წვიმაც ვერ უძლებს ტკივილებს ამდენს
თითქოს და დარდი ცას ცრემლებს ადენს
სიყვარულიც რომ სასწაულს ახდენს
ვერ გაექცევი ვერასდროს ლანდებს...

ჩვენი გრძნობებიც მთვარეს რო ანდეს
სულ გვინდა ცაზე ვარსკვლავი ჩანდეს
მას რომ შეეძლოს,სულს სევდას ბანდეს,
არ ვიდარდებდით სხვის გამო ამდენს..

გული დაღლილი,წრფელი,ალალი
მე მისველდება ისევ დალალი
და ასე მარტო შენკენ მავალი
გადამეღობა გზები სავალი...

წვიმის წვეთს ჩემი ცრემლიც ერევა
სული მტკივა და გადამერევა
შენთან მოვდივარ, გზები მერევა
და ჩემი გულიც ვეღარ გელევა...