ესეც ახალი თავი იმედია მოგეწონებათ ველი თქვენს კომენტარებს მინდა გითხრათ რომ წინ დიდი დრამა გელოდებათ და ვნებათა ღელვა და დიდი სიყვარული


ეპიზოდი 3






ბოლო, საფეხურზე იყო როცა უცბად თავბრუ დაეხვა წონასწორობა დაკარგა და ის ის იყო უნდა დავარდნილი იყო,როცა  მოულოდნელად მყარ და ძლიერ მკლავებში აღმოჩნდა, გოგონას შიშისგან თვალები დაეხუჭა იმის შიშით რომ დაეცემოდა.

_ შეგიძლია უკვე გაახილო უკვე უსაფრთხოდ ხარ!- გაისმა ბიჭის ბოხი  ბარიტონი.  გოგონამ თვალები ნელნელა გაახილა და მათი მზერა ერთმანეთს შეხვდა.. რამოდენიმე წამის განმავლობაში ისინი თვლას არ აშორებდნენ , ერთმანეთს   ცოტახანში დეა გონს მოეგო წელში გასწორდა და მისი მკლავებიდან გაინთავისუფლა თავი.
_ კარგად ხარ?!-  ჰკითხა მზრუნველი ტონით აჩიმ გოგონამ მხოლოდ თავი დაუქნია საპასუხოდ. და მისაღებში შევიდა.
როგორ არ უნდოდა ახლა, იქ ყოფნა და თვალთმაქცობა ყველაზე მეტად აფერისტობას ვერ იტანდა და ახლა თვითონ უწევს ამის გაკეთება. როცა მისაღებში შევიდა სახეზე ყალბი ღიმილი აიკრო და  ყველას მიესალმა.


.....

გიორგი, მუხლებზე იყო დამხობილი და  ტირილისგან თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა, სიმწრისგან ტუჩები უცახცახებდა. შემდეგ ფეხზე წამოდგა და იქაურობას გაეცალა.  დარდის მოსაკლავად ბარს მიაშურა.
_ დეა, ამას არ გაპატიებ შენ მე ცხოვრება დამინგრიე..! - იმეორებდა ამ სიტყვებს და   სასმელს სასმელზე სვავდა....  იმდენი დალია რომ უკვე უგონოდ მთვრალი იყო..
_ უკაცრავად, ბატონო მაგრამ უკვე საკმაოდ ბევრი დალიეთ!
_ მერე შენ რა?! შენი ვალია სასმელი დამისხა. და მორჩა!
_ ჩემი ვალია გაგაფრთხილოთ,რომ მეტი აღარ დალიოთ!

_ შენ! რატომ არ გესმის  რომ შემეშვა !- წყობიდან გამოვიდა  გიორგი და საყელოში წვდა ბარმენს.
_ რას ჩადიხართ ახლავე გამიშვით! თორემ დაცვას გამოვიძახებ! გასაგებია.- მან ვეღარ მოითმინა , და სახეში მუშტი დაარტყა.
_  მე გაგაფრთხილეთ! -თქვა და  დაცვას დაუძახა.
_ დაცვა !ეს ტიპი აქედან გაიყავნეთ !- უთხრა დაცვას
_ ახლავე! - თქვა და გიორგის მიუბრუნდა. წამოდი!- უთხრა მკაცრად მხარში ხელი წაავლო და გარეთ გაიყვანა.
_ ახლავე, დატოვეთ ტერიტორია!- გააფრთხილა კაცმა.
_ წადი თქვენიც! - წაიდუდღუნა და გაეცალა ადგილს.


........




_შვილო, თავს როგორ გრძნობ  გუშინდელის შემდეგ - ჰკითხა ქალმა
_ ვცდილობ, კარგად ვიყო.
_ მესმის, ძალიან ძნელია შეეგუო ამას შენ შენი ცხოვრება გქონდა, და გეგმები და ახლა ხელი გეშლება მაგრამ მინდა იცოდე რომ დაქორწინების შემდეგ შენ არაფერში არ შეიზღუდები სწავლას ისევ გააგრძელებ და თავისუფლად შეგეძლება აკეთო ის რაც გინდა ჩვენ არაფერში შეგზღუდავთ  მინდა რომ ეს იცოდე...
_ გმადლობთ.
_ კარგი,ახლა კი გადავიდეთ მთავარზე, როდის დავგეგმოთ ქორწილი?
_ ჩემთვის  სულ ერთია რიდის იქნება მთავარია რაც შეიძლება მალე იყოს ქორწილი .
_ კარგი, მაშინ რადგან ასეა ამ კვირის ბოლოს გავაკეთოთ.
_ და კიდევ თხოვნა მაქვს ..თუ შეიძლება?
_ გისმენ შვილო.
_ ძალიან, გთხოვთ ძალიან დიდ ქორწილს ნუ მოაწყობთ.- უთხრა გოგონამ
_ რატომ, შვილო?- გაუკვირდა ქალს.
_ უბრალოდ, დიდი ქორწილები არ მიყვარს მირჩევნია შინაურულ წრეში იყოს. ასე თავს უკეთ ვიგრძნობ .
_ კარგი, შვილო როგორც იტყვი..ეს შენი ქორწილია და  შენ როგორც გაგეხარდება ისე იყოს.- თბილად გაუღიმა ქალმა.



ამ დროის მანძილზე, აჩი მალულად აკვირდებოდა გოგონას . რატომღაც ეს გოგო მისთვის სულერთი არ იყო.
ცოტახანს ,გაჩერდნენ და შემდეგ წავიდნენ.  როგორც კი წავიდნენ დეამ მაშინვე  მოიშორა ღიმილი სახიდან 
_ მე ოთახში ვიქნები!- თქვა ცივად  კიბეებზე აირბინა და ოთახში ჩაიკეტა.
იქვე კუთხეში ჩაიმუხლა და ჩუმად ატირდა, უკვე ამდენი ტირილისგან ცრემლები შეშრობოდა. და გული გაუქვავდა.
_ მეტის ,ძალა აღარ შემწევს ამდენი ბრძოლა აღარ შემიძლია დავიღალე მოხდეს ის  რაც მოსახსდნია , გიო იმედია როდესმე მაპატიებ ამას..- თქვა და საწოლზე პირქვე დაემხო.


დღეები დღეებს მისდევდა დეას ქორწილიც ახლოვდებოდა,  და ყველგან ქაოსი იყო და  ყველა ღელავდა მხოლოდ დეა იყო ჩუმად უ რეაქციოდ და უემოციოდ თითქოს ვერც ვერაფერს გრძნობდა გარედან მაგრამ  შინაგანად ყოველწუთს , ნადგურდებოდა მაგრამ ამას არ იმჩნევდა   ახლაც საპატარძლო კაბაში გამოწყობილი იჯდა სარკის წინ და თავის თავს უყურებდა მაგრამ სარკეში სულ სხვა ადამიანს ხედავდა და არა თავის თავს ,  მაინც რა დაუნდობელია ეს ცხოვრება ამ დღეს ის ხომ დიდი სიხარულით ელოდება როცა თავის საყვარელ ადამიანთან ერთად მივიდოდა საკურთხეველთან მაგრამ ახლა ახლა ის სულ სხვა ადამიანს მიჰყვება ცოლად და მის თვალებში არ ელვარებდა ბედნიერების სხივები,  ამის ნაცვლად უემოციო ჩამქრალ თვალებს ხედავდა იგი ქორწილი ხომ ბედნიერებასთან არის დაკავშირებული. დღე რომელიც მთელ შენს ცხოვრებას საყვარელ ადამიანს. უკავშირებ და ამ დღეს მოუთმენლად ელის ახლა კი ეს დღე მისთვის საძულველი გახდა..
ცოტახანში, კარებზე ვიღაცამ დააკაკუნა და შემდეგ შიგნით შევიდა.
_ შვილო, მზად ხარ? - ჰკითხა მამამისმა
_ მზად ვარ!- უთხრა უემოციოდ.
_ შვილო, ვიცი ახლა ჩემზე ნაწყენი ხარ და მიბრაზდები მაგრამ დამიჯერე დრო მოვა და მიხვდები რომ მე შენთვის ცუდი არ მინდოდა, მე შენთვის მხოლოდ საუკეთესო მინდა მერწმუნე... თუ გაბრაზება გინდა გამიბრაზდი მიყვირე  რამდენიც გინდა მაგრამ გთხოვ ჩუმად ნუ ხარ მითხარი რამე  ვერ ვიტან როცა ხმას არ მცემ. დეას გული აჩუყდა  და ატირდა.
_მამა!- თქვა ჩამწყდარი ხმით.და მოეხვია
_ ჩემო, ლამაზო ნუ ტირი გთხოვ! დღეს შენი ქორწილია და მინდა რომ ძალიან ბედნიერი იყო მჯერა ასეც იქნება..
_ შენ ასე გგონია?!- ჰკითხა გოგონამ
_ რათქმაუნდა, მთავარია ამის გჯეროდეს  და გწამდეს და ყველაფერი კარგად იქნება.- უთხრა მამამისმა - კარგი ახლა შეიმშრალე ცრემლები და წავიდეთ ყველა შენ გელოდება  ქვემოთ.
გოგონამ, ცრემლები შეიმშრალა მამამისს მხარი გაუყარა და ქვემოთ ჩავიდნენ
ქვემოთ უკვე ყველა შეკრებილი იყო მათშორის სასიძო  სულ მალე დეა უკვე უკვე მისაღებ ოთახში იყო  მამამისმა გოგონა აჩის გადასცა.
_ მინდა , იცოდე რომ დღეიდან მას შენ გაბარებ, ის ჩემი ერთადერთი ქალიშვილია ის ჩემი განძია და გთხოვ გაუფრთხილდი.- უთხრა კაცმა.
_ნუ ღელავთ ,მას თავალის ჩინი ვით გავუფრთხილდები.- სანდომიანი ხმით უთხრა.
შემდეგ ეზოში გავიდნენ ამავ დროულად გიორგი მათ ჩუმად უთვალთვალებდა  შორიდან.
_ ისეგი , ამაში გამცვალე არა ...  ჯერ დამაცადე!- გაიფიქრა და ადგილს გაეცალა.

მანქანები დაიძრა და ადგილს მოსწყდა სულ მალე მანქანა ეკლესიის   წინ გაჩერდა და ყველა შიგნით შევიდნენ. დეა და აჩი საკურთხეველთან მივიდნენ და ჯვარი დაიწერეს შემდეგ ქორწინების სახლში მივიდნენ და ხელი მოაწერეს.ამის შემდეგ კი რესტორანში წავიდნენ.
დეას თხოვნით მართლაც დიდი ქორწილი არ გაუკეთებიათ მხოლოდ შინაურები და მეგობრები იყვნენ  ყველა ერთობოდა და მხიარულობდა მხოლოდ დეა იჯდა ჩუმად.

_ კარგი, რა გთხოვ ოდნავ მაინც გაიღიმე არ შეიძლება?- უთხრა აჩიმ
_  თავი დამანებე სამხიარულო არაფრი მაქვს !- უთხრა მკვახედ. - იმედია არ დაგავიწყდა რაც გითხარი გაფრთხილებ არ შეგიყვარდე! და არაფრის იმედი არ გქონდეს გასაგებია!
_ ღმერთო, ჩემო ახლა სულ ეს უნდა მიმეორო არ დამავიწყდება დამშვიდდი.- უთხრა რატომღაც სევდიანი ხმით.

ცოტახანში, მათთან ბარმენი მოვიდა და სასმელი მიიტანა  გოგონამ უცბად აიხედა და ადგილზე გაშრა მის წინ გიორგი იდგა ცრემლიანი თვალებით.
_გიო! - გაიფიქრა გულში. და თავი ძლივს შეიკავა რომ ატირებული იყო.. აჩი გაოგნებული უყურებდა მათ და ვერ გაეგო რა ხდებოდა
_ დეა ,რა ხდება ხომ კარგად ხარ?!- ჰკითხა როცა მისი ფერწასული სახე ნახა და აცრემლებული თვალები
_ არაფერია, კარგად ვარ ახლავე მოვალ .- უთხრა და საპირფარეშოში წავიდა.
შიგნით შევიდა და შიგნიდან ჩაიკეტა.
_ რატომ?! რატომ მოვიდა აქ დღეს ! ხომ ვუთხარი რომ დამივიწყოს, რატომ აკეთებს ამას ..  სახეზე ოდნავ წყალი შეისხა და დამშვიდება სცადა შემდეგ კი გარეთ გავიდა თუმცა ცხვირ წინ გიორგი აესვეტა.
_ გიო...! - წამოიძახა დეამ
_ დიახ,მე ვარ !
_ აქ რატომ მოხვედი? რატომ?!- სიტყვებს ძლივს ამბავდა თავს

_ არ მელოდი არა ..?- თქვა ცინიკურად.
_მე...
_ მინდოდა, მენახა ბედნიერი ხარ თუ არა ?!- ცალყბად ჩაიღიმა.
_ მართლა? და რა დაინახე?
_ ვერაფერი,ვერ დავინახე. ამ კაბით კი ჩემზე უნდა დაქორწინებულიყავი.. - თქვა სიმწრით.
_ მაპატიე, გთხოვ მე...მე სხვა გამოსავალი არ მქონდა იძულებული ვიყავი ასე მოვქცეულიყავი.- თქვა ათრთოლებული ხმით.
_ მართლა? რა საინტერესოა ისეიგი იძულებული იყავი არა  იცი რა დეა შენი ერთი სიტყვისაც არ მჯერა , შენ ყალბი ხარ გესმის ყალბი შენ მე მომატყუე მითხარი რომ გიყვარდი გამომიყენე  გაერთე და შემდეგ ადექი და მიმაგდე აი ასე უბრალოდ ადვილად მოხვედი ჩემთან და  მითხარი რომ უნდა დაგივიწყო რადგან სხვას მიჰყვები ცოლად და უნდა დავშორდეთ.. შენ უგულო ადამიანი ხარ ..- სიმწრისგან კბილები გააკრაჭუნა
_რაა??! როგორ ამბობ ამას როგორ? გაიფიქრე რომ ,მე შენ გამოგიყენე მიპასუხე როგორ გაივლე აზრად ეს?!-. წამოიყვირა გოგონამ
_ აბა სხვა რა უნდა მეფიქრა? მიპასუხე?- უთხრა და მხარში წავლო ხელი და კედელთან მიიმწყვდია.
_ რას აკეთებ გამიშვი, მტკივა!- აკანკალებული ხმით უთხრა
_ მართლა? და ჩემზე რაღას იტვი მე რომ მტკივა იმას რა ვუყოთ რაა?!- დაუყვირა - შენ მე ცხოვრება დამინგრიე! -  კიდევ ერთხელ დაუყვირა შემდეგ უხეშად შეუშვა ხელი და გაეცალა

დეა , კი მუხლებზე დაეცა და ატირდა .
უკვე საკმაო დრო გასულიყო რაც დეა წავიდა აჩი აღელვდა და მისი მოძებნა დაიწყო საპირფარეშოში შევიდა და დაინახა დეა რომელიც მუხლებზე იდგა და ტიროდა.
_ დეა! - დაიყვირა და მისკენ გაემართა.
_ დეა ! რა დაგემართა მითხარი?! რატომ ტირი?- ნერვიულად ჰკითხა დეამ თავი ვეღარ შეიკავა  მას მოეხვია და ცხარედ ატირდა.
_ რა მოხდა ? მითხარი ვინ ჩაგაგდო ამ დღეში?- გამოსცრა კბილებში.
_მან...მან მითხრა რომ მე უგულო ადამიანი ვარ და რომ მე  ის არ მყვარებია..- ნაწყეტ- ნაწყეტ ლაპარაკობდა.
_ ვინ, გითხრა?- ჰკითხა გოგოს
_ გიორგიმ...  ის იყო აქ მან მითხრა..მას ჰგონია რომ მე ის გამოვიყენე.. საშინელი სიტყვები მითხრა.
_ რააა?! ეგ არაკაცი..- გამწარდა აჩი .- კარგი დამშვიდდი გთხოვ ნუ ტირი ის არ იმსახურებს შენს ცრემლებს  ეუბნებოდა და თავზე უსვამდა ხელს დამშვიდების ნიშნად.
_ გთხოვ აქედან წამიყვანე აქ ვეღარ გავჩერდები ცუდად ვარ...
_ კარგი, წავიდეთ უთხრა წამოდგა და წამოდგომაში დაეხმარა..