ხომ ხდება ცხოვრებაში მომენტები როცა უზომოდ ბედნიერი ხარ და გეშინია ხელიდან არ გამოგეცალოს ეს ბედნიერება.საპნის ბუშტივით არ გასკდეს და თან არ წაიღოს ყველანაირი გრძნობა , იმედი, ზუსტად იგივე გრძნობა ქონდა ნინას. ეშინოდა ბედნიერების ეშინოდა. იცოდა ერთი რამ იცოდა, სანდრო რომ ყველაფრად უღირდა. ტკივილადაც ცრემლადაც. მთელ ცხოვრებას დათმობდა მის გამო..აცნობიერებდა იმასაც რომ მისკენ სავალი გზები არ იქნებოდა მარტვად გასავლელი,მზად იყო და ეხლაც უყურებდა საკუთარ ანარეკლს სარკეში და ფიქრობდა ,,.ნუთუ დაიმსახურა ასეთი ბედნიერება?,, ამდენი უბედურების მერე ნუთუ ბედნიერება მასთანაც მოვიდა?

სანდრო და ბექა უკვე მივიდნენ ნინასთან. ერთი სული ქონდა სანდროს ენახა მისი საოცრება..განა არ იცოდა რომ ულამაზესი იყო ზედმეტი გაპრანჭვის გარეშე, მაგრამ მაინც სული ეკვროდა.
- რა გჭირს ისე ნერვიულობ თითქოს ცოლი მოგყავდეს და პატარძალს ელოდებოდე. მოასწრებ მაგასაც..
- შენ სულ ღადავის ხასიათზე რატომ ხარ?
- ისე ნატა მომეწონა კარგია გოგოა. ოღონდ არ დაიწყო ეხლა შენებურები.
- იცოდე არაფერი მიქარო.
- არის უფროსო.
- ტასო სადაა?
- ლეილა და მალხაზი მოიყვანს .
- ისე დედაშენის რეაქციაზე ვიღადავებ სარძლოს რომ გაიცნობს.
- დედაჩემს არავინ ეკითხება არაფერს ამ საკითხზე.
- ფრთხილად იყავი ლეილა ჩემზე უკეთ იცი როგორია ამ საკითხში..
- ვიცი ბექა.. ნინას მარტო.არ დავტოვებ
გოგოები უკვე მზად იყვნენ.
- რა ლამაზი ხარ ნინა
- შენც არანაკლებ ნატ..
- წამოდი დავუბრმავოთ თვალები იმათ.
ქვემოთ ჩავიდნე სადაც სანდრო და და ბექა დახვდათ..
სანდროს მის დანახვაზე სუნთქვა შეეკრა. ნინა ისეთი ლამაზი იყო. მისი მწვანე თვალები როგორ ანათებდნენ მიდი ღიმილი ხომ საერთოდ თავბრუს ახვევდა.ნელა მიუახლოვდა ნინას და უჩურჩულა.
- იცი რა ლამაზი ხარ? ჭკუიდან გადაგყავარ. მინდა მარტო მე გიყურებდე და მარტო მე შემეძლოს შენი სილამაზით ტკბობა.
- ნუ აჭარბებ .
- არ ვაჭარბებ არაფერს.
სანდრო შენდეგ ნატასკენ წავიდა.
- ნატა ულამაზესი ხარ ..
- არ შემიძლია არ დაგეთახმო მე თავად ბექა არაბული გეთახმები ამაში ..
- ვინც ტანსაცმელი შეარჩია აშკარად კარგი გემოვნება აქვს ( ბექა)
- იმედია სხვა რამებშიც აქვს გემოვნება. ( ნატა)
- რას მინამიოკებ? ჩასჩურჩულა ბექამ ნატას
- ამაზე შენ დაფიქრდი.
- შენ რა მეფლირტავები?
- არანაირად უბრალოდ მინდა დროზე წავიდეთ აქიდან და იმედია ამაში დამეხმარები .
- აჰ ეხლავე სანდრო ნინას წაიყვანს მე და შენ ერთად წავიდეთ.
სანდრომ ნინა მანქანაში ჩაისვა ..
- წავიდეთ?
- ჯერ არა..
უცებ მისკენ მიიწია და დაეწაფა ნინას ტუჩებს .
- სანდრო გაჩერდი უნდა წავიდეთ .
- იცი ამ კაბაში ძალიან სექსულური ხარ. კარგი ეხლა დამისხლტი ხელიდან .სანამ წავალთ რაღაც მაქვდ შენთვის.
სანდრომ პატა შავი ყუთი ამოიღო, იქიდან კი ულამაზესი ყრლსაბამი იწონებდა თავს.
- იცი ზუსტად შენი თვალების ფერია. - სანდრო ამას ვერ ავიღებ
- ნინა არც იფიქრო. მოდი მოიწიე.
- სანდრო ეს ძალიან ძვირფასია
- შენზე ძვირფასი არაფერია ამ ქვეყნად დაიმახსოვრე ეს
სანდრომ სამკაული გაუკეთა ნინას .მართლაც ზუსტად ნინას თვალების ფერი იყო.
- სანდრო მადლობა რომ არსებობ

ტასოს გული წყდებოდა წასვლაზე, მისი ერთი ნაწილი აქ დარჩენას ლამობდა გიორგისთან,ხოლო მეორე ნაწილმა იცოდა რომ უნდა წასულიყო, რადგან დრო მიეცა საკუთარი თავისთვის და გიორგისთვისაც. თავში ათასი ფიქრი უტრიალებდა . ნეტა როცა დაბრუნდეოდა გიორგი როგორ დახვდებოდა? ან იქნებ ცოლი მოეყვანა ? არა ასეთებზე ვერ იფიქრებდა. ისიც იცოდა დღეს ნახავდა გული ეკუმშებოდა, მომავალი დიდი ხნის განშორების გამო.იცოდა რომ დაბრუნების მერე ოროვეს სხვადასხვა ცხოვრება ექნებოდა. ცხოვრება რომელშიც ერთმანეთის ადგილი არ იქნებოდა.
მოწესრიგდა მოკლე მწვანე ტანზე მომდგარი კაბა ჩაიცვა, მაღლებზე დადგა. სარკიდან ულამაზესი გოგონა იყურებოდა..
- შვილო წავედით უკვე გვიანია გადასძახა დედამისმა

- ჩემო პრინცესა როგორ გსიზარდე ულამაზესი ხარ
- მამა მადლობა .. ყველაფრისთვის
- ნუ მოიწყენ ჩამოვალთ ხოლმე
- წავედით მალხაზ კატოც მოდის ასე რომ ერთად წავალთ.
- ლეილა რატომ ვერ ისვენებ რატომ? ხო გითხრა სანდრომ ,რომ არ უნდა იმ გოგოს დანახვა.
- სანდრო რა შუაშია ტასოს წვეულებაზე მოდის
- ეს კარგად არ დამთავრდება ლეილა

გიორგი
დღეს ტასო მიდის. ვერ ვიტყვი რომ მიხარია ეს ტყული იქნება. ამ პატარა გოგომ ფიქრები ამირია.. ნუთუ მის მიმართ რამეს ვგრძნობ? ნუთუ ეს შესაძლებელია? მახსოვს ის დღე რომ გავიცანი .ამერიკიდან ჩამოვედით მე და სანდრო. მაშინ სულ პატარა იყო. დრო გავიდა,ისიც გაიზარდა, მაგრამ ის ლაღი ღიმილი ისევ ისეთივე დარჩა როგორიც იყო.. აი დღეს აქ ვარ. არ ვიცი რა იქნებ მაგრამ ერთ რამეში დარწმუნებული ვარ ტასოს წასვლა აუცილებელია. დრო და მანძილი კი არის ის რაც ორივეს გვჭირდება.

ტასო მშობლებთან ერთად შევიდა რესტორანში ცოტა ხანში კატოც შეუერთდა მათ .
-გამარჯობა ქალბატონო ლეილა.
- გაგიმარჯოს შვილო როგორ მიხარია აქ რომ ხარ.
- მეც მაგრამ არ მინდა სანდრო გაბრაზდეს, მითუმეტეს ის გოგოც მოყვება .შხამად ჩააწვეთა კატომ
- ვინ გოგო შვილო. გაოცდა ქალი
- სანდრო ვიღაც გოგოს ხვდება. წეღან ვნახე. შეურაწყოფა მომაყენა და დამამცირა. მოისაწყლა თავი
- მოიცა სანდრო ვიღაცას ხვდება ? ვინა იცი?
- ერთხელ ვნახე ერთი მათთხოვარია ,რომელმაც შეურაცყოფა მომაყენა.
- რას ლაპარაკობ კატო? ასეთი გოგო სად გაიცნო სანდრომ.?
- როგორც გავარკვიე ბარში გაიცნო იქ მუშაობს.
- არა ეს შეუძლებელია .აღშფოთდა ქალი
ადგილს ვეღარ პოულობდა. კატომ ყველაფერი გეგმის მიხედვით გააკეთა .იცოდა ლეილა აუცილებლად აუციელბლად აითვალსწუნებდა ნინას.

ტასო ადგილს ვერ პოულობდა თვალებს აქეთ იქით აცეცებდა. დაინახა როგორ შემოვიდა სანდროსთან და ბექასთან ერთად. ერთმანეთს მიესალმნენ. შემდეგ სანდრომ დაიწყო საუბარი
- ჩემო სიცოცხლე მინდა ვიღაც გაგაცნო. ეს ნინაა ქალი, რომელიც ჩემი აწმყო და მომავალია.
ტასოს გაოცდა ცხოვრებაში პირველად აცნობდა სანდრო ქალს.მიხვდა რომ სერიოზული გრძნობები ქონდა .
- სასიმოვნოა მე ტასო ვარ სანდროს და. მიხარია შენი გაცნობა.
- ჩემთვისაც სასიამოვნოა.დაიმორცხვა ნინა
- იცი ცუდია რომ მივდივარ სიამოვნებით ვიმეგობრებდი შენთან. მაგრამ არაუშავს დაგეკონტაქტები ხოლმე .
- რათქმაუნდა.
- ეე ეხლა მე მომაქცევს ვინმე ყურადღებას? თავი წამოყო ბექამ.
- ბექუუუ მოდი ჩაგეხუტო მომენატრები ჩემო გიჟო ( ტასო)
-მეც ჩემო წიწილა. ხომართლა ეს ნატა ნინას მეგობარი. გააცნო ბექამ ტასოს.
გოგოებმაც კარგად გაუგეს ერთმანეთს.
სანდროს თვალში უცებ კატო და დედამისი მოხვდა, რომელებიც თვალს არ აშორებდა მათ.
- ამის დედაც რა უნდა ამ ქალს აქ და თან დედაჩემთან ერთად.
- სან არ ვიცოდი რომ მოდიოდა დედამ მერე გვითხრა ( ტასო)
- შენ არ იდარდო მივხედავ ამ საკითხს. მამა სადა?
-იქით ზის სუფრასთან
- ნინა წამოდი ვიღაც უნდა გაგაცნო(სანდრო)
- ვის უნდა გამაცნო
- მამაჩემი
- სანდრო იქნებ არ ღირს.?ადრე ხომ არა?
- წამოდი
- მამა გამარჯობა.
- შვილო მოხვედით .
- მამა მინდა ნინა გაგაცნო
- გამრჯობა შვილო სასიამოვნოა სანდორომ მომიყვა შენზე მიახარია თქვენი ბედნიერება.
- ჩემთვისაც სასიამოვნოა
- იმაზე ლამაზი ხარ ვიდრე ჩემი შვილი ამბობდა.
- მამა ჩემი ნინა ყველაზე ლამზია ამ სამყაროში.
- მიხარია შვილო შენი ბედნოერება.
ლეილა და კატო მიუახლოვდა მათ .ლეილამ ეჭვის თავალი შეავლო ნინას .რაც სანდროს არ გამოპარვია
- კატო აქ რას აკეთებ? გაღეზიანება დაეტყო სანდროს ხმას.
- მე დავოატიჟე .არ მქონდა უფლება ჩემი შვილის წვეულებაზე დამეპატიჟებინა ჩემი სურვილით ვინმე?
- დედა....
- რა დედა.? ამ გოგოს არ გამაცნობ?
- კი დედა გაგაცნობ ეს ნინა ჩემი მომავალი ცოლი . ლეილას ფერები გადაუვიდა სახეზე. არანაკლებ ცუდ დღეში იყო კატო.
-
ხოდა დღეიდან კატოს სახელის ხსენება არ ვნახო ჩემს სიახლოვეს.
- სანდრო რას ამბობ? ლეილა
- რაც გაიგე დედა .. ეხლა შენ გადაწყვიტე როგორ მოიქცევი
- მოიცა ამ ქალის გამო დედაშენს ასე ელაპარაკები?
- ეს ქალი ჩემი მომვალი ცოლია.გირჩევნია შეეგუო.
და კიდეც აქ სკანდალები არ მჭირდება .

ნინა
სანდრომ მისი და გამაცნო.. ისეთი საყვარელია .ისე მომეწონა. ბევრი ვილაპარაკეთ. შემდეგ სანდრომ მამაჩემი უნდა გაგაცნოო ..რა დამემართა? ნერვიულობამ ამიტანა. საბედნიეროდ ბატონი მალხაზი ძალიან კარგი კაცი აღმოჩნდა...კარგად მიმიღო..რასც დედამისზე ვერ ვიტყვით დედმისზე.არ მოვეწონე სახეზე დაეტყო. 1 დღოსთვის ზედმეტი ემოციები იყო დავიძაბე.. სანდრომაც იგრძნო ჩემი დაძაბულობა და ეცადა გავემხნევებინე
- არ ინერვიულო ეგეთია ლეილა. ვერ იტანს როცა სიტუაციას ვერ აკონტროლებს. მაგრამ არა ცუდი ადამიანი . დრო სჭორდება უბროდ.
- სანდრო.არ იყო მისი გაღეზიანება საჭირო .რატომ უთხარო რომ ჩემზე ქორწინდები.?
- რაც სიმართლეა ის ვუთხარი. შეიძლება დღეს ან ხვალ არა მაგრამ მალე ცოლად მოგიყვან და რა მნიშვნელობა აქვს ამას ლეილა როგორ? როდის? და რა ვითარებაში გაიგებს!. მოდო ეხლა ნუ დავიძაბებებით გავერთოთ.
იმ საღამოს კარგად გაერთნენ ბევრი იმხიარულეს . მალე კი ტასოს წასვლის დრო მოვიდოდა პირდაპირ აეროპორტში გააცილებდნენ. გული წყდებოდა . გადაწუვიტა წასვლამდე გიოსთან ელაპარაკა. დაინახა როგორ გავიდა გარეთ და მალევე თან გაყვა.
გიორგი გარეთ აივანზე გასულიყო და ეწეოდა, როდესაც ტასოს ხმა მოესმა.
- არ მინდოდა ისე წასვლა რომ არ დაგლაპარაკებოდი.
- ტასო მალე დაბრუნდები.
- ვიცი უბრალოდ ისეთები აღარ ვიქნებით როგორც ეხლა.ეს ხომ იცი არა?
- მართალია ჩვენ ყველა შევიცვლებით.
- იცი მინდა იცოდე არ ვნანობ შენს შეყვარებას.დასასრული რომც მცოდნოდნოდა მაინც შეგიყვარებდი. მინდა გთხოვო შენც ნუ იგრძნობ თავს ცუდად ამის გამო.. ვიცი ვერ შემიყვარებ ამას შევეგუე.
- მაპატიე ტასო გთხოვ
- არც გაიმეორო ეგ. შენ ჩემთვის ყოველთვის მნიშვნელოვანი ადამიანი იქნები. იცოდე შენი ბედნიერება გამახარებს..იპოვე ქალი რომელიც მთელ სამყაროზე მეტად შეგიყვარებს. მე ამითაც ბედნიერი ვიქნები..
- წარმატებებს გისურვებ ტასო.. შენ იპოვი შენს ბედნიერებას დარწმუნებული ვარ ...
- ალბათ . ჩემი წასვლის დროა უკვე აეროპორტში უნდა ვიყო მალე..შეიძლება ბოლოჯერ ჩაგეხუტო?
წამებში დაფარა მანძილი მათ შორის ტასომ .. მთელი ძალით ეკვროდა გიორგის. ოცოდა ბოლოჯერ იყო მასთან ასე ახლოს. მისი სურნელო ღრმად შეისუნთქა..
- მშვიდობით გიორგი.
ცრემლებ მორეულმა დატოვა და წავიდა.

- სანდრო წავიდეთ ხომ?.
- კი ჩემო ძვირფასოო.
ყველას დაემშვიდობა .ისურმა რომ სანდროს და ნინას გაეცილებინა მარტო აეროპორტამდე..
- ტასო კარგად ხარ?
- კი ძამიკო კარგად ვარ.
- ნატ მე სანდროს გავყვები და ბექა მიგიყვანს სახლამდე კარგი?
- კარგი ძვირფასო..
თვითმფრინავი აფრინდა ტასო წავიდა ბედნიერმა დატოვა სამშობლო რადგან იცოდა ახალი ცხლვრება ელოდა.ახალი მიზნებით და იმედებით.