როდესაც მას ვხედავ გული გამალებით მიცემს,სუნქვა მეკვრის,მინდა დაველაპარაკო მაგრამ იმდენად ვიბნევი სიტყვებს თავს ვერ ვუყრი.მარიამ მითხრა მივსულიყავი და მადლობა გადამეხადა გადარჩენისთვის.გადავდგი რამდენიმე ნებიჯი მაგრამ ნერვიულობისგან მუხლებში ძალა დავკარგე,ადგილზე გავშეშდი და სანამ დავეცემოდი ისევ უკან დავიხიე და მაგიდასთან დავჯექი.კაფეტერიაში შეხვედრის შემდეგ რამდენიმე დღე გავიდა,ჩემი თვალები ყველგან მას ხედავდა,ყველგან მას ეძებდა,ეს გრძნობები ჩემთვის უცნობი იყო,ვფიქრობდი რომ ჭკუიდან ვიშლებოდი...დღეს კურსელმა წვეულებაზე დამპატიჟა,წასვლას არ ვაპირებდი,მაგრამ ბოლო წუთს წასვლა გადავწყვიტე.ბევრი ვიფიქრე რა ჩამეცვა და არჩევანი წითელ კაბაზე შევაჩერე,ჩემს საყვარელ კაბაზე...რომ მივედი უკვე ბევრი სტუმარი იყო მისული,ყველა კარგად ერთობოდა,ჩემს გარდა,რადგან არ მიყვარს ხმაურიანი ადგილები,ისიც არ ვიცოდი რატო მივედი, იქ რას ვაკეთებდი საერთოდ...თავი ცუდად ვიგრძენი და უკვე სახლში წასვლას ვაპირებდი და დავინახე ჩემი ზღვისფერთვალება.ისეთი სიმპატიური იყო,ისეთი საყვარელი,თვალს ვერ ვაშორებდი..ნაზი ცისფერი ზედა ეცვა, რომელიც განსაკუთრებულად უხდებოდა...მის დანახვაზე გული გამალებით მიცემდა, მეგონა მალე საგულედან ამოხტებოდა,ჰაერზე გავედი რომ ცოტა ამომესუნთქა,აუზთან ახლოს ვიდექი,შემთხვევით ვიღაც დამეჯახა და აუზში ჩავვარდი,ცურვა არ ვიცოდი და ყვირილი დავიწყე მიშველეთ,მიშველეთ...დავინახე რომ ვიღაც გადმოხტა წყალში,მაგრამ ვერ გავარჩიე ვინ იყო,გონება დავკარგე.თვალები რომ გავახილე ისევ ის ზღვისფერი თვალები დავინახე რემელმა თვალებმაც ჩემი გული დაიპყრეს.შემდედ ისევ გავითიშე,რომ გამომეღვიძა მანქანაში ვიყავი,უცხო მანქანა იყო და ცოტა შემეშინდა,ფრთხილად გავიხედე გვერძე და თვალებს არ ვუჯერებდი,მეგონა სიზმარს ვხედავდი,თურმე იმ ადამიანმა გადამარჩინა ვისზეც თავდავიწყებით ვარ შეყვარებული...მადლობა გადავუხადე გადარჩენისთვის: უკვე მეორედ გადამარჩინე დიდი მადლობა,იმისთვისაც მადლობა რომ სახლამდე მომიყვანე...მანქანიდან გადასვლას ვაპირებდი,მაგრამ მთელი გამბედაობა მოვიკრიბე და ვკითხე:შეიძლება ჩემი გადამრჩენელის სახელი გავიგო? მან მითხრა: ჩემი სახელია ლუკასი. მეც გავეცანი,მე მქვია ლინდა,სასიამოვნოა შენი გაცნობა ლუკას,იმედიაკიდევ შევხვდებით დროებით.
