დინჯად და ამაყად მიაბიჯებდა კაკუნით გრძელ დერეფანში მაგრამ შინაგანად შიშს ყავდა შეპყრობილი, ეშინოდა მოლაპარაკების, ცოტა სანდროსიც, ვერ იწამა ბოლომდე, ვერ დაიჯერე რომ სანდრომ ხელი ჩაკიდა და ამ საქმეში ბოლომდე მის მხარეს იქნებოდა, ეშინოდა იმ იმედგაცრუების, რომელსაც სანდროს ღალატი ერქვა, თითქოს სანდრომ იგრძნო ელენეს ნერვიულობის იმედი ხელკავიდან გათავისუფლდა , თითები მის ხელში ახლართა თვალებში ჩახედა და მის დამშვიდებას ეცადა.
– ელენე გთხოვ ნუ გეშინია, გპირდები რომ პირობას შევასრულებ, არ ინერვიულო, ყველაფერი ისე ჩაივლის როგორც ჩვენ გვინდა. ჩემი ხო გჯერა.
– ელენეს სანდროს ნათქვამზე ჩაეცინა და ჩვეული სარკაზმი არ დავიწყებია, ირონიულად გაუღიმა ხელზე თვალებით ანიშნა, რომ გაეშა და შემდე უკმეხად უპასუხა, არა ჩემო ძვირფასო არ მჯერა არც შენი და არც შენი პირობების, ვაიმე ნუთუ უნდა მჯეროდეს, ვისთვის გაგიცრუვებია იმედი რომ მე გამიცრუო, როგორ ვერ ვიფიქრე მაგდენი. სიმწრით კიდევ ჩაიცინა და მხოლოდ ორი სიტყვა უთხრა.
– მხოლოდ დღეს.
– სანდროს ბრაზი ახრჩობდა, ძალიან კარგად იცოდა, რომ თავადვე იყო მიზეზი ამ დიდი უნდობლობის, ან რა ნამუსით გაამტყუნებდა ელენეს საკუთარი საქციელის მერე, ერთი სული ქონდა ეს საღამო დამთავრებულიყო და ყველაფერი მოეყოლა, სინდისი უკვე არაღ აძლევდა უფლება კიდევ ტყუილით ეცხოვრა.
– ეცადე ნაკლები ილაპარაკო სანდრო, არავინ გთხოვს საუბარს, მიზეზი კი უმარტივესია, ვიტყვი რომ ენა არ იცი და საუბარს დამაცდი, არ მინდა რაიმე უაზრობა წამოგცდეს და გეგმა ჩამიშალო, ხო იცი იმ წუმპეშ გისვრი შენც რამე რომ ისე არ წავიდეს როგორც ეს მე მინდა.
– ბრაზს ვეღარ მალავდა სანდრო, მკლავში წვდა და თავისკენ მიიზიდა, მეორე ხელი წელზე შემოხვია თვალი თვალში გაუყარა და ბრაზმორეული ხმით დაიწყო საუბარი, თან ხალხის დასანახად ღიმილს არ იშორებდა სახიდან,– იცოდე ელენე ჭკუიდან არ გადამიყვანო, ჩემს მოთიმენებას ნუ ცდი, გავიგე რომ დავაშავე, გავიგე რომ ნერვიულობ ამ საქმის გამო მაგრამ ისე არ ქნა რომ რაღაცები ინანო, იცოდე ვის ელაპარაკები, თავს ამდენის უფლებას ნუ აძლევ და ისე ნუ იქცევი თითქოს შენს იქით არავინ არაა.დაიმახსოვრე მეორედ ასეთი სგდებით საუბარი არ გაბედო თორე ინანებ, ბოლო სიტყვები მკაცრად გამოსცრა კბილებში,
– ელენეს გულზე საშინლად მოხვდა სანდროს სიტყვები, ხმის ამოღება ვეღარ გაბედა, ზუსტად იცოდსა თუ რამეს იტყოდა აუცილებლად იტირებდა, რაც ყველაზე ნეკლება სურდა ამ ვითარებაშ ტირილი იყო, ეცადა მკაცრი ტონით ეთქვა და ენიშინა, დაჭერილი ხელი გაეშვა, მაგრამ ხმა ვერ ამოიღო, თითქოს ყელში რარაც გაეჩხირა და სიტყვის თქმის საშუალებასაც კი არ აძლევდა, მხოლოდ ანიშნა თვალებით და ხელი გააშვებინა, როგორც კი სანდროს ხელი მოშროდა იმ წამსვე იგრძნო სიცარიელე ,რომელსაც უკკვე დიდი ხანია განიცის,ისე რომ მას არ შეემჩნი წინ ამაყად გაუყვა გზას, ცალი ხელი თვალთან მიიტანა და ცრემლები შეიმრალა.საკუთარი თავის დამშიდება სცადა, რამოდენიმე წამით შეჩერდა,სანდროც წამოეწია ხელკავი ისევ გაუყარა და ოთახში შეაბიჯეს. საოცრად სასიამოვნო გარემო იყო, რაც სულ ოდნავ უმსუბუქებდა ელენეს შექმნილ დისკომფორტს, თვალებით დაიწყო ვიღაცის ძებვნა და როგორც კი ნაცნობი სახე დაინახა ამასობაში მიმტანი გამოჩნდა, რომელმაც ელენეს ფრანგულად რაღაცა უთხრა და მაგიდისკენ გაუყვა.
– იმ ბიჭმა რა გითხრა, ფრანგულად რატომ დაგელაპარაკა? ელენესტან ძალიან ახლოს მიიწია, ცხვირით კისერზე გაეხახუნა და ცხელი სუნთქვა მიაფრქქვია, საოცრად უბნევდა თავგზას სანდროს ეს ქცევა, მაგრამ სხვა გზა არ ქონდ აუნდა აეტნა.
– იქნებ იმიტომ ბატონო სანდრო რომ ფრანგულ რესტორნაში ვიმყოფებით. ეცადა ირონიული ტონით ეპასუხა რაც ნაკლებად გამოსდიოდა სანდროსგან გაბრუებულს.
– და იქნებ ქალბატონო ელენე ვერ ვიფიქრე ამდენი, რომ ამხელა ლონდონში მაინცდამაინც გადაწყვეტდიტ, რომ ფრანგულ რესტორანში დაგეგმათ შხვედრა.
– მე არ დამიგეგმავს, მან ასე მოინდომა, იცოდე ეჭვი არშეიტანოს, დაგვაკვირდება, როგორც გაგაფრთხილე მეტი ღმილი ნაკლები საუბარი.
– როგორმე თავად გადავწყვეტ რამდენი ვილაპარაკო. ამ საუაბრში გართულებმა ვერც კი გაიგეს როგორ აღმოჩდნენ დანიშნულების ადგილას.
– ელენე შუახნის მამაკაცს გაუღმა, მიესალმა ხელზე ეამბორა და მოიკითხა.
– – როგორ ლამაზად გამოიყურები ელენე როგორც ყოვეთვის შეუდარებელი ხარ, შენი სილამაზე ყველაფერს ჩრდილავს.
– ელენემ საპასუხოდ გაუღიმა და კვლავ ფრანგულად უპასუხა, რომ მისგან ამის მოსმენა მეტად სასიამოვნო, იყო თუმცა აქ მის სილამაზეზე სალაპარაკოდ კი არა საქმეზე იყო.
– როგორც ყოვეთვის შენთვის მხოლოდ საქმეა.
– დიახ ფრანცუელ, რას ვიზამთ.
– მიკვირს როგორ მოახერხა ამ ყმაწვილმა თქვენი გულის მოგება.სანდროს როგორც კი გახედა მიხვდა რომ საუაბრი მასზე იყო,სანდროკი ღიზიანდებოდა ვერაფერს, რომ ვერ იგებდა, ეცადა მამაკაცი მიეხვედრებინა, რომ ფრანგული არ ესმოდა და ინგლისურად მიესალამა.ელენეს ალმაცერად გახედა მაგიდასთან სავრძელი გამოწია და როგორც წყვილს შეეფერება ისე დაიწყო მოქცევა.
– ელენე ჯიუტად აგრძელებდა ფრანგულად საუაბრს, ფრანცუელმა კი შესთავაზა, მემგონი სჯობს ინგლისურად ვისაუბროტ ალექსანდრეც გაიგებსო, მაგრამ მისი ნატქვამისთვის ყურადღება არ მიუქცევია, თუ რამე აინტერესებდა მხოლოდ შიგადაშიგ ჩაეიკითხებოდა ხოლმე ინგლისურად, ჯერ მათი გაცნობს ისტორიაზეც მიდა და სანდროს გახედა, მართალია ვერ გაიგო რა უთხრა და ელენეს გახედა თავლებით,–ელენე იქნებ ინებოდა მითარგმო.
– ელენემ ქართულად უთხრა არაფერი ისეთი, მეკითხება როგორ შეძლო ამ ბატონმა შენი გულის მოგებაო.
– ფრანცუელმა კი ინგლისურად უთხრა, ალაბთ ახლა ელენე გეკითხება საიდან დაიწყოთ თქვენი ისტორიის მოყოლა, დიახ მაინტერესებს თქვენი გაცმობის ისტორია არ ვიცი როგორ შეუღლდით.
– სანდრომ გაცეცხლებულმა გახედა ელენეს და ქათულად უთხრა.
– მოგივლი შენ აქედან რომ გავალთ, გაუღიმა რომ ფრან ცუელი ვერაფერს მიხვედრილიყო ერთი ხელი მაგისი ქვეშ შეაცურა და ელენეს ბარძაყზე დაადო. ელენე დენდარტყმულივით შეკრთა რაც სანდროს ნმადვილად არ გამოპარვია, ხელი კიდევ უფრო მაღლა ამოაცურა და შეხნილი კაბის ქვემოთ შეაცურა, იგრძნო როგორ დაბურგლა მთელს ფეხებზე , არასასიამოვნოდ შეეიშმუშნა და თავდაც ჩააცურა ხელი მაგიდ ქვეშ ეცადა ხელი გაეწევინებინა, მაგრამ, ამაოდ წინააღმდეგობა ვერ უწევდა რაც უფრო ცდილობდა ელენე ხელის მოშრებას, სანდრო უფრო ღრმად მიიწევდა და მის ბარძაყებზე დაასრიალედა ხელებს, ელენეს ოდნავ აღმოხდა კვნესა, იმ წამსვე ტუჩზე იკბინასაკუთარი თავის გასაკონტროლებლად, რამოდენიმე წამში იგრძნო რომ სანდრო ორი თითით მის საცვლამდე მიაღწია ვეღარ გაუძლო და იმ წამსვე მაგიდიდან წამოხტა.
– ახლავე დავბრუნდები, სწრაფი ნაბიჯებით გაუყვა საპირფარეშოსკენ.
– სანდრომ ფრანცულეს ბოდიში მოუხადა, აპატიეთ ჩემი მეუღლე ორსულადაა და ხო გესმით, ახლავე დავბრუნდები არ მინდა მარტო დავტოვო, კიდე ერთხელ ბოდოში.
– ფრანცუელმა გაუღიმა და მხოლოდ თავი დაუკრა.
– მალევე მიაგნო ელენეს, საპირფარეშოში შევიდა და კარი შიგნიდან გადაკეტა, ელენეს რომელიც ცივ წყალს ისხამდა სახეზე და საკუთარ თავს ხმამღალა ამშვიდებდა,– ელენე გეყოს დამშვიდდი, მის შეხებაზე ასე ნუ გემაღტება,ნუ აძლევ შენზე მანიპულირების საშუალებას, ნუ უშვებ ასე ახლოს, ამ ლაპარაკშ იყო როდესაც ზურგზე ვირაცის ხელი იგრძნო და ზურგიდან ვირაც მტელი სხეულიტ აეკრო, ყვირილი უნდოდა მაგრამ როგორც კი თავი მაღლა ასწია და ნაცნობი სახე დაინახა გადაიფიქრა, სანდრომ თავი დახარა თვალებით სარკეს მიათტრედა ხელი კვლავ ბარძაყზე ჩაუსრიალა და ყელში სველი კოცნა დაუტოვადა ყურში ჩაჩურჩულა.
– სანამ არ გაიაზრებ, რომ ჩემზე გიჟები და მაგ ხუშტურებ უნდა მორჩები ასე დაგემართება, ყველგან სადაც ამის საშუალება მექნება. მეორედ აღარ დამემუქრო პატარა, თორე მუქრას ნახავ როგორ უნდა მხოლდო ეს უთხრა და გახევებული დატოვა და კარი გაიჯახუნა.
– მაგიდას მიუჯდა, ელენე კი ისევ საპირფარეშოშ ბობოქრობდა, სუნთქვის დარეგულირებას და მოწოლილი ბრაზი და ემოციის დამალვას ცდილობა.
– როგორც კი სუფრასთან დაბრუნდა, ფრანცუელმა მიულოცა, ძალიან გამიხარდა ვერ წარმოვიდგენდი თუ ასე მალე გადაწყვეტდი ამ ყველაფერს, მემგონი ძალიან შეგაგვიანდა მე და ალექსანდრემ ყველაფერზე ვისაუბრეთ, დღევანდელის გამო არ ინერვიულო გასაგებია ყველაფერი, რომ გეთქვა არც კი გთხოვდი შეხვედრას მხოლოდ ალექსთან მოვაგვარებდი, არ მიყვარს ქალბატონის გაწვალება ასეთ მდგომარეობაში.
– ელენს გონება ვერცეთ მის სიტყვას ვერ ხარშავდა, ერთადერ რაც მის გონებას დაესო ორი სიყვა იყო, ბავძშვობსი ფოტოში ძალიან საყვარლები იყავით.– იმედია ტქვენს ქორწილში დამპატიჟებთ.
– ელენეს სიმწრით ეცინებოდა, აუცილებლად კი ციხის კიდელებიდან მოგვილოცე ქართულად უფრო თავისთვის ჩაილაპარაკ ისე რომ სანდროსაც კი არ გაუგია.


– ერეკლე ძალიან ვნერვიულობ, ნეტა რახდეაბშეხვედრაზე, რომ არ დათანხმდეს ვერაფერს ვერ დავამტკიცებთ, შეძებდნენ რომ დაერწმუნებინათ ის კაცი, ძალიან ვნერვიულობ, თიკა ოტახში ბოლტას ცემდა და განერვიულებული სამზარეულოში ხან რა სსუსნავდა ხან რას.
– ერეკლეს კი სახეზე გულწრფელი ღიმილი დასთამაშებდა თიკას ამ ბავშური სახის ყურებისას.
– თიკა თხოვ დამშიდდი,თვალებში შემომხედე, ასე ნუ ნერვიულობ.
– –როგორ არ ვინერვიულო, როგორ არა, ხო იცი საქართველოში როგორც კი ეს კონტეინერები ჩავა მე დამიწყებენ ძებნას, რომ მიპოვნონ მანამ სანამ პოლიცია ყველას აიყვანს, ხო იცი ძალიან ბევრი ხალხი ყავთ, ყველასთან როგორ გავლენ ხაზზე, ან ელენე რომ დაადანაშაულონ ამ ყველაფერში, როგორ მოვიქცეთ ძალიან მეშინია. ცრემელბი ვეღარ შეიკავა და აქვითნდა გაქიცა და ერეკლეს მკლავებში ჩარგო თავი.
– დამშვდდი ჩემო პატარა, ყველაფერი კარგადაა პოლიცია ჩართულია ამ საქმეში, ესენი ნარკოდილერები არიან, რომელზეც წლებია ნადირობენ, ელენე სუფთაა ამ საქმეში, დამიჯერე შენც ვერავინ გიპოვნის,სანამ ყველაფერი გარკვეს, ვერავინ წარმოიდგენს რომ ნამდვილ დამანშავეს ის ქალი დამალავს ვინც ამ დამანშავეებს ეძებს ასე რომ მშვიდად. ელენეს პოლიცია არ აკონტროლოებს, ელენეს სახლის მისამართში მის მეორე ბინა წერია ეს როოგრც ჩემი სახლი, ისეა აქ შენ კი აქ როგორც ჩემი ცოლი ისე ჩამოგიყვანე ქალბატონო სხვა სახელით და გვართ.
– რააა მოიცა რას მეუბნები ვერაფერ ვერ გავიგე ? კიმაგრამ რასქვია სხვა სახელი დანგავრი, შენი ცოლი რას მეუბნები. ახლავე ამიხსენი.