მოგესალმები მკითხველო. იმედიმაქვს მომიტევებთ და არ ჩამქოლავთ ამ ლოდინისთვის გამოცდების გადამკიდე არ მეცალა და ვერ ვტვირთავდი, სიმართლე გითხრათ არც ვაპირებდი სანამ არ დავასრულებდი და არ დავარედაქტირებდი მაგრამ თქვენმა კომენტარებმა მიბიძგა დადებისკენ, ბოდიში ბევრი ტექნიკირი შეცდომის გამო როგორც ავღნიშნე დასარედაქტირებელია. და კიდევ ერთი აწი აღარ დავიკარგები და მსუყე თავებს შემოგთავაზებთ ახლა კი ისიამოვნეთ. მე კი მოუთმენლად დაველოდები თქვენს კომენტარებს.


თინათემ იმით რაც სახლში ქონდა მომარაგებული მოკრძალებული სუფრა გააწყო მარნიდან წინა დღით ამოტანილი ღვინოც დადო ორ ბოკალთან ერთად და აგიზგიზებულ ბუხართან ჩაცუცქულ თორღვას დაუძახა.
ვახშმობას საკმაოდ წყნარ გარემოში ჩაიარა თითო ყლუპი თუ აკლდა ღვინით სავსე ბოკალს მხოლოდ მაგიდა რომ აალაგა თინათემ ღვინოს ხელი არ დაადო უკან კი სასუსნაოებით დაბრუნდა.
- თორღვა არგინდა დავლიოთ მგონი სამყაროს მოწყვეტა არც შენ გაწყენს და არც მე.
- დიდად ღვინოზე არ ვგიჟდები. ყოყმანით შეავლო მზერა ახლა უკვე სნექით გაწყობილ მაგიდას მაგრამ მაინც ჩამოჯდა.
- ხოდა ძაან კაი არც მე და ნახე რამაქვს. რახით ( სვანური ერთნახადი ჭაჭა)
( შენიშვნა ავტორისგან: ვინც ერთხელ მაინც მოხვდებით სვანეთის რომელიმე სოფელში მასპინძელს სთხოვეთ თუ აქვს რახი დაგაგემოვნებინოთ საკმაოდ უჩცეულო გემო დაჰკრავს ამ სასმელს)
სავსე ბოთლზე მიუთითა.
- ეს სად იშოვე საკმაოდ რთული საშოვნელია ახლა მას აღარავინ აკეთებს თითქმის. გაოცება ვერ დამალა თორღვამ.
- ეს ღვინოც და რახიც ამ სახლის მეპატრონემ დამიტოვა თან საკმაო ოდენობით.
- აჰამ აბა რას გაუმარჯოს. არყის ჭიქა ასწია.
- ჩვენს დანიშვნას რავი რასუნდა გაუმარჯოს. ცინიკურად დაიქადდნა თინათენ.
- ისე როგორ მიეცი უფლება რომ იმას გაყოლოდი ვისაც არ იცნობდი არმესმია საკუთარი თავი არ გეცოდება? ან ასე წყნარად როგორხარ ახლაც აქ შენს ადგილას ალბათ სხვა ....
- რას იზავდა? იყვირებდა, იწივლებდა, გაილანძღებოდა, გაიქცეოდა და მერე რა? ან ისევ მოუწევდა გაყოლა ან კიდე დაუშვებდა სისხლის ღვრას რა მექნა ჩემი წივილ კივილით ამეკლო სახლიდა მეთხოვა ჩემებისთვის წადით და დახოცეთ ერთმანეთითქო ეს უნდა მექნა? ან ახლა რა გინდა რომ ვქნა ავდგედა გადაგალეწო მთელი ჭურჭელი გესროლო რაც ხელში მომხვდება თუ ბანალურად მოგვარდე და მუშტები დაგიშინო ცრემლების ყრით? რომელი გირჩევნია აბა?
იმდენად წყნარად ჩამოუყალიბა თორღვას უკვე ეჭვები ქონდა ან ძაან გიჟია ან ძალიან ჭკვიანიო.
- რავი არცერთის სურვილი გამაჩნია მაგრამ მაინც არ ველოდი ასეთ სიმშვიდეს.
- რამაქ საჩხუბარი? ცოლად გამოგყვები ცოტახანს ვიცხოვრებ შენთან მერე ვერ ვიცხოვრეთ ერთადო ვიტყვით და დავიშლებით არც მევკვდები შენი სიყვარულით და არც შენ ჩემიტ ასე არაა?
- კი მასეა მარა შენ მართლა გგონია რო ასე ადვილად გაგეყრებიდა ერთი გასროლით ორ კურდღელს მოკლავ რომელი მხარე დაუშვებს ამ კავშირის გაწყვეტას დაფიქრდი აბა ამას ისევ მოყვება სისხლის რვრა გიფიქრია?
- კი მაგრამ... დაფიქრდა მართალს ამბობდა თორღვა მაგრამ უნდოდა სჭირდებოდა რო თავისთვის დაეჯერებინა რომ დალაგდებოდა ყველაფერი მაგრამ განა არიციდა რო ეს ადვილი არ იქნებოდა.
-კარგი კარგი აღარ გააგრძელი ამაზე სასაუბროდ ბევრი დრო გვექნება მერწმუნე.
-კარგი მაგრამ შენ იქ როგორ გაჩნდი ან საერთოდ თუ შენ შეგეძლო თავიდანვე შენ რატო არ დამნიშნე. და ბეჭდიანი თითი აუფრიალა.
- ეჰ ჩემო თინათე ეს გრძლეი ისტორიაა.
-არსად მეჩქარება გისმენ აბა.
- ტრადიციებზე რამდენად მნიშვნელოვანია აღარ განგიმარტავ ალბათ მიხვდი. თავის დაკვრა რომ მიიღო დასტურად განაგრძო. მე ხშირად გასულივარ თითქმის სახში არასოდესვარ ერტხელ როთქვეს ამ კავშირზე ვიჩხუბე მსგავსი სისულელე არასდროს თქვათთქო და სახლიდან გამოვარდი მაგრამ ჩემი უმფროსი ძმა დაითანხმეს არადა იმ სულელს წლებია სხვა უყვარს მაგრამ მაინც დათანხმდა მეც აზრზე არ ვიყავი რახდებოდა წლები აღარაფერი თქმულა ოჯახში და მეგონა მორჩა მაგრამ გუშინ წინ ჩემს ბებიასთან ვიყავი ასული და დილით გამომიცხადე კიარადა გამომაგდო წადი ჩემი ფუძის ანგელოს სჭირდებიო თავიდან გამეცინა მაგრამ იმდენად ინერვიულა მერცივნა იმ დილუთენია მე მებოდიალა ვიდრე იმას ასე ენერვიულა და წამოვედი სახში რო მივედი ჩემმა პატარა დამ მითხრა ტირილით ნიშნობაში არ წამიყვანესო მეთქი რა ნიშნობა და რომ გავიგე ვინ იყავი რამის გადავირიე მამის ტოლას როგორ აყოლებთთქო თან ჩემი ძმა შემეცოდა ხომ ვიცი რო სხვა უყვარს და რაც მოხდა შენც კი იცი. მორჩა მოყოლას და არყის კიდევ ერთი ჭიქა გამოცალა ასევე მიბაძა თინათემ.
- გასაგებია. ჩაფიქრებულმა ამოთქვა
-ახლა შენ მომიყევი.
-რა მოგიყვე?
-რბოლები, როგორ მოხვდი ამ სპორტში ან ასე როგორ დაგყავს მეც რო მიჭირს შენთან პაექრობა.
- რავი ალბათ იცი გერმანიაში ვცხოვრობდი იქ სულ სხვა სიტუაციაა სხვა ტრასაა და კარგად ვიცოდი ტარება მერე მოხდა ჩემს. ცხოვრებაში ისეთი ფაქტი რომ ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დააყენა და ამ სპორტმა მიხსნა თავიდან ისე ჩავები ვერ მივხვდი ავტობანზე მივდიოდი და ორი მანქანა ამომიდგა დიდი სიჩქარით აზარტში შევედიდა მეც დავუდექი და ფინიში რო გადავკვეთე არც დავლოდებივარ არაფერს მოვყტდი ადგილს მერე სოც ქსელებში იყო განხილვა იმ დღის რბოლაზე მერე სკოლაში და მეც რადგან იმ დღეს ვიგძენი თავი კარგად გადავწყვიტა მიმეღო მონაწილეობა და მას შემდეგ არც გავჩერებულვარ მერე აქ წამოვედი აქაც როგორციცი სადაც მინდა გავდივარ ყველა რბოლაზედა ასე შენ როგორ დაიწყე?
- რავი პატარაობაში განებრივრებული ვიჭი ვიყავიდა 15რო გავხდი მიყიდეს მანქანა აქ რბოლები სუა ვიღაც გაიკაცებს დაგიდგება და ასე მეც თავში ავარდნილმა ვიღაცას მივუდექი და ჩემიჭკუით ვეგონკავებოდი მერე პოლიცია ატვეკიდა სიჩქარის გადაჭარბებაზედა დავტყდით ისე მოხდა ერთიდა იმავე ადგილას მივედით და ასე გავიცანი ახლა უკვე ჩემი ერთერთი ძმაკაცი გიორგი აი მაშინ ბულვარში რომ გაიცანი თუ გახსოვს ხოდა მან მითხრა რბოლაზე არ მინახიხარო და მეც დავინტერესდი თავიდან გამყოლად წავტევი მერე მე მივიღე მონაწილეობა და მოვიწამლე ამ სპორტით ახლა შენცკკიცი რო დავდივარ, და რა ტრამვა მიიღე რო ეს ყველაფერი გარისკე სიცოცხესაც კი სასწორზე დებ ყველა რბოლის დროს.
- ალბათ ოდესმე მოგიყვები მაგრამ ახლა არა მზად არ ვარ.
-კარგი არ გაძალებ.
- აუ ისე აზზე ხარ ცოლქმარირო ერთმანეთს ეჯიბრებიან რბოლაზე.
- მაგაზე სერიოზული ლაპარაკი მოგვიწევს მაგრამ ახლა არა. მკაცრი იყო თორღვა.
-კი ბატონო.
მერე იყო. არარ ახსოვთ რაიყო რახმა ირახა და ....
მზის სხივებს ორი ერთმანეთში ახლართული სხეული შეეგება გოგოს თმა ბიჭის თითებში იყო ახლართული ხოლო გოგონას ცხვირი მამაკაცის კისერში იყო ჩარგული.
( შენიშვნა: შე გარყვნილო რაიფიქრე ახლა გულწრფელად დამიწერე კომენტარებში)
ოდნავი მოძრაობა და ბუხრის წინ მდგომი მოუხერხებელი დივნიდან ორი სხეული ძირს აღმოჩნდა.
-მმმმმ. ტკივილნარევი ხმით ამოიზმუილა თორღვამ
- მმ და კვნესა ვაიმე დედაააა დედიკო მაცვია ხო ხო მაცვია შენცგაცვია აჰა ანუ ორივეს გვაცვია და გადავჩიიი მარა რატოგვძინავს აქ ვაიმე დედა წელი დედა დედიკოოო ააა წელიკიარა და თავიიიი .
წამებში აქოთქოთდა თინათე.
-გოგო რა გაწიკვინებს გასკდა თავი.
- მართლა გაგისკდა შენ თავი რატომეძინა ან შენზე ან აქ?
- ოჰ ისეკითხულობ გეგონება მახსოვდეს.
- საღორ რახს აი მესმის არაყი. მაცივართან გავიდა და იქიდან ბოთლი გამოიღო სანამ თორღცა მოასწრებდა იმის თქმას რომ არ დალიოო რამის მთლიანი ბოთლი ჩამოირახრახა მერე იყო უარესი თავის ტკივილი (შენიშვნა: რახით თუ ,,დათვრებით" და მეორედღეს დალევთ წყალს რაც მეტს სვავს უფრო გათრობთ რადგან დალევის მომენტში ისეთი სწრაფი თრობა არ აქვს როგორც არაყს)
- აუ აუ აუ გეთქვა ცოტა ადრე რა. ბუზღუნით მოკვდა თინათე
- მაცადე რამის თქმა ისე მოიყუდე რანაირი ქალი შენხარ კაი კაცივით სვავ, ამ წყალს ეგრევე იყუდებ მგონი შემომაპარეს და კაციხარ. გაეკრიჭა თორღვა.
- აჰაჰაჰა გავიცინეთ გვეყო წადი და საჭმელი მოამზადე მაცივარშია ყველაფერი მე არმაქ თავი.
- ღვერთო რა დაგიშავე ესრომომყავს ცოლად.
მაღლა ააბყრო ხელები და მანამდე ღლაბუცობდა სანამ ბალიში არ მოხვდა. თინათე ვერც წარმოიდგენდა ერთი შეხედვით მკაცრი სვანი ასეთი ცეტი თუ იყო არადა იმდენად ღრუზინი ჩანდა თავიდან რო რაგაძლებს ამის გვერდითო რამის იწიწუნა. შუადღემდე მშვიდად იყვნენ ისადილეს ყავაც დალიეს ცოტა ილაპარაკეს და ტელევიზორსაც უყურეს არ აპირებდნენ დაშლას სიტყვა არცერთს დაუძრავს წავიდეთო რომ არა ამდენი გამოტოვებული ზარი მშობლებისგან რამოდენიმე ბიჭებისგან ბოლოს თორნიკეს ზარს უპასუხა.
-ხალხო რაიყოთ მშვიდობაგაქვთ? შეიცხადა თინათემ და სპიკერზე ჩართო
- გოგო მშვიდობა კიარა გეფიცები მაგ ბიჭმა რამე თუ დაგიშავა თუ შეგეხო მოვკლავ ხელებს გავალეწავ მიხარი სადხარ როგორხარ მოგაკიტხავ ახლავე
- დამშვიდდი გეყოს კარგად ვარ ჩემს საქმროს ვეჩვევი რას ერჩი მშვენიერი ბიჭია.
- გოგო ნორმანულიხარ გუშინდელს მერე არ გვპასუხობდი და ეხლა მეუბნევი ვეჩვევიო რა არ ვიფიქრე რამე რამე რომ დაეშავებინა აზრობ?
- ეი ეი ბიჭი შენი სახელი მიტხარი აქ უკვე თორღვას უმტყუნა ნერვებმა როცა მის თავმოყვარეობას ეხებიან სვანდება როგორც ყველა.
- თორნიკე!
- მისმინე თორნიკე შენ ჩემგან არ გესწავლება სვანების ხასიეთი შენი აზრიტ ვგავარ იმ სი*ს გოგოს მისი ნების გარეშე ხელი რომ დაადოს? ან ფიზიკურად შეეხოს ეს კიარა შენ აზრობ ვაბშე რეებს ლაპარაკობ ბიჭო?
- ვაზრობ კიარა თმის ღერი მაინც რო ჩამოვარდეს გაჩენის დღეს გაწყევლინებ და კარგად იცოდე ეხლა კიდე თინათეს დაუძახე..... ახლავე ჩამოდი და სახში მოდი სადაც არუნდა იყო ახლავე! მკაცრი იყო დადეშქელიანი.
- კარგი ჰო მოვალ ცოტახანში რა გაჩხუბებს კარგად ვარ დაწყნარდი.
-გელოდები!
- აბა წავედით თინათე?
- კი თორე არამგონია მე ან შენ გამოვძვრეთ ისეთი ხმა ქონდა ჯერ მსგავსი მისგან არც გამიგია.
- ნუ ღელავ არაფერს იტყვის უბრალოდ ღელავს შენზე.
-ვიცი.
მალევე მოაწესრიგეს სახლი და დატოვეს აწ უკვე მათი მყუდრო სამყოფელი გზად ბევრი არ უსაუბრიათ ისე ჩავიდნენ მესტიაში იქიდან კი ბეჩოში ავიდნენ ჭიშკარს უახლოვდებოდნენ თინათემ რომ კითხა.
-ხვალ რბოლაზე იქნები?
- მე კი ვიქნები მაგრამ შენ არუნდა იყო!
-ვითომ რატო?
- ხვალ არის ყველაზე მნიშვნელოვანი რბოლა, პიტბული იღებს მონაწილეობას შენ იქ არ უნდა გამოჩნდე მას სწორედ ეგ იმედიაქვს რომ იქ იქნები და მოგიშორებს.
- ეგ ვინღაა ან რას მომიშორებს მაგის გამო უკან არ დავიხეხ.
- გითხარი და გთხოვ არმინდა რამე დაგემართოს პიტბულს იმიტო ეძახიან რომ მანქანებს ისეთ მანევრს უკეთებს რომ აყირავებინებს მოწინააღმდეგეს ხზოგი ამ ავარიამ იმსხვერპლა ზოგის ინვალიდის ეტლს მიეჯაჭვა.
- თუ მასეთია შენ რატო მიდიხარ ამ რისკზე?
-ჭკუა ხომ უნდა ასწავლოს ვიღაცამ არა?
- და ის ვიღაც რომ მევიყო და არა შენ?
-გადაგეკიდება და არმინდა გავნოს.
-შენ რა განაღვლებს.
- გოგო ჩემი საცოლეხარ სულრომ არაფერი რასქვია რა მანაღვლებს.
-და ფიქრდები მაგრამ ვერ შეგპირდები აბა კარგად საქმროვ. და ლოყაზე აკოცა გასახუმრებლად მაგრამ ვაი მაგ გახუმრებას ესიამოვნა განა ვინმე რომ გადაგიკოცნიათ სიამოვნება მიუნიჭებია არა ხომ? აი ამან კი მიანიჭა სიამოვნება თინათეს.
სახლში შესულს თორნიკე არ დახვდა სადღაც გავიდაო. დედამ და მამამ მოუბოდიშეს ოჯახის სხვა წევრებიც სინანულით უყურებდა მაგრამ ყველა დაამშვიდა და უთხრა ყველაფერი მოგვარებადიაო.
განა ასე იყო არავისთან არ გამოავლენდა სვანი ქალბატონი თავის თავს და გრძნობებს მაგრამ თავის თავს სად დაემალებოდა? ფიქრობდა განიცდიდა გამოსავალს ეძებდა და ხვდებოდა რამდენად ქონდა თავი ყულფში გადაწყვიტა დროს მინდობოდა და დინებას მიყოლოდა.
საღამოს თორნიკეც დაბრუნდა.
-თი აქხარ?
-კი თოკო მოდი.
- ჩემო პატარა ჩემო ანგელოზო ხომ არაფერი დაგიშავა? მითხარი ჩემი ხელით მოვკლავ.
თორნიკე იმაზე სერიოზული ჩანდა ვიდრე ეს აქამდე ენახა განა არუნახავს სერიოზული თორნიკე აუდიტორიაში რომ შედიოდა ვინმე თუ დაიკავებდა ჩემს გვერდით ადგილს ერთი შებღვერადა იქ აღარავინ იყო მაგრამ ახლა? ახლა სულ სხვაა დაძაბული განრისხებული და უძლური.
- არა თოკო ყველაფერი რიგზეა ვიცნობდი მე თორღვას ამიტომ იმაზე ადვილი არმოჩნდა ვიდრე მეგონა შენ რაგჭირს კარგად ხარ?
- მე მე რა საკითხავივარ. მაპატიე რა მაპატიე პატარა რომ ვერ გშველი დედას გეფიცები ყველაზე წმინდას შენ თავს გეფიცები ჩემო ფერია რამე რომ გავნოს არ ვაცოცხლებ.
-ასე რატომ იძახი.
უკვე დაიძაბა თინათე თორნიკეს ასეთ დამოკიდებულებაზე.
- იცი როგორ გნატრობდი სულ მინდოდა პატარა და დედა ერთხელ დარჩა კიდეც გოგონაზე ორსულად მაგრამ დაიღუპა ვერ მოევლინა ქვეყანას, მე რომ განვიცდიდი მახსოვს მითხრეს შენ პატარა დაიკო გყავსო მალე მოვაო გადიოდა დრო და ბიცოლას მუცელი იზდებოდა და მალევე ისეთი ლამაზი გოგო დაიბადა ყველა რო ყიჟინით შეგხვდა მე პალატაში შემოვიპარედა გეფერებოდი პაწია თითებზე მაშინ მეც პატარა ვიყავი მაგრამ მახსოვს გეფიცები მასხოვს როგორ მომიჭირე ხელი რა ემოცია იყო ვერ აგიღწერ მაშინ გითხარი რო დაგიცავდი და მეყვარებოდი მერე გამოგწერეს იცი მე რო გეტიტინებოდი სულ გეძინებოდახოლმე სულ შენს სასთუმალთან ვიდექი სანამ არ მაგდებდნენხოლმე მერე წაგიყვანეს პირველ კლასში შევედი და როცა სკოლიდან დავბრუნდი აღარ დამხვდი აღარ იცინოდი და აღარც ტიროდი უბრალოდ მითხრეს დაბრუნდებიანო და მორჩა გელოდებოდი ჩემი საფიცარი იყავი მარა ისეთ რამეზე კიარა სამკვდრო სასიცოცხლოზე ვიძახდი ჩემდას გეფიცებითთქო . მერე გავიზარდე გავიგე რატოც წაგიყვანეს და ისე გავმწარდი თორღვა სადაც მხვდებოდა ან მისი ძმები სულ ვჩხუბობდით ხოლმე მეგონო მათთუ ვცემდი შენ გიშველიდი მაგრამ ახლა რავქნა ვერ გშველი თავი უკანასკნელი მგონია მაგრამ გპირდები დაგიცავ და არავის მივცემ შენი განაწყენების უფლებას .
-თოკო. უკვე ცრემლებამდე მისული იყო გოგონა
-რა?
- ძალიან მიყვარხარ. ეს ბოლო იყო სანამ აქვითინდებოდა დიდხანს ტიროდა სანამ მორფეოსმა თავისთან არ წაიყვანა.

გამთენიისას გაეღვიძა და თორნიკეც ააგდო რომელიც მის გვერდით მშვიდად ფშვინავდა. ჯერ იზმუილა ბიჭმა ხოლო შემდგომ გამოფხიზლდა. თინათემ დღევანდელი დღის გეგმა გააცნო და უფხრა რომ რბოლაშ იღებდა მონაწილეობას, სასტიკ უარზე იყო თორნიკე მაგრამ ბოლოს იმ პირობით დათანხმდა შენს გვერდით ვიქნებიოდა შტურმალობას გაგიწევო.
ბათუმისკენ მალე აიღეს გეზი და შუადღით უკვე იქ იყვნენ ცოტახანს სანაპიროზე გავიდნენ მერე რესტორანში მიირთვეს თინათემ გამოიცვალა მისი კვლავ შავი ფორმა ჩაიცვა მანქანას ნომრები შეუცვალა და იმ ლოკაციისკებ აიღო გეზი სადაც რბოლის სტარტი იყო რადგან სახე დაფარული ქონდა ოდნავ დაუშვა მინა თავისი წილი გადაიხადა და დაელოდა სტარტის დაწყებას მალევე ამოუდგა იდენტური მანქანა გვერდში ხოლო მის გვერძე ლურჯი წითელი ძაღლის თავ მიხატული მანქანა კაცი სახის დაფარვის გარეშე გადმოვიდა თანხა დააგდო მსაჯის მაგიდაზე და გაბრუნდა თავისი მანქანისკენ კიდევ დადგნენ მწკრივში საკმაოდ ძვირად ღირებული ავტომობილები და დროშის და ხმოვანი სიგნალის გაგონებისთანავე მოწყდნენ ადგილს თავიდან თინათემ აცადა ყველა თუარა ნაწილი სანამ არ გამოეთიშა რბოლას ბულდოგის შესახებ მართალი აღმოჩნდა თორღვა ისეთ მანევრს აკეთებდა სხვა მანქანების სხვა გზას აღარ უტოვებდა ან უნდა გამოთიშვოდნენ ნებით რბოლას ან კიდევ დამტვრეულიყვნენ მესამე წრეზე უკვე სამი მანქანა დარჩა მოედანზე სამივეს ეტყობოდა გამოცდილება მაგრამ ერთი იყო დომინანტი ფინიშამდე პროგნოზირება ძნელი იყო მაგრამ ფინიშის ხაზი თინათეს ავტომობილმა გადაკვეთა მას მიყვა თორღვაც და ის პიდბულიც იქ ამბავი იყო ყველა აჟიტირებულიიყო ახალი სახით ერთი პიროვნების გარდა ეწ. პიტბულმა ავტომობილი დატოვა და თინათეს ფანჯარას მიუკაკუნა მანაც ოდნავ დაწია.
- ეი ლეკვი განანებ დღევანდელ დღეს. ბნულებში გამოსცრა კაცმა.
- აბა შენი იცი ფეხი არაფერს წამოკრა.
საკუთარი პრიზი აიღო და ადგილს მოწყდა სადღაც მყუდრო ჩიხში შეუხვია უკან მალევე თირღვა რომ გამოჩნდა
- ამას აქ რაუნდა, გამწარდა თორნიკე
-დაწყნარდი კაი? ხელიტ ანისნა დარჩიო და თვითონ გადავიდა თორღვას სანახავად.
-გოგო შენ ნორმანული ხარ აზრობ რა ქენი და ვინ აიკიდე ხო გიტხარი არა არ გაბედო და დრეს არ გამოჩნდეთქო ვის ველაპარაკე.
ცოფებს ყრიდა ტორღვა.
- ტონს დაუწუე და იცოდე ვის ელაპარაკები მანქანიდან გადმოფრინდა ტორნიკე.
- შენ? ამხელა ბიჭიხარ იმის ნაცვლად იცოდი რაც ხდება აქ და გაგეჩერებინა ტან წამოყევი რაუნდა მოგთხოვო?
- ტონი აკონტროლე შენი....
-გეყოთ ეხლა რა ბავშვებივით იქცევით ერთმანეთ ხათრი თუარგაქვთ მე მაინც გამითვალისწინეთ.
- გიხაროდესრო ჩემი სახოლეადა პატივს ვცემ. კბილები გააღჭიალა თორღვამ და თინათეს ტელეფონი გამოართვა თავისი ნომერი ჩაუწერა თავისთანაც დარეკა და დაუბარა თურამეა დამირეკეო და უკან მოუხედავად გაეცალა იქავრობას.
თინათე და თორნიკეც მალე დაბრუნდნენ შინ.
ყველამ გაიგო ნიშნობის ამბავი ზოგს გაუხარდა ზოგმა მუქარა დაიწყო რამიქარეთო ოჯახებმა ქორწილიც დაგეგმეს და გადაწყდარომ ძალიან მალე გადაიხდიდნენ არც ერთ მხარეს გაუწევია წინააღმდეგობა და აი ხვალ უკვე დიდი ქორწილი იმართება სვანდთში ორი იდიდესი გვარი ნათესავდებოდა ამდენწლიანი დაპირისპირების შემდგომ, ჯვრისწერა ლამარიაში გადაწყდა. ყველაფერი მზად იყო თინათეს მეჯვარეს გარდა ისიც დღეს ჩამოდიოდა გერმანიიდან აბა დაქალის გარდა ვინ იქნებოდა თინათეს მეჯვარე. აი ჩამოფრინდა ქალბატონი ნინი ქუთაისის აეროპორტში და ტაქსით წავიდა სვანეთისკენ იქ ასულს შეხვედრა და ემოციები დახვდა დაქალისდან ნუ იტყვით აიკლეს მთელი სახლკარი. ბევრი იჭორავეს ყველა იმფორმაცია გაცვალეს და ერთი კარგი ამბავიც გაიგო თინათემ თურმე ქალბატონი ნინი საქართველოში ბრუნდებოდა და სულ აქ იქნებოდა. ხომ გაგიგიათ პატარძალს გამოძინება უნდაო ? ხოდა თამჩომაც გამოყარა ყველა თინათეს მთახიდან მაგრამ თინათე გავიდა ფანჯრიდან და თავის ბიძაშვილ დეიდაშვილ მეჯვარეთურთ ქეიფი დაიწყეს ბევრი იცეტეს გატყვრნენდა გილით პახმელიაზე მყოფი პატარძლის ამპულაც აიღო რომელიც თან მაკიაჟს იკეთებდა და თან საწრუპით ბანეღლავს სვავდა მაკიაჟი რომ არ გაფუჭებოდა ასევე იყო სახლში კიდევ 15პირი რომელთა კვნესადა ხვნეშა ისმოდა ხოლო მშობლებისგან დატუქსვა და ზოგიერთისგან დაცინვაც არ აკლდათ.
თინათე საკუთარ ანარეკლს უყურებდა და ვერ იჯერებდარომ სარკიდან მას თავისი თავი უმზერდა ისეთი ლამაზი იყო მაგრამ სიყვარულით არა გარეგნულად იყო ლამაზი
- დედი რა ლამაზი ხარ. თამჩო ცრემლებს ვერ იკავებდა ვერც ბატონი ბადაი გამოხატავდა ემოციებს
-მამას პრინცესა რალამაზიხარ.
- მადლობა დე მა. ორივეს გადაეხვია ქალიშვილი. ამ დროს ნინი შემოვარდა სიძე მოვიდაო.
- ძალიან ლამაზი ხარ . შუბლზე ამბორისას ჩუმად უთხრა თორღვამ კომპლიმენტი საცოლეს
- შენც ძალიან კარგად გამოიყურები.

აქ ის მომენტი იყო გადაჭრით რომ ვერ იტყოდით ვინ ჯობდა გოგო თუ ბიჭი.
ჯვარი ლამარიაში დაიწერეს უსმენდნენ მოძღვარის ქადაგებას და ორივე მათგანი იაზრებდა რამხელა ტვირთს იღებდა საკუთარ თავზე.
ის მომენტი რომარის მოძღვარი ერთი სასმისიდან რო ასმევს ნეფე დედოფალს ხომ იცით მანდ იყო პრიკოლი.
თინათემ ჯერ ოდნავ რო მოსვა და მერე მოიყუდა მოძღვარმა რამის გამოგლიჯა ფიალა ყველას სიცილირომ არ აეტეხათ ალბატ ასეც იქნებოდა თორღვასაც გაეცინა მოძღვარმა ჰერ მკაცრად უყურა შემდეგ მასაც გაეღიმა და განაგრძო რიტუალი. მერე იყო თინათეს დაჟინება შეკაცი რაიცი იქნებ გაბერდებიდა სურათი აღარ გვქონდესო და იმდენი სურათები იღეს მაყრიონი დაღალეს მერე იყო ტრადიციული ქორწილი პირველი ცეკვა გართობა და ბოლოს დაღლილი და გაპარული ნეფე პატარძალი ქორწილიდან.
- აბა ქმარო კაბის გახდაში ხომ ვერ დამეხმარები? მიუთიდა საზურგეზე რომელიც იმდენად იყო თასმით დაჭიმული რო დამოუკიდებლად ვერ გაიხდიდა.
- ნუ თუ ასე ძალიან მთხოვთ ცოლოვ რატომაც არა. მალე განუთავისუფლა ზურგი მატერიისგან.
- სააბაზანო იქარის შენი ზოგი ნივთი აქარის და თუ გინდა გამოიყენე.
-მადლობა.
თბილად გაუღიმა თინათემ
- მე სად ვიძინებ?
- აქ ამოთახში.
-და შენ?
-შენს გვერდით ცოლოვ აბა ცალცალკე ოთახებში კიარ გაგვამწესებენ.
- შენ ვერხარ ხო მე შენთანერთად არ დავიძინებ.
- ოჰ შენც არ გძინებია თუ
-ეგ სხვა სიტუაცია იყო, შენ დაიძინებ დივანზე მაშინ.
-კიდევ რაგინდა? თუ მასე გინდა შენ დაიძინე.
- მოდი აქედანვე შევთანხმდეთ მამწარებ გამწარებ, მღალატობ გღალატობ, ალბატ ისედაც ხვდები რა ურთიერთობა გვექნება მაგრამ იმის უფლებას არ მოგცემ ვინმეს ათქმევინო ცოლი კიდიაო ამიტომ როგორც გამითვალისწინებ ისე გაგითვალისწინებ მეც.
- მოიცა ეხლა ბერად ხომარგინდა რო აღვეკვეცო?
- მე ჩემი გითხარი და რაც გინდა ის გიქნია.
და სააბაზანოში გაუჩინარდა თინათე იქიდან დაბრუნებულს ბატონი თორღვა ლოგინზე გაწოლილი დახვდა ხოლო ბალიში და დასაფარებელი გვერდიტ დივანზე იდო.
- ომი გინდა ხოდა ომს მიიღებ. ამოიბურტყუნა თავისთვის და გეგმის დალაგებას შეუდგა,
დილით ადრე ადგა თინათე და თავისი გეგმის სისრულეში მოყვანას შეუდგა ყველაფრის მოგვარების შემდეგ კი მისაღებში ჩავიდა საიდანაც ხმა ისმოდა მისაღებში დედამთილი და პატარა გოგონა დახვდა პატარა მარიამი რომელიც დედას იმაზე ეჩხუბებოდა რომ ბალახი ყავისფრად არუნდა გაეფერადებინა რძლის დანახვაზე ქალბატონმა (ეკამ) დედამთილმა თავისთან იხმო
- როგორ გეძინა საყვარელო?
-მადლობა კარგად.
- შენ ჩემი რძალიხარ ალა? დედამ მითხლა ალ გააბლაზოვო და ალ შეაწუხოო ალადა მე მეგონა მეთამაშებოდი.
იმდენად საყვარელი იყო პატარა მარიამი რომ თინათეს ეღიმებოდა
- ვაიმე პატარა გეთამაშები აბა რას იზავ შენ მე როგორუნდა შემაწუხო როცა გინდა მაშინ მოდი ჩემთან.
- მე ლატალა ალ ვალ უკვე დიდი გოგოვალ იცი მალე 4 წლის გავხდები და თორღვამ მითხლა ბევლ ბუშტებს მოგიტანო და საჩუქლებსაცო.
- მართლა რა მაგარია ხო დამპატიჟებ შენს დაბადების დღეზე?
- თუ ნეთამაშები კი.
მარიამთან სულ კისკისით თამაშობდა თავის ასაკთან შედარებით იმდენად ჭკვიანი ბავშვი იყო რომ თინათე მის საუბარზე ოცდებოდა დედამთილმა კი უთხრა თუ დაგღალა შეეშვიო მარააბა ეს ერთი ციდა ბავშვი რას დაღლიდა ისეთს რომ წუწუნი დაეწყო პირიქით მასთან ყოფნა სიამოვნებდა, მანამ თამაშობდნენ სანამ ზედა სართულიდან ბრაგვანი და ღრიალი არ მოესმათ თინათე ადგა და წავალ ვნახავ რახდებაო დედამთილს უტხრა მანაც თავი დაუკრა, ოთახში შესულს თორღვა იატაკზე გაწოლილი დახვდა და წელს იზელდა ამის შემყურე სიცილით ჩაიცუცქა იქვე.
-რა გაცინებს გოგო ნორმანულიხარ? .... მოიცა რასუნია? ჟელე შენ წაუსვი იატაკს? თავის დაქბევარომ მიიღო პასუხად უცებ წამოვარდა გაბრაზებული მაგრამ უარესად აუცურდა ფეხი და ისევ ძირს აღმოჩნდა ამაზე სულ უფრო ჩაბჟირდა თინათე თორღვამ ერთი შეიკურთხა და ნელა ადგა უნდა თინათეს წასწვდომოდა უცებ რო ადგა გოგო და გაიქცა თან მიაძახა
-კარმა ის ბიჩ ძვირფასო.
- კარმა არა კარგი მაცადე ჯერ. კბილებში გამოსცრა ბიჭმა
თანაცხოვრების მესამე დღე იყო მოსწონდა მარიამი და დედამთილი განსაკუთრებით მამამთილი თითქმის სულ გადულიიყო და ვერც ხედავდა თორღვაც წყნარად იყო მაგრამ მესამე დღის დაწყებისას და სააბაზანოში ყოფნისას თინათეს ვანილის არომატის ნაცვლად ძალაიან მძაფრი არომატი მოსდიოდა ზაკუთარი სხეულიდან თან ქაფიც არაფრიდ ცილდებოდა თინათეს გრძელ თამს.
-თორღვაააა დაგახჩობ. მაშინვე მოწვა რაც ხდებოდა თორღვამ კი კარებს იქიდან სიცილით მიაძახა
- კარმა ის ბიჩ სიყვარულოოოო და სიცილით დაეშვა კიბეზე.
თინათემ კი ჟელის სუნი 2 დღე ვერ მოიცილა.

ასე მშვიდად მიმდინარეობდა სვანეთში ცხოვრების ერთი თვე. თორღვა თითქმის სულ ფასული იყო მაგრამ როცა სახლში იყო სულ კატა თაგვობანას თამაშობდნენ.
ერთხელ სადილი მოუმზადა ოჯახს თინათემ საკმაოდ კარგი შეფასება მიიღო დედამთილისგან ჭირვეულ მარიამსაც მოეწონა, ერთადერთი თორღვა იყო რომელიც ვერაფერს ამბობდა ალბათ პირს თუ გააღებდა იწივლებდა კიდეც რადგან რაღაც სასწაული ძალის გამოყებებით მის ულუფაში ძალიან ბევრი მარილი და წიწაკა მოხვდა.
-ხომ გემრიელია თორღვა? თვალები აუფახურა მეუღლეს მაგრამ პასუხი რომ ვერ მიიღო თავი მოისაწ*ლა.
- თორღვა ცოლს საკვებზე კიმპლიმენტი ან მადლობა მაინც უთხარი სულარიყო ვალდებული მაგრამ მოგიმზადა. გაუწყრა დედა შვილი.
-მმმ გემრიელია ძალიან მადლობა ძვირფასო. სიმწრით ამოილაპარაკა თორღვამ.
-არაფრის. და თვალები აუციმციმდა.

მერე იყო მლაშე ჩაი და წიწაკიანი ჯემია ი პური რომელიც მეუღლეს მიართვა თორღვამ და სანამ ბოლომდე არ აჭამა და დაალევინა არ მოეშვა ცოტას იკვებებიო. და კიდევ მსგავსი ბევრი ოინი ტოლს არც ერთი უდებდა და არც მეორე. მალე სექტემბერი იწყებოდა და თბილისში გადასვლა უწევდათ თინათეს სწავლა ეწყებოდა და თორღვას თავისი სამსახური როგორც თინათემ თანაცხოვრებაში შეიტყო ბატონი თორღვა ქვეყნის სამსახურშია და სპეც დანაყოფის მეთაურია ახლა კი შვებულებაში იმყოფებოდა მაგრამ სამსახური იხმობდა.
ერთ საღამოს თუნათემ საუბარი წამოიწყო
- თორღვა თბილისში სად დავჩებით იქვებ ბინები მოგვეძებნა?
- საჭირო არაა პატარა ბინა მაქვს დიდი არარის მარა მედაშე. გვეყოფა.
- ვა ძალიან კარგია არ ვიცოდი.
-შენ კიდევ იმდენი რამ არიცი. უფრო თავისთვის ჩაილაპარაკა ვიდრე თინათეს გასაგებად
- თინათე გძინავს?
- არა რაარის?
- ხვალ მინდა ჩემს დადა (სვან: ბებია) გაგაცნო გახსოვს ადრე მოგიყევი რატოც ჩავშალე ნიშნობადა ჩემად დაგისაკუთრე.
- კარგი წავიდეთ მეც მინდა მისი გაცნობა.
-მადლობა
-რისთვის?
-ჩემთვის ის ძვირფასია და რომ მომყვები.
- ხოჩა ლეთ (სვან: ღამე მშვიდობის) თორღვა
-ხოჩა ლეთ თინათე
მეორე დღეს ადრიანად გაემართნენ დადას სახლისკენ აქ მისულს მანქანის ხმაზე ქალი გარეთვე შემოეგება. თორღვა მაშინვე გადავიდა მანქანიდან და ქალს ჩაეხუტა ხოლო თინათე მათ უკან იდგა და მათ სიყვარულს უყურებდა და იზიარებდა

-დადა ნახე ვინ მოგიყვანე. ხელი ჩასჭიდა თინათეს და ქალის წინ დააყენა.
- დადა გენაცვალოს მომიყვანე არა ჩემი ფუძის ანგელოზი ვიცოდი როგორიც იყავი მარა რალამაზიხარ შვილო რაკარგიხარ რა თბილი. ქალი დაკოჟრილ ხელებს თინათეს სახეზე უსვამდა ეფერებოდა და ებუტბუტებოდა იმდენად თბილიიყო ქალის რეაქცია თინათემას ვეღარ მოითმინდა და თბილად ნაზად და თან ძლიერად ჩაეხუტა მას.
- ვაიჰ მომიოკდეს თავი როგორ დაგაყენეთ გარეთ, მოდით შვილებო მოდით. დაფაცურდა ქალი და ახალგაზდებს შინ შეუძღვა. ახლავე იქნება ყველაფერი ჩემ გოგოს ჩემი ხელით გაკეთებული კუბდარი უნდა ვაჭამო.
- არ შეწუხდეთ რა. უხერხულად იგრძნო თათან თავი ამ ასაკის ქალი ასე რომ დაფაცურდა.
- არა შვილი რა შევწუხდე იმდენიხანია გელოდები იმდენი ესაა შეწუხება შენ რაკი აქამდე მოხვედი აწი მევიცი და ჩემმა ქალობამ.
სამზარეულოს სკამზე ჩამოისვა თინთე ქალმა და გააბთხილა შენ მომიყევი რაღაცეები მეკი გაგიმასპინძლდებიო. უცებ დააცხო ბებიამ კუბდარი სუფრა ერთად გააწყვეს და გემრიელად შეექცნენ საღამო ხანს კი ჩაი დაისხეს ფინჯნებში და ბუხრის წინ სარწეველა სკამში მოკალათდნენ, მთელი დღის განმავლობაში სულ გამოკითხა ქალმა ყველაფერი თინათეს საღამოს პირზე კი პატარა ქისა გამოიტანა მისი ოთახიდან.
- შვილო. მიმართა თინათეს
- გისმენ დადა.
- მინდა ესენი მოგცე, და მის წინ ორი ბეჭედი და სადა სამაჯური დადო
- არა როგორ გეკადრებათ
- რა როგორ მეკადრება იცი რამდენხანს გელოდებოდი? ახლა კი აქ ხარ ეს ჩემმა დადამ მაჩუქა როცა გავთხოვდი მე ქალიშვილი არმყოლია მისთვის რომ მიმეცა მარიამი ჯერ პატარაა მინდა რომ ეს შენ ატარო და შენს ქალიშვილს უსახსოვრო მან კი თავისას კი მოკრძალებულია მაგრამ ბევრს ნიშნავს ჩემთვის ისინი ხოლო თორღვა კი ჩემი ყველაფერია ასერიმ ახლა ესენი მინდა შენ ატარო.
თინათე წუხდა იმას ხომ არ ეტყოდა სხვაგზა არმქონდადა იმიტო გავთხოვდი და ვერ ავიღებო არადა ასე უბრალოდ უარის თქმაც არ გამოსდიოდა, საბოლოოდ მან ბიბიას ნაჩუქარი ბეჭდებიდან ერთ ერთი მისი კალიცოს გვერდით მოუნახა ადგილი დანარჩენი კი შეინახა.
ქალმა მოისიყვარულა ბავშვები მეორე დღეს კი შინისკენ გააცილა დაუბარა თორღვა რომ ამოვა ამოდიდა ისეც არ დამივიწყოო თინათეც შეპირდა გინახულებთო და გზას გაუდგნენ.
თბილისში ჩასულს კი კიდევ ერთი საყვარელი თავსატეხი დახვდა