სამყარო , იმედები , ყოველი ახალი ადამიანი ახალი იმდია , სიყვარული , მეგობრობა, დრო . დრო რომელიც არაფრის კეთებაში გადის სამსახური რომელიც იდეალურია ჩემთვის და ყოველი ახალი დღე ყველაფერი, კარგის და იმედიანის მომტანია გრაფიკი რომელოც გფიტავს მაგრამ სტაფი რომელოც მოვიტვს გაძლევს განაგრძო საქმე მათთან ერთად
არ არის მარტივი იყო მაღაზიის მენეჯერი
არ არის მარტივი 21წლის ასაკში იყო ადამიანების საყრდენი , სტაფის ძალა და იმედი.
მოკლედ მე მარიამი ვარ , საშულაო სიმაღლის შოკოლადისფერი ხუჭუჭა
თმით , მუქი მოლურჯო მონაცისფრო თვალებით , საშინლად ცვალებადი ხასიათით ერთი უბრალო გოგო
ზოგადად არ მიყვარს ჩხუბი არც არასდროს ვყოფილვარ კომფლიქტური , მაგრამ როცა ხარ მაღაზიაზე პასუხის მგებელი ადამიანნი იძულებული ხარ ყველაფრის ფასად დაიცვა შენთან მომუშავე თანამშრომლები რომლებსა  ეიმედები . 
ხშირია ფაქტები მომხმარებელს თავი რომ მართალი გონია და ადამიანის იმ უფლებებს არღვევს რომლის დაცვაც არ ძალუძთ , მოსაზრება რომ მომხმარებელი ყოველთვის მართალია ჩემთვის პირადად მიუღებელია რადგანაც არანაირი უფლება არ გვაქვს ზოგადად ადამიანს ზემოდან ვუყუროთ , როცა მარკეტში ან ნებისმიერ სავაჭრო ცენტრში შევალთ უნდა გავითვალისწინოთ რომ რომარა ის მოლარე-კონსულტანტები სრულიად გაურკვევლობაში ვიქნებოდით , მიუხედავად იმისა რომ დღიურად საშუალოდ 12-13 საათი აქვთ სამუშაო განაკვეთი მაინც რომ ღიმილიანი და სიყვარულით სავსე თვალებით გვემსახურებიან . მიუხედავად იმისა რომ ანაზღაურებად კაპიკები აქვთ .
როცა ვაცნობიერებ რომ ვიღაცისთვის უფროსი გამოვდივარ მინდება ხოლმე ავდგე და დავტოვო "პოსტი" ყოველთვის ვცდილობადამიანობა არ დამკარგვინოს იმან რომ ვიღაცის თვალში რაღაც პრიორიტეტული ვარ .
ნუ მოკლედ დადგა სანატრელი შვებულება მედა ჩემი მეგობრები რაჭაში დავსახლდით   , ვცდილობთ ყოველდღიური რუტინისგან გამოცლილი ენერგია ავინაზღაუროთ და დავიბრუნოთ 

-მარიამ სამსახურში რომ არ ხარ სული მოასვენე და გათიშე ეგ მობილური რა
- ნიი კარგი გავიგე ძვირფასო ყველაფერი რიგზეა ჩემს წიწილებს ვესაუბრებოდი :დ  მოვალ მალე , გავძახე კისკისით ჩემს დაქალს და სამზარეულოდან ორი ჭიქა პიტნის ჩაით დავბრუნდი მასთან .
ჩვენი სამეგობრო არ იყო დიდი მაგრამ იყო მყარი , რაც თავი მახსოვს ნინი და ნიკა ყოველთვის იყვნენ ჩემს გვერდით
ნიკა ნათლიაჩემია რომელზეც სიგიჟემდე ვარ შეყვარებული , ნინი კი დედაჩემის დაქალის შვილია და დობილები ვართ
სოფია და ლაშა ჩვენი სკოლის დროინდელი მეგობრები არიან .
მეგობრობა რომელიც ყველა იმ რთული ეტაპის გავლისას ნარჩუნდება და მაინც უდრეკი და მყარია მწამს რომ მარადიულია.
ჩემი ნინი და სოფია ისინი ჩემი ფერადი სამყარო არიან რომლის გარეშეც უფერული და გამოფიტული ვიქნებოდი
ჩვენს შორის მხოლოდ დაქალობა არ არის ისინი ჩემთვის ოჯახია რომელიც მუდამ გვერდით მიდგას და ჩემი ამოსუნთქვაც კი საკმარისია რომ მოხვდნენ რა მჭირს და რის გამო ვარ ესე
ნიკა და ლაშა ჩემთვის ცხოვრების საყრდენი ძალა არიან ჩემს გამო რომ ცხოვრებას გაუნადგურებენ ნებისმიერს ვინს გამოც ოდნავაც კი მოვიწყენ . ვიცი რომ მათ გარეშე ვერ ვიარსებებ ის ორი კვორა რაც მაქვს უნდა გამოვიყენო და დავტკბე მათით , შემდეგ კი სამსახურებში დანაწილების დრო დადგება და მოგვიწევს ონლაინ რეჟიმზე გადასვლა
ნუ მოკლედ ვისაც გვერდით მეგობარი გყავთ იყავით მათთან რწფელი გულისდა არასდროს არასდროს არ გაგიჭირდებათ ცხოვრების რთული ეტაპების გავლა.
- უფალი ამბობს:"ვისაც შენ შეიყვარებ ჩემზე მეტად, მას წაგართმევ შენ..." და კიდევ:" არასოდეს თქვა: ვერ ვიცოცხლებ მის გარეშე-მე გავაკეთებ ისე, რომ შენ იცხოვრო.. შეიცვლება დრო, გავა წლები და მეგობარი გახდება შენი მტერი, მტერი კი მეგობარი-აი ასეთია ეს უცნაური სამყარო. ყველაფერი, რასაც შენ თვლი შეუძლებლად, შესაძლებელი გახდება." იტყვი:"არ დავეცემი" - და სწორედ მაშინ დაეცემი. იტყვი:"არ შემეშლება" - და სწორედ მაშინ შეგეშლება. ყველაზე უცნაური კი ისაა, რომ იტყვი:"ეს დასასრულია" და მაინც აგრძელებ ცხოვრებას.”

ერთ მშვენიერ დილას როცა შაორის ტბაზე ვიყავით გასულები სწორედ მაშინ ეს სიტყვები გამახსენდა და წყალში შესულ ნის ვუყურებდი , გულის არეში საშინელი წვა ვიგრძენი და მეგონა სულს მაცლიდა ვიღაც , როდესაც ნის ვუყურებდი ადგილზე გავიყინე ხელფეხს აფართხალდებდა და შველას ითხოვდა მაგრამ ვერ ვინძრეოდი ვერ ვეხმარებოდი საკუთარი არსებობა მძულდა რომ ჩემს ნისთან ვერ ჩავდიოდი
როგორღაც ჩავედი და ნაპირამდე ამოვათრიე , ვეცადე ბევეი ვეცადე რომ გულისცემა მეგრძნო გული ამემუშავებინა მაგრამ .........