ღამე უძილობა და ფიქრი და ფიქრი და... ფიქრი ენ ხარისხში, რის შემდეგაც წყვდიადის თეთრად შეღებვა გინდება. ეს რას უნდა ნიშნავდეს?
მე ეგრევე სუიციდისკენ მივდივარ. მაგრამ ძალიან მქრქალად იმ ვარიანტსაც ვხედავ, რომ შეიძლება, უბრალოდ თეთრი ნათურის ანთება იგულისხმება. ოღონდ ეს საერთოდ არ უხდება ლექსის განწყობას და ისედაც სუიციდის ვარიანტის მხარდამჭერი, უფრო მეტად ვიხრები მისკენ.
ალბათ, განთიადისას თვალებმინაბული, სულგამოფიტული იქნება ლირიკოსი და ამიტომაც გათენდება ბნელი. თვალები ხომ სიკვდილის შემდეგ ვეღარაფერს დაინახავენ.
უმზეობა - უსიცოცხლობა. ცივი სამარე - მიწამიყრილი კუბო და იმის თავზე საფლავის ქვა, ზედ მიწერილი სევდისმომგვრელი ეპიტაფიით.
თუმცა, სიკვდილამდე ჯერ ბევრი დარჩა. სიკვდილამდე უზღვავი რამეა საფიქრალი და საოცნებო.
მე ვფიქრობ, იმდენად სასიამოვნო და სიღრმისეულია ეს ჭრელი, ათასფერი მოგონებები და ოცნების საბანქვეშ შეყუჟვა, რომ ჩნდება სურვილი, სამუდამოდ გაგრძელდეს ეს მდგომარეობა. თითქოს გათენება ამას გადაშლის. ამიტომაც უნდა დარჩეს მარადიულად ბნელში. სიკვდილი, კი არადა, სუიციდი, ამის მეტაფორაა უფრო. ღამის დამუხრუჭების სურვილია. ღამისგან ემოციების და შეგრძენების ბოლომდე გამოწურვის სასოწარკვეთილი სურვილი.
ბუნებრივია გათენდება, ვიცით თავს არ მოიკლავს, მაგრამ ჯერ ხომ ღამეა, ვაცადოთ, რა. გააჭენოს მერანი.

2011 წელს დაწერილია ეს ლექსი. იმ დროდ რთული პერიოდი მქონდა. თუმცა, რამდენადაც მახსოვს, სუიციდისკენ მიდრეკილი არ ვყოფილვარ ) ჩემი სულის გამოძახილი გადანქონდა ხოლმე ფურცელზე. მარტოსული მოზარდის არეული განწყობაა გადმოცემული, რომელიც იმედს იტოვებს, რომ ოდესმე მისი მცდელობები შედეგს გამოიღებს და ყველაფერი კარგად იქნება. სულში თუ ირგვლივ გამეფებულ წყვდიადს, სითეთრეს შეჰმატებს და გააფერადებს) 14 წლის ასაკისთვის დიდი არაფერია, მაგრამ მაინც მომინდა ამეტვირთა....

დიდიც არის და უზარმაზარიც. როგორ გეკადრება

მადლობა, გურამ.. ❤ თუმცა კრიტიკისაც ისე ძალიან არ მეშინია დდ მაინც აღარ ვწერ დდდ

გამარჯობა, ლექსებს აღარ წერთ? არა და როგორ მომეწონა ეს ლექსი.ყველაზე ლამაზად ემოციების გადმოცემა ლექსებით შეიძლება, გამორიცხული რომ ლექსის წერას თავი დაანებოს პოეტმა ეს ხომ იგივეა რაც თევზი წყლის გარეშე.

გამარჯობა. მადლობა ᲙომენტარისᲗვის. აᲦარ ვწერ, ან ვეᲦარ. ამ ბოლო დროს აᲦარ გამომდის)) ალბაᲗ მოუცლელობის ბრალია.