ისტორია

-სადაა შენი ტუტუცი ქალიშვილი? მთელი კვირაა ვუმეორებ ბარგი ჩაალაგოს და ვერ გავატოკე, ხვალ მივდივართ და ნეტა ერთი რას მოასწრებს.
_ კარგი დაწყნარდი თამჩო რა გაწუწუნებს მოვადა ჩაალაგებს ხოიცი კიდე თავისას აწვება არ წამოვალო მარა ფაქტის წინაშერო იქნება ამაღამ რაღასიზავს მერე.
_ არა რა სულ შენი გატუტუცებულია ეს გოგო. კარგი, შეშვი, პატარა, ცოტახანი აცადე, აჰა ვაცდი მარა ჯიუტია რაც მამაა ხისთავიანი სვანი ისაა შვილიც რასუნდა ველოდო თქვენგან ერთი!


****
ვიღაც სახლში ბაასობს, ვიღაც რესტორანში ვახშამს მიირთმევს, წყვილები ჭიქა ღვინით ხელში ერთმანეთს ეტრფიან,
ვიღაც უკვე მორფეოსის სამყაროშია,
ხოლო ვიღაც შიაგულ გერმანიაში მაღალი სიჩქარით სპორტულ შავ დაბურულ შუშებიან BMW ფირმის ავტომობილს მიაგელვებს თან დროდადრო სარკეებში იყურება ხომ არ უთანაბრდება ვინმე. ხოლო სტარტთან,
_გერმანიის ავტობანიდან საფრანგეთის დასაწყისამდე და უკან ერთი წრე- მიუთითებს მსაჯი და მრბოლელებს სტარტის ნიშანს აძლევს.
რბოლაში სულ 3 მონაწილეა ერთმანეთზე უარესები, მაგრამ ამ სამიდან მხოლოდ ერთია მექანიკა, მხოლოდ ერთი მანქანის მძღოლი იღიმის და სიჩქარეების კოლოფს თითების მარტივი მოძრაობით უცვლის ადგილს.
ორი ავტომობილი ერთდროულად მივიდა საზღვართან მესამე გზიდანვე გამოეთიშა ტექნიკური ხარვეზის გამო ლურჯი ავტომობილის მძღოლმა მინა ჩაწია ,,ასტალა ვისტა ბეიბიო'' მიაძახა შავი ავტომობილის მძღოლს და ადგილს მოწყდა. შავი ავტომობილის მძღოლს ტუჩის კუთხე ჩაუტყდა რული დაკეცა და მოსახვევში უხეში მანევრირებით ჩამოიტოვა ლურჯი ავტომობილი კი მიაძახა ,,ნაყინი არ დაგეწუწოს დებილოო" მაგრამ ამ მიძახევას აბა ვინ გაიგებდა მანქანის მატორის გრუხუნში. სტარტთან მისულმა ოდნავ დაწია დაფერილი მინა კონვერთით მისი კუთვნილი აიღო და ისე რომ ყურადღება არც გვერდით ამოყებებული მანქანისთვის და არც ხალხისთვის ჯგუფისთვის მიუქცევია რომელიც ყიჟინით ითხივდა მძღოლის ნახვას და ადგილს მოწყდა .

***
_ დედა მამა მოვედი, სადხართ ხალხოო- გაჰკიოდა სახლში ახალ დაბრუნებული გოგონა.
_რა გაყვირებს შე ალქაჯო?! ან სადხარ აქამდე, მე შენ არგითხარი მალე მოდიდა ჩაბარგდითქო?! ქოთქოთით მიჰყვა ქალი სამზარეულოსკენ მიმავალ შვილს.
_ კარგი რა თამჩო რას მექოთქოთები? წარბაწევით ახედა გოგონამ დედას და ვაშლის დიდი ლუკმა ხრაშუნით მოკბიჩა.
_ გოგო წესიერად მელაპარაკეთქო მერამდენედ გითხრა დედაშენივარ შენი ტრუსიკის დაქალი კიარა. არც დედამ დააკლო წარბის აქაჩვა.
_ კაი რა თამჩო ტრუსიკის კიარა პამპერსის დაქალიხარ, მმმმ პამპერსის კიარა და ჭიპლარის უფრო ან კიდევ უკეთესი ჩემი სპე...
_ აიჰ აღარ გააგძელო. აწიწმატდა ქალი როგორც კი მოწვა რას ეუბნეოდა შვილი - უზნეო თავხედი და გატუტუცებულიხარ დედას როგორუნდა ელაპარაკო არიცი ტუტუცი შენ
_ ვაიმე თამჩო შენ უნდა გელაპარაკო ასეთებზე თორე აბა მაროს რო დავურეკო ინფაქტს მიიღებს და გინდა ეხლა ეგ შენ.
_ მაროს შეეშვი დადეშქელიანო! ქალი სდაცაა 70მიუკაკუნებს და შენი გაგიჟებაუნდა ისეხო ცოტაყავს იქ თან ეხლა შენცუნდა დაემატო ვაიმე საცოდაო დედაჩემო ვაბშედა მართლა ხოარ დაგტოვო აქ ცოდოა ქალი.
ვითომდა შეიცხადა ქალმა.
_ თამჩო შენ კი ღადაობ მარა მე არწამოვალთქო მერამდენედ უნდა გითხრათ? მამა სადაა წამო ორივეს უნდა დაგელაპარაკოთ! კატეგორიული იყო დადეშქელიანის ქალი.
_ წამო კაბინეტშია.
უცერემონიოდ შეგლიჯა მამის ოფისის კარი და ისერომ არცკი შეუხედავს მამისთვის დივანში ჩაეშვა და მშობლებს განუცხადა წინ დამისხედითო ისინიც დაყვნენ ერთადერთი ქალიშვილის ნებას.
_ აი რაც მითხარით საქართველოში მივდივარო მას შემდეგ ხო წინააღმდეგივარ? ორივემ თავი დაუკრა.
ხოდა რო გამიცხადეთ ბარგი ჩაალაგეო ყოველგვარი ახსნა განმარტების გარეშე მაშინაცხო წინააღმდეგი ვიყავი? კვლავ დაუკრეს თავი.
აბა ახლა რა შემაცვლევინებდა აზრს?
იმდენად მშვიდად ლაპარაკობდა გეგონებოდათ უბრალო თემაზე საუბრობსო მაგრამ ეს მასზე კარგად ვინ იცოდა რამდენად მნიშვნელოვანი იყო.
_ ვთქვი მივდივართთქო და მივდივართ ხვალ სამივე! მერამდენედ აგიხსნა რომ აქ ვერ გავჩერდებით მორჩა მა აქ ჩემი სამსახური მთხოვენ დაბრუნებას ახლა ჩვენ ქვეყანაში უნდა დავბრუნდეთ ჩვენს მიწა წყალზე ჩვენს კოშკებს, მთებს, და წყალს უნდა დავუბრუნდეთ.
თბილი თვალებით ლაპარაკობდა კაცი.
_ კიმაგრამ აქაა ჩემი ცხოვრება, აქ მყავს მეგობრები, სანაცნობო წრე,ადგილები ხუთი თითივით ვიცი აქ ვაწყობ ჩემს გეგმებს წადი მა მე დავჩები მოაგვარეთ საქმეები და ჩამოთ არმინდა რა იქ რაუნდა ვაკეთო რაუნდავქნა იქ ვაბში?! ბოლო ძალებს იყენებდა გოგონა
_ ხვალ მივდივართ! კაცმა ხმა გაიმკაცრა და ცოლსვილი კარგად ხვდებოდა ეს საბოლოო გადაწყვეტილება იყო.
_ მამიკო,ხბოს თვალებით შეხედა გოგომ
_ ისევ არ დაიწყო!
_ არა არა ერთი თხოვნა მაქვს.
_ახლა რაღა მოიფიქრე.
_ ჩემი მანქანა მაინც წავიყვანოთ რა გეხვეწები ცოდოვარ აი მართლა ძაან ცოდოვარ.
_,კარგი ხო დღესვე დავრეკავ რო სწრაფი გზავნილით გავგზავნო ჩვენთან.
_ ჯიგარიხარ რა მა. ტყლაშუნით აკოცა კაცს სვილმა ლოყაზე
_ამის გამოსწორება არიქნება სინანულით გააქნიეს ცოლქმარმა თავი.

ხოლო დადეშქელიანის ქალმა როგორც მას დედა უწოდებდა რადგან მამის მხრიდან ბიძები ჰყავდა ხოლო მათი შვილები ბიჭები იყვნენ და მხოლოდ ეს იყო გოგო ამ ბიძაშვილებში თქვენ გგონიათ ცოტანი არიან? არა ბატონო რახან დავიწყეთ საუბარი ოჯახზე მოდით ცოტას მოგიყვებით. დავიწყოთ თამჩოთი (თამარ მახარაძე) წარმოშობით ბათუმიდან გახლავთ 37 წლის ძალზედ მომხიბვლელი ქალბატონი გახლავთ, საშუალო აღნაგობის გრძელი შავი კუპრივით თმით თაფლისფერი თვალებით და უზადო სახის ნაკვთებით. ხოლო მისი მეუღლე ბატონი ბადაი დადეშქელიანი, 38 წლის როგორც მაქ თამჩო უწოდებს ღურღული სვანი. ბატონი ბადაი წარმოსადეგი მამაკაცი გახლავთ კუპრივით შავი თმით ღია ცისფერი თვალებით და მაღალი მხარ ბეჭით დაჯილდოვებული.
ბადაი და თამჩო ძალიან პატარა ასაკში დაქორწინდნენ ერთმანეთი სვანეთში გაიცნეს როდესაც ბოლო ზარზე თამჩოს კლასმა ბათუმიდან სვანეთში ასვლა გადაწყვიტა ხოლო მასპინძელი ოჯახი ბადაის ოჯახი აღმოჩნდა 5 დღის განმავლობაში ერთმანეთს დაუახლოვდნენ ერთმანეთთან კონტაქტი არც ამ 5დღუს შემდეგ დაუკარგავთ და გაცნობიდან ერთი თვის თავზე ბატონმა ბადაიმ ბაბუას ნაბადით ბულვარში მოსეირნე თამჩო გაახვია და სვანეთში გაიტაცა ხოლო მათი შეუღლებიდან მალევე ეყოლათ პატარა ბებიერა ქალბატონი თინათე დადეშქელიანი ბოლო წუთამდე ეგონათ რომ ბიჭი იყო მაგრამ როდესაც გოგოაო ახარა ექიმმა მთელმა დადეშქელიანების საგვარეულომ რამის საავადმყოფო აიღეს ყიჟინით.
ბადაის სამი ომფროსი ძმა ჰყავდა გიორგი, იოანე და ნიკოლოზი ხოლო სამივეს ბიჭები ჰყავდათ თან განა თითო აურას უკაცრავად გიორგის 3შვილი ჰყავს, იოანეს 5 ხოლო ნიკოლოზე 2 ( დროთა განმავლობაში გაიცნობთ)
ხოდა დადეშქელიანების ოჯახში გოგოს დაბადება დიდ სიხარულად იქცა ხან ვინ დააპროწიალებდა ხან ვინ მაგრამ რამოდენიმე წელში ბატონი ბადაი თავის ცოლ შვილტან ერთად გერმანიაში წავიდა სამუშაოს გამო ხოლო ახლა როდესაც თინათე თითქმის 18 წლისაა კვლავ ბრუნდებიან მშობლიურ ქვეყანაში.

***
თინათე თვითმფრინავის ილუმინატორს შესცქეროდა მაგრამ იქ ილუმინატორს საერტოდაც ვერ ხედავდა.
აი რა უნდა ვქნა საერთოდ იქ ჩემ ახლობლებსაც კი შორიდან ვიცნობ და უბრალოდ როგორ ვიცხოვრო, აქაც არ გამოვირჩეოდი მეგობრების სიმრავლიტ მაგრამ აქ იყო ჩემი სამყარო ჩემი მანქანა ჩემი დაქალი მარტალია ისიც ქართველია და შემპირდა ჩამოვალო მაგრამ მაინც, გერმანიის ტრასებს, ხეებს და ყველაფერს ვიცნობ მაგრამ საქართველოში რას? მაგრამ მაინც რატო მივილტვი იქით ახლა როცა თვითმფრინავში ვზივარ რატო აღარ განვიცდი აქავრობიდან წასვლას?

P.s გამარჯობა მკითხველო, იმედიმაქვს ცოტათი მაინც მოგეწონათ დაწყება, მოხარული ვიქნები თუ შემიფასებთ და მომცემთ რჩევებს.
ისტორია არ შეესაბამება რეალურ ფაქტებს სახელები და გვარები არის მოგონილი და ძირიტადად სვანური იშვიათი სახელებიმაქვს გამოყებებული რაც ძალიან მომწონს და იმედიმაქვს თქვენც მოგეწონებათ ხოლო ახალ თავს და ახალ ემოციებს მალე შელოგთავაზებთ.
სიყვარულით chef fumfu