-გამარჯობა, მიხარია თქვენი გაცნობა ქალბატონო მარიამ-მითხრა ღიმილით და ხელი გამომიწოდა ჩამოსართმევად.
-მეც ასევე-ვუთხარი და დიპლომატიური ღიმილი ვაჩუქე თუმცა იმდენი კითხვა მქონდა რო ენე ჩემდა უნებურად ვერ გავაჩერე -ბატონო დუდა იცით დიდად ვერ ვხვდები რომელ ბიზნესზა საუბარი, ჩვენ ოჯახს მხოლოდ ერთი კომპანია აქ და როგორც ჩემთვის არის ცნობილი ბიზნეს პარტნიორის საჭიროება არ არის -ამუსუნთქვის გარეშე მივაყარე ყველაფერი და მერე მომლოდონი სახით მივაშტერდი
-ქალბატონო მარიამ ვაფასებ თქვენ ყურადღებას საქმის მიმართ მაგრამ იქნებ ჯერ გვევახშმა და მერე გვესაუბრა საქმეზე, თქვენც დაღლილი ხართ და ცოტა დაგესვენათ- მითხრა და სუფრის თავში დაიკავა ადგილი.
ვერ ვხვდებოდი ამდენს როგორ ბედავდა ეს ერთი საათის გაცნობილი იდიოტი , ან რას გამომეჭიმა სუფრის თავში თავი ვინ გონია თავხედი, უტაქტო გაუზრდელი ხეპრე. გულში ვილანძღებოდი და მინდოდა თავი გამეკონტროლებინა თუმცა ამ ენეს რა გააჩერებდა .
-დიახ დაღლილი ნამდვილად ვარ , მეგონა სახლში მაინც დავისვენებდი ოჯახთან ერთად თუმცა .. -აღარ დავამთავრე დარწმენებული ვარ თითონაც ყველაფერს მიხვდებოდა.კმაყოფილი სახე მქონდა თუმცა მამას რო გავხედე და წარბებ შეკრული და განრისხებუკი მანიაკი შემრჩა ცოტა შემეშინდა და ყურადღება საჭმელზე გადავიტანე.დუდას არაფერი უთქვამ ისიც მიირთმევდა და ერთხელაც არ ამოუხედავს .
რამდენჯერმე რაღაც სისულელეზე დაიწყეს სიცილი მამამ და დუდამ , ამ დროს ჩემ თვალებს არ გამორჩენიათ დუდას ნაოჟები სახეზე, ცოტა დავიბენი , არადა მოხუცი არ ჩანდა .
-ქალბატონო მარიამ ჩემს თვალიერებას თუ მორჩით იქნებ საქმეზე გველაპარაკა -მითხრა დუდამ და ცინიკურად გაეღა
-მე....მე უბრა...რამდენი წლის ხართ -დაბნეული და ცინგლიანი ბავშვივით ვუთხარი და მერე გულში თავ ბედს ვიწყებლიდი . სიცილი აუტყდა, მერე კი ისევ ბოხი და ოდნავ ცინიკური ხმით მითხრა
-არამგონია ჩემს ასაკს საქმესთან რაიმე საერთო ქონდეს
-მარიამ ბატონი დუდა მართალია ჯობია კაბინეტში ავიდეთ და საქმეს მივხედოთ .-მითხრა მამამ და მალევე კაბინეტში ავედით .
-მოკლედ , მარიამ მე და დუდამ გადავწყვიტეთ ჩვენი ძველი სახლის ადგილას კაზინო გავხსნათ , ვიცი ძაან გაბრაზდები მაგრამ სახლი ძალიან პრესტიჟულ ადგილასაა და კარგი იქნება ბიზნესისთვის -თქვა თუ არა ბრაზისგან ყველა ნერვი და ძარღვი დამეჭიმა, თითქოს მთელი ცხოვრების კარმა ამ დღეს შემომიბრუნდა და ჩამიმწარა ბედისწერის ყველა სიკეთე. სახლში სადაც გავიზარდა და ბავშვობა გავატარე ეხლა ბოროტების სავანედ უნდა აქციონ. მართალია ის ადგალ მართლა არ შეეფერებოდა სახლს უფრო საოფისე იყო მაგრამ იქ ხო მთელი ბავშვობის გავატარე, 3სართულიანი სახლის ყველა კუთხე ხო რაღაც ემოციებს და მოგონებენს აღვიძებდა ჩემში. როგორ შეეძლო მამასა ამ ადგილის დუდასთვის მიყიდვა. არ ვიყავი გაბრაზებული უფრო გულდაწყვეტილ, გამწარებულმა მამას მაგიდიდან ყველაფერი ერთი ხელის მოსმით გადავყარე და მამაჩემს მივუტრიალდი
-როგორ შეგიძლია ის ადგილი სადაც გავიზარდე ბოროტების სავანედ გადააქვიო?
-ბოლო ხმაზე დავიღრიალე და ცრემლებიც ვერ შევიკავე ჩემდა უნებურად ავტორდი .
-მარიამ გთხოვ დაწყნარდი, აზრი არააქ აღარაფერს საქმე უკვე დაწყებულია და რადგან მე პენსიაზე გავედი და ჩემს საქმეებს შენ უძღვები აბ კაზინოსაც მიხედავ დუდასთან ერთად .
-მამა არ ვაპირებ ამ დამღუპველ საქმეში ჩემი წვლილის შეტანას, არ მინდა რო ამ ბებერ ხეპრესთან ვითანამშრომლო
-ბებერი ხეპრე მე ვარ -გაკვირვებული სახით მომაშტერდა დუდა
-არა ის - ვუთხარი და ხელი კედლისკენ გავიშვირე
-ვატყობ ხუმრობის ხასიეთზეც ხარ ყველაფრის მოუხედავად - მითხრა და ოთახიდან გავიდა
-მარია ან დათანხმდები ან და ყველას ჩაგვძირავ, გაკოტრების პირას ვართ დუდასთან თანამშრომლობა კი ერთადერთი გამოსავალია
-მითხრა მამამ და ისიც დუდას გაყვა .
განადგურებული და ემოციებისგან დაღლილი ჩემს ოთახში ავედი , დაძინებას ვცდილობდი მაგრამ უშედეგოდ.
ღამის 2 საათი იყო რო ავდექი და ჩემს საყვარელ ბარში წავედი .
მეგობრებსაც დავურეკე და მალევე მოვიდნენ.

-გიგი , ლეა როგორ ხართ
-კარგად შენ როგორ ხარ ფისოო- მითხრა გიგიმ და ისე ჩამეხუტა ლეა რო არა ალბათ გამჭყლიტავდა .
-კია გიგი გამოდი , მეც მაცადე -თქვა ლეამ და გადამეხვია -დათი დოდი -ვიღაც მაღალ , ქერა ბიჭს მიმართა - მარი ეს დათია ჩემი შეყვარებული , სხვათა შორის მამაშენის გომპანიაში მუშაობს .
-გამარჯობა ლეა თქვენზე ბევრ მიყვებოდა
-ხო სამწუხაროდ მე საერთოდ არ მიყვებოდა შენზე -"ღმერთო ეს რამ მათქმევინა "-მეთქი გავიფიქრე და დავამატე- მაგრამ იმედია ეხლა თვითონ მომიყვება შენზე რაიმეს - სიტუაცია გავანეიტრალე და დამშვიდდი .
-დიახ რა თქმაუნდა
-რამე მეტყობა რო 50წლის ვარ?-ვუთხარი სერიოზული ხმით
-არა რატო ?
-აბა რას მელაპარაკები ისე თითქოს შენი სადედამთილო ვიყო -ვუთხარი და ყველას ერთიან გაგვეცინა
-აუ რავი ლეამ მითხრა სერიოზულად იყავიო და ცოტა არ იყოს მართლა მეგონა რო 50წლის ქალს მაცნობდა . -ისევ გავეცინა და გიგიმ დასალევი მოატანინა. 5 საათამდე ვსვავდით, ვცეკვავდით და ვლაპარაკობდით მერე დავიშალეთ გიგიმ ლეა და დათი სახლში წაიყვანა , მე კი გამოვუცხადა ჩემით წავალთქო, მანქანით ვერ წავიდოდი მთვრალი ვიყავი და არ მინდოდა რამეს შევჯახებოდი , ტაქსი გავაჩერე და სახლის მისამართი ვუთხარი. რო გადავედი მერე მივხვდი რო არასწორ არდიგალ მომიყვანა მაგრამ უკვე წასული იყო და იძულებული გავხდი ახალ ტაქს დავლოდებოდი

არვიცი რამდენი ხანი ველოდე ტაქს , მერე უცებ მანქანა გამოჩნდა და ვიფიქრე ამას გავყვები თქო . ავდექი რო გამეჩერებინა თუმცა არ დამჭირდა თვითონ გამიჩერა.
შუშა ჩამოწია და დამიძახა
-მარიამ-დუდა იყო . აქ რა ჯანდაბა უნდ-თქო გავიფიქრე.
-დუდა აქ რა გინდა
-სახლში მივდიოდი და რო დაგინახე გავაჩერე, წამოდი წაგიყვან აქ ტაქსი არ ჩამოივლის ამ დროს-მითხრა და დაუფიქრებლად ჩავჯექი მანქანაში, ისე მინდოდა ეხლა ძილი რო მანიაკი რო შემხვედროდა იმასაც გავყვებოდი.
-მამათქვენმა მითხრა თქვენს მიღწევებზე, აქამდე გაგონილი მქონდა თქვენზე და ნამდვილად არ მეგონა ოდესმე საქართველოში თუ დაბრუნდებოდი
-ხო წარმატება გენებში მაქ- შევუბღვირე და ფანჯარას გავხედე.
-ჩემზე გაბრაზებული ხართ
-თქვენობით ნუ მელაპარაკები აქ 50პლიუს მხოლოდ შენ ხარ და კი გაბრაზებული ვაარ
- ჯანდაბა ! გაცილებით პატარა ვარ
-მაინც რამდენი წლის ხარ
-შენზე სულ ცოტათი დიდი
-სახეზე გაქ ნაოჭები და შემიძლია კაი პლასტიკური ქირურგი გირჩიო
-კარგი -შემომხედა და გამიღიმა