზურგიდან მოესმა მკაცრი ხმა.
- ელენემ ღრმად ამოისუნთქა ძალა მოიკრიბა და უკან შებრუნდა.
- არ ვაპირებ ვინმეს ანგარიში ჩავაბრო თუ სად და როდის დავდივარ და მითუმეტეს შენ.ზიზღნარევი
ხმით უთრა და ისევ კარისკენ მიბრუნდა.
- გეკითხები და მიპასუხე შუაღამე და შენკიდევ უცხო სოფელში მარტო დადიხარ.
- ჯერ ესერთი უცხო არაა, და მერე მეორე უკვე გითარი შენი საქმეე არაათქო და მერეც მესამე რაი იცი
რომ მარტო ვიყავი.
-გოგო ჭკუიდა არ გადამიყვანო ეხლა და მოთმინება არ დამაკარგვინო, რასქვია მარტო არ იყავი.
-არ ვაპირებ ანგარიში ჩაგაბარო და არ გაბედო და არ მომიახლოვდე, თორემ ამწამსვე ყვირილის ავტეხ
და ყველას მოვუყვები რა ც ხარ. მთელი არსებით ეცადა სარკაზმი ჩექსოვა და კარის სახელურს
დაწვდაა როდესაც ხელზე დიდი ტორები იგრძნო.
- სანდრომ თავისკენ მიაბრუნა დაა მის ტუჩებს გამხეცებული დაეწაფა, თავიდან იგრძნო ელენეს
ჯიუტობა მაგრამ გონებადაკრგულმა მალე ვეღარ შეძლი შეწინააღმდეგება და გაუაზრებლად აყვა
კოცნაში, მანამ კოცნიდა სანამ უჰაერობა არ იგრძნო, ძლისვ მოწყდა ლიზას ბაგეებს მოგების ნიშნად
ენის წვერი ტუცბზე გადაიტარა და თვალებში ჩააშტერდა დაბნეულ გოგოს.
-როგორც ჩანს მოგნატრებია შენც ეს კოცნაა, ღიმილით თხრა და თვალი ჩაუკრა, ხო და მეორეს რაც
შეეხება აღარ გაბედო რო დამემუქრო თორე იცოდე ყოველი მუქარაზე ამაზე მეტად დაისჯები, და
მესამე, როცა რაღაცას გეკითხები სწერვობის გარეშე მიპასუხებ და არ დავინახო შენსგვერდით ვინმე
და ამის მერე ვნახოთ ამ დროს გარეთ როგორ იტასავებ. ეხლა კი ადი და დაიძინე ლაპარაკის თავი არ
გაქვს მაინც, კიდევ ერთხელ ჩაუკრა თვალი და ჰაეროვანი კოცნა გაუგზავნა.
- ელენე ინსტიქტურად დაეთანხმა და კიბებიზე აირბინა, უცცბად შუაგზიდან მობრუნდა სანდროსთან
მივიდა და ზიზღიანი თალებით უთრა.იცოდე რომ მეზიზღები და თუ გაბედავ რო მომეკარო ყველაფერს მათეს ვეტყვი. სწრაფად უთხრა სათქმელი და უკანმოუხედავად აირბინა კიბები.
- მათეს მანამდე ვეტყვი პატარა სანამ შენ ეტყვი, ამჯერად მართლა ჩემი გახდები ელენე ავალიშვილო.





თათა გაღვიძე რაა, ტკბილი ხმით უთხრა მათემა დაა მთელი სახე დაუკოცნა.-აუ კარგიი რა მათე, ჯერ ადრეა, ნამძინარევი ხმით უთხრა და საწოლის მეორე კიდისკენ მიწია, საბანში გაეხვა და ისევ ღრმა ძილს მიეცა.- აუ ჩემი რაა, იმენა ვერავინ გავაღვიძე რა უბედურება, მშია მე აქ ამხელა ფილარმონია კაცს და ესენი კიდე ძილით ტკბებიან, ბურტყუნით გავიდა ეზოში და ჰამაკში ჩაეშვა.-უეცრად სიცილის ხმა მოესმა ზურგიდან, რახდება მათე ბატონო თქვენივე ხალხმა გამოგიცხადათ პროტესტი? როგორ შეიძლება ჯავახეთში ჩამოსული კაციი საჭმელზე აწუწუნო.-დავითაა ბიჭოო, გახარებულმა შესძახა მათემ და ჰამაკიდან წამოფრინდა, ძმაკაცთან მივიდა და ჯიგრულად ჩაეხუტე, -აბა ერთი დამენახე ბიჭო , რამხელა გაზრდილხარ, ააა ამ ხელა მახსოვხარ, სიცილით უთხრა დავითმა , რაშვები აბა ძმაა ერთი კარგიი ჯავახი გოგო არ გინდა გაჯახო? როო დამიშოკე აქ გოგოები დაა დატყდი, ხშირად უნდა ჩამოხვიდე ხოლმე ბიჭო.-დავითა ეხლა არ გაგცხოო რაა, თუ ძმახარ, რას მეკაიფები, მე აქ კაცი შიმშილისგან ვკვდები და ეს დამცინის რა თავი გაქნია ეზო სავარძელზე დაჯდა და ხელი მუხლზე დაირყაა.-არა რა წავალ ერთი ჩემს ელენიკოს გავაღვიძებ ის მაინც გამიკეთებს რამეს და მაჭმევს. -ბიჭო ელენე არა სახლში და რა ერთი ამაბვი ატეხე ადექი რამე გამზადე ან წამოდი ჩემთან მანან ისეთ ხაჭაპურებს დაგიცხობს თითებს ჩაიკვნეტ , ოჰ ოჰ პირში მომდგარი ნერწყვი გადაყლაპა.-აუუ ეხლა მანჩოს ხაჭაპურები, და მერე თათარბერაკი რა გასწორებდა, იცოდე ერთი დღე შენთან მოვდივარ.-მოდი, ქათამსაც წააცლის თავს და ღორსაც გაგიგორებენ.სიცილით უთხრა დავითმა.-მოიცა შენ წეღან რათქვი?ჩაფიქრებულმა და გაკვირვებულმა კითხა



-რავთქვი, შეიცხადა კითხვა დავითმა.-ელენე სახლში არაო, შენ არათქვი, რასქვია სახლში არაა, შენ რა იცი, რომ არა ან ამ დილაუთენია სადწავიდოდა.-ბიჭო სასერინოდ გამოვედიო, ვნახე ცოტა ვილაპარაკეთ, ნაპირზე ვიყავით გადასულები ვარძიასგადავყურებდით და ვსაუბრიბდით. მერე მალევე წავიდა რო ცოტას გავივლიო მეც საქმები მქონდ ასაგავიყავით რა.-გამაგიჟებს ეგ გოგო დილით 6 სათზე რა სეირონობა აუტყდა შენც მაგარი ხარ რა სად გაუშვი როგაუშვი.-რავიცოდი ბიჭო მე, შენც რანაირად ლაპარაკობ გეგონება პირველადაა, გზა ეშლება თუ კვალი,გაისეინებს ბავშვობას გაიხსენებს და მოვა. მშვიდად უთხრა დავითმა მათე კი გიჟს დაემგვანა.-მეღადავები თუ რახდება ბიჭო, ბავშვიბის გახსენება უნდა მაგას, ძლივს გამოვიდა მაგ ბავშვობიდან,ეგ უეჭველი ტყეში წავიდოდა იმ ქოხში ან სასაფლაოზე. აუ იმენა თავისტკივილია რა ერთიწუთითვერ დატოვებ.-აუუ ეგრე როგორ ვერ მოვტვინე, არა და ძან ცუდი ფერი ედო ვიფიქრე დილა დაღლია ადრეამდგარიათქო, ეგ როგორ ვერ მოვტვინე, თავში შემოირტყა ხელი და შეიკურთხა.-კაი წავალ მოვძებნიი, შენც წამოდი მე ტყეში წავალ შენ სასაფლაოსკენ წადი.-კაი მოდი ჯერ დაველოდოთ ცოტახან იქნებ ჯობს , რომ მარტო დავტოვოთ.-ხო გახსოვს არა ინგლისში წასვლამდე იყო ბოლოს აქ და 2 ღამე ვერ ვიპოვნეთ, ძლივსმდგომარეობიდან გამოვიდა აღარ მინდა ის წარსული გაიხსენოს ისედაც ყოველდღე ტკივა დაგანიცდის მშობლების დაკარგვას.-რახდება რაგაყვირებდა ოთახში ისმოდა შენიხმა, თვალების ფშვნეტი გამოვიდა სანდრო სახლისკარებიდან და იქვე ჰამაკში ჩაწვა.-ელენე არაა სახლში, დილით გასულა ადრე და არ მომწონს ეს ამაბვი.-რასქვია არ მოგწონს?ჰამაკიდან წამოჯდა და მომლოდინედ შეეკითხა მათეს, თან ცდილობდანერვიულობა დაემალა, წინა ღამის ინციდენტის გახსენებაზე ათასმა ფიქრმა გაუელვა თავში.-რასქვია სანდრო და მარტო არ უნდა გავიდე სახლიდან და საერთოდ ელენეს მარტო დატოვება ამსოფელში არ შეიძლება მითუმეტეს ასე გარეთ გაშვება.-რახდება ამიხსნით ვინმეე? მოთმინება დაკარგულმა იკითხა სანდრომ დაა ნერვიულობისგან კისრისძაღვები დასკდომას ქონდა.-კარგი დამშვიდდი მათე მე წავალ და ვნახავ ელეს და შენ სახლში იყავი არაა დაპანიკება საჭირო.- რასქვია შენ წახვალ მოსაძებნად, შენ ვინ ხარ რო წახვიდე მე წავალ, თქვენ წახვიდეთ ელენესსაძებნელად და მე სახლში დავრჩე? მეკაიფებით ხოო? სიმწრით ჩაიცინა სანდრომ.- მათე ეს ბიჭი ვინაა თუ ძმახარ არ გამაგიჟოს ეხლა? ელენეს შეყვარებული ხარ თუ ვინ ხარ რაგინდადარჩი რა დაეტი სახლში, თავადა ვნახავ ელენეს.- ვინ ვარ და მე ელენე... სიტყვა შუაგზაზე გააწყვეტინა მათემ.- კაი დავით, სანდრიკ, დამშვიდდით რადაგემართათ, სანდრო ჩემი ძმაკაცია დავით. სანდრო ეს კიდედავითია აი რო გიყვებოდი ხოლემ სოფლის ამბებს და ვიძახდით დავითა დავითათქო.- ისე რომ მათეს ნათქვამისთვის ურადღება არ მიუქცევია, კბილებს შორის მკაცრო ტონით გამოსცრა,- და ელენესი ვინაა?- მათეს გაეცინა, მისი კითხვაზე ალექსანდრეს ტონისთვის ყურადღებაც არ მიუქცევია, ელესბავსვობის სიყვარული.- კაი რა მათერე რეებს იხსენებ თუ ძმახარ, გაბრაზეებით უთხრა დავითმა, შენც კარგად იცი ეგტყუილი რატოც ვთქვით.- ვიცი, ვიცი, სიცილი აუტყდა მათეს.- მეც გამარკვევთ აქ რახდება, ან რას მიედმოედებით.- კაი სანდრიკ რაიყო, მე არ ვბრაზდები ამ თემაზე შენ რა გაცოფებს, რომ არ ვიცოდე შეყვარებულიგყას და ელენე ორი დღეა რაც გაიცანი ვიფიქრებდი ეჭვიანობის სცენებიამეთქი.- ნეტა შენ რა იცი მე რამდენიხანია ვიცნობ ელენეს. თავისთვის ჩაილპარაკა და მოთმინება დაკარგულითითებს იმტვრევდა.- მაშინ პატარები ვიყავით, ელენე ერთ ბიჭს უყვარდა, თავს არ ანებებდა, კიდეც ვცემეთ რა აღარვუყავით გაიძახოდა ტიპი ელენე მიყვარსო, მერე ესენი ადგნენ და გაითამაშეს ვითომ გაიპარნენ ელენე17 იყო დავითა 20. იმ ბიჭმა კი არა ჩვენც კინაღამ დავიჯერეთ რო მართლა უყვარდათ ერთმანეთი. ასეიყო რაა, სახეზე ღიმილი დასთამაშებდა, ბედბიერი წარსულის გახსენებაზე.- მოკლედ მოდი ეს ამბები შენ დაჯექი და სანდრიკას კარგად მოუყევი და მე წავალ ელესმოვძებნი,მათეს ეს უთხრა ის რო თვალიც არ მოუშორებია სანდროსთვის, ორივეს დაემშვიდობა დადიდი მოჩუქურთმებული რკინის ჭიშკრისკენ წავიდა და მალე ჭიშკარსიქით გაუჩინარდა.- მოიცა და ჩვენ ასე მშიდად უნდა ვისხდეთ სახლში, გაბრაზებული შეეკითხა სანდრო.- შენზე მეტად მე ვნერვიულობ მაგრამ ასეა საჭირო, მე უფრო არ დამიჯერებს, თანაც დავითმა კარგადიცის სად შეიძლება წასულიყო, სახლში მოვიცდი თუ არ გამოჩდნენ 2 საათში მეც წავალ.განერვიულებული სანდრო ერთ ადგილას ვერ ჩერდებოდა, ჰამაკში იჯდა და ნერვიულად ათამაშებდატელეფონს გვერდით თიკა რომ მიუჯდა და სანდროს მთელი ძალით მოეხვია.- საყვარელი რა ადრე გაგიღვიძია, ვერც კი გავიგე რა დროს ადექი.აუუ სანდრო დღეს სადმე არ წავალთ? იმედია მთელიდღე აქ სახლში ყოფნას არ ვაპირებთ.- სანდრო შენ გელაპარაკები არ გესმის?- აუ თიკა ბოდიში რა სულ გავითიშე. რამითხარი? თბილი ხმით უთხრა გოგოს და მხარზე ხელიმოხვია.- არაფერი ისეთი საყვარელო. ისე რაღაცა ამ ბოლოს აღარ მომწონხარ სულ აბნეული დადიხარ დაძალიან ცივად მექცევი, რამე ხდება? თუ რამე პრობლემა გაქვს ხო იცი რომ მოგისმენ.- არა არფერი არ ხდება უბრალოდ გადავიღალე, ცივად უთხრა, თიკას ხელები მოიშორა დატელეფონზე მოსაბრე მათესკენ წავიდა..



- მათე რახდება, ვერ ნახა ელენე? მე ასე აღარ შემიძლია უნდა მოვძებნო მოთმინება დაკარგულმაუთხრა და მის პასუხს აღარ დალოდებია ისეე დაავლო ქურთუკს ხელი მაქანაში ჩაჯდა და ადგილსმოწყდა. ჰამაკიდან თიკა წამოვარდა და უკან გაეკიდა - სანდრო. სანდრო სად მიდიხარ დამელოდე. როდესაც მიხვდა რომ ძახლის აზრი აღარ ქონდა ეზოშიშებრუნდა.- მათე რახდება ? რაჭირს? ბოლოპერიოდში სულ ასე იქცევა, ახლა სადღა გაიქცა ? ხომ არაფერიუთქვამს.-მოვა საქმეზე გავიდა არ ინერვიულო. -კარგი, კარგი, მე წავალ გოგოებთან რამეს გავამზადებთ ელენე და სანდროც დაუბრუნდებია მანამდე.- მოიცა რათქვი ელენეც დაბდუნდებაო?- ხოო ელენეც დაბრუნდებათქო, რაიყო? რაგაკვირვებულმა იკითხე? დილით ადრე გავიდა, წყალზერო ჩამოვედი სამზარეულოში მაშინ გადიოდა, მითხრა სასეირონოს მივდივარ და მალე დავბრუნდებიარავინ მეძებოსო, თან ტელეფონიც სახლში დატოვა რო ვუთხარი დაგირეკავთ თუ შეგაგვიანდათქო,სახლში ვტოვებ არ მიმაქვს არ მინდაო.- ჯანდაბა ელენე ჯანდაბა, რას აკეთებ სად დადიხარ. გაბრაზებულმა ჩაილაპარაკა და გარეთ გავარდა.- სად ხარ ელენე სად, სუფთა ვარ რაა ჩემს გამო რამე რომ მოიწიო თავს არ ვაპატიებ, ასე როდისშეგიყვარდი, ამის დედაც, ერთი შეიკურთხა და საჭეს ხელი დაარტყა. -მათე ყველგან ვიყავი სადაც კი შეიძლებოდა მაგრამ ვერსად ვერ ვნახეე, მაგამ აშკარად სასაფაოზენამყოფია გუშინ ვიყავი არც ყავილები არ იყო და არც სანთელი, დღეს რო მივედი გვირილებიდამხვდა საფლავზე, ქოხშიც ვიყავი და აშკარად იქაც მისულა ყველაფერი მილაგებული იყო და ვაზაშახალი მინდვრის ყვაილები იყო დატოვებული, სადღაც ავცდით მაგრამ სად არ ვიცი, სხვაგნა ვერსადვნახეე, მთელი სოფელი შემოვიარე, ბნელდება უკვე წესით უნდაა მოსულიყო. - ფუ ამის დედაც, სად ხარ ელენე სად.დაღამდა უკვე გვიანია -ვფიქრობ რომ თავისით მოვა სახლში, ტყეში იცის დარჩენა ამდოს მარტო რამდენად საშიშა,სასაფლაოზე ახლაც გამოვიარე იქ არააა. - კარგი დავით სახლში შევდივარ გოგოებს შევხედავ მტელიდღეა მარტო არიან და წავალ ისევსაძებნად . ჭიშკრის შიგნით შესულმა უცხო მანქანს მოკრა თვალი, ნაბიჯებს აუჩქარა და ეზოში დიდიკაკილის ქვეშ მდგომი მაგიდისკენ წავიდა საიდნაც ხმაური მოდიოდა.- ყველანი შენს საძებნლეად არიან ელენე და დავურეკავ და ვეტყვი რომ მოხვედი ძალიანნერვიულობდნენ. იქვე ახლოდან მისწვდა მის ყურთასმენას თათს ნათქვამი. მეც სანდროს დავურეკავთორემ ძალიან ინერვიულა რომ ვერ გნახეს ბიჭებმა.- ელენე შენ ნორმალური ხარ გოგო სად იყავი მთელიდღე? გამაგებინე გოგო?პირდაპირ ყვირილზეგადავიდა მათე, იქ მჯდარი სიმპათიური ბიჭი ვერც კი შენიშნა. ელენემ კი ჩვეული მშვიდი ტონითუთხრა.- ბიძაშვილო ჩემს ყოველ გარეთ გასვლაზეე კონცერტების მოწყობა და სამძებრო სამუშაოებში FBI ისჩართვა არაა საჭირო. - გოგო შენ ნორმალური ხარ ? დილის 6 საათზე გასული ხარ სახლიდან და ამდრომდე არაფერივიცოდით.- ორი წლის ბავში არ ვარ რომ სადმე დავიკარგო და თანაც დილით თიკას დავუბარი რომ გავდიოდიარიყო საჭირო ამხელა ალიაქოთ. სარკაზმით ჩაილაპარაკა და შემდე მის გვერდით მჯდომზემიუთითა.-იქნებ ჯერ ადამიანს მიესალმო მარტო არ ვარ აქ მემგონი.-ერეკლე, მშვიდი ტონით უთხრა ბიჭმა და ხელი გაუწოდა - მათე, ელენეს ბიძააშვილი, სიმწრის ღიმილით გაუღიმა და თავისი ხელი მიაგება.იქნებ ამიხსნაელენე ვინ ერეკლე? ეს უთხრა და ელენეს გამომცდელი თვალებით შეხედა, თვალებით კი ანიშნებდაჩვენ ცალკეც ვისაუბრებთ ამ არსებაზეო.- ერეკლემ ელენეს არც კი აცადა თავადვე დაიწყო, მე ელენეს მეგობარი ვარ, ინგლისში ერთად ვიყავი,საქართველოშიც უნივერსიტეტში ერთად ვსწავლობდით, ელენეს შემთხვევით შევხდი ვარძიაში იყოჩამოსული, რახან ერთად ვიყავით ცოტა გავიარეთ, ძველი დროც გავიხსენეთ, შემდეგ ელენესახლამდე ამოვიყვანე და აქ დარჩენა შემომთავაზე მეც უარი არ ვუთახრი და თუ წინააღმდეგი არიქნებით ამაღამ თქვენი სტუმარი ვიქნები.- ადგილი არ გვაქვს სამწუხაროდ და თუ აი მაგ სავარძელზე ან აი იმ ჰამაკში ერთი პლედითმოთავსდები ამ შემთხვევაში არანაირი პრობლემა არ გვექნება. ზურგს უკან მოესმა ელენეს ნაცნობი ხმადაა მზად იყო იქვეე დაესამარებინა თავის სარკაზმთან ერთად.-ელენემ მომაბეზრებლად მიტრიალდა, ნაძალადევად გაუღიმა სანდროს და თავის სათქმელისჩამოყალიბება დაიწყო.- ბატონო სანდრო, ერეკლე ჩემი სტუმარია და მისთვის ადგილი ყოველთის გამოიძებნება და თუ არგამოიძებნება დარწმუნებული ვარ აი ამ სავარძელზე და ან აი ამ ჰამაკში, თქვენ დაიძინებთ და ჩემსსტუმარს თბილ საწოლში დააძინებთ.- კი, ქალბატონო ელენე აბა რა, მთელიდღე შენს ძებნაში მაგას ვფიქრობდი სახლში რომ მივალ დაელენე თავის სტუმართან ერთად დამხვდება ჩემს საწოლს დავუთმობთქო.-ძალიან კარგი პრობლემა გადაიჭრა.- პრობლემა გადაიჭრა კი არა, არ გამაიჟო გოგო, სად იყავი მთელი დღე.- სანდრო როდის აქედან გაბარებ აჩოტებს ჩემს წასვლზე, სიცილით უთხრა ელენემ. - ერეკლე ყურადღება არ მიაქციო, მათეს მეგობარია, ასეთი ხუმრობები ცოდნია თურმე მეც სულრაღაცა ორიდღეა ვიცნობ. - სანდრო ელენესკენ გადაიხარა ისე რომ არავის შეემჩნია და ჩუმად უთხრა.- განახებ მე შენ როგორი ხუმრობები ვიცი და ამაღამ ვინ სად დაიძინებს ამასაც ვნახავთ.



ნუ მემუქრებიი სანდრო, თორე ამაღმვე გაგაქრობენ კარგად იცი ხმა თუ ამოვიღე.- აქეთ ნუ მემუქრები, და მეც მომისმინე დაგელაპარაკები ცალკეე შენ! -ბავშვებო მეგონო ჯობს რომ დავიშალოთ თემა წამოჭრა ელენემ ძალიან დაიღელბოდით. ერეკლეცდაღლილია დღეს იმდენი ვიარეთ ჯობს დავისვენოთ. თიკაა იქნებ შენ გოგოების ოთახში გადახვიდემხოლოდ დღეს, სანდრო მათესთან ან დივანზე დაიძნებს და თქვენ ოთახში კი ერეკლეს გავუშლი.- ელე მგონი არ ღირს ასე შეწუხება.- არა რაშეწუხებაა მე და სანდრო საერთოდ არ შევწუხდებით, გამეხარდა ძალიან რომ შენც აქ ხარიქნებ მალე როგორც წყვილი ისე გიხილოთ ძალიან უხდებით ერთმანეთს, გულწრფელად უთხრა დაგაუღიმა.- რეებ ბოდავ თიკა გაჩუმდი კბილებშ გამოსცრა სანდრომ.- კარგი რა სანდრო, შეხედე რაკარგი წყვილი არიან.- ელენემ შეამჩნია, რომ სანდრო უკვე მდგომარეობიდნა გამოდიო სიტვაციის განმუხტვა სცადა.- კარგი წავალ მე ერეკლეს ავიყვან .ერეკლეე მადლობა ყველაფრისთვის და ბოდიში რომ სანდროს სიდებილებიის მოსმენამ მოგიწიაყურადღებას ნუ მიაქცევ.- კარგი რა ელე ხო იცი როგორ მიყვარხარ ეგ რა მოსატანია, ხვალაც დავრჩები და მერე წავალ შენც თუმოიფიქრებ წაგიყვან.- კარგი მე ეხლა დაგტოვებ და დაისვენე,თუ რამეა ხო იცი როგორი ფხიზელი ძილი მაქვს ჩემისაძინებელი პირველსართულზე იქ სხვა საძინებელი არაა, დააკაკუნე და იმწამსვე შენთან გავჩნდებისიცილით უთხრა დაემშვიდობა და კარი გაიხურა.ვერ ისვენებადა საწოლში ტრიალებდა და ყველაფერზე ფიქრობდა, რამდენი რამის გადატანა მოუწუააამ მცირე დროში და მაინც როგორ ახერხება ესეთი ძლიერი ყოფილიყო, ყველაზე მეტად მაინცბავშობის ტკივილი არ ტოვებდა და დავიწყების საშვალებას არ აძლევდა. წარსულის და მშობლებისგახსენებამ თვალზე ცრემლები მოგვარა.ეცადა არ ეტირა საწოლის მეორე მხარეს გადაბრუნდა,დაღლილობამ თავისი ქნა დაა მალევე ძილს მიეცა.კარის სახელურს დაწვდა, ნელა ჩამოსწია და ოთახში შევიდა, საწოლის კიდეს მიუახლოვდა, საწოლისკუთხეზე ჩამოჯდა და მძინარეს ზემოდან დააცქერდა.- ნეტავ იცოდე ელენე როგორ შემიყვარდი, ნეტავ შემეძლოს შენთვის ახნა რატომ წავედი, ვიციტყუილს გამართლება არ აქვს მაგრამ ის რომ იცოდე როგორ შემიყვარდი.თმებზეე ნაზად შეეეხოო სახეზე ჩამოყრილი კულულები გადაუწია დაა მის ლოყებს ნაზად მიაკროტუჩები. თმების სურნელი ღრმად ჩაისუნთქა და სიამოვნების ზენიტში მყოფმა თვალები მინაბა,აგიჟებდა მისი თვალები ტუჩები, თმები სურნელი, მისი ბავშვური და წრფელი გამომეტყველება,ეზიზღებოდა საკუთარი თავი, რო ახსენდებოდა როგორ ატკინაა გული და მოუკლაა ყველა იმედი დაოცნება.ვეღარ მოითმინა საწოლის მოეორე მხარეს მივიდა და ელენეს ზურგიდან აეკრო მისი სიფრიფანასხეული მკლავებში მოიქიცია თმებზე ეფერებოდა და ესე ჩახუტებულს ჩაეძინა.



ელენემ ძილბურანში მყოფმა წელზე მძიმე მასა იგრძნო და დენდარტყმულივით წამოფრინდა, მაგრამადგომა ვერ შეძლო, სანდროს ის ძლიერ მოეხვია თავის დიდი ტორები და გულზე მიეხუტებინა, რომელენემ გატოკებაც კი ვერ შეძლო, თვალები ბრაზით აევსო თან სასიამოვნო ჟრუანტრლამ დაუარამოშიშვლებულს წელზე მისი თლილ თითებს რომ გრძნობდა, ელენე ეს აზრები უკუაქცია დაგაბრაზებული სანდროს ეცა დაა ძლიერად უჩქმიტა, თუმცა მას რეაქციაც კი არ ჰქონდაა.-იდიოტო ხეპრე, უფრო თავისთვის ჩაილაპარაკა დაა ხელები გულზე მიარტყა.-ვიცი რომ გღვიძავ, დროზე ხელი გამიშვი თორე ბოლო ხმაზე ვიკივლებ, ყველანი აქ შემოცვივდებიანიცოდე.-სანდრომ ტუჩის კუთხე ჩატეხა და ელენეს ნამძინარევი ხმით უპასუხა.- ელენე რატომ ცდილობ მაგით მანიპულირებას, გგონია ახლა თუ იყვირებ დაა ერთ ამბავს ატეხ ამითრამეს დამაკლებ, გგონია ძალიან მეწყინება თუ იმაის გამჟღავნებას დააჩქარენ რისი ხმამაღლაყვირილი თავად მინდა ან ის გრძნობები შეიცვლება რასაცა ერთმანეთის მიმართ ვგრძნობთ?!ჩვეულიმშვიდი ტონით ჩამოაყალიბა სანდრომ სათქმელი. ელენეს ხელები გაუშვა საწოლზე წამოჯდა დალაპარაკი ისე განაგრძო, გგონია ამით რამე შეიცვლება, ძალიან კარგი ყვირილი გინდაა მიდი იყვირეუფრო მალე გაირკვევა ყველაფერი და ყველასთვის ასე აჯობებს.



-შენ რა დამცინი, საწოლიდან წამოფრინდაა და სარკაზმით გაჟღენთილი ხმით დაიწყო საუაბრიელენემ, რაა გრძნობებზე მელპარაკები გამაგებინე რა გრძნობებზე, ნელ-ნელა ხმას უწევდა ელენე დამწყობიდან გამოდიოდა, ვიცი რომ იდოიტი და არააკაცი ხარ , იმ ღამით გავიგე რანაგავიც იყავი,მაგრამ ამდენა მდაობიო როგორ ხარ, მეზიზღები და გულს მირევ არანაირი გრძნობები არ არსებობს,შენი სათამაშო კიდევ ერთხელ აღარ გავხდები, ზიზღით წარმოთქვა ბოლი სიტყვები.-სანდროს საკუთარი თავი ეზიზღებოდ იმის გამო რომ ელენესგან ამ სიტყვებს ისმენა, მისითითოეული სიტყვა გულზე, ნემსებივით ესობოდა, ნელ-ნელა სისხლი დენას იწყებდა იცლებოდაკლავდა და მიწაზე სცემდა.-ელე გთოხვ არ გინდა გულს მტკენ შენი სიტყვებით.-ელენეს სიმწრის სიცილი აუტყდა მის სიტყვებზე, ჯერ ესერთი შენთვის ელენე და არანაირი ელე,მერეც მეორე გულს გტკენ არაა?! რა ამაზრზენი ხარ სანდრო, თუ ნიკაა რომელი სახელი უფრომოგწონს, ან იქნებ კიდევ გაქვს რამე, მითხარი თუ ის უფრო მოგწონს იმას დაგიძახებ, ჩემი სიტყვებიგულს გტკენენ ესეგი და მე შენი საქცილები არ მტკენდა გულს, ქუჩის ქალივით რო მიმაგდე იმღამესდა წახვედი ამაზე რა პასუხი გაქვს, ბორდელიდან წამოყვანილი გასა#იმი ქალივით, რომ მომექეცი ეგრაიყო. გამეცი პასუხი ყვირილზე გადადიოდა ელენე და მოზღვავებულ ემოეციებს ვეღარუმკლავდებოდა, ცდილობდაა სანდროს თანდასწრებით არ ეტირა ცრემლებს იკავებდა და ყელშიმომჯდარ ბურთს ძალდატანებით აგორებდა და ტკივილის გულში იკლავდა, გარედან კი ძლიერიელენეს როლს ირგებდა.-ელე გთხოვ ეგრე ნუ იძახი, შენ არაფერი არ იცი ძალიან გთხოვ, მე შენზე ეგ არასდროს არ მიფიქრია,ყველაფერი რეალური იყო რაც ჩვენს შორის ხდებოდა, არ მომიტყუებიხარ, კიი მართალია რაღაცმოგატყე და სწორედ ამის გამო ვართ დღეს ასე მაგრამ შენთავს ვფიცავარ სიგიჟემდე მიყვარხარ.-ძალიან გთხოვ ჩემი თანდასწრებით თავს ნუღარ იმცირებ, ისედაც არაკაცი ხარ ჩემს თვალში, როგორშეგიძლია ნამდვილ გრძნობებზე ისაუბრო როცა შენი სახელიც კი არ იყო რეალური, როდესაც შენისათამაშო გამხადე მთელი 6 თვე და მარიონეტივით შენს ჭკუაზე მატარებდი, მაგიჟებდი, თავსმაყვარებდი, მაშინ როდესაც შეყვარებული გყავდა, მე მეფერებოდი მეხუტებოდი, ჩემგან მიდიოდი დათიკას ეფერებოდი სიყვარულს ეფიცებოდი და შენ ამ ყველაფრის მერე თავი კაცი გგონია?! სასაცილოა,მეზიზღები და კიდევ უფრო მეტად მეცოდები ვიდრე მეზიზღები შენ სისბრალულს იმსახურებ, ამსაქციელის გამო რომ კოცობა და ადამიანობა არ გაგჩნია.-ელენე საშვალება მომეცი დაგელაპარაკო, მის ხმაში მუდარის ნოტებმა გაიჟღერეს და ორიოდე ნაბიჯიელენესკენ გადადგა, როდესაც ელენემ ხელი აწია და მაშინვე გაჩერება აიძულა.-არ გაბედო, არაფრის მოსმენა არ მინდა , არ მომიახლოვდე და საერთოდ, თავი ჩემგამ შორს დაიჭირე,იცოდე მაქსიმაულ ზღვარს დაიცავ ჩემსა და შენს შორის სანამ აქ ერთად ვიქნებით და აქედან წასვლისშემდეგ არსად არ გადამეყარო, როგორც მათეს ძმაკაცი ამ კარს იქით ისე იქნები ჩემთვის, აქედანგაეთრევი ახლა და აღარ მომეკარები, თორემ რასაც გეუბნები შევასრულებ და შენ თავს ყველასშევაზიზღებ რაც ყველაზე მეტად არ მინდა, არმინდა, რადგან მე შენნაირი არ ვარ და ასე არ მინდადავეცე. ახლა კი გაეთრი აქედან კარს მოშორდა და გზა დაუთმო, მის ხმაში ზიზღმა და არეულიემოციების ნოტებმა გაიჟღერეს.-სანდრომ ამღვრეული თვალები შეანათა ელენეს თავი გააქნია, ნერწყვი მძიმედ გადაყლაპა დახმადაბალა უთხრა ბოლო წინადადება, -ელენე მე თიკა არ მიყვარს, შენ მიყვარხარ დაიმახსეოვრე, რომყველაფერს აგიხსნი მოგიწევს ერთიდღე მოსმენა აუცილებლად ჩემიი ხარ, მხოლოდ ჩემი დაბოლომდე ასე იქნება.ელენემ რაღაცის თქმა დააპირა როდესა კარზე კაკუნის ხმა გაიგონა.-ელენე გძინავს. ელენეს ცივმა ოფლმა დაასხა მათეს ხმის გაგონებაზე. ახლა რომ მათე მის ოთახშიშესულიყო და სანდრო აქ დაენახა კარგი ამბავი არ მოხდებოდა ელენეს კი რეალურად მართლა არსურდა, რომ მათეს სანდრო მის ოთახში ენახა, თვალებით ანიშნა დაიმალეო და თავად მათეს გაგონა.-არა არ მძინავს მათე, რახდება? ორიწუთი არ შემოხვიდე არ მაცვია ხალათს მოვიცვამ, ელენესაწოლზე მიგდებულ ხალათს დასტაცა ხელი და მოკლე პენუარზე მოიცვა, მოვდივარ მათე ახლავე,კარიი გააღი თვალები მოჭუტა და მთქნანერება დაიწყო მეტი დამაჯერებლობისთვის.-ელენე ხომშვიდობა გაქვს, წყალზე ჩამოვედი და შენი ოთახიდან ყვირილის ხმა მესმოდა თითქოს ვიღაცასურყვიროდი, ეჭვნარევი ხმით უთხრა მათემა კისერი წაიგრძელა და ოთახში შეიჭყიტა, მთელს ოთახსმოავლო თვალი და თითქოს ვერაფერი ნახა საეჭვო მაგრამ წარბები ეჭვანრევი მზერი მაინც აბზიკა.-არა სანდრო რა ყვირილი, ჩემს ოთახში ვინ უნდა იყო ამ დილაუთენია ხო არ გაგიჟდი სიმწრისსიცილმა გადაკრა სახეზე ელენეს, ათასმა ფიქრმა გააუარა თავში მათეს სიტყვებზე თუ რაშეიძლეობოდა მოყოლოდა, სანდრო რომ მის ოთახში ენახა.-რავიცი მეც გამიკვირდა, უცბად თითქოს სანდროს ხმა მომესმა და გავგიჟდი ლამის, მერე ვიფიქრეუეჭველი ერეკლესთან რამეს მიმალავსქო დაა..როდესაც მიხვდა ელენე რომ მათეს დასაშვები ვარიანტები არ გამოელეოდა უეცრად გააწყვეტინა დათავის დაძვრენა სცადა. -კარგი რა მათე რა სისულელებს მელაპარაკები ისედაც ნერვებ მოშლილი ვარ ამდილაუთენია დანუღარ მიმატებ წადი რა დაიძინე კარის დაკეტვას აპირებდა როდესაც გადახარშა თუ რა უთხრა დაამასობაში მათეც კარის სახელურს დასწვდა და დაკეტვა არ აცალა.-რა თქვი გოგო ახლა?გაკვირვებულმა კითხაა, ამ დილაუთენია ვინ მოგიშლა ნერვები ვინ გყავსოთახში, ესს უთხრა და კარს მიიაწვა გასაღებად რომ შეუსულიყო, მაგრამ ელენემ წინააღმდეგობაგაუწია და უცბად მოიფიქრა თავის გასამართლებელი წინადადება.-ბიძაშვილო მაცადე ახსნა, ამ დილაუთენია ოთახში ვინ უნდა მყავდეს კაცო, მარიმ დამირეკა,ის ჩემითანამშრომელი რომაა ხო იცი, დღეს ცრაზე პრეზენტაცია ქონებია და ვერ დაასრულა პოროექტიმთხოვა დამასრულებინეო მას რომ ველაპარაკებოდი ის გაიგონე, ამ დილაუთენია რო გაგაღვიძებენმოიშხამები აბა რასიზავ , სასხვათაშორისოდ ჩაილაპარაკა და ეცადა სახეზე ნერვიულობის კვალიწაეშალა.მათესაც ელენეს განმარტებამ მოწოლილი ეჭვები გაუფანტა შუბლზე აკოცა და დამეშვიდობა.ელენემ კარი დახურა თუ არა შვებით ამოისუნთქა და კარს ზურგით მიეყრდნო. თვალებიდან ცრემლებმა მის ღაწვებზე გაიკვლიეს გზა, თვალები დახუჭა, არ უნდოდა ცრემლებისთვის გასაქანიმიეცა და სანდროს თვალწინ დამარცხებულიყო. ეცადა ხმა დაემშვუდებინა და ისე ეთქვა, -სანდრო გადი აქედან და ძალიან გთხოვ ნუ მომცემ იმისმიზეზს, რომ ყველას შევაზიზღო შენი თავი, თიკას მიხედე და მე თავი დამანებე. ყელში მომდგარიბურთი გადააგორა, ცრემლები მოიწმინდა და კარს მოშორდა. გადიი-ელენე ახლა მივდივარ, მაგრამ იცოდე, რომ უნდა ვილაპარაკოთ, მე მართლა მიყვარხარ და ამასდაგიმტკიცებ, თიკასთან კი დღესვე გავარკვევ ყველაფერს, ჩვენს ამბავსაც ყველა მალე გაიგენს იცოდედა მერე არ მითხრა რომ არ გამიფრთხილებიხარ, მიყვარხარ მხოლოდ შენ, ბოლო სიტყვებზეგანსაკუთრებით გაამახვილი ყურადღება დაუმარცვლა და ისე უთხრა.ელენემ კარის დაკეტვის ხმა გაიგონა თუ არა თვალები გაახილა კარადას მოშორდა და საწოლისკენგაიქცა, საწოლზე ემბრიონი ფორმაში მოკალათდა და ცრემლებს გასაქანი მისცა. ტკიოდა, გულსუკლავდა მასთან ასეთი სიახლოვე, თითქოს უნდოდა მოესმინა მაგრამ გამართლებას ვერ უძებნიდამის საქციელს და მასთან დალაპარაკების ყველანაირ სურვილს აქრობდა. ტირილილისგანგადაღლილს მიეძინა , მხოლოდ მაშინღა გაეღვიძა რიდესაც გაუჩერებლი კაკუნი გაიგო კარზე.




-ოჰ ოჰ რა ეს რა სუფრაა გოგოებო. რა ხელი გაქვთ რა, კმაყოფილმა ამოილაპარაკა მათემ და ცხელმჭადს დავლო ხელი. -ოხ ეს რა სასწაულად გემრიელია რა, უეჭველიი ჩემი ელენეს ოქროს ხელებმა დააცხო.-კი კი გეგონოს შენმა ელენემ დააცხო, შენი ელენე ფეხზეც კი არ ამდგარა, მე გავაკეთე საყვარელო,თბილი ხმით უთხრა თათამ, წყლით სავსე ჭურჭელი ჩადგაა მაგიდის ცენტრში და მათეს ლოყაზეაკოცა.-აჰამ, ესეგი ჩემმა ძვირფასმა შეყვარებულამ დააცხო, როგორ ვერ მივხვდი რა საოცრებაა ჩემოსაყვარელო ს ა ო ც რ ე ბ ა. თითებს რო ჩაიკვნეტ ისეთი, სიცილით უთხრა და გულზე მიიხუტა გოგო.-სანდრიკ დანარჩენები სად არიან, სიტყვა დააწია ჰამაკისკენ მიმავალ სანდროს.-მერავიცი მე რას მეკითხები.-რა იყო შენ რა ხასიათზე ხარ ჰაა? ცუდად გეძინა დივანზე? ისე დილით რო ავდექი არ იყავიმისაღებში სად იყავი.-არსად! უკმეხად უთხრა ჰამაკში მიესვენა და ცას შეაცქერდა.-ოჰჰ ჩვენს სტუმარსაც გაუღვიძია, როგორ გეძინა ერეკლე? იმედიაა ჯავახეთის სუსხმა არ მოგთუთქასიცილით უთხრა და კიტრის მწნილს დავლო ხელი.-კარგი მათე გეყოფა რა, ხელზე დაარტყა თათამ, ნუ გადაჭამე ყველაფერი დავსხდებით ყველანიერთად და მივირთმევთ.-არა მათე კარგად მეძინა, მეტიც არაჩვეულებრივად მეძინა.-რატო არ გეძინებოდა რა, საწოლი დაგითმე და თავისთვის გაღიზიანებულმა ჩაილაპარაკა სანდრომდა ცალი თვალი ერეკლესკენ გააპარა. მაგრამ არც მე მეძინა ცუდად, მეტიც ყველა თქვენგანზეუკეთესადაც კი, წუხანდელი ღამის გახსენებაზე ტუჩის კუთხე ჩატეხა სანდრომ.-ძალიან კარგი მაშინ რადგან ყველას კარგად გვეძინა, იქნებ დავსხდეთ და ვჭამოთ რაა.-ვჭამო, ვჭამოთ მათე ბატონო, როხროხით შემოვიდა დავითი ფოდნოსით ხელში. -ოჰ დავითა მოსულა, დავითა, ჯერ დავითს გახედა მერე ერთადგილას აწურულ ნინის. ოჰ დავით ესრა მოგვიტანე ისა ხო მე რაც მიყვარს, მანჩოს ხაჭაპურები?-კი, მათე ეგა ეგ, აბა მანანამ ის გაიგო აქ იყავი და ეხლა ამას დაჯერდეს და მერე სხვანაირადმოვემზადები და ჩვენთან ვივახშმოთო.-ძალიან კარგი, კმაყოფილმა ჩაიალაპარაკა. ნინიკო რას უდგახარ გამოართვი დავითს ახლა ესხაჭაპურები დაგვიჭერი და დადე მაგიდაზე, პატარა რო იყავი ბიჭს ცემდი და მიჩმორებდი და ახლარაიყო გეშინია ბავშვობის ცოდვებზე არ გაზღვევინოს რას დამდგარხარ კილომეტრების მოშორებით?რამხელა დისტანცია რაიყო მირბინე მიდი, სიცილით უთხრა და ჯერ ნინის გაცეცხლებულ თვალებსგახედა მერე კი დავითის კმაყოფილ და დაბნეულ თვალებს. მათ მდგომარეობაზე ერთიჩაიქირქილადა თათას მოხვია ხელი, თათა აი მე მათე არ ვიყო აქ დავითა და ნინი თუ წყვილად არ ვაქციო დაჩვემს კაპასს კიდე ვინმე ბიჭი არ ვუპოვნო.-აჰა ესეც ასე აბა დავსხდეთ. კმაყოფილმა ჩაილაპარაკ მათემ როდესაც მაგიდას გადახედა დაყველაფერი მზად იყო.-ელენე სადაა? გაკვირვებულმა იკითხა დავითმა.-წეღან ვიყავი შესული ელენესთან, იცვამს და გამოვა მალე, ტელეფონში მცქირალმა ერეკლემ გასცაპასუხი დავითს.-სანდროს ტვინში სისხლმა ასხა, წეღან ვიყავი შესული ელენესთან, იცვამს და გამოვა მალე, სიტყვებისგაგონებაზე, გონება დაუბინდა იმ აზრმა რო ერეკლე შესული იყო ელენესთან და თან იმ დროს როცაიცვამდა. ნერვებმოშლილმა ბრაზის ჩასახჩობად ისე რომ ვერც გაიაზრა თიკას მკლავში მოუჭირახელი. მხოლიდ თიკას სიტყვებმა მოიყვანეს აზრზეე.-სანდრო რასაკეთებ მეტკინა, ამოიკნავა გოგომ და ლამის ცრემლები გადმოსცვივდა..-ბოდიში თიკაა ვერ შევამჩნიე როდის მოგიჭირე ასე, ეს უთხრა და დენდარტყმულივით წამოხდაფეხზე და გავარდა. -სანდრო სად მიდიხარ უკან გაეკიდა გოგო.-არსად მიბრუნდი უკან მოვალ მალე, უკან ეზოში გავიდა და გამწარებული რაც რამ ხვდებოდა ხელ-ფეხს ურტყავდა.ჯანდაბა სანდრო მეტის ღირსი ხარ, გამი#ირებული რო ხარ მაგის ბრალია გოგო შეგიყვარდა დანივთივით გამოიყენე და მიაგდე, ვის გამო, იმ ქალის გამო ვინც არც კი გიყვარს, ზუსტად არ იცოდა



რამდენიხანი გაატარა ესე ბოლთის ცემაში მაგრამ მაგიდასთან, რომ დაბრუნდა უკვე ალაგებულიდახვდა. სახლში შევიდა და პირდაპირი მისაღებისკენ აიღო გეზი -იქ მხოლოდ ნინი დახვდა, მაშინვე კითხვით გადავიდა მასთან. ნიი სად არიან დანარჩენები? მათე დადავითი სათევზაოდ წავიდნენ და დაგიბარეს რომ მოვა ჩამოვიდეს ეგეცო, თიკა ოთახში ავიდეახლახანს დედაშენმა დაურეკა მგონი და ერეკლე და ელენე წავიდნენ.- წავიდნენ? რასქვია წავიდნენ სად წავიდნენ? გაცეცხლებულმა იკითხა, არც კი უცდია ემოციბისდამალვა.-არვიცი სანდრო, გასეირნებას აპირებდნენ, რაიყო მურვანის ეკლად აპირებდი წასვლას ?კისკისითუთხრა ნინიმ. სანდრომ გამწარებულმა დივანს დარტყა ხელი და ერთი შეიკურთხა.-ჯანდაბა, ამის დედა @ევეცი, უნდა მომაკვლევინოს მაინცდაინც ეგ ადამიანი თუ რაუნდა.-რა თქვი სანდროს?გაკვირვრბულმა იკითხა?-ჯერ არაფერი მაგრამ მალე ვიტყვი, უფრი თავისთვის ჩაილალაპარაკა ეს სიტყვები. დროზე დაურეკეელენეს და კითხე სად არიან, სად მიდიან და ახლა კონკრეტულად რა ადგილას არიან.-ნინი დაბნეული უყურებდა და ვერ გაერკვია უნდა შეესრულებინა მისი ნათქვამი თუ კითხვებითჩაძიებოდა.-დაურკეე მეთქი ნინი დროზე, დაიღრინა და ნერვიულად დაიწყო აქეთ იქით სიარული.-ელეე სად ხარ?-მანდ რაგინდათ?-აბა აქვე მივდივართო? რატომ არ გვითხარით ჩვენ?-აა და ვინ ამოგიყვანს ?-ეხლა სად ხართ ?მოთმინება დაკარგულმა გამოგლიჯა ნინის ტელეფონი და თავად დაელაპარაკა.-ელენე ნერვები არ მომიშალო, ეხლავე გაჩერებინებ მაქანას მაგ ნაბიჭვარს და გადმოხვალ, არ გამაგიჟოდა არსად არ წაყვე თორე არ ვიცი რას ვიზამ.-ელენე არ ელოდო სანდროს ხმას და უცბად შეცბა. სანდროს ტელფონის მეორე მხრიდან მოესმაერეკლეს ხმა. ელე რახდებაა კარგად ხარ სახეზეფერი არ გაქვს ხო მშვიდობა. -მაგ ნაბიჭვარს გადაეცი ახლავე რაც გითხარი თორე მალე მშვიდობა არ იქნება.-კარგი ნინი მერე დაგირეკავ, მოკლედ მოუჭრა სანდროს სიტყვა და გაუთიშა6თავი სანდრი გიჟივით გავარდა საჭეს მიუჯდა და გზას დაადგა.ვნახოთ როგორ წახვალთ ბორჯომში მომინდომეს სეირონობა, ბორჯომს განახებ მე შენ ერეკლე ხართუ ვიღაცა ჩემი ფეხები, გააფთრებული ჩაფრენოდ საჭეს და წამში ფარავდა რამდენიმე ასეულ მეტრს.სანდრო მალევე წამოეწიაა ნაცნობ მანქანს, გზა მოუჭრა და იძულებული გახდა ერეკლეც რომ მაქანაგზიდან გადაეყენებინა და გაეჩერებინა. სანდრო მანქნიდან გადმოფრინდა, ერეკლეს მანქანას ეცეაა დაკარი ლამის გამოგლიჯა და ელენეს მშვიდი ტონით მიმართა.-ელენე გადმოდი.-არსად არ გადმოვალ სანდრო!-ელენე გადმოდითქო სანამ წყნარად გელაპარაკები.-რახდება სანდრო, მშვიდობაა? მე და ელენე ბორჯომის მივდივართ წამოსვლა თუ გინდოდა გეთქვა.ეს რა საქციელიაა- გაჩუმდი და დაყენდი მანდ, სანამ ლამაზი ხარ ნერვები არ მომიშალო.- ვერ გავიგე აქ რახდება გზას მიჭრი მაჩერებ, ჩემს მანქანაში მჯდომ ქალს აიძულებ გადმოვიდეს დაშენ ჩაგიჯდეს და კიდე მე გავჩუმდე.-შენი ნერვები არ მაქვს ახლა გაჩუმდი თქო!-ელენე გადმოდი სანამ წყანრად ვლაპრაკობ. ელენე ჯიუტად იჯდა და გადმოსვლას არ აპირებდასანდრომ უცბად ხელი ჩავლო და მანქანიდან გადამოათრია, ერეკლემ როგორც კი ეს დაინახა დაელენესთან გაიქცა ხელი ჩაავლო რო მოებრუნებია მაგრამ სანდრომ არც კი აცადა მიბრუნდა და ერთიძლიეირი მუშტი უთავაზა სახეში. -გითხარი არ ჩაერიოთქო!კბილებში გამოსცრა სანდრომ. ერეკლე შებორძიკდა და დაეცა ამასობაშიელენე მანქანაში ჩასვა და თავადაც მიუჯდა საჭეს და ადგილს მოწყდა.-სანდრო გააჩერე მანქანა ახლავე. -ელენე გითხარი, რომ დავილაპარაკებდით, რა რახან ვთქვი ესეგი ასე იქნება, წყობიდნა ნუ გამომიყვანდა იმას ნუ გამაკეთებინებ რაც არ მინდა.-რას გააკეთებ ერთი გამაგებინე რას რაღადა დაგრჩაა გასაკეთებელი, მიდი გააკეთე. ბოლო ხმაზეღრიალებდა და სახეს მლაშე სითხე უნამავდა. იმაზე მეტი რაღა უნდა გააკეთო რაც გამიკეთე,ძაღლივით დამაგდე თავი შემაყვარე გამომიყე შენი სათამაშო გამხადე, მექალთანე, განებივრებულიიდიიოტი ხარ.-ელენე რაც არ იცი გაჩუმდი და მაცადე რომ აგიხსნა.-არაფრის ახსნა არ მჭირდება გააჩერე მანქანა უნდა გადავიდე, მეზიზღები, გამიშვი, დამანებე თავი.-არ გაგიშვებ არათქო და შეიგნე, მიყვარხარ რატო არ გესმის.-მე კი არა თიკა უნდა გიყვარდეს და ახლა მასთან უნდა იყო შენ არჩევანი გააკეთე და ახლა დამანებეთავი.-მე არჩევანი არ გამიკეთებია, არა, გაიგე, პირობა მქონდა დადებული პირობაა, მე თიკა არ მიყვარდაპირობა დავდე რო ვიზრუნებდი მასზე პირობა დავდე რომ სულ მასთამ ვიქნებოდი, არ მიყვარს არაშეიგნე, მასთან ვერ ვიყავი ის ვინც შენთან, მართალია ხო ფიზიკური სიამოვნებისთვსი ვეძებდი ქალსროცა გაგიცანი მაგარამ შემიყვარდი გაიგეე, შემიყვარდი ერთი წუთით არ მიფიქრია ის რაც შენ გგონიამას შემდეგ რაც გაგიცანი შენგან სიყვარულის მეტი არაფერი მინდოდა არც კი მიფიქრია შენიგამოყენება , მიყვარდი მაგიჟდება შენი შეხება, რელური იყო ყველაფერი. ბოლო ხმაზე ღრიალებდა დაუეცრად დაამუხრუჭა.



- პირობა დავდე მაგრამ აღარ შემიძლია ელენე არაა მიყვარხარ, მაგიჟებ, ჩემთვის ყველაფერი ხარ,ჩუმად ჩაიალაპარაკა ბოლო სიტყვები, საჭეს ხელები გამეტებით დარტყა და შემდეგ თავი ჩარგო დამისი თვალებიდანაც გამოიკვლიეს ცრემლებმა გზა.-ნინი რა მარტო ხარ სად დაკარგე დაქალებიი?ნახეთ რამდენი თევზი მოვიტანეთ, მალე მიდი ჰადატრიალდი, მხიარულად შემოაბიჯა მისაღებში მათემ, უკან კი დინჯი და სერიოზულიგამომეტყველებით მოყვებოდა დავითი რომელსაც მზერა ნინიკენ ქონდა მიპყრობილი.-რა ტალღაზე ხარ დღეს რახდება, მომაბეზრებლად კითხა ნინიმ, არავინ არაა სახლში მხოლოთ თიკადა მემგონი ძინავს, დიდიხანი რაც ავიდა და თათა როგორ ყოველთვის ვარძიის ხედით ტკბება დაფოტოსესია აქვს.-და დანარჩენები სად არიან? გაკვრივებულმა იკითხა.-წავიდნენ მათე წავიდნენ!-რასქვია წავიდნენ, სადწავიდნენ? შეიცხადა ნინის ნათქვამი. -არვიცი ელენე და ერეკლე ბირჯომში წავიდნენ და სანდრო კიდე გაცეცხლებული გავარდა რო გაიგომაგათი წასვლის ამბავი.-რასქვია გაცეცხლებული გავარდა, და რატო?თავისთავსვე დაუსვა კითხვა. მათე გაკვირვებულიწავიდა სამზარეულოსკენ და თევზი საჭირო ჭურჭელში მოათვსა, უკან დაბრუნებულს ნინი დადავითი აღარ დახვდა თავისთვის ჩუმად ჩაიცინა, აჰა წასვლამდე ერთი წყვილი უეჭველი შედგება.ერთი სანდროს დავურეკო სად გაეკიდა იმათ გაკვირვებულმა ამოიღო ტელეფონი და სასურველინომერი მოძებნა და დარეკეა.ნინი და დავითო სოფლის ტყისაკნე მიმავალ გზას მიუყვებოდნენ და სიჩუმის დარღვევას არცეთი არაპირებდა, რამოდენიმე ხნის შემდეგ ისევ დავითმა მოიკრიბა ძალა და საუბარი დაიწყო.- ნინი რამდენი წელია არ მინახიხირ, აქამდე რატომ არ ჩამოდიოდი?-არმინდოდა, მოკლედ მოუჭრა კითხვაზე.-იმედია ჩვენი ბოლო საუბარი არ იყო მიზეზი.-არაა!ისევ ანერვიულებულმა გასცა პასუხი.-ნი, მე მაშინ ტყუილი მართლა არაფერი არ მითქვამს, მე მართლაა მიყვარდი ორი წლის ბავშვი ხო არვიყავი გგონია მართლაა ნიძლავის გამო დავიჭირე შენთან ურთიერთობაა? სოფელში რო დაგინახეთმაშინ ბიჭებმა არც კი ვიცოდი, რომ ის პატარა ლამაზი და სიფრიფანა გოგო ჩვენი ელენეს მეგობარიიყო. ის ნიძლავი ისევე დავდეთ ბიჭებმა. მის მერე შენც კარგად იცი რომ წლები გავიდა, მერე ისევშეგხვდი, მე შემიყვარდი თავდავიწყებით.-არგინდა გთხოვ იმას ნუ გაიხსენებ რაც დიდიხნის წინ იყო და დღეს არანაირ აზრი აღარარ აქვს.-აქვს ნინი გთხოვ დამასრულებინე, მე მართლაა მიყვარდიი, იმ საღამოს იქქ მე რო გაკოცეე არც კივიცი ისინი საიდან გაჩნდნენ და რატომ თქვეს რომ ნიძლავი ავასრულეე, მე ის ნიძლავი არც კიმახოსვდა მე შენ მიყვარდი დაა ახლაც.. გოგონა თავისკენ მაიბრუნა თვალებში ჩააცქერდა. -ნინიმ სცადა მისი ხელები მოეშორებინაა სახიდა მაგრამ ვერ შეძლო, არ შეეძლო ესე ეყურებინასაყვარელი კაცისთვის, კაცისთვის რომელიც ბავშვიბიდან მის ეტალონად იქცა და დღემდეგიჟდებოდა. -გთხოვ დავით ამაზე საუბარი არ ღირს დავბრუნდეთ რა სახლში.-ნიი მეე დღემდე მიყვარხარ ვგიჟდები, შეიძლება ძალიან ბანალურია, რომ ამას ახლა აქ, ამ სიტვაციაშიგეუბნები მაგრამ მიყვარხარ, ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის რომ ის სიყვარული დავიბრუნო რასაცჩემდამი გრძნობდი.-გაჩუმდი დავით და ხელები გამიშვი გთხოვ, აქ ამაზე სალაპარაკოდ არ წამოგყოლილვარ.-ნიი შემომხედე თვალებში გთხოვ, მითხარიი რომ შანსი მაქვს მითხარი რომ არ გამწირავ და მომცემშანს რომ ჩემს სიყვარულში დაგარწმუნო.-არაა დავით არაა!გვიანია ყველაფერი წარსულში დარჩა და დასულდა. მე ჩემი ცხოვრება მაქვს სადაცშენ არ ხარ.- სხვაა გყავს ხო, სხვა გიყვარს, სინანულით ამოილაპარკა და გულში რაღაცა ჩაწყდა.-კიი სხვა მყავს. ისე იცრუა რომ არც კი დაფიქრებულა.-კარგიი , კარგი გასაგებიაა, სნინაულით ამოილაპარაკ, მაშინ სალაპარაკო არაფერი ყოფილა, დაივიწყებოდიში, ცივი ხმით უთხრა და ხელები იმწამსვე გაუშვაა, დავბრუნდეთ სახლში სჯობსს.-ნამდვილად. ჩუმად ჩაილაპარაკა დაა ეცადა მოწოლილი ცრემლებიი შეეკავებინა სახლისკენ მიმავალგზაზე არცეთ ხმა არ ამოუღია,ნინი სახლმადეე მიაცილა და ისე რომ არც კი დამშვიდობებია თავადმეზობელ სახლში შევიდა.ნინიი სახლში ფსლუკინით შევარდაა, კიბები ისე აირბინა რომ მათეს ძახილისთვის ყურადღებაც კი არმიუქცევია ოთახში შევარდა კარი გადაკეტა და საწოლზე პირქვეე დაემხოო.-ნინი სად მირბიხარ რა გატირებს? უკან აედევნა მათე, გამაგიჟებენ ესენი ერთი ტირი მეორე ვიღაცაერეკლესთან მიდი, ეს ჩემი ძმაკაცის სულ გამო@ლევდა მგონი ვერ ვხვდები რა დამერთა რახდებავერაფერი გამიგია. ერთი ღრმად ამოიხვნეშა და კარზე დააკაკუნა.-ნინი რატიმ ტირი?კარი გამიღე გთხოვ ვილაპარაკოთ? დავითმაა გაწყენინა? ნინი გამეცი ხმა გთხოვთორე ძალიან ვნერვიულობ და ისე რომ არც არაფერ გავიგებ წავა და იმ ახმახს ვცემ.ნინი ჯიუტად ხმას არ იღებდა, მოთმინება დაკარგულმა მათემ კიბები ჩაირბინა ეზოში გავიდა დადავითის სახლისკნე გაეშურა. -მათე სად გარბიხარ?მათეე, ყვირილით აედევნა თათა მაგრამ ვერ დაეწია.-თათა სახლში შედი, ნინისთან ადი მე მალე მოვალ, გზიდან დააწია ორიოდე სიტყვა დაა ჭიშკარიგამწარებულმა გაგლიჯა.



-დავითთ.გაბრაზებულ ყვიროდაა ნაცნობ ეზოში. დავით.-ჩემიი ბიჭი მოსულაა, ჩემი მათე, სიყვარულით გამოეგება საშვალო ასაკის ქერათმიანი ლამაზადჩაცმული ქალიი. მათეე ჩემოო ბიჭო როგორ მომნატრებიხარრ, ასე უნდა სოფლის დავიწყენა აღარჩამოდიოდი ხოლმე?-რავქნაა მანანა დეიდა, საქმეებიო ეს ისო და ხო იცი, მეც ძალიან მენთრებოდით ყველანი, აქაურობაცხო იცი როგორ მიყვარს თბილად ესაუბრებოდა ქალს და თან ეხუტებოდა.-შემოდი შვილო, მარტო რატო მოხვედი გავიგე საცოლეც აქ გყოლებია, ჩვენი ელენეც, ყველანი აქეთყოფილხარ რატომ აქამდე არ გამოდხვედი, საღამოს გადმოიყვანე ყველანი და ერთად ვივახშმოთ.-ვნახოთ მანჩო ვნახოთ, ხო იცი გოგოების ამბავი ყველა თავისას აკეთებს ყველა თავის საქმეშია. ჯერვერ დალაგდენ. გადმოგივლით ერთიდღეე.-კარგი შვოლო როგორც გინდათ, ხო იცით ეს კარი თქვენთვის მუდამ ღიაა და დიდი სიყვარულლითგელოდებით.-ვიცი მანჩო, ვიცი, მანჩო დავითა საადაა?რაღაცა საქმე მქონდა.- აღარ მკითხო შვილო, ჯერ ისედაც ხოო ვერ გავიგე მაგ ბიჭს რაჭირს შეყვარებული ვინმეზეგაბრაზებულია, ვერაფერი გავუგე, დღეს კიდე მთალდ გაცეცხლებული მოვარდა სახლში. ნაჯახს დაშეშას ეცა და გამწარებული ჩეხვადა ბრაზის ჩასახჩობად ვერ გავიგე რამ გაამწარა ასე, თან იძახდა არაარაოო, მიკარებას ხო იცი ვერ გაბედავ ეგ თუ ბობოქრობს. დანაღვლიანებულმა ამოილაპარაკა შვილისმდომარობით გულდამწვარმა დედამ. ჯერ ეზოში მილეწ მოლეწა ყველაფერი მერე კიდევ დაჯდამანქანაე და გაიქცა რას გაუგებ სად წავიდა ასე დადის წლებია. ნეტა ქე მაინც ვიცოდე რა ჭირს.-კარგიი. მანჩო დამშვიიდი მხარზეგადაუსვა ხელი, მე მივხედავ გავარკვევ ხო იცი მე ვერ დამიმალავსვერაფერს. წავალ ახლა მოვძებნი იმ ბედოვლათს ღ ინერვიულო შენ.განერვიულებული გამოვიდა მათე ვეღა გაეგო საიდან უნდა დაეწყო საქმის გარკვევა. ყველაფერიერთად აირია.-რაგითხრა ნინიმ? ჰამაკში მწოლიარე თათას წამოადგა თავზე.-მათე მოხვედი?!დავითი დალაპარაკებია უთქვამს მიყვარხარ ისევოო, ამას კიდე უთქვამს სხვა მყავსოდა ასე ახლა წევს და ტირის რატო გავაკეთე ესოო.-ასეც ვიცოდი,დავითი კი როგორ ყოველთვის გაიქცაა, პრობლემებს გაექცა, სახლში გაცეცხლებულიმისულა ყველაფერი დაულეწავ და სადღაცა წავიდა.ეს სანდრო რატომ გაეკიდა ამ ელენეს და ერეკლეს ცალკე ეს მაგიჟებს, ვურეკავდი წეღან არცერთმა არმიპასუხა.-დამშვიდი მათე ყველაფერი კარგად იქნბება, ყველაფერს გავარკვევთ.-მადლობა რომ.ჩემთან ხარ.გაუღიმა გოგონას და გულში ჩაიკრა.-სანდრო მანქანა გაჩერე თორე გადავხტები.-არსად არ გადახტები და არც მანქანას არ გავაჩერებ. ჯერ მომისმენ და მერე გადავწყვეტ სად წაგიყვან.-შენ მართლა შენი სათამაშო ხო არ გგონივარ, გითხარი უკვე რო მეზიზღები და არაკაცი ხარ როგორ არგესმის, როგორ არ გინდა შეუშვა მაგ თავში რასაც გეუბნები. ემოციებ არაული ყვიროდა ელენესანდრო კი ურეაქციოდ უსმენდა. ეზიზღებოდა საკუთარი თავი, რომ საყვარელი ქალის თვალებშიზიზღს კითხუკობდა, სიყვარულით სავსე თვალები ზიზღს ჩაენაცვლებინა. ადამიანები ერთხელვცხოვრიბთ და იმ ცხოვრებასაც საყვარელი ადამიანის ტანჯვაში ვატარებთ რამდენად გახრწნილისულის ადამიანები ვართ.სანდრომ მანქანა პატარა მყუდრი სახლთან გააჩერა ეტყობოდა, რომ წლებიაა არავის შეუღია ამ სახლისკარები, უპატრონი კატების და ძაღლების თავშესაფრად ქცეულა დიდი ისტორიის მატარებელი სახლი.-გადმოდი ელენე. კარი გაუღი და დაელოდო როდის გადმოვიდოდა მანქანიდა.-სად ვართ?გაკვირვებულმა კითხა ელენემ.-ბიძაჩემის სახლია, გადმოდი ამაღამ აქ დავრჩებით ყველაფერს გავარკვევთ და მერე როგორც გინდაისე მოიქცევი.-არმინდა სანდრო არაფრის გაგება, ყველაფერი ნათქვამია შენი ქცევებით და არ მსურს იმ ბინძური დასაზიზღარი 6 თვის გახსენება, იმ ტყუილის და დიდი დამცირების გახსენება რაც შენგან დამრჩა.წამიყვანე აქედან და დაიამახსოვრე შენც რომ ჩემში შენდამი მხოლოდ ზიზღო და სიბრალურიცხოვრობს. ის რაც ყვაზე ძვირფასი იყო შენივეე ქცევით მოკალი.-კარგი რახან არ იშლი ასე იყო. მხოლდო ეს უთხრა ხელიში აიტაცა დაა დიდ რკინის ჭიშკარშიშეწაბიჯა.-სანდრო დამსვი რასაკეთებ არ გესმის შენ არ მომეკარო თქო. დამსვი, გამიშვი ხელი ჩემი ფეხითწამოვალ. გაღიზიანებულმა უთხრა, სანდროც დასთანხმდა მის სურვილი ელენე ძირს ჩამოსვა მაგრამხელი მაინხ არ გაუშვა, ხელჩაკიდებულები მიყვებიდნენ ეზოში გაუკვალავ ბილიკს, კარის ზღურბლზეშეჩერდა სანდრო ელენეს შეხედე, თვალებში ჩააშტერდა და ამღვრეული თვალებით უთხრა.-დღეს, აქ, ამ სახლში, ყველაფერი გადაწყდება, დაიმახსოვრება ჩვენი ურთიერთობა აქ გაირკვევა.





სანდრომ ოთახი შეძლებისდაგვარად მიალაგა, ავეჯზე გადაფარებული თეთრი მატერიები გადააცალა, ელენე კი ერთ ადგილზე გახევებული იდგა და არც კი ფიქრობდა, რომ სანდროს რამეში დახმარებოდა. ავეჯს ეტყობოდა სიძველი კვალი, მაგრამ მაინც მოუხერხებია შეენარჩუნებინა თავისი დიდება და მიმზიდველობა, ელენე გააკვირვა კიდეც ასეთმა დახვეწილმა ავეჯმა. - ელენე იქნებ მიხვდე, რომ დამეხმარო იმედია ეგრე არ აპირებ დგომას. თუ გგონია, რომ ამაღამ წავალთ ცდები, აქ მოგვიწევს დარჩენა, ასე რომ ნება იბოძე და დამეხმარე მილაგებაში თუ რათქმაუნდა ეგრე ფეხზე მდგომი არ აპირებ ძილს. - კი ზუსტადაც ეგ მაკლია, შენთან ერთად დავიძინო. გაბრაზებულმა უთხრა სანდროს ხელები გადაიჯვარედინა და გამჭოლი მზერა სტყორცნა. - სანდროს ჩაეცინა ელენეს ქცევაზე დაა მოხერხებულა გასცა პასუხი. ელე აუცილებელი არაა ჩემს გვერდით დაიძინო დღეს თუ არ გსურს, რამდენიმე საძინებელია ამ სახლში აი აგერ მისაღებში დივანიც დგას სადაც მოისურვებ იქ დაიძინებ. მაცდურად უთხრა და თალი ჩაუკრაა. ახლა კიდე მომეხმარე, რაც მალე მივალლაგებთ აქაურობას რომ მშვიდად სისუფთავეში დასხდომა და საუბარი შევძლოთ მით მალე წავალთ მაგრამ თუ შენ ჩემთან დიდი ხნით ყოფნა გინდა არაა საყვარელო პრობლემა, შენზე მეტად ეგ მე მინდა. -სანდრო ხარ თუ ნიკაა ჩემი ნერვების გამოცდას ნუ ცდილობ თორემ ამაღამვე აქ განუტევებ სულ და ისე რომ შენს გვამსაც ვერავინ ნახავს აქ ჩალპები. - კი კი საყვარელო შენ როგორც იტყვი, ორონდ ახლაა ეს ბალიში გაფენთხე მტვრის ბუდეა, ბალიში აიღო და ელენეს ესროლა. - იდიოტი, ხეპრე, ბალიში გაფენთხე. გააჯავრა სანდროს და საჯდომის ქნევით აივანზე გავიდა. ელენე გამწარებული ურტყავდა ბალიშს თანბურტყუნებდა სანდრომ მისამართით. - სანდროს კი მის უკან იდგა და ყველაფერი ესმოდაა.ელენე ეყოფაა მაგ ბალიშს თორე ჩემზე გაბრაზებულმა იმდენი ურტყი საწყალი მარტო ბალიშის პირი დარჩა გამოცვივდია ყველაფერი. - აი ასეე უნდა გირტყა შენც და მთელი შგნეულობა გამოგაცალო ამის ღირსი ხარ. - ხო ხო მაგის ღირსი ვარ, ოღონდ ახლა წამოდი დავსხდეთ ყველაფერი უნდაა გაიგო, უნდა გაიგო რო სხვა გზაა არ მქონდა. - ელენე სანდროსკენ მიბრუნდა დანაღვლიანებული თვალებით მიაშტერდა და კითვა დაუსვა. მაშინ თუ სხვა გზა არ გქონდა ახლაა რა შეიცვალა, მითხარი! მაშინ თუ არ შეიძლებოდა იმ ყველაფრის მოყოლა რაც ახლა უნდა თქვა, დღეს რამ შეცვალა ეგ პირობა. დანაღვლიანებულმა უთრა და ცრემლები გადმოცვივდა, შეიტრიალდა აივანს დაეყრდნო და ცალი ხელით ისე რომ სანდროს არ




შეემჩნია ცრემლები მოიწმინდა.-ის შეიცვალა ელენე, რომ სიყვარულზე წინ არაფერი არ უნდა დააყენო, მივხვდი, რომ ძალდატანებითდა სხვის მოსჩვენებლად ბედნიერი ვერ იქნები, იმას მივხვდი, საყვარელ ადმიანს არ უნდა ატკინო დადანარჩენი ყველაფერი გამოსწორდება.ნელ-ნელა ელენეს ზურგიდან უახლოვდებოდა თან საუბარსაგრძელებდა, მის თმებში ცხვირი ჩარგო ხელები მხრებზეე დააწყო და საუბარი გააგრძელა, - რაშეიძლება ამაზე კარი იყოს ვიდრე შენი სურნელი, რა შეიძლება იმაზე ტკბილი ვირე შენი ხმაა, რაშეიძლება იმაზე სასიამოვნო ვიდრე შენი ჩახუტბა, ამას მივხვდი ელე, ეს გავიაზრე გესმის, მიყვარხარდა არანაირი პირობის გარეშე შენი დათმობა არ შემიძლია, ვაპირებდი შენს ნახვას, მაგრამ ჯერთიკასთან უნდა მომეგვარებინა ყველაფერი, შენთან მოსასვლელად თავისუფლება მჭირდებოდამაგრამ ჩემთან თავად მოხვედი და არ შემიძლია მოთმენა, ჯერ ჩვენ ვართ და მერე სხვები.-ელენეს ერთიანად უვლიდა ჟრუანტელი ალექსანდრეს შეხებაზე მორფეოსის სამყაროში აგდებდა დარეალობას წყვეტდა, როგორც იქნაა ძალა მოიკრიბა შემობრუნდა სანდროს სახის პირისპირ დადგა,მათვი თვალები ერთმანეთს უმზერდა ერთი მცირედი მოძრაობა დაა მათი ტუჩები ერთმანეთშშეერთვებოდნენ, სანდრო გთხოვ გაჩერდი, შეწყვიტე ჩემზე მანიპულირება დაა ის მოყევი რისმოყოლასაც აპირებდი,აქ მხოლოდ იმიტომ ვჩერდები რომ სახლში დაბრუნების შემდეგ პასუხიმქონდეთ მათ მიერ დასმულ კითხვებზე მხოლოდ იმიტომ, რომ მათემ არაფერი დაგიშავოს გთხოვშორიდან მოვლას შეეშვი და ის თქვი მხოლოდ რაც საჭიროა.-ყველაფერი საჭიროა ელენე, ყველაფერი, რასაც გეუბნები გულიდან მოდის,რატომ არ გჯერა?!- მეკითხები კიდეც რატომ არ მჯერაა? სიმწრით ჩაეცინა ელენეს და სანდროს ხელებიდან თავიდაიხნსა.- გეკითხები კი ელენე, შენც კარგად ხვდები, რომ ჩემი გრძნობები ნამდვილი მაგრამ არ გინდა აღიარო.ვეღარაფერს ვერ ვხვდები სანდრო ვერაა, ძალა გამოცლილმა ამოისლუკუნა და ჩაეხუტა.- კიმაგრამ რასქვია სანდრომ წაიყვანა? როგორ თუ ძალით გადმოიყვანა მანქანიდან რაუნდა სანდროსელენესგან გამაგებინეთ ვინმე ამიხსნით? თიკა იქნებ შენ მაინც იცოდე, შენც ძვირფას საქმროსელენესგან რა უნდა?!- თიკა დაიბნა არიცოდა რა უნდა ეპასუხა, ღირდა თუ არა იმის თქმა რასაც ეჭვოდა ყველაფერსგაჩუმება ამჯობინა და მათეს უთხრა რომ არაფერი იცოდა რის გამო შეიძლებოდა წაეყვანა ასესასწრაფოდ ელენე სანდროს.- ჯერი გოგოებზე მიდგა, აბა ქალბატონებო თქვენ გამეცით პასუხი, რაუნდა ელენეს სანდროსთან, იმასვერ დამაჯერებთ რომ არ იცით არც კი გაბედოთ უარყოფა.- გაოგნებულებს არ იცოდნენ რა ეთქვათ, რადგან მართლა არაფერი იცოდნენ.- მათეე მართლა არაფერი არ ვიცით, ამოსილუკუნა თათამ, შენ გაჩუმდი ხელი დაუქნია გოგოსდათვალები დაუბრიალა, მოგხედავ შენ ცალკე დაგელაპარაკე როგორ არაფერი არ იცი.-ნინი თავისი პრპობლებებში გართული ვერც კი იაზრებდა რახდებოდა და გაკვირვებული ხან ერთხუყურებდა ხან მეორეს, ამას რაუნდა ვკითხო თავიდი გაჭირვებია, განერვიულებულმა ჩაილაპარაკა დასახეზე ხელი მისვა, ერთი შეიკურთხა სკამ ფეხი დაარტყა და გართ გავარდა, მის ქცევაზე ყველანიშეცბენ.-მათე ეზოში ბოლტას ცემდა და თავისთვის ლაპარაკობდა ოდესაც ტელეფონის ზარის ხმა გაისმა დამისკენ მომავლი ტელეფონიტ ხელში თათა დაინახა.- სანდრო რეკავს, ანერვიულებულმა მიაწოდა ტელეფონი და დაელოდა მანამ მათეს ცივი ხმა არგაიგონა.- შედი ახლავე.- მათემ ტელეფონი აიღო და სანამ რამეს იტყოდა სანდრომ დაასწრო.- სანამ ყვირილზე გადახვალ გეტყვი რომ ელენე ჩემთანაა ვიცი რო გეცოდინება უკვე მაგრამ მაინც,ჩვენი ძებნა არ დაიწყო ტყუილად ვერ გვნახავ, მე და ელენეს რაღაც გვაქს გასარკვევი და ისევეუვნებელს ჩაგაბარებ როგორც წავიყვანე, ყველაზე მეტად მე მინდა რომ ელენეს არაფერი მოუვიდეს,ასე რომ ამაღამ ვერ მოვალთ, ძველი ნაცნობები ვართ რაღაც გვაქვს გასარკვევი და ტყულად ნუდაიწყებთ ჩვენს ძებნას, ხვალ დავბრუნდებით, არინერვიულოთ ყველაფერს გეტყვით როცა მოვალთ,ტელეფონს ვთიშავ ვიცი რომ არ დამაცდით იმის თქმას რაც უნდა ვუთრა ხვალ შევხვდებით და რაცგინდა ის მითხარი და მიქენი, ეს თრა მათეს მხის ამოღებაც კი არ აცადა და ტელეფონი გათიშა.- მათემ რამდენჯერმე ცადა მაგრამ ვერ დაურეკა ტელეფონი გათიშლი იყო, ჯანდა, ჯანდაბაგაცეცხლებული ყვიროდა, ტელეფონი ხეს შემოახეთქა და ნაწილებად აქცია.-მათემ იცის რო ჩემთან ხარ, ახლა შეგვიძლია ნორმალურად დავხსდეთ და ვისაუბროთ სახლშიშევიდეთ აქ ცივაა.-ელენე მის ნებას დაჰყვა და სახლში შევიდა, მდივანზე მოკალათდა პლედი მოიხვია და მოთმინებითდაელოდა როდის დაიწყებდა საუბარს სანდრო.- ეგრე ნუ მიყურებ ელენე, ღრმად ამოისუნთქა სანდრომ და ელენეს შეხედა, აზრებს ვალაგებს საიდანდავიწყო.- ხო ხო დაალაგე ტყუილები ერთმანეთში არ აგერიოს და კიდე არ გამოაშკარავდე.- ელენე გეყოსს.- კარგი ჩუმად ვარ.- სანდრომ ღრმად ჩაისუნთქა და საუბარი დაიწყო. თიკას წლებია ვიცნობ, ფაქტიურად მთელიბავშვობაა, ჩემი და მისი ოჯახი წლების მეგობრები იყვნენ,მე თიკას მხოლოდ როგორც მეგობარს ისევუყურებდი, ბოლო წლებშ კი შევატყვე რო თიკას სხვანაირად ვუყვარდი, მალე ამ ამბიდანნ გავიგერომ დედამის ცუდად იყო, ძალიან ცოტახნის სიცოცხლე ქონდაა, ერთდღეს დამიბარა და მითრა რომთიკას მთელიარსები ვუყვარდი და არუნდა დამეტოვა რაც არ უნდა მომხდარიყო მითხრა რომ ისუჩემოდ ვერ იცოცხლებდა, მითუმეტეს, რომ დედამისი ასე ცუდად იყოო.დამაფიცა რომ არასდროს



არასდროს არ მივატოვებდი და ცოლად მოვიყვანდი.არ ვიცოდი რამეთქვა, ერთდღეს ძალიან ცუდად გახდა თიკა მამამ სასწრაფოდ სააავადმყოფოში წაიყვანა გზაში კიი, ავარია მოუვიდათ, იცი ყველაზე საშინელება რა იყოო შემთხვევით არ ვიცი მართლა ბედის ირონიაა მამჩემი იჯდა იმ მანქანაში რომლის გამოც ავარია მოუვიდათ, თიკას დედა ადგილზე გარდაიცვალა, საავადმყოფოში მამისმა დამიბარა უდდა გელაპარაკოვო, იქ შესულმა მანაც თიკასთან ყოფნა მთხოვა, მითხრა რომ ცოლად უნდა მომეყვან მითრა რომ თიკა ვერ გადაიტანდა ამ ყველაფერს მხოლოდ მე შევძლებდი რომ ეს ტკივილი დამევიწყებინა,დავპირდი რო ასე ვიზავდი.არ მიყვარდა ისე როგორც თიკას უნდოდა მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა რამდენიმე დღესი მამისიც გარდაიცვალა, მის მერე თიკა ჩვენთან გადმოვიდა საცხოვრებლად.სინდისი მაწუხებდა და გადავწყვიტე მათი ნება ამესრულებინა დავინიშნე. ვერ ვახერხებდი მასთან ახლოს ყოფნას როგორც ქალთან. თავს ვირთობდი ახალ ახალი გოგოებთან ჩემი მოზღვავებული ემოციების ჩახჩობას, სექსი ჩემთის მხოლოდ სიბრაზის და დარდისგან განტვირთვა იყო, არავი არ ვეცნოვოდი როგორც სანდროდ, რადგან მე მათთან სანდრო არ ვიყავი სხვა ვიყავი, შენ შეთხვევით გაგიცანი იქ იმ დღესს შენ ძაღლს, რომ მანქანით დავეჯახე ინსტიქტურად გითხარი სხვა სახელი, ვიფიქრე შენთანაც იგივეს გავიმეორები რასაც სხვვებთან მაგრამ კაფეში რო დავსხედით და გაგიცანი სულ სხვა იყავი იმდღიდან შენზე ვფიქრობდი, სიმართლე ვერ გითხარი ვიცოდი რომ არაფერი გამოვიდოდა, მაინც ვერ განებებდი თავს, იმღამით არ ვიცი რა დამემართა, როდესაც ჩემთან იწექი, ჩემთავზე გავბრაზდი შენი მეამიტობით რომ ვისარგებლე, შენთვის პირველ ვიყავი შენმმა უმანკობა უფრო დამანახა როგორ არაკაცურადაც ვიქცეოდი ვიცოცი რომ გიყვარდი ამიტომ წავედი ზუსტად იმ ღამეს როცა მიგისაკუთრე რომ ჩემი არაკაცობსი გამო შეგზიზღებოდი. - ელენემარ იცოდა რა ეთქვა ცრემლები ღვარღვარებად ჩამოსდიოდა ხმის ამოღებას ვერ ბედავა. როგორც იქნა ძალა მოიკრიბა და მხოოლოდ ეს უთხრა. -ვალდებული ხარ რომ ცოლად მოიყვანო თიკა, თუ გინდა რომ ახლაც არაკაცი არ იყო ჩემსთვალშ შეასრულე ის რასაც დაპირდი იმ ხალხს და თიკა გაბედნიერე, დამივიწყე სანდრო სწორი მხოლოდ ესა. მააგრამ მაინც ლაჩრობა ჩაიდინე ახსნის გარეშე, რომ გაიქეცი ეს არ დამავიწყდება იცოდე და არც გაპატიებ. -ელენე გთხოვ არგინდა. - არსეა საჭირო, ხვალვ დილითვე დავბრუნდებით და რამეს მოვიფიქრებ ბავშვებს რომ ვუთხრათ.აქ დასრულდა ეს საუბარი. შენ თიკას მოიყვან ცოლად და მე დამივიწყებ მე მხოლოდ შენი ძმაკაცის.





ელენეს მთელი ღამე არ ძინებიან, ფიქრებმა გაიტაცეს, ვერ ხვდებოდა გაემართლებინა თუ არა სანდრო, იყო თუ არაა პატიებს ღირსი, ქონდა თუ არა მის ტყუილს რაიმე გამართლება, მთელი ღამე ამაზე ფიქრი არ ასვენებდა, ცალკე იმაზე ფიქრობდა რა უნდა ეთქვა ბავშვებისთვის სახლში, რომ დაბრუნდებოდა, ვერც ტყუილს ეტყოდა და ვერც იმას შეძლებდა სიმართე ეთქვა, სანდრო რომელიც მათეს მთელი ბავშვობა იყო, ძმაკაცი რომელიც ერთ-ერთი საუკეთესო ძმაკაცი, ვერ პოულობდა გამოსავალს, საკუთარი თავისთვის დასმულ კითხვებს ვერ სცემდა პასუხებს და ეს კიდევ უარესად აღიზიანებდა, ღამე უსასრულოდ გაიწელა ელენეს კი სანდროსგან მონაყოლი ამბავი მოსვენებას არ აძლევდა. სანდრომ კი მთელი ღამე აივანზე სიგარეტის მოწევაში გაატარა ღერს ღერზე ეწეოდა და უკვე მეორე პაჭკას ათავებდა, ფიქრობდა ელენეზე, თიკაზე, ადამიანებზე რომელთანაც პირობა ქონდა დადებული და მაინც ყველაზე მეტად მის გონებაში ელენეზე ფიქრი ბატონობდა, საყვარელი ქალი რომელიც ერთდროულად მისი ბედნიერების და უბედურების მიზეზი გამხდარიყო, აგიჟებდა იმაზე ფიქრი, რომ შეიძლებოდა ელენეს გარეშე მოეწია ცხოვრების სწავლა. ამ ფიქრებში დაათენდათ ორივეს, ელენე ჯიუტად ოთახიდან გამოსვლას წელავდა არ უნდოდა სანდროს ნახვა და კიდევ უფრო ის აშინებდა თუ რა უნდა ეთქვა სახლში დაბრუნებისას და რა მოყვებოდა ამ ყოველივეს. სანდრო მისაღებში მიმოდიოდა და ორცეცხლსშუა იწვოდა მისულიყო ელენესთან თუ დალოდებოდა როდის გამოვიდოდა. ის ის იყო კარზე დაკაკუნებას აპირებდა, რომ ოთახის კარი გაიღო და ელენე გამოვიდა, სანდროს რაღაცის თქმა უნდოდა მაგრამ სიტყვა შუაზე გააწტვეყინა ელენს ნათქვამმა.- არაფერი არ მითხრა, აღარაფერია სალაპარაკო უბრალოდ წავიდეთ სასწრაფოდ აქედან, ეს უთხრა და კარისკენ გაემართა.ყველში მომჯდარი ბუთი ძლივს გადააგორს და კარისკენ ამაყად თავაეული გაემართა.-სანდროს აგიჟებდა ელენეს ეს ქცევაა, უნდოდა მისულიყო მოეუბრუნებინა, ბაგეები დააეკოცა, გულში ჩაეკრა და აღარ გაეშვა.სანდრომ ღრმად ჩაისუნთქა თავზე ხელი გადაისვა ტუჩის კუთხეში ჩაიცინა. - რაგიყო ელენე რაა? ნამდვილი აქაჯიხარ ანგლოზის ტყავში. სახლი გადაკეტა ერთი შეათვალიერა და თავისთვის გაიფიქრა- ყველაფერი აქ დაიყო, პირველად ბიძი ის ქალი მოვიყვანე ვინ მიყვარს, დაგპირდიი აქედან დაიწყება ყველაფერი ნამდვილი. რაღაცა ორმხრივი გრძნობით სინანულითა და ბედნიერებით. მანქანის კარი გამოაღო საჭესთან ადგილი დაიკავა და უმალ ადგილს მოწყდა.- ელენე მთელი გზა,იმაზე ფიქრობდა თუ რა უნდა ეთქვა ბავშვებისთვის,როგორ გამკლავებოდა ამ სიტვაციას,რა ეთქვა მათესთვის, თიკასთვის, რომელსაც მხოლოდ სანდროს იმედიღა ქონდა არჩენილი, ბედისგან დაჩაქრული გოგოსთვის, მშობლების შექმნი ცხოვრებაში მყოფი სასოწარკვეთილი უდანაშაულო თიკასთვის, როგრო ეთქვა რო მაშინ როდესაც სანდროს სახლში ელოდა ისმასთან ატარებდა ბედნიერად დროს, ქმნიდნენ ყალბ თუ რეალურ მოგონებეს თავადაც ვერ



გაეგო მაგრამ რაღაცა კარგს, თითქოს ისე თავის თავი გამოიყვანა ამ ფიქრებიდან, კარგი ელენერაგჭირს რაზე ფიქრობ რაა გეყოს თავადვე უარესად ართულებ სიტვაციას.- სანდრო დროდადრო გახედავდა საქარე მინაზე მიყრდნობილ ელენეს და სასიამოვნო ჟრუანტელიუვლიდა, ცდილობდა საკუთარი თავის მიმართ მოწოლილი ბრაზი ჩაეხშო და ხელებს საჭერს მაგრადუჭერდა, ელენეც რომელიც მისკენ აპარებდა თვალს ამჩნევდა სანდროს ნერვიულობა და გულშიეკლებივიტ ესობოდა, ხვდებოდა გრძნობდა, რომ სანდროსაც ტკიოდა ყოველი ეს და ნანობდა,სინანულით თავი გააქნია და თვალზე მომდგარ ცრემლებს იკავებდა.მოულოდნელად მანქანა დაამუხრჭა სანდრომ და გაიჟივით გაგლიჯა მაქანის კარი. მანქანასგანერვიულებული ურტყავდა მუშტებს და გაბარზებული ხმებს გამოსცემდა.-ჯანდაბა ამის დედა შევე@ი, ეს არ უნდა დამეშვა არააა ყველა შეიძლებოდა მაგრამ შენ არაა, შენთვისეს არ უნდა მექნაა, რამოდენიმე წუთის მანძილზე ბობოქრობდა... ძალაგამოცლილი მანქანასმიეყრდნო ხელები სახეზე მოისვა და ერთი შეიკურთხა, თავს ვეღარ აკონტროლებდა ისეთიგანერვიულებული იყოო, ელენემ ვეღარ მოითმინდა მანქანიდან გადავიდა და მის წინ დადგა.-ელენე თითებს ნერვიულად ათამაშებდა და სიტყვებს თავს უყრიდა გონებაში, რომ რამენაირადდაემშვიდებინა დემეტრე, მიუხედავად იმისა, რომ ასე ატკინა, ამხელა დანაშაული ჩაიდინა, მოატყუა,ხვდებოდა, რომ დემეტრე ნანობდა თავის შეცდომას. ღრმად ამოისუნთქა ხელი მხარზე დაადოროგორც იქნა საუბარი დაიწყო. ელენს შეხებამ დემეტრე შეაკრთო არ ელოდა, ისე იყო გათიშული ვერცკი მიხვდა როდის აღმოჩნდა ელენე მის წინ. -სანდრო, ყველაზე მეტად მატკინე მაგრამ მაინც მეცოდები ამ ტანჯვისთვის, ჯობდა ყველაფერითავიდანვე გეთქვა საქმე აქამდე არ მივიდოდა, მაგრამ რახან ასე მოხდა და მივიდა იცოდე, რომ ჩვენსშორის არაფერი არ მოხდება მე და შენ არ ვიარსებებთ ერთად არასდროს, შენ მოვალეობა გაკისრიათიკასა და მისი მშობლების სული წინაშე და უნდა გამოიჩინო კაცობა უნდა შეძლო ის რაც გთხოვეს,თიკასთან უნდა იყო და გააბედნიერო, მე დაგეხმარები ამაში, გპირდები წავალ აქედან და აღარცთვალებში აგეჩხირები, ვეღარც მნახავ შენ შეძლებ თიკა ყველაზე ბედნიერ ქალად აქციო და შენციბედნიერო მისი ბედნიერებით. ელენე ვერც კი იაზარებდა, რომ სანდროს ამ სიტყვებით უარესუკეთებდა. თვალზე მომდგარ ცრემლებს ვეღარ იკავებდა, გასაქანი მისცა და ხმა აკანკალებულმა ისევგაგრძელა საუბარი. რამეს მოვიფიქრებ და ვეტყვი ბავშვებს, ისინი ვერ გაიგებ რატომ წამიყვანეწუხელის, ვერც იმას გაიგებ რა ვისაუბრეთ, იმ სახლში დავმარხეთ ის სიმართლე, ეს მხოლოდ ჩვენიგასარკვევი იყო, გაირკვა და დასრულდა. ჩაჯექი ახალა მანქანაში და წამოდი თიკა გელოდება. ამმონოლოგმა სრულიად ჩაფერფლა ელენე, სანდრო კი უარესად განარისხა.-ელენეს ხელი მოიშორა მხარიდან, მანქანას ხელი დარტყა და დაიღრიალა, ელენე სანდროს ქცევაზეშეცბა და შეხტაა, თვალები მომენტალურად დახუჭა.-ნუუ მაგიჟებ ელენე ნუუ, ისედაცა ვიცი, რომ ბოლო დონის არაკაცი ვარ, ეგ სიტყვები აღარ მითხრა!მოვალეობაზე წინ სიყვარულია ჩემთვის!! ეს დაიმახსოვრე, მე თიკას ცოლად არ მოვიყვან, არგავაკეთებ ამას, მე სამი ადამიანი ცხოვრებას დავანგრევ ამით ხვდები, შენსას ჩემსას და თიკასას,გგონიაა რომელიმე ვიქნებით ბედნიერი, არ გავაკეთებ ამას იცოდე არაა და შენ და მეე ვერ ვიარსებებთკი არა სწორედაც მე და შენ ვიქნებით ერთად დაიმახსოვრე, მე და შენ გადაჭირით უთხრაა ეცადანერვიულობა დაეფარა, არ გაბედო დაა ერეკლეს ნაირ სირებთან არ გააბა ურთიერთობა მეორედ დაჩემს ნერვებზე თამაშს მოეშვი თორემ საქმე შენც პარტნიორს ცუდად დაუმთავრდება და ამაში მე არვიქნბი დამნაშავე, გაფრთხილებ იცოდე თითი დაუქნია და თვალებით ანიშნა მანქანში ჩამჯდარიყო.ელენემ კიდევ გაიბრძოლა და შეწინააღმდეგება სცადა.-შენ იცოდე ჩემს ცხოვრებაში ვერ ჩაერევი, ბრძანებს ვერ გასცემ, ჩემი ცხოვრება და როგორც დავისთანაც მინდა იმასთან გავატარებ მინდა გავერთობი მინდა პირველივე შემხვედრთან დავწვები ამასშენ ვერ გადამიწყვეტ. გაბრაზებულმა უთხთხრა და გაცეცხლებული თვალები შეანათა ელენეს. -ელენე ახლა ჭკუიდან ნუ გადამიყვანა, თორე საკუთარ საქციელზე არ ვაგებ პასუხს, ეცადა აღაფერიეთქვა და დაესრულებინა ეს საუბარი ვხვდებოდა ელენე ამას საღი გონებით არ ლაპარაკონდა, სიბრაზეალაპარაკებდა.ხელი მოკიდა დაა მანქანაში ჩასვა.-მისაღებში ყველანი ანერვიულებულნი ელოდნენ როდის გაიღებოდა კარი და შემოვიდოდნენ ელენედა სანდრო, მათე უკვე გიჟს გავდა აღარ იცოდა რა ექნა განერვიულებული ბოლთას სცემდა დაოთახში მიმოდიოდა.-გავგიჟდები გეფიცები მართლა გადავალ ჭკუიდან, შენ ,შენ როგორ მაინც არაფერი არ იცი?!სახეალეწილი მიუბრუნდა თიკას, შენი საქმროა, პასუხი როგორ არ გაქვს ელენესთან რაუნდა?!-მათე თავი დამანებე გთხოვ რაა, არაფერი არ ვიცი, სანდრო თუ ჩემი საქმროა ელენე შენი ბიძაშვილიადა რატომ არ იცი ერეკლესთან წასული სანდროსთან როგორ აღამოჩნდა.-ახხ ჯანდაბა, ვეღაფრის თქმა ვერ შეძლო და ბრაზის ჩახშობას ყვირილითა და სკამების ლეწვითცდილობდა.-თათამ შეძლო ბობოქარ შეყვარებულთან მიახლოვებდა და მისი დამშვიდება სცადა. მათე წინასწარ ნუგამოგვაქვს დასკვნები, გთხოვ ისეთ რამესაც ნუ ვიტყვით გული ვატკინოთ ერთმანეთს, ერთი ოჯახივართ, შენიძმკაცია როგორ არ ენდობი, მეორე კი შენი ბიძაშვილი ყველაფერზე არასწორი დასკვნებირატომ გამოგაქვს.-თათა არ გამაგიჟო ახლა და სისულელებზე ლაპარაკს მორჩი, ძმაკაცია ხო, ძმაკაცი რომელიც სულერთი კვირა რაც ჩემს ბიძაშვილს იცნობს, ძალით ტენის მანქანში, იკარგება ერთი დღით, მირეკავს დამეუბნება საქმე აქვთ თურმე რაღაცა გასრკვევი, რა დამშვიდებაზე და ნდობაზე მელაპარაკებიგამაგებინე.-თათა მიხვდა, რომ მასთან საუაბრი არ ღირდა, უარესად გააღიზიანებდა.რამოდენიმე წუთიანი დუმულის შემდეგ ისევ მათემ დაიწყო საუბარი თიკას მიმართულებით.-მოვა შენი ვაჟბატინი და გაგცეს პასუხი რატომ მოგიწია გუშინ დედამისის წინაშე ტყუილებით თავისმართლება , სად ბრძანდებოდა და რატომ იყო სხვაგან იმ დროს როდესაც თქვენი ჯვრისწერის დაქორწილის ამაბავი გადაწყდა.-გეყოს მათე საკამრისია უკვეე. მხოლოდ შენ არ ნერვიულობ ცოდოა გოგო , დავითმა სცადა სიტვაციისგანმუხტვა.



-შენ გაჩუმდი და შენ გოგოს მიხედე რო დგას და გატყუებს ვითომ სხვა ბიჭი ყავს.-რა ? გაკვირვებულმა იკითხა და ნინის გახედა. -ხო ხო რაც გაიგეე, შენ სასიყვარულო იატორიას მიხედე, გოგო რო გიჟდება შენზე და შენ აქეთ დნებიუმისოდ წადი და შენ საქმეს მიხედე.-ნინიმ აღარ იციდა სად დამალულიყო, სირცხვილისგან, დავითი თვალებით ჭამა და აიშნებდა ახლავეგამომყევიო მაგრამ ნინი განძრევასაც კი არ აპირებდა. თიკამ ხელი კრა, გადი დაელაპარკე თქვენ მაინცგაარკვიეთ ურთიერთობა. ნინი დამჯერი ბავშვივით დაჰყვა მის ნებას და გარეთ გავიდა უკან მიყვადავითიც.-ოთახიდან გავიდნენ თუ არა დავითმა განერვიულებუმა დაუწყო საუბარი-მართალია ნინი რაც მათემ თქვა, მომატყეე?!ნინი თავჩახრილი იდგა ხმას ვერ იღებდა დასლუკუნებდა.-ნინი გამეცი პასუხეე!ნუუ მაღიზიანებ, ნიკაპზე მოკიდა ხელი თავი ააწევინა და თვალებშიჩააშტერდა.-მითხარი. მართალი თქვა მათემ?-კი ძლისვ ამოისლუკუნაა და ისევ ჩახარა თავი
.-დავითმა გაბრაზებაც კი ვერ შეძლო ჩაეცინაა და ატირებული გოგო გულში ჩაიკრა. სულელი ხარპატარა სულელი. ნინი მის მკლავებში გაინაბა და ცრემელბს გასაქანი მისცაა, დავითის სურნელიღრმად შეიყნოსა, მისმა სურნელმა მოიცვა,ნინის მთელი ორგანიზმი და სასიამოვნო ელექტრონებმადაუარეს მთელს ტანში.-ძლისვ გასაგებად ამოილაპარაკა, მაპატიე არ მინდოდა ტყუილი მეთქვა.-ჩუ!არ გინდა არა ახსნა საჭირო, თბილი ხმით უთხრა და თმებზე მოეფერა დაა შუბლზე აკოცაა.-ახლა არაფერს გეუბნები, ისედაც არეული სიტვაცია ჩვენი ომი ზედმეტი იქნება ამ ყველაფრისთვის,ელე და სანდრო რო დაბრუნდებიან და ჩაივლის ეს გაურკვევლობა მე და შენ ყველაფერზედავილაპარაკებთ, ჩემი ყველაფერი ხარ ნიი.-ნინიმ ვეღაფერი ვერ თქვა თავი დაუქნია და საყვარელი კაცის სხეულს ტკიპასავით აეკრო.მათე მისაღებში მაგიდას მიჯდომოდა ხელებს ნერვიულად ათამაშება თიკა და თათა ოთახშისაუბდობნენ.
-თიკა მგონია, რაღაც იცი და მათეს წინაშე არაფერს არ ამბობ. მითხარი გთხოვ თუ იცი რამე, გპირდებიმათეს არაფერს ვეტყვი, უბრალიდ მინდა ელენე, რომ მოვა გვერდში ამოვუდე შენც ხო იაზრებ მათე რაამაბავს ატეხს აქ ისინი, რომ მოვლენ.-თიკა თავი დახარა და ვეღარაფრის თქმა ვერ გავედა, ვერც ტყუილის და ვერც სიმართლის.-თიკა გთხოვ, შეეხვეწა თათა.-სანდროს არ ვუყვარვარ თათა, მას ვალდებულების გამო მოვყავარ ცოლად, მე მასზე ვგიჟდები ისემიყვარს, ბოლო ხანებში გავოგე, რომ არ ვუყვარვარ, ვეჭვობდი მაგრამ ახლა დავრწმუნდი. ერთხელმოვისმინე მამას როგორ ეუბნებიდა მხოლოდ პირობის გამოვო, ვერ მივხვდი იმ წამს რაზესაუბრობდა, მერე შევამჩნიე როგორ გაცივდა განსაკუთრებით ბოლო პერიოდში, ჩვემი ქორწილი არუნდა შედგეს თათა, სანდროს ელენე უყვარს ახლა დავწრმუნდი, ის გოგო ელენეა.
- რასამბობ თიკა რა ელენე უყვარს, ერთი კვირა რაც იცნიბენ ერთმანეს ან რა პირობაზე ლაპარაკობა.-დედაჩემიი წლებიი იყო ცუდად............ყველაფრის მოყოლა დაიწყო თიკამ თათა კი განცვიფრებულუუსმენდა, ვერ ვხვდებოდ ავერ იაზრებდა, ელენეს და სანდროს ერთამანეთს ვერანაირად ვერუკავშირებდა.-თიკა შეუძლებელია რო სანდროს ელენე უყვარდეს, ელენს სხვა უყვარს სხვაა, ვიღაც ნიკა, რამდენიმეთქვეა დაშორდა, მიატოვა მიაგდო ხო გაოგე მათესგან ის ამბავი სანდრო და ელე შეუძლებელიაერთად.-შეუძლებელია კი არა თიკა როგორ ვერ ხვდები ელენეს სანდროს უყვარს სანდრო იყოს ის ადამიანი.-თათა ეცადა ყველაფერი ერთმანეთთან დაეკავშირებინა, მათი პირველი შეხვედრა დილოგებიასანდროს მოულოდნელი ქცევები დაა მიხვდა თიკა მართალი იყო.კარიი გაიღო და ოთახში ელენე და სანდრო შევიდნენ არცეთ სახეზე სიმშვიდის ელფერი არდაჰრკავდათ,ელენე კარებთან გაჩერდა და მოსალოდნელ ქარიშახლს დაელოდა.-მათე ფეხზე წამოხტა სანდროს პირდაპირ საყელშო წვდა, რაგინდა ახლავე თქვი მოგკლაა თუუდაველოდ რას მეტყვი.სანდრო არც კი შეტოკებულა.მშვიდი ტონით უთხრა.
-დამელოდე და გეტყვი