რატომ ატოკლდა გული ნეტავ რაა მიზეზი,
როცა ცხოვრება მიხარია მარწყვის მდელოზე,
ნუთუ მე აქაც ფიქრმა მძლია და დამიმონა
ფიქრმა მე სანუკვარ და საყვარელ საქართველოზე.

ხატება ჩემი ბედკრული და მრავალტანჯული
ნუთუ მე აქაც მესახება ფიქრთა წიაღში,
ნუთუ ფიქრებმა გაიტაცეს გონება ჩემი
როდესაც სევდა იფანტება კრთება ნიავში.

მოგონებები მონაცვლეობს გარდასულ დღეთა
უფერულდება ჰორიზონტი ხედვის არეში
გადაკარგული უდიერად ბრუნდება სევდა
უდიერადვე მაჩანაგებს სევდის თარეში.

წვიმის წვეთები მეცემიან ცამ მცა ნუგეში
მუხლმოდრეკილი მე ვლოცულობ საქართველოზე,
რატომ ატოკდა გული ნეტავ რაა მიზეზი
როცა ცხოვრება მიხარია მარწყვის მდელოზე.