ერთ ღამესაც,ვიფიქრე რატომაც არამეთქი! ეს ის ღამე იყო სამ ეკრანზე სხვადასხვა სახის პორნოგრაფიას რომ ვადევნებდი თვალს და საკუთარ თავს საკუთარ ავადმყოფობას აი ასეთი გამართლებებით რომ ვუმალავდი „ მე მკვლევარი ვარ შემეჩამა,მაინტერესებს რა იმალება ყოველივე ამის უკან“ ამას რომ გავიძახდი და თან შიშველი ნერვიულად ბოლთას რომ ვცემდი ოთახში ჩემს განუყრელ ძმაკაცთან ერთად აქეთ იქით სიარულით.ის ღამე გავატარე რა კველავში და საკუთარი თავისთვის უფლება არ მიმიცია როგორც ყოველთვის თვითსიამოვნებას,რომ მივცემოდი.დილის ათი საათი ხდებოდა,რომ ავკრიფე ნომერი და მოლაპარაკება დავიწყე.როგორც კი შავი,კლედკიანი კალგოტკა თუ რაც ქვია,ამ დიდებული სამეჯისლო ფორმით შემოსილი ვიხილე იგი,მაშინვე სწრაფად შევძახე „მე შენ გეძებდი!!! შეენ შეენ-მეთქი“. დაჟე იმდენი ვიჩალიჩე როგორც ნამდვილმა „გმირმა“ რომ ტაქსის ამბავი მთლიანად მე მოვაგვარე.და აი კარზე კაკუნია.აშკარაა,ნაზი ხელები აკეთებენ ამას,იმის მსგავსი მულტფილმებში ფერიებს რომ აქვთ.რა თქმა უნდა ვიცი რომ უკან დახევის შანსი არ მაქვს.მაგრამ მაინც ჯიუტად ვუმზერ ჩემს თავს საკრეში და ვეუბნები! არ გააღო-ვითომ სახლში არ ხარ.ჩემს უკან არავინ დგას,რა თქმა უნდა ასეც არ გავგიჟებულვარ მარა მთელ ოთახში ხმა შემოვარდა „სირო,ჰო მიდი დაიმალე“ როგორც კი საკუთარ თავს ვძლიე და კარი გავაღე,რაღაც ისეთი მოხდა.მხოლოდ ფილმებში რომ წააყდები კაცი,ისიც თუ მაყურებელი ხარ რადგან როგორც სპეცეფექტების მცონდეებს ეადვილებათ დროის შეჩერება და რაღაც საკაიფო მელოდიის გაჩითვა,მსგავსი რამ მოხდა ჩემშიც,მხოლოდ დერსკი მელოდიის გარეშე.მისმა ტუჩსაცხმა პირდაპირ გაიბრწყინა და დამადნო,წამწამებმა და მის ქვეშ არსებულმა,ცხოვრების ხვედრს შეგუებულმა,ბედთან დანებებულმა თვალებმა ჩემი სული წარიტაცეს ადამიანის ცხოვრების ამაოებისა და დიდებულების მიუწვდომელი განზომილებებისაკენ.თუმცა კი მე მივწვდი ყოველივეს.ერთი სიტყვით,როგორც იტყვიან პირდაპირ დავრეტიანდი.რა თქმა უნდა უფრო უხეშადაც შეიძლება ამის თქმა და „გამოვ....ვდი“ წამით ისიც გავიფიქრე აი ცოლადაც კი მოვიყვანდი - მეთქი.შემიყვარდა! შემიყვარდა ვიღაც ძუკნა,რომელმაც თავისი თავი 150 ლარად შეაფასა,მეკი როგორც ყველაზე სულელმა პიროვნებამ ვითომ იმის საჩვენებლად რომ ის უფრო „ძვირი“ ღირდა,200 ლარად რომ შევაფასე.ვიდექი,ხალათი მეცვა და როცა ჩემი სული სადღაც დაბოდიალობდა უცბად მისმა სიცილმა დამაბრუნა. - რა,არასწორად მოვედი?. -ჩანთას ნერვიულად ეფათურებოდა,ხან ერთ ფეხზე დგებოდა მყარად ხან მეორეზე.მე კი ჯერ კიდევ არ ვიყავი დაბრუნებული საღ აზრს,რადგან საღ გონებაზე მყოფი ადამიანი მაშინვე ეტყოდი ეშმაკური ღიმილით შემოდი შემოდიო.როგორც იქნა საკუთარმა არარაობის გრძნობამ მიმატოვა და ავმღერდი
- მობრძანდით,მობრძანდით მომხიბვლელო ქალბატონო - მეთქი.მან გაიცინა და შემოვიდა.ვიფიქრე ახლა ის დრო იყო რომ საკუთარი ყველა ავადმოფობა უნდა დამეკმაყოფილებინა,ვფიქრობდი იქნებ ასე მაინც გამოვმჯანმრთელდე - მეთქი და ზუსტად ისე დავიწყე მოქცევა როგორ მსურდა.ყოველგვარი დაბრკოლების გარეშე.მინდოდა თავი განსაკუთრებულ ქალბატონად შეეგრძნო და არაიმიტომ რომ კარგ ტიპტან მოხვდა,არამედ რაღაცნაირად ყოველთვის დამსვდევდა ასეთი სურვილი.ხოდა მეც შინ შემოპატიჟებულს ოთახისკენ გავუძეხი,დივანზე დავსვი და ვუთხარი სულ ორი წუთით მადროვე - მეთქი.დაჯდა,ჩანთა იქვე მიაგდო,ფეხი ფეხზე გადაიოდა და სუფთა ბებრუხანასავით მოჰყვა მარჯვენა,ზევიდან გადადებული ფეხის ტერფის ფხანვის-თუ ზელის მსგავს რაღაცას.წამით ვიფიქრე ეს თუ ამას „სექსუალური“ ჰგონია,აი მაგრად ცდება მეთქი! ექიმი!!! ექიმია საჭირო თორე შეიძლება გართულდეს ყველაფერი თქო.ჩემს შიგნით სიცილისგან ვიხრჩობოდი.მოკლედ სამზარეულოში გავიქეცი და „კაქტეილის“ მომზადება დავიწყე,რომელიც სხვათაშორის ერთმა კარგმა მეგობარმა მასწავლა.ინგრედიენტების საიდუმლოს არასდროს გავცემ! ერთი სიტყვით მე მას ზეკაცივით,გვერდით მივუჯექი და ჭიქა გავუწოდე. მკითხა ეს რა არისო მაგრამ ეშმაკურად ჩავიცინი და ვუთხარი - სჯობს არ იკითხო.მოვსვი და მივხვდი რომ გვერდით ჯდომა არ იყო მთლად სწორი საქციელი რადგან მას მთლიანად ვერ ვხედავდი,თანაც ბოლო დროს კისერი „მიტრაკებდა“ და ისღა მაკლდა ამ მშვენიერ მომენტში გამკავებოდა.აი მერე რა უნდა მექნა? ხოდა ამაზე რომ დავფიქრდი მის წინ იატაკზე დავჯექი,ფეხები გადავაჯვარედინე და შემაწუხებელი ანთებული თვალებით დავუწყე ყურება.აშკარად დაიბნა,ჭიქა ხელში ეჭირა და არ იცოდა სად წაეღო,მოესვა თუ ჩვენს წინ არსებულ მაგიდაზე მიეგდო და ეთქვა,მადლობა მაგრამ ვერ დავლევო.ვუყურებდი მას,მის დაბნეულობას და გადაჭრილ სამოსს,რომელიც ლავიწებსა და მკერდს ერთიანად ისე წარმოაჩენდა როგორც რაღაც არაამქვეყნიურ სურათს.ვცდილობდი მისთვის პირდაპირ თვალებში მეყურებინა,მაგრამ მისი სახის სხვადასხვა ნაწილებს,მთელ ამ მატერიას მოკლებულ განსაკუთრებულ ადგილებს მაინც ვერ ვუვლდი გვერდს და წამით ვავლებდი თვალს.წყეული ძალაუფლების გრძნობა სულ უფრო და უფრო მატულბოდა ჩემში.ნუთუ ეს ყველაფერი ეხლა ჩემს განკარგულებაშია? ხო ეს ასეა ბატონისშვილო,სჯობს გონს მოეგო! გამოფხიზლდი ბაჭიავ!!! ეს არაა სიზმარი შენ 200 ლარს იხდი,ამას პლიუს ტაქსის 20 ლარი და ის უკვე აქაა.ეეე,აზრზე მოდი ბიჭო. მისი სილამაზით თრობა რამოდენიმე წუთს გაგრძელდა.როგორც კი მოსვა ეს ჯადოსნური სასმელი და აღნიშნა,რომ ძალიან კარგი იყო,მეორეჯერაც მოსვა და მაგიდაზე მოუძებნა ადგილი და როგორც სუფთა პროსფესიონალებს სჩვევიათ ამა თუ იმ საქმეში,გაიღიმა და მომიგო - აბაა? როგორ დაგვეწყო...რას ვაპირებთ,ფილმისთვის ხომ არ გვეყურებინა,ან იქნებ... -თვალები ააბრიალა და ჩემი გულიც ბრიალს მოჰყვა - იქნებ უფრო უკეთესი რამ გვექნა,-ეშმაკურად ჩაიცინა,გადაჯვარედინებული ფეხები გაანთავისუფლა,ორივე მყარად დადგა და ფეხზე წამოდგა,განაგრძო - აქ? თუ მაჩვენებ შენს საძინებელს.
- მაშინვე გავბრაზდი,ფეხზე წამოვხვტი და ნახევრად დაცვინვით,ნახევრად სერიოზული ტონით შევჩვივლე,შენ ღამეში იღებ იმდენს რამდენსაც ახლა მე გიხდი.ხოდა ეხლა არ მითხრა,რომ ამ განსაკუთრებულ დღეს სადმე გეჩქარება - მეთქი. გაეცინა ,დივანზე დასკუპდა,გამიღიმა და საპასუხოდ ასევე დამცინავად მესროლა მზერა,მერე კი მომიგო - არა,შემიძლია თუ არაფრის კეთება არ გსურს დავიძინო.წინააღდმეგი ხომ არ იქნები?- პირდაპირ გავცეცხლდი,ანთებული თვალებიიდან ლავას ვაფრქვევდი,ხელზე ხელი ჩავჭიდე,საძინებელში შევიყვანე და როგორც წარმომედგინა,ხელი ისე ვკარი ლამის საწოლი ჩატყდა,როგორც კი დაეცა ხალათი გავიძრე- აი იმის მსგავსად და ზუსტად ისე „ბრუსი“ რო იხდის ერთ სცენაში მაშინ როცა ის „ღმერთია“.ხოდა ჩემი პრანჭია ნიფხვით ვდგავარ და ვეუბნები,იცოდე! როგორც კი ამას ვიზამთ,მთელ შენს ხიბლს დაკარგავ,შემზიზღდები და შემძულდები -მეთქი.გინდაა ესს - მეთქი? მან არაფერი მიპასუხა,თითქოს ჩემს ფანტაზიებს ჩასწვდა და თითის მოკაუჭებით თავისკენ მიხმბობდა.სანამ ის სიცვრცე დავფარე რაც მასთან მაშორებდა, „გზად“ იმას ვფიქრობდი რომ თუ ვაკოცებდი,იმ იარლიყს ავიკრავდი რაც მთელი ბავშვობა მძულდა.ვფიქრობდი იმას თუ როგორ მომეშორებინა ეს სისულელე! ეს უაზრობა,რომ „არ შეიძლება მეძავის ბაგეს შეერწყა,მხოლოდ იმიტომ რომ მას ძალიან ბევრი აქვს გამოვლილი თავისი ტუჩებით“ - არა და კოცნის გარეშე მისი დაგემოვნება ჩემთვის იმას გავდა,ალპენგოლდის ჭამას,მისი ლამაზი შეფუთვის გაუხსნელად.ის მაშინვე ჩემს ტრუს მისწვდა,მეკი მაშინვე ხელები მოვუკვეთე და მივუგე. - უფრო დიდებულად ძვირფასო,უფრო დიდებულად!...,ყველაფერი რაც აქამდე „მწამდა“ ვუარყავი,ურწმუნოდ ვიქეცი,სხვა პლანეტაზე წარმოვიდგინე თავი,იიქ სადაც მსგავსი არავის არასდროს არაფერი ეთქვა და კოცნა დავუწყე,როგორც ჩანს გაუკვირდა და რა მთავარია რაც უფრო კარგად გამოჩნდა,მოეწონა.მთელი ძალით-თავგანწივრით ვკოცნიდით ერთმანეთს,იყო მომენტები კბილებიც კი შევაჯახეთ ერთმანეთს,რაზეც ორივემ კარგად ვიცინეთ.სიცილის დროს მის მთელ სხეულს ვგრძნობდი.თმებს,თვალებს,ტუჩებს,მის ნაზ ყელს! კოცნისას იმას ვაკეთებდი რაც საერთოდ არ მახასითებს,თვალებს ვხჭუჭავდი.მხოლოდ იმიტომ რომ მისი სახე სრულად წარმომდეგინა,ისე ჩანდა ყველაფერი თითქოს ქუთოთოების გახსნა სულაც არ მჭირდებოდა მის დასანახად.მე მას მთლიანად ვხედავდი.ჩემში აღარ იყო სიბნელე,სიბნელე ამ გასაოცარ გოგონას შეეცვალა.იმდენად აღგზნებულ მდგომარეობაში აღმოვჩნდი,რომ მეჩვენებოდა თითქოს მისი სხეულის ყოველ ატომს შევიგრძნობდი.მის დიდებულ ვაშლებს,როგორც მოშიებული ბავშვი ისე მივაშტერდებოდი წამით,შემდეგ კი სხეულის სხვადასხვა ნაწილებში განვაგრძობდი კოცნას.მისი სახის სხვადასხვაგვარ ფორმებს,რომელიც შესაბამის წერტილზე ზემოქმედებით უმშვენიერეს გამოვლინებად მეჩვენებოდა არ ვწყვეტდი და საკუთარი ორგაზმის დავიწყებას ვცდილობდი გზადაგზა,რადგან ზუსტად ვიცოდი თუ კი ამას ვიზამდი,ცეცხლი რომელიც ჩემში ენთო ჩაქრებოდა და მხოლოდ ნაცარი შემრჩებოდა ხელთ.საერთოდ არ მსურდა ჩემს ამაო და შემაწუხებელ აზრებს დავბრუნებოდი,აღარ მსურდა აღქმის იმ მდგომარეობაში აღმოვჩენილიყავი სადაც მისი სხეული მთელ ამ დიდებულებას დაკარგავდა და ბოლოსდაბოლოს მხოლოდ ხორცად იქცეოდა.მისმა განსაკუთრებულად გრძელმა ფეხებმა,რომელიც თითქოს იწყებოდა და არა და არ მთავრდებოდა,კიდევ უფრო გამიღვივა ის ცეცხლი რომელიც ჩემში ენთო.საბოლოოდ თამამად შეიძლება ითქვას,იმ წამს ვულკანად ვიქეცი.ვულკანად რომელიც ამოფრქვევას მთელი ძალებით აკავებდა თავის თავში.მახსოვს როგორ ეძებდნენ მისი ხელები ჩემს ძმაკაცას,მაშინ როცა ყელში ვნებიანად ვკოცნიდი და მის ლავიწებზე როგორც ცანცარა ბავშვი აქეთ იქით ვხტოდი.ზუსტად ამ დროს როცა მისი ხელები ვერ ისვენებდნენ,თავში გასაოცარი იდეა მომივიდა და მე მას ყურზე ვუკბინე.ნაზად,მხოლოდ იმისთვის რომ ჩიტების ჟრიამული შეეგრძნო და აი მას დააჟრიალა კიდეც.უცბად თვალი თვალში ვუსწორებ და რაღაც განსაკუთრებული მხიარულებით ვეუბნები „შენ საოცარი ქალი ხარ“ - მეთქი.არ ვატყუებდი! მართლა ისეთ მდგომარეობაში ვიყავი მართლა ამას ვგულისხმობდი.ვუთხარი იის რომ ბოლომდე მოშვებულიყო და მომდობოდა.და აი მის ტუჩებს კვლავ მივედ მოვედე,მხოლოდ ამჯერად ყოველგვარი სიმხეცის გარეშე.შემდეგ ყელზე გავიარე,ლავიწებზე შევჩერდი,თითებს პატარა ექსკურსია მოვუწყე.დანიშნულება კიი... დანიშნულება საიდუმლოა.ვკოცნიდი ყველგან სადაც კი ეს შეიძლებოდა.ის ისეთი სუფთა და მადის აღმძვრელი იყო,როომ მსურდა სანამ დადნებოდა ბოლომდე შემეჭამა!ჩემს მგზავრებს სამყაროს ორი საოცრების გავლით,ლექსუს სოლარისი დავათვალიერებინე და აი საბოლოოდ როგორც იქნა უკვე ძალიან გადაღლილებმა მივაღწიეთ კიდეც დანიშნულების ადგილს.საკუთარ თავს უფლება ვერ მივეცი რომ ის გამეკეთებინა რაც გარყვნილ,ამერიკულ პორნოინდუსტრიაში სრულიად მიღებულია,ამიტომ,ჩემი მგზავრობით დაქანცული თითები არ დავინდე და აიი მისი სასიამოვნო გამოვლინებების,მისი მსუბუქი და დროში გაწელილი სუნთქვის დახმარებით,რომელიც მის სხეულს ისეთ მკვრივსა და სრულყოფილს ხდიდა როგორიც გასაოცარი ოსტატის მიერ გამოყვანილ მშვილდია,უცბად,უცბად... დაუოკებელი სურვილი გამიჩნდა თითების მაგიერ „ეს“ უფრო სველი ინსტრუმენტით გამეკეთებინა.ჩემი ძმაკაცი რომელიც მაგინებდა და მაფურთხებდა იმის გამო,რომ ჯოჯოხეთი მოვუწყვე და ვგეგმავდი იმას რომ მისი სურვილი საერთოდაც არ უნდა დაკმაყოფილებულიყო რადაც არ უნდა დამჯდომოდა ეს,განუწყვეტლივ თავისი ბიძგებით,ძლიერი დაჭივმითა და ერთი სიტყვით შემოტევებით განწუვყეტლივ მებრძოდა.მორალურმა კომპასმა არ ვიცი რამდენად სწორი არჩევანი გამაკეთებინა,თუმცა ეხლა სულერთია,საბოლოოდ ვძლიე ჩემს ძმაკაცსაც და იმ აზრს,რომ ეს ენით გამეგრძელებინა.საბოლოოდ,მორალური კომპასის დახმარებით და ყველა ამ უძლიერესი შემოტევის მოგერიებით,მე ის ორგაზმამდე ჩემი გადაქანცული მგზავრების დახმარებით მივიყვანე.მე თავს გამარჯვებულად ვგრძნობდი.გამარჯვებულად იმ ბრძოლაში,რომელსაც საკუთარ თავთან გავდიოდი.როცა ყველაფერი დავამთავრე,გვერდით მივუწექი და თავი მისკენ მივატრიალე.კვლავ ანთებული,ჩაუქრობელი მოციმციმე თვალებით ვალი აქეთ დავაკისრე.ვუთხარი - აბაა? ვის მართებს ფული,მეე თუ შეენ-თქო.მე ჯერ კიდევ ბედნიერებით შეპყრობილი ვიყავი და მის სხეულს ვეკროდი,დროდადრო როცა თავს ვეღარ ვიკავდი კვლავ ვკოცნიდი,შემდეგ ისევ ვიშორებდი და ჩემს ძმაკაცთან ერთად ოთახიდან სიგარეტის მოსაწევად გავდიოდი.ის კი... ის კი აშკარად არ მოელოდა მსგავს რამეს.როცა მე ვეწეოდი,ის რა თქმა უნდა არ ვიცი რაზე ფიქრობდა მაგრამ იწვა და თამამად შეიძლება ითქვას როგორც კატა,ჩემს ლოგინში ნებივრობდა.მისი სულის კრუტუნის ხმა კედლებს მიღმა მესმოდა.როგორც იქნა თავს მოერია და საწოლიდან წამოდგომა შეძლო.ისე მოაბიჯებდა შთაბეჭდილება დამრჩა რომ ის „განახლებულიყო“ ის ისევ შიშველი იდგა ჩემს წინ.მე ისევ ისე მინდოდა იგი როგორც მთელ იმ პროცესში.ჩემი ძმაკაცი რომელიც უკვე მომერჯულებინა იმდენად ვეღარ ბედავდა ჩემს შეწუხებას.მე ორგაზმს გულში განვიცდიდი მისი ყურებისას,მის სხეულზე შეხებისას.მსუბუქი ალერსისას კი,რომელსაც ის მჩქუნიდა თამამად შემიძლია თქვა,ექსტაზურ მდგომარეობაში ამოვყოფდი ხოლმე თავს.ვუყურებდი ყველაფერს,საგნებს,ფერებს,სამყაროს და თითქოს ძალით ვიყავი აღსავსე.ყველაფერი უფრო მკაფიო და დიდი აზრის მატარებელი გახდა.ისიც ვიცოდი საკმარისი იყოო ორგაზმზე დავთანხმებულიყავი,რომ ყველაფერი ისევ ნაგავს დაემსგავსებოდა.როცა ის ჩემს წინ დაეშვა,მაშინ როცა სიგარეტს ვეწეოდი და ფანჯრიდან დაბლა,ეზოში არსებულ მწვანე ბალახების სიდიადითა და საოცრებით ვტკებოდი.უცბად მთელი ჩემი „დიდებული და საყვარელი მხატვრის“ ნახატი მან შეცვალა თავისი დიდებული,გასაოცარი და გამაგიჟებელი ნახატით.ჩემს წინ დაეშვა,ჩემს მსგასვად მოკალათდა და მითხრა.
- - ამას არ მოველოდი.-კოლოფიდან სიგარეტი ამოაცურა და მოწევა დაიწყო.
მე კი ამას არ მოველოდი.სიგარეტი მას კიდევ უფრო სექსუალურს,უფრო დიდებულს და გამაგიჟებელს ხდიდა.მხოლოდ ამ დანამატმა ლამის მძლია და ადგილზე „გავათავე“-მაგრამ კიდევ კარგი ასე არ მოხდა.
გამეცინა - რაას,რას არ მოელოდი ჩიტო?
- აი იმას,რაც წეღან განვიცადე.საერთოდაც!!!...რომ იცოდე რა!-აღფრთოვანება არ დამალა და მითხრა - ასეთი ორგაზმი,მგონი ჯერ არასდროს არ მქონია! თანაც მხოლოდ თითებით-ამის დედაც! -გაიცინა და განაგრძო - შენ სხვა რაღაცეებით რას დამმართებ ხო წარმომიდგენია... ისე მართლა,შენ რომ იკავებ თავს - დამეკითხა თუ არა ეშმაკურად ჩაიცინა,რაღაც საშინელების სათქმელად მოემზადა და იმ წამსვე მომაყენა კიდეც პირველი „შოკური სიცილის“ დარტყმა. - შენ რა,გეი ხარ?
- თუმცა სანამ სიცილს დავიწყებდი,ლამის ანთებული სიგარეტი გადამეყლაპა.ხველებას,რომ მოვრჩი შეგნებულად დავსერიოზულდი და მივუგე
- მე რა,ვგავარ იმ კაცს ვისაც კაცები იზიდავს და სახლში მეძავს იძახებს მეთქი?
- გაეცინა,თუმცა როგორც შევამჩნიე ის თავს გაცილებით ამაღლებულად გრძნობა ვიდრე თავის თავს,თავის წინა ცხოვრებაში,ამიტომ ისიც შევამჩნიე თუ როგორ არ შეიმჩნია ეს ყურთ უსიამოვნოდ აღქმული სიტყვა „მეძავი“ და განაგრძო. - ხოდა სწორედ ამიტომ,ვერ გამიგია რატომ არ გგვქონდა სექსი!
რაღაც დროით ვდუმდი,მხოლოდ ვუზმერდი და ვწუხდი იმაზე რომ შეუძლებელი იყო ამიხს ახსნა,ის ვერ გამიგებდა თუნდაც რომ მეცადა ამის ახსნა თუ რატომ ვამბობდი ამ დიდებულ სიამოვნებაზე უარს.მე მის სიყვარულს ვგრძნობდი.ყოველგვარი წინაპირობის და რაღაც რაღაც მოთხნოვნილებების გარეშე.ფიქრებით ვეუბნებოდი „იციი,ახლა მიყვარხარ.ვფიცავ! თუ სიტყვა სიყვარული არსებობს და მუხტი რაც ამ სიტყვამ უნდა მოიცვას,სწორედ ახლა ვგრძნობ ამას შენს მიმართ! მიყვახარ! მთელი არსებით მიყვახარ!.მაგრამ როგორც კი „ეს“ მოხდება შენ მოკვდები ჩემთვის! და შეიძლება ამ გრძნობის დაკარგვის გამო ფანჯრიდანაც კი მოგისროლო-მეთქი“ რა თქმა უნდა მიახლოებით მსგავსი რამ ხმამაღლა არ მითქვამს.ასე ვუპასუხე
- კარგი გეტყვი,მხოლოდ იმ საშინელებად აღარ მომნათლო და ამის შემდეგ აღარ დამეკითხო. პასუხი იმაზე თუ რატომ არ გვქონდა სექსი ასეთია. როდესაც ძალიან აღგზნებულ მდგომარეობაში მოვდივარ,თითქოს ჩემი აღქმის ტრანსფორმაცია ხდება.ყველაფერი უფრო მიმზიდველი და სასურველი ხდება.საგნები ფერებს იძენენ.იმ ფერებს რომელიც ყოველთვის ჰქონდათ მაგრამ მე ვერ ვამჩნევდი მათ.ხოლო მთელ ამ ჩემს „კაიფს“ ერთი რამ ემუქრება,ამ მდგომარეობის დაკარგვა.რაც შენთან სექსს გულისხმობს.
- არ იცოდა რა ეთქვა,გაკვირვებული მიმზერდა,სიგარეტს დიდი სიამოვნებით ეწეოდა და თან სრულიად მოშვებულიც ჩანდა.აღარაფერი უთქვამს.მხოლოდ იჯდა და ისეთი ანთებული თვალებით მიყურებდა,როგორიც მისი ჩემთან მოსვლიდან არცერთ მომენტში არ მენახა.ამ მომენტამდე.
- ავდექი,ყავა მომინდა.ვკითხე მასაც სურდა თუ არა და უთქმელად გამომყვა სამზარეულოში.რა თქმა უნდა რამოდენიმჯერ ვუთხარი რომ თავი ისე ეგრძნო როგორც საკუთარ სახლში.რაც მართლაც დიდებული „ნათქვამია“ სტუმრისათვის.რადგან ეს მართლაც ისე მოქმედებს,რომ ცოტახანში თითქოს ასეც ხდება და ის თავს „შინ“ გრძნობს.და ამასთან ისიც დავძინე,რომ არც მთლად ისე რომ ხელს რაიმე ნივთი გაეყოლებინა.მის სიცილის,შეიძლება ითქვას ჩემი ბედნიერის მუხტად ვიყენებდი.ყავის მოხარშვა დავიწყე,როგორღაც დაემთხვა და ორივეს მაგარი,მწარე მოხარშული ყავის გემო გვიყვარდა.ვუყურებდი მის შიშველ სხეულს და ყოველ ახალ წამს ვგრძნობდი,რომ ის ახლიდან-კიდევ და კიდევ მიყვარდებოდა და მიყვარდებოდა.ვუყურებდი როგორ იკლაკნებოდა ტანს ქვემოთ მისი ფეხისგულებით ათვისებული სიცივის გამო.არ ვიცი რატომ,მაგრამ სრულმა სიჩუმემ მაიძულა მეთქვა - თუ გსურს წყალი გადაივლე,კიდევ უფრო მოეშვები მეთქი.-ანთებული თვალები კიდევ უფრო გაუბრწყინდა და მითხრა-მხოლოდ ერთი პირობით!
- გამეცინა,რა თქმა უნდა უთქმელად ვიცოდი ეს პირობა.ყავა მოსახარშად დავტოვე,აბაზანისკენ გავსწიეთ,დუში მოვუშვი. - ამის ავსებას ნუ დაელოდები,საათები გავა! შედი,მეკი ყვას მივხედავ მეთქი,-ვუთხარი ეს და მარტო დავტოვე.სანამ ყავას ჭიქებში დავასხავდი,აბაზანიდან მისი ღიღინი შემომესმა.ის ელას „იოცნებე პატარავ,ჩემზე იოცნებე“-ს ღიღინებდა.ამის გაგონებაზე ჩემი სამყარო კიდევ უფრო მშვენიერი გახდა და მისადმი სიყვარული კიდევ უფრო მეტად გაძლიერდა.როგორც კი მოვრჩი დასხმას მაშინვე თავგუდმოგლეჯილი მისკენ გავეშურე.სხვათაშორის მისი შიშველი სხეულის წარმოდგენის და ამ მოულოდნელობის გამო ძლიერ აღგზნებული გავრბოდი მისკენ.როგორც კი აბაზანაში აღმოვჩნდი,ის კვლავ ღიღინებდა და ღიღინებდა.წყლის წვეთები რომელიც მის სხეულს ასკებოდა და ზოგიც ზედ რჩებოდა ზოგიც კი მის ტანზე უნებლიედ დნებოდნენ და სხვა გზა არ რჩებოდათ მისი სხეულის სიმხურვალის გამო და ქვევით მიემართებოდნენ,ამან ისეთი ძლიერი შთაბეჭდილება მოახდინა ჩემზე,რომ თითქმის გავცხოველდი.მსურდა მტაცებელივით შემეპყრო იგი.მის თმებს,მთელი,მხოლოდ ცხოველებისთვის დამახასიათებელი ძალით ჩავჭიდებოდი და ისე მეკოცნა მისთვის რომ აზრზეც ვერ მოსულიყო საბოლოოდ ისე შემეთვისებინა მისი სხეული,მისი სული.მსურდა ეს ქალბატონი ჩემს შიგნით გამომეკეტა რათა ასეთ დიდებულ მდგომარეობებს არასოდეს მივეტოვებინე.მის დაპყრობამდე,მთელ აბაზანაში უაილდ ქანთრის სფირითით მოვრწყე ყველა პირსახოცი,მთელი აბაზანა.მთელ სივრცეში ეს ჩემთვის გასაგიჟებელი სურნელი ტრიალებდა.როგორც შემდეგ მივხვდი მასზეც თავბრუსდამხვევად მოქმედებდა ეს სურნელება.როდესაც მოვრჩი ჩემს გიჟურ საქმეს მაშინვე ვეცი.მთელი სხეულით ვეკროდით ერთმანეთს,მისი თმები ნადირივით მომენადირებინა და თვალებში ისე ჩავსცქეროდი თითქოს ყოვლის შემძლე ვყოფილიყავი.ის კი,ის კი აცხადებდა,მე შენი ვარ! შეგიძლია მომკლა კიდეცო.აბაზანის შემრევ ონკანში რაღაცეები შეგნებულად ავურიე.წყალი გაცივდა და ჩვენი სხეულები ძალიან,ძალინ მკვრივი გახდა.იიქ დაბლა, ხელით მეხებოდა,მეკი მის საშოს ნაზად ვზელდი.მის უკვე გალურჯებულ ტუჩებს და კანკალს,შემიძლია დავიფიცო,შეეძლო ნებისმიერ წამს მოვეკალი.იმდენად მიყვარდა ეს ქალი,რამდენადაც საერთოდ შესაძლებელი იყო ადამიანებს ერთმანეთი ყვარებოდათ.ის წამი იყო ყველაფრის დავიწყებას ვაპირებდი,რომ ჩემი ძმაკაცის სურვილს ავყევი.დავიწყე ჯადოსნური მოძრაობები და როგორც კი ვგრძნობდი იმპულსს,მისი სიკვდილის მოახლოებას,მაშინვე ვწყვეტდი ამას. სამაგიეროდ ვნებიან ალერსს არ ვაკლებდი და ამასთან მის საშოს ვიბრაციები არ აკლდა.მე კვლავ გავიმარჯვე! ამჯერად ეს იმაზე უკეთ გამომივიდა ვიდრე საერთოდ შემეძლო წარმოდგენა.როცა მის თვალებში კვლავ დავინახე ის „რაღაც“ რაც ბედნიერებას ქადაგებდნენ უთქმელად,მან შემაგინა.ხოო,ძაანაც გამეცინა,რადგან სიცივისგან მთელი სხეულით კანკალებდა,მკოცნიდა და აყოლებდა- შენი დედაც! მგონი მიყვარხარ! მიყვარხარ მიყვარხარ-ო - გამეცინა,ამ შეურაცჰყოფამ „შენი დედაც“ რომელიც ნებისმიერ სხვა ვითარებში წითელს ამინთებდა,ამ მომენტში სრულიად არ დაიმსახურა ყურადღება.რადგან მე ის მიყვარდა და ვგრძნობდი რომ მასშიც იგივე ხდებოდა.ის არ ცრუობდა,იმ წამს მას ისევე ვუყვარდი,როგორც მე მიყვარდა ის.არეულობა მოვაწესრიგე და ცხელი წყლის ქვეშ წუთით ვიდექით.ძალიან ძლიერად მომეხვია,უკვე დამშვიდებულმა და ნორმალურ მდგომარეობაში მყოფმა მითხრა -პირველად,ჩემს ცხოვრებაში პირველად მთელი გულით და სულით მსურს რომ ვინმეს სიმოვნება მივანიჭო და ეს ვინმე შენ ხარ!.ეს თქვა თუ არა,მაშინვე ჩამუხვლა დაიწყო,ისე ნაზად და გაბედულად...კოცნა კოცნით ჩაუყვა მთელ ჩემს სხეულს,მეკი ამ სიყვარულით დამთვრალი უბრალოდ ვწყევლიდი სტერეოტიპებს.როდესაც ორალური სექსით გამოწვეული მისი სიკვდილის მოახლოების სურნელი მეცნა,მაშინვე მოვაშორე და ვუთხარი- ყავა ძვირ-ფასო! ყავა გაგვიცივდება,წამოდი. - ის თავს ვერ იკავებდა,სურდა კულმინაცია ეხილა რის უფლებასაც ვერ და არ ვაძლევდი,როგორც ჩემს თავს ისევე მას.აბაზანიდან თაგვივით გავიძურწე.როდესაც ისიც გამოვიდა ყავას სტაცა ხელი და აივნისკენ მკაცრი ნაბიჯებით ახლა ის მიმიძღვებოდა და თან მაფრთხილებდა,რომ სერიოზული სალაპარაკო ქონდა ჩემთან.მეც ვსტაცე ყავას ხელი და საშინელი მსჯავრისთვის მოვემზადე.ვფიქრობდი ალბათ ახლა კიდევ გაიმეორებს იგივეს,ან იქნებ ბისექსუალიც მიწოდოს მეთქი.ვფიქრობდი ამას და ვგრძნობდი თუ როგორ ძლიერად ვიყავი შეყვარებული სამყაროზე,ყველასა და ყველაფერზე.მასზე! იატაკზე მოკალათებულს წინ დავუჯექი.სიგარეტის მოწევა დავიწყეთ და სიტყვაც კი არ დამიძრავს,თვითონ დაიწყო საუბარი
- მშვიდი,სასიამოვნო გამომეტყველება ეჭირა,ზოგჯერ სახეც გაუბრწყინდებოდა ხოლმე, თუმცა რაღაც ბოლომდე არ აძლევდა გახარების საშუალებას.ასე დაიწყო
- არ ვიცი რა უნდა გითხრა,შენი სახელიც კი არ მახსოვს ზუსტად.ვერ ვიხსენებ,ვერ,ვერ!...ჯანდაბას,ალბათ არც გითქვამს.ნუ მოკლედ, როგორც არ უნდა იყოს ასეთი რომანტიზმით,თუ რა დავარქვა ამას - იცინოდა- პარტნიორი არ შემხვედრია.შენთან თავს განსაკუთრებულად ვგრძნობ,თითქოს მართლა მიყვარხარ! არ ვიცი ეს რა არის მაგრამ იმაზე ვდარდობ უკვე,რომ წასვლა აუცილებლად მომიწევს,მე კი არ მინდა ეს! მინდა შენთან ერთად რამოდენიმე დღე გავატარო.მხოლოდ იმისთვის რომ გაგიცნო!-ხმამაღლა გაიცინა და დააყოლა- რომ გავიგო ბოლოს და ბოლოს რატომ არ „ათავებ“. მის სიტყვებზე ვფიქრობდი.უფრო მეტად კი იმაზე რომ ჩემი სურვილები უეცრად მასში გაჩნდა.მეც იგივე მსურდა,მისი გაცნობა.რატომღაც მინდოდა გამომეკთხა ყველაფერი რაც კი შეიძლებოდა ადამიანს მის შესახებ სცოდნოდა.მსურდა გამეგო რატომ გახდა ის ვინც არის,რატომღაც მისი წარსულის სრულად დანახვის დაუოკებელი სურვილი გამიჩნდა.ვფიქრობდი იმაზე თუ რა საშინელება შეიძლებოდა დატრიალებულიყო ჩემს თავს თუ მას არ მოვკლავდი! მაგრამ იმდენად კარგად ვიყავი,რომ ეს ვერ გავაკეთე.არ მინდოდა და იმიტომ,მეეც იგივე მსურდა რაც მას! ამიტომ გავუღიმე და ვუთხარი-ყავა დალიე,ამდენს ნუ ლაქლაქებ,ისედაც დავაგვიანეთ და მერე კი საერთოდ გაცივდებდა - მეთქი.ვიყავით ასე,ვსვამდით და ვეწეოდით.ერთმანეთს შევციცინებდით თვალებში.თითქოს სიტყვების გარეშე ვსაუბრობდით.მე გამუდმებით იმას ვეუბნებოდი,რომ ძალიან ლამაზად გამოიყურებოდა და მიყვარდა.ის კი „მინდიხარ,მინდიხარ!“-ო ამას გაიძახდა. საბოლოოდ მე დავარღვიე მთელი ეს ტელეპატიური თამაში და ნამდვილი დაკითხვა მოვუწყე.გამოვკითხე ყველაფერი,გზადაგზა ასევე ვპასუხობდი კითხვებს.საღამოს 5 საათზე დავასრულეთ ერთმანეთის,თუ შეიძლება ითქვას რაღაც დოზით „ამოწურვა“.ვფიქრობდი რომ ახლა მას იმდენად ვიცნობდი,რომ საფუძვლიანად შემეძლო მეთქვა მისთვის „მიყვარხარ,ჩემი სიხარულის მიზეზო“- მეთქი.ვფიქრობ ისიც დაახლოებით მსგავს რამეს ფიქრობდა.მიუხედავად იმისა,რომ მან მე აშკარად სრულიად რეალური ცნობები მომაწოდა თავის თავზე,მე კი ნახევარი გამოვიგონე.მხოლოდ იმიტომ,რომ ჩემი ნამდვილი ინტერესების გამხელა რომც მეცადა ის უბრალოდ „ვერ“ დაიტევდა.როგორც კი მსგავსი მაიმუნობები რამოდენიმეჯერ გავიმეორეთ,მოსაღამოვდა კიდეც.ჩვენ სასეირნოდ გავედით.ერთი დღეც კი არ დაგვჭირდა იმ რეალობის შესაქმნელად,რომელიც ძვირი ღირს და ასე ჟღერს „მთელი სიცოცხლის გატარება სასურველ ადამიანთან“.იმ ღამეს კარგად გავერთეთ.დროის უმეტესი ნაწილი ვსეირნობდით და მე,ჩემს ხედვებს ვუზიარებდი.მას მოსწონდა კიდეც ბევრი რამ რასაც ჩემში პოულობდა.მე კი რაღაც გიჟური ოცნებები წამიღებდა ხოლმე.ოცნებები რომელშიც ახლა არა მხოლოდ ჩემს თავს ვხედავდი,არამედ „ჩვენს“-თავს!.მოკლედ,სახლში რომ დავბრუნდით იმის თავიც აღარ გვქონდა,რომ წყლის ქვეშ შევსულიყავით.მაშინვე საწოლისკენ გავემართეთ.ღამის 2 საათი ხდებოდა.გავშიშვლდით და სიფრიფანა ნაჭერში გავეხვიეთ.ძალიან დაღლილი ვიყავი,რადგან წინა ღამეც არ მძინებია.როცა დავწექით მივიკარი და ერთი კარგად ვაკოცე.ბალიშზე მივაგდე თავი და ტკბილი ძილი ვუსურვე.გავიგონე როგორ მითხრა - მიყვარხარ... სიზმარი ვნახე.სიზმარში რაღაც გასაოცარს ქონდა ადგილი,რაღაც ისეთი ხდებოდა რაც ჩემს სამყაროში თითქმის შეუძლებლად მიმაჩნდა.სადღაც ვიყავი,რაღაც უდიდეს ღრეობაში მოვყოლოდი.ვერ ვარჩევდი ლაკრიმოსა მესოდა თუ რაიმე ამის მსგავსი.მაგრამ იმას კი ვხედავდი რომ ირგვლივ ყველაფერი ერთმანეთში ირეოდა.ირგვლივ უამრავი შიშველი ქალი და კაცი დაეხეტებოდა.ყველანი აღგზნებულები და ცეცხლმოკიდებულები.ზოგ მათგანს მართლა ეკიდა ცეცხლი.იწვოდნენ ქალები,იწვოდნენ კაცები.მე კი მთელ ამ ამბავს თითქოს მეფის ტახტიდან ვუმზერდი.ტახზე მიბმული ვიყავი,ხოლო უმშვენიერესი ქალბატონები აქეთ იქიდან გარს მეხვივნენ.ზოგი ჩუმად კისკისებდა,ზოგიც კი გაიძახდა„ ჰოო,ჰო!აბაა რაა“-ო და ხმამაღლა იცინოდნენ.მესმოდა საოცრად ვნებიანი კვნესა ამ გაურკველ გარემოში არსებული ქალბატონების.და ვხედავ!ორი ალქაჯი ისეთი ძალით არის დაკავებული თ,რომ უბრალოდ ყოველგვარი წინააღმდეგობა თითქოს ჩემს რეალურ სამყაროში მაქვს დატოვებული.არაფერი შემიძლია,უბრალოდ გათოკილი ვარ და თან ძალიან,ძალიან აღგზნებული! ისინი კი აკეთებენ ამას და აკეთებენ.სიცილი,კვნესა.ეს შეძახილები და სიამოვნება რომელსაც განვიცდიდი იმდენად გასაოცარია,რომ უკვე „მინდა“-კიდეც ეს! და აი ერთი სული მაქვს საოცარი ორგაზმი განივცადო,კულმინაციური მომენტის დროა და ვიღვიძებ.ვიღვიძებ და წინაღამეს რომ მიყვარდა იმ გოგონას სახეს მთლიანად სპერმით ვთხვრი,ის იცინის.მე კიი სიძულვილით ვეუბნები! - რა გააკეთე შე სირო ქალო.- მეთქი. ვხედავ დილაა და მძულს ეს დილა.ის კი მპასუხობს - ასე ოდესმე გაგიღვიძია? და სიცილს განაგრძობს,ჩემსკენ მოიწევს.რომ დავფიქრდიი,მისი სიძულვილის მიუხედავად მართლაც რომ მადლიერების მეტი არაფერი მეთქმოდა.მაგრამ უფრო მეტად მადლიერი დავრჩებოდი თუ კი წინაღამეს მოპოვებული განცები კვლავ იარსებებდნენ ჩემში.მან კი იმით რაც გააკეთა,ჩემს ძველ,საზიზღარ და მოვკვდავ „მე“-სთან დამაბრუნა.არა და მე ხომ ვცდილობდი ახლიდან დავბადებულიყავი.ნელ-ნელ მოიწევდა ჩემსკენ,ისეთ შთაბეჭდილებას ტოვება რომ ის დიდ,სექსუალურ კატას მაგონებდა.მაგრამ შთაბეჭდილებები აღარ მხიბლავდა.ვუყურებდი მის სხეულს და მხოლოდ და მხოლოდ სიკვდილს ვხედავდი.ვხედავდი რაღაც წარმავალს,უაზროს.რაღაც ისეთს რაც აღარ გამოდგებოდა ჩემს სულში ცეცხლის დასანთებად.ვუყურებდი და ვხედავდი მას მთლიანად.ვხედავდი მის გარეგნულ სილამაზეს,მის კანს,მას,მას კანს შიგნით და საბოლოოდ ჩემი ავადმყოფური ხედვები დამიბრუნდა.ვუმზერდი და ვეღარ ვხედავდი იმ საოცრებას გუშინ,რომ თავბრუსმახვევდა.ვხედავდი მხოლოდ ხორცს რომელიც აღარ აღძრავდა ჩემში ვნებას.ის აღარაფრით გამოირჩეოდა სხვებისგან.აღარაფერი მქონდა საერთო ამ ხორცის ნაჭერთან.მისი მიტოვების უდიდესი სურვილი მეწვია.არ დამნანებია,მას ნებისმიერ დროს ვიპოვიდი.ყველგან!მას მის მსგავს.სადაც არ უნდა წავსულიყავი,სურვილის შემთხვევაში ყველგან შემეძლო მისი ნახვა.მისმა სიძულვილმა მაიძულა საწოლიდან გავქცეულიყავი.აბაზანაში შევირბინე.საკუთარ თავს თვალი თვალში გავუყარე და საუბარი დავიწყე.რატომ ხდება ასე!რატომ!!!...მიდი თავიდან მოიშორე,მარა იქნებ კიდევ როგორც თვითონ ამბობდა გუშინ „უყვარხარ“ მერე არ გგკიდია? შეხედე რას გავს! მძულს მისი სილამაზე!ან ეს რატომ გააკეთა.ჯანდაბა! რატომ-რატომ,რატომ... ვეღარ დაუბრუნდები ეს ხომ იცი? მიდი გადაუხადე და გააქრე.წინ,წინ ნამდვილი სიყვარული გელის.