1თავი

უცნაური იყო,გაზაფხულზე თოვდა,ეს ისეთი უჩვეულო იყო,როგორც ნამდვილი მეგობრობა.ყველაფერი გადათეთრებული იყო,ისე საშინლად ყინავდა,რომ მინდოდა იმაზე მეტი მცმოდა, ვიდრე მეცვა,ისე სასტიკად მსიამოვნებდა ფიფქების შეხება,რომ გადმოცემაც კი მიჭირს...მარტში თოვს. გაზაფხულს მოსვლა არ უნდა,დაიგვიანა,ნეტავ რამ შეაყოვნა?
-ნინა,ნეტავ როდის მორჩება ჩემი ცვლა? მეძინებაა
-მალე შეგცვლი ეკა - მობეზრებულად ვუპასუხე
-იდიოტო,დაქალს როგორ ელაპარაკები?
-შარზე ხარ?
-არ ვიცი დღეს რა უნდა ჩავიცვა,ვერ ვიტან ასეთ ამინდს
-სად მიდიხარ რო?
-ოოო ეგ საიდუმლოა
-ღმერთო,კაპანაძე,ხანდახან როგორ მიშლი ნერვებს
-არაუშავს, ბერიძე,ყველაფერი ხდება.
ჩემი ცვლა მალევე მოვიდა და მეც ჩემს ადგილს მივუჯექი, სალაროსთან,ღამის სმენაში.დრო ძალიან ნელა მიიზლაზნებოდა,უსაქმურად ჯდომა უკვე აღარ შემეძლო,იმდენად მინდოდა,რომ რაც შეიძლება მალე დამემთავრებინა მუშაობა,რომ უკვე გაგიჟებას ვიყავი,არც კლიენტები შემოდიოდნენ ღამმე მაღაზიაში... მოულოდნელად ბირჟავიკი ლოთების ბანდა შემოიკრიფა,ღმერთო ჩემო, ახალგაზრდა ბიჭები და ასეთი უსაქმურები ნეტავ პატრონი არ ჰყავთ?სახლი არ აქვთ?აშკარად მაგარი დაბოლილიები ჩანდნენ..5ბოთლი "რაგნარი"ლუდი აიღეს.
-გოგონა რას ფიქრობ ეს კარგი ლუდია?
-ჩემი აზრით,ლუდებს შორის ეგ ყველაზე კარგია
-გინდა ჩვენთან ერთად დალიო?
-უკაცრავად,ვმუშაობ
-როცა ცვლას მორჩები- იმდენად მთვრალი იყო ეს უსაქმური რომ პირდაპირ სახეში მაფრქვევდა მის აყროლებულ სასმლის სუნს.მუდარით გავხედე კონსულტანტს.
-რითი გადაიხდით?
-ქეშად

როგორც იქნა აქედან გაიკრიფნენ.5საათი გახდა,მაგრამ ჯერ ისევ ბნელოდა, ჩემი ცვლა კი როგორც იქნა დასრულდა,ჩემი ადგილი მალევე დავუთმე შემოსულ გოგონას,ქურთუკი ჩავიცვი და გარეთ გავედი,საშინელი ნისლი იყო და ყინავდა,პირიდან ორთქლს ვუშვებდი.ბავშვობა გამახსენდა,მხოლოდ თოვლის ჭრააჭუნის ხმა ისმოდა და გარშემო არც არავინ იყო,ბნელ ჩიხში შევედი,უკნიდან ფეხის ნაბიჯების ხმა და თოვლის ჭრაჭუნი მომესმა,გულმა რეჩხი მიყო,მინდოდა რაც შეიძლება მალე გავცლოდი ამ უბბანს.
-საით გაგიწევია ლამაზო?
-და ის ბიჭი დავინახე,რომელიც მაღაზიაში ლუდზე გამომელაპაარაკა-ხო გითხარი ცვლის მერე ჩვენთან ერთად დალიე მეთქი
-სახლში უნდა წავიდე
-მოიცადე ჯერ ადრეა_კედელთან მიმამწყვდია
-ვიყვირებ იცოდე
-რამდენიც გინდა იყვირე ამ ბნელ ჩიხში არავინ ცხოვრობს ეს კი ჩვენნი უბანია
-რა გინდათ ჩემგან?
-იქნებ შენს ლამაზ სხეულს გავუსინჯოთ გემო?
დავინახე რომ სხვა ბიჭებიც გამოვიდნენ მოფარებულიდან,ზუსტად ხუთნი იყვნენ,"გახეული მთვრალები",
-თავს თუ არ დამანებებთ ვიყვირებ-კიდევ ერთხელ გავუმეორე
-ძალიან ლამაზი ხარ
უცებ მძაფრი სუნი ვიგრძენი რა იყოეს?ქლოროფილით გაჟღენთილი ნაჭრის სუნი თუ სხვა რამ? ვგრძნობდი ძალა როგორ მეცლებოდა და თვალები როგორ მეხუჭებოდა.ნინა ახლა ძილის დროა?

ძალიან ბნელ ადგილას გამომეღვიძა,თითქოს სარდაფში ვიყავი,ნესტის და სისველის სუნი მცემდა.სად ვარ?ნუთუ მომიტაცეს?ყველა საშინელმა აზრმა უკვე თავში გამიელვა.
-დალიეე-ხმა მომესმა
-ვინ ჯანდაბა ხარ?
-დალიე მეთქი
-არ მჭირდება.-ძალით ჩამჩხირა ლუდის ბოთლი პირში და მაიძულა რამდენიმე ყლუპი მომესვა. ძალიან ცუდი გემო ქონდა ან იქნებ ასე ლუდის გამო კი არა ტანჯვის გამო იყო.
-რა გქვია?
-ნინა
-ნინა,ნინა,ჩემო ნინა..
-რა გინდათ ჩემგან?
-დატკბობა-საიდანღაც მეორე ბიჭიც გამოჩნდა
-გამიშვით და აარავის არაფერრს ვეტყვი
-ხმამაღლა გადაიხარხარეს -ისედაც არავინ დაგიჯერებს ნინაჩკა შენ.

-რა ლამაზი თვალები გაქვს-ნიკაპზე ხელი მომკიდა და თავი მაღლა ამაწევინა-შავი და ლაამაზი.შავი და ჩამთრევი როგორც უძირო ღამე.ის ისეთი დიდრონია.ეს თმა შავი,გრძელი,სწორი და ნაზი აბრეშუმივით.
-გეხვეწები არ გინდა
-არ შემეწინააღმდეგო და არ გეტკინება
-არა,გთხოვ,არა-უიმედოდდ ვთქვი.
ყელში წამავლო ხელი. -ბიჭებო გააკავეთ
-არაა!არა!არა!
ოთხმა ბიჭმა გამაკავა.ხელ -ფეხს ისე მიჭერდნენ თითქოს შესაწირი ცხოველი ვიყავი,რომელსაც კლავდნენ და მსხვერპლად წირავდნენ.
ვხედავდი "ის"ქამარს როგორ იხსნიდა
-მე თქვენთვის არაფერი დამიშავებია გეხვეწები
-კი დააშავე,ძალიან ლამაზი ხარ და ამაყი
ტუჩებში მეძგერა. როგორ არ წარმოვიდგენდი ხოლმე ჩემს პირველ კოცნას,როგორ და ასე? ენას ისე მიტრიალებდა,ცოტაც და გავიგუდებოდი, ბარძაყს აუყვა თითით და მკერდამდე მოვიდა.
-ანუ უმანკო ხარ
-თავი დამანებე
-და მე ვიქნები შენთვის პირველი.
უიმედოდ ვყვიროდი,როცა ტანსაცმლის შემოხევა დაიწყო,მაგრამ ყველანაირად გაკავებული ვიყავი და ჩემი ხმაც არავის ესმოდა,საცვლების ამარა დავრჩი. ყელში მკოცნიდა,მთელი სხეული მოიცვა.
-ისეთი ლამაზი ხარ. ვხედავდი,მესმოდა სხვები როგორ იცინოდნენ.უმწეო ვიყავი,უიმედო.აზრი არ ჰქონდა,ის ჩემზე ბევრად ძლიერი იყო. ვერ ვხვდებოდი ხოლმე უსიყვარულოდ როგორ ცხოვრობდნენ ადამიანთან.როოგორ შეიძლება იმ ადამიანს შეეხო,რომელიც არ გიყვარს. ბუმერანგია? ცინიზმი? უსამართლობა? ხუთივე ერთმანეთს შეენაცვლა და ისე დაიოკეს ჩემით მათი ცხოველური სურვილები.

სიცივე ვიგძენი.პერანგის ამარა,სადღაც მივდიოდით,ხო აი ვხედავდი მანქანიდან თოვლიან გზეს.მანქანა გაჩერდა ხუთივემ ერთიანად ამიყვანა და სადღაც ბალახებში ჩამაგდო.იმდენად დასუსტებული ვიყავი,არაფრის გააზრება შემეძლო.ვიგრძენი თოვლის სისასტიკე,სიცივე,სითეთრე,სუნიც კი...
40წუთი მაინც ვიქნებოდი ასე,შემდეგ კი ძალა მოვიკრიბე.


როგორმე ორიენტაცია უნდა მეპოვნა,სიცივე ძვალსა და რბილში მატანდა..სახლში ვერ დავბრუნდებოდი,მამაჩემი მომკლავდა:)

ჩემს ბედზე არცერთმა მანქანამ არ ჩამოიარა..ალბათ შუაღამე იქნებოდა..იქნებ მეძებენ?შავი ჯიპი მოჩანდა ჰორიზონტზე,მალევე მომიახლოვდა.
-გეხვეწებით გააჩერეთ წინ გადავუდექი.. ისე სწრაფად ჩამიქროლა,თვალიც კი არ დაუხამხამებია.
ფეხით მივდიოდი თოვლით დაფარულ გზაზე,ფეხები გაყინული მქონდა,ვეღარ ვგრძნობდი...მციოდა,მტკიოდა.
სატვირთო დავლანდე,თუ ესეც არ გააჩერებდა აქ გავიყინებოდი და მოვკვდებოდი..
-გააჩერეთ,ღმერთი არა გწამთ?
გამიჩერა..მერე? აღარაფერი მახსოვსს,გონება დავკარგე.

გონს საავადმყოფოში მოვედი,პალატაში ვიწექი და ყველაფერი მტკიოდა.

-დედიკო,როგორ ხარ,ნინა?რა დაგემართა შვილო?
-დედა.
-ეს ვინ ჩაიდინა ვინ აგხადა ნამუსი?-დაიჭექა მაამაჩემის ხმამ-ექიმმა თქვა,რომ ძალადობის კვალი იპოვა,საბაბი მიეცი?
-მამა,ისინი ხუთნი იყვნენ.
-ხუთი?ხუთ ხელში ხარ გავლილი? თავი მოგვეჭრა,სადღა გამოვყოთ აწი თავი,ოჯახის შემარცხვენელო.
-გეყოფა გივი ვერ ხედავ ბავშვმა რა გამოიარა?
-თითქოს მას არ უნდოდა
-რას ქვია მე მინდოდა მამა?
-გაჩუმდი,ხმა არ გაქ ამოსაღები
-მათ ჩემზე იძალადეს,გამაუპატიურეეს რას ნიშნავს მეც მინდოდა მამა?
-მოკეტე ნინა.ილოცე რომ რომელიმე მათგანმა პოლიციის შიშით ცოლად მოგიყვანოს
-გივი!
-მე არცერთ მოძალადეს არ გავყვები ცოლად!
-შენ არც გეკითხები.ეს სულ იმის ბრალია,რომ იძახდი მუშაობა,მუშაობააო აი შენი მუშაობა ჯობდა სახლში მჯდარიყავი


1კვირის შემდეგ..


სახლში გამომწერეს,მაგრამ განა მართლა სახლში უნდა დავბრუნებულიყავი?სახლი კი არა ნამდვილი ჯოჯოხეთი იყო..ჯოჯოხეთი თუ არსებობს,არამგონია,ამაზე უარესი იყოს ან მამაჩემზე ტირანი ვინმე მართავდეს.
-სახლში როცა დაბრუნდები სახე ამ შარფით დაიმალე,კარგად შემოიხვიე,სახე არ გამოაჩინო,მეზობლებმა არ დაგინახონ და იცოდე სახლიდან ფეხის გამოდგმა არ გაბედო.. ახმაურდა უკვე ეს ამბავი,დამნაშავეებს ყველგან ეძებენ,ისედაც ყველამ გაიგო,მოგვეჭრა თავი..გივის გოგო გაბოზებულაო,ვინღა შეგირთავს უკვე ცოლად?სხვისი ნახმარი ვის რაში უნდა
-მამა!
-არავითარი,მამა,ნამდვილი კახპა ხარ უკვე,უმანკოების გარეშე გოგო არაფერია.

მანქანა გაჩერდა და იძულებული ვიყავი გადმოვსულიყავი,შარფი თითქმის მთლიან სახეს მიფარავდა,დავქრივდი?შვილი მომიკვდა? ჩაჩებში რატომ შევიმოსე თავიდან ფეხებამდე?მეზობლები "ბირჟაზე"ისხდნენ და ჭორაობდნენ,როგორც ყოველთვის დღესაც ჭორებს განიხილავდნენ ან იქნებ დღეს მხოლოდ ჭორს "გივის გოგო შეაცდინესო"... მანქანიდან გადმოვედი და ვგრძნობდი ყველას მზერას,მესმოდა ჩურჩული როგორ დაიწყეს:"მამამისს ჩაჩით შეუმოსავს ყოჩაღ მართალია კაცი,რა ცოდოა როგორ შეარცხვინა შვილმა","ოჯახის შემარცხვენელი" "კიდევ კარგი ჩემი ლიზი ამ გოგოა არ დაემსგავსა,ჩემი წესიერი გოგო"," ღამის ცვლაში მუშაობდა ისედაც ჩანდა,რომ ასე მოხდებოდა,და ასეთი გოგო იყო","ალბათ საბაბი მისცა"...მოკეტეთ,გეხვეწები ღმერთო,აღარ შემიძლიაა..

-მხოლოდ ერთი დაიჭირეს-მამამ ოთახში შემომაჭრა
-ვინ?
-ვინმე ნიკუშა,მდიდარი ოჯახის შვილია,მამამისმა ლამის ინფაქტი მიიღო,თავი მომეჭრაო..
-დაიჭირეს?
-გირაოთი გამოუშვეს
-რა?
-აბა რა გეგონა? მამამისი რომელიღაცა კომპანიის გენერალური დირეექტორია,ჩვენ რა ხელი გვაქვს ღარიბები ვართ.
-მამა
-დღეს მამამისს უნდა შევხვდეთ და მოვილაპარაკოთ
-რაზე უნდა ილაპარაკოთ?მამმააა! მან შენი ქალიშვილი გააუპატიურა,ერთ-ერთია მოძალადეებს შორის.ისინი მისი ძმაკაცები არიან,ისინიც მალე უნდა დაიჭირონ
-აქ ეგდე,შენ ხმა არ გაქვს საერთოდ ამოსაღები-ეს თქვა და გაიჭრა ჩემი ოთახიდან..

-რავქნა დედდიკო მოგიკვდეს? კაცია და რა ვქნათ?
-თავის დროზე უნდა მოშორებოდი ამ ტირანს,მაგრამ შენმას არაფრად ჩამოუვარდები

-ანუ ჩემმა ვაჟმა,შენი გოგო გააუპატიურა?
-როგორც ჩანს
-რამდენი ღირს თქვენი დუმილი და საჩივრის გამოტანა?
-ჩემი ქალიშვილის ნამუსს ფულით ვერ იყიდით.
-რა?
-ქორწილით მხოლოდ.


-საჩივარს გამოიტან.!
-რა?
-3დღეში ქორწილი გაიმართება.ვაჟი და მამა თანახმა არიან.ეს ამბავი არ გახმაურდება,თურმე ეს მისი იდეა ყოფილა და პირველი ყოფილა ვინც შეგეხო.იტყვი,რომ დათვერით სამსახურის შემდეგ და ერთად იყავით,შემდეგ ჩემი შეგეშინდა და ამიტომ მოიტყუე.
-ამას არასდროს ვიზამ,იმ მოძალადეს ცოლად არ გავყვები,თუნდაც მოვკვდე.
-მაშინ მოკვდი ნინა.მირჩევნია მოკვდე და ჩამოგვაშორო ეს ლაფი.ჩამოგვრეცხე ნინა. ან მოკვდი.ან გათხოვდი.სხვანაირად არ გამოვა.


თეთრი კაბა მაცვია,ყოველთვის მეგონა,რომ მხოლოდ მაშინ ჩავიცვამდი თეთრ კაბას თუ სიყვარულით გავთხოვდებოდი,ეს იყო ჩემი ოცნება.. მხოლოდ ერთი კაცისთვის უნდა ჩაიცვა თეთრი კაბა,იმისთვის ვინც გიყვარს.მხოლოდ ერთხელ.

-თავი მაინც მოჭრილი გვაქვს,ყველამ იცი,რომ პატარძალი ქალიშვილი არ არის.
-გივი იქნებ არ გვინდა? ნუ გავიმეტებთ
-გაჩუმდი ქალო!

-ნინა
-ეკა?
-ნინა,ძლივს გნახე,საყვარელო როგორ ხარ?
-ეკა
-მართალია რაც მამაშენმა თქვა?

-მართალია..-სხვა გზა არ მქონდა.ჩემს ძარღვებში მომჩქეფარე სისხლი სხვა რამის საშუალებას არ მაძლევდა.

-თანხმა ხართ?
-დიახ
-თანხმა ხართ?
-...დუმილი
-თანხმა ხართ?
-.....დუმილი
-ქალბატონო,თანხმა ხართ?
-დიახ.. - და ჩემი ცხოვრება აქ დასრულდა.

სასიკვდილო განაჩენს მოვაწერე ხელი