დილით როდესაც გავიღვიძე პირველი დემნას სახე დავინახე.
-როცა სძინავს საყვარელია.
ჩავიცინე და ადგომა დავაპირე მაგრამ დემნამ ხელი მომკიდა და ადგომის საშვალება არ მომცა.
-ანუ საყვარელი ვარ?
-გამიშვი!
-ჯერ კითხვაზე მიპასუხე.
-შენ არ მცემ კითხვებზე პასუხს და მე რატომ უნდა გიპასუხო?
-მე მიზეზიმაქ.
-რამიზეზიგაქ დემნა?
-შენს დაცვას ვცდილობ.
-ჩემს დაცვას?ჩემს დაცვას ვისგან ან რისგან ცდილობ.
ცოტახანი გაჩუმდა შემდეგ კი ძლივს ძლიობით თქვა.
-მაპატიე გუშინ ბევრი დავლიე,ეხლა წადი.
-რატომ!?
-უბრალოდ შენი დაცვა მინდა ჩემთან არხარ უსაფრთხოდ.
-კი მაგრამ რისგან მიცავ ხო უნდა ვიცოდე.
-ამის ცოდნა არაა საჭირო.
-საჭიროა ჩემთვის არის.
-წადი.
-არწავალ აქ ვიქნები სანამ სიმართლეს არმეტყვი ერთი კვირა სახლში გამოკეტილი ვიყავი და ვფიქრობდი იმაზე თუ რახდებოდა ფიქრით ტვინი ამსკდა მინდა რომ სიმართლე მითხრა.
-წახვალ.
-ჯანდაბა ჩემი ნათქვამიდან მარტო ეს გაიგე?არ წავალ და ვსიო!
-თუ არ წახვალ მაშინ...
-რა მაშინ,მომკლავ?
-არა არ მოგკლავ.
-მაშინ..?
-მაშინნ...
ჩემთან ახლოს მოვიდა ისე ახლოს რომ ყველაფერი დამავიწყდა ჩემი სახელიც კი.ჩემთან კიდევ უფრო ახლოს მოიწია და თავისი ტუჩები ჩემს ტუჩებს ოდნავ შეახო.როდესაც გონზე მოვედი ხელი ვკარი საწოლიდან ავდექი და ძლივს ძლივობით ამოვღერღე.
-რა ჯანდაბას აკეთებ!?
-მაპატიე.
-რა?
-უნდა წახვიდე,მეც იმ ნაბი*ვარს ვგევარ.
-დემნა რაგჭირს.
-წადი მია წადიი!
-არწავალ მაინც არწავალ.
-ასეთი ჯიუტი რატომ ხარ!არგესმის რომ უნდა წახვიდე?თუ არ წახვალ შეიძლება ამაზე უარესი რამ გაგიკეთო.უნდა წახვიდე,ასე აჯობებს შენთვის.
-შენ მე არაფერს დამიშავებ თვითონ არ თქვი გიცავო?
-ჰოდა თუ წახვალ დაცულიც იქნები.
-ვიგან მიცავ!
-ჯანდაბაა,ჩემი თავისგან გიცავ.
-შენითავისგან..?
-ხო ჩემი თავისგან.
-არა.
საწოლის კუთხეში ჩამოვჯექი და დემას ხელს ხელი მოვკიდე.
-შენგან დაცვა არმჭირდება ან რატომ უნდა დამიცვა შენგან.
-რატომ არგესმის რომ მე იმ ნაბი**რის შვილივარ,გენებში მაქ ეს მე შენ იგივეს ვერგაგიკეთებ ამიტომ უნდა წახვიდე.
-მამაშენი?მან...
-ის სი*ი მამაჩემი არარის!
-მან დედაშენს რამე დაუშავა?
-არა მია არა მან... მან ერთი ქალი გააუპატიურა ამიტომ არმინდა რომ ჩემთან იყო კიდევ ბევრი ადამიანის ცოდვააქ კისერზე მაგრამ ეს ადამიანი....
-ვინიყო?
-ისს....
-მითხარი.
-ის ქალი...დედაშენი იყო.
ამ სიტყვების გაგონებაზე ბნედა დამეცა საწოლიდან ავდექი და უკან დავიწიე.არვიცოდი ვერ ვაცნობიერებდი რას ვაკეთებდი ბოლოს მუხლებში ჩავიკეცე და ტირილი დავიწყე.
-დედა?
-დედაშენმა სწორედ ამიტომ მოიკლა თავი.მაპატიე....
საწოლიდან ადგა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-არა არა. მანდ გაჩერდი არმომეკარო.არმინდა რომ ჩემთან მოხვიდე.თქვენ ჩემი ოჯახი გაანადგურეთ დადიანებმა ჩემი ოჯახი გაანადგურეთ ჩემი ძმაა...მან იცის?
-.....
-ჩუმათ ნუხარ იცის თუ არა!
-იცის.
-ჩემი ძმა...ის ჩემთან არასდროს რჩება ჩემი ნახვა არ უნდა ხოლმე და იცი რატომ?დედას ასლი რომ ვარ მაგიტომ ეხლა მივხვდი ჩემთან რატომ არაა სულ რატომ გამირბის ეხლა მივხვდი მხოლოდ ეხლა!
თქვენ მარტო დედა კი არა ჩემიძმაც წამართვით!თქვენს გამო ამ ერთი წლის განმავლობაში ძმისგან სიყვარული არ მიგვრძნია.იცი ეს რა გრძნობაცაა?არა არიცი!ამ ყველაფრის გამო... ჩემი ოჯახი დაინგრა აღარ არსებობს.გეფიცები ამ ყველაფრის გამო შენზეც და შენს ოჯახზეც შურს ვიძიებ!გპირდები დემნა ისევე გაგანადგურებთ როგოც თქვენ გაანადგურეთ ჩემი ოჯახი.
-მე რაც გინდა ის მიქენი მაგრამ ჩემი დაძმა და დედა ამ საქმეში არაფერ შუაში არ არიან.
-და ჩემები იყვნენ?ანდრია?მან რადააშავა!მეგონა რომ ვეზიზღებოდი მაგრამ არშეეძლო თვალებში ვერ მიყურებდა ხოლმე.
არა დემნა არა შენს ოჯახს გავანადგურებ ამას გპირდები.
სწრაფად გავედი ოთახიდან მისაღებ ოთახში.როდესაც ჩემი ნივთები ავიღე სახლში წავედი და ისვე ჩავიკეტე საკუთარ თავში ჩავიკეტე.ბოლოს გამბედაობა მოვიკრიბე ტელეფონი ავიღე და ანდრიას დავურეკე.
-გისმენ მია.
-ძმაო.
ტირილი დავიწყე.
-რამოხდა?რაგჭირს?
-სიმართლე ვიცი,ვიცი რაც დაემართა დედას.
-რა?საიდან გაიგე.
-მაპატიე გთხოვ ბოდიში რომ სულ გაკრიტიკებდი იმის გამო რომ ჩემთან არ რჩებოდი რომ შენგან იგივე სიყვარულს ვერვიღებდი როგორც ადრე.
-შენ არაფერ შუაში არ ხარ. მითხარი საიდან გაიგე...
-დემნამ მითხრა.
-დემნამ?დემნა დადიანმა?იმ ნაბ**ვრის შვილმა?
-ხო.
-მაგას საიდან იცნობ...
-რომ ჩამოხვალ მოგიყვები.ძამიკო მინდა რომ დადიანების ოჯახი გავანადგურო დემნას პირობა მივეცი რომ მის ოჯახს გავანადგურებდი და ამ პირობას შევასრულებ
-უჩემოდ არაფერი არ მოიმოქმედო.
-კარგი მალე ჩამოდი.
-გპირდები ხვალ ჩამოვალ.
-მიყვარხარ..
-მეც მიყვარხარ.
ტელეფონი გვერძე გადავაგდე და ლოგინზე წამოვწექი.





მოკლედ ბევრის დაწერა ვერ მოვახერხე ამიტომ ეს იქნება მესამე ნაწილის გაგრძელება მეოთხე ნაწილი სავარაუდოდ სამშაბათს საღამოს დაიდება.