დილით საშინელი თავისტკივილით გავიღვიძე, ისე მისკდებოდა თავი მთელი სამყარო მძულდა საკუთარი თავიც კი, ტუმბოზე დადებულ ტელეფონს დავწვდი , 4ის 13 წუთი არის ? ამდრომდე ძილი ვისგაუგია? ტელეფონს ვხსნი და მაიას შეტყობინესბას ვკითხულობ
,, დე როგორხარ? ალბად ერთ კვირაში ჩამოვალ, ზუსტი დრო არვიცი,ჭკვიანად იყავით,მენატრებით იცოდე’’ გული სითბოთი მეღვრება და პასუხს მალევე ვუბრუნებ ,, ჩამო რა დე მომენატრე’’ ტელეფონს ვდებ და აბაზანაში შევდივარ ხელთ მხოლოდ საცვალი და გამჭირვალე ატლასის ხალათი შემაქვს ,გრილ წყალს ცოტა გონზე მოვყავარ და მალევე ვამთავრებ ბანაობას.. ონკანს ვკეტავ ჩემს ხალათს ვიცმევ სველ თმებს კი უბრალოდ ვიშლი რო მისით შეშრეს, ქვემოთ ვეშვები მისაღებისკენ იმ იმედით რო ნინია დამხვდება, კარს ვაღებ და იქ არამხოლოდ ნინია ნანუკაც და გიოც აქარის, სანდროც ,
— მარიამს გაუმარჯოს, სიცილით მესალმება გიო რომელსაც უცნაური ღიმილი დაკრავს სახეზე, სანდროს მზერა მთელს სხეულს მიწვავს, მხოლოდ ახლაღა გავიაზრე რო მათწინ სრულიად შიშველი ვდგავარ, ჩემი ატლასის ხალატი ყველაფერს ლანდავს. საკმაოდ კარგად ჩანს მთელი სხეული, ოდნავ გამოწეული მკერდი, რომლის თავები საკმაოდ გამოწეულია, ფუმფულა საჯდომი რომელსაც მხოლოდ წითელი საცვალი ამშვენებს უფრო მადისაღმძვრელად გამოიყურება, სირცხვილის ალმურმა დამკრა როდესაც სანდროს მზერა დავიჭირე, მისი გამჭოლი მზერა ფორიაქვს მიტეხავს მთელს ტანში! ,, ესბიჭი ნერვებს მიშლის!’’ გავიფიქრე და მზერა ავარიდე
- წავედით რა მალე ! თორე გვიან ძაან გვიან მოგვიწევს სიარული ხალხო .. წამოხტა ნანუკა რომელიც ჩემკენ მოდიოდა
- სად მივდივართ კიმაგრამ ? გამიკვირდა ეხლა რაღა მოიფიქრეს ნეტა ამ დარტყმულებმა
- რაჭაში .. სიხარულით წამოხტა ნინია
- ამიტო უნდა ჩავიცვათ და გავემზადოთ თორე ვერაფელს მოვასწრებთ
- კაი რა ?! რადროს რაჭაა ? მაგრად მეზარება წამოსვლა, მირჩევნია სახლში დავრჩე! თვალების ფახუნით გავხედე ნინიას, მაგრამ მალევე მოვრჩი წუწუნს, ვიცოდი რო მაინც წამიყვანდა,
- მე გოქაძეს დავურეკავ ისიც წამოვა, ბიჭებს მოსაწევს მაინც წამოგვიღებს სულ თუ არაფელი ! თვალისჩაკვრით გავიდა აივანზე გიო, რომელზაც წუწუნით აედევნა ნუნაკა.. მალევე დავადექით რაჭის გზას ყველა ერთიმანქანით წავედით სანდრო საჭესთან იჯდა, გიო გვერდით, ჩვენ კი უკან მოვთავადით, მხიარულად ვიმგზავრეთ მუსიკების ფონზე, გიორგი ისეთ მუსიკებს რთავდა რო სიცილს ვერვიკავებდით გოგონები , ნანუკას მერვეკლასელოც კი ჩაურთო ამდროს შემიყვარდიო იძახდა სიცილით..
- რაჭაში სახლი იქირავეთ ? თუ კოტეჯი? ვკითხულობ ინტერესით
- ორი კოტეჯი ვიქირავეთ მარ, ერთში თქვენ მეორეში კი მე და სანდრიკა.. რაჭა მართლაც რო ულამაზესია მითუმეტეს გაზაფხულზე , სიმწვანით და ბუნებით აღფრთოვანებულივარ, კოტეჯებიც შუა ტყეში იყო ჩადგმული, ირგვლივ სულ ხეები და სიმწვანე იყო. სამკუდხედი ფორმის 2 კოტეჯი რომელიც ტყეში ჩაფლული გაჰყურებდა არემარეს ულამაზესი სანახავი იყო.
- ღმერთო როგორი სილამაზეა..აღფრთოვანებას ვერმალავდა ნინია და ნანუკა.. რაღა დაგიმალოთ და ვერც მე
- ბიჭები მწვადს შევჭამს და უცებ ჩავუჯდეთ რა მერე .. თან გამოხვალთ ტო ერთს კიდევ რო დაარტყამთ,, გვეუბნება გიორგი და ხორცს აცობს შამფურებზე.. დიდი გაფაციცებით დატრიალდა ნინია და ნანუკა, ერთი კიტრიპომიდორს რეცხავდა მეორე კი გარეთ პატარა ხის მაგიდას აწყობდა,
- ეს სანდრო არასდროს ლაპარაკობს ? ხმაც კი არამოუღია .. დიდი ინტერესით ვეკითხები ნანუკას
- გოგო რაღაც რთული ტიპია, ვერაფელი გავუგე მეც, არგავს სხვებს მეტი არაფელივიცი მასზე თითქმის
- რატო გასაიდუმლოებულიაქ ? ვეკითხები სიცილნარევი ხმით
- აზრზეარვარ. მპასუხობს იგივე ტონით! საღამოს ყველანი ერთად შემოვუსხედით მაგიდას რატომღაც ისე დაემთხვა რომ სანდროს მოპირდაპირე მხარეს აღმოვჩნდი რაც საერთოდ არმხიბლავდა, გიორგიმ მისი თავი დაიყენა თამადათ და გაუჩერებლად სვამდა ღვინოს, ჩვენც რათქმაუნდა გვაძალებდა, უკვე კარგად მთვრალები ვიყავით, თავიც კი მიბრუოდა როცა სუფრიდან ავდექი რო ცოტა გამევლო
- სადმიდიხარ გოგო დალევა ? გაკვირებული მეკითხება ნინია, ესგოგო ლოთია მგონი რავერ დათვრა ? გაბრაზებული ვეკითხებოდი ჩემს თავს
- ცოტას გავივლი თორე საცაა შევწუხდები, ვითხარი სიცილით და სასწარაფოდ გავეცალე იქაურობას, მაგრამ სად უნდა წავსულიყავი ? ირგვლივ ტყე იყო, ამიტომ კოტეჯების უკან გავედი სინათლე მკრთალად აღწევდა და იქვე ჩამოვჯექი, ვიგრძენი როგორ მოვიდა ვიღაც და გვერდით ჩამომიჯდა. გავხედე ჩვენი თვალები ისევ ერთმანეთს შეხვდა, ღმერთო ეს შავი თვალები ღამეში უფრო საშიშად გაშავებულიყო, ისე მიცქერდა როგორც მტაცებელი ცხოველი რომელსაც მსხვერპლი ჭირდებოდა , ამშემთხვევაში კი მხვერპლი მე ვიყავი .. ტანში უცნაურად გამცრა და მზერა ავარიდე,
- მგონი საკმაოდ დათვერი! მეუბნება დაბოხებული ხმით, სიგარეტის კოლოგს იღებს ერთ ღერს უკიდებს და მეც მაწვდის
- არვეწევი! ვეუბნები უხეშად, მისი ცივი სუნამოს სუნმა მთელი სხეული მოიცა.. გულისცემა ამიჩქარდა ალბად მასაც ესმოდა ჩემი გულის ბაგაბუგი რომელიც მისი სიახლივითიყო გამოწვეული..