დაახლოებიტ 12 საათამდე ეძინათ , შემდეგ სოფლის ხმაური მისწვდა მათ ყურებს ,ანდრონიკეს პირველს გამოეღვიძა, თავი წამოსწია და საყვარელი ქალის მძინარე სხეულს დახედა, მისი წვერისგან ყელსადა ლავიწებზე წითელი ნაწიბურები ეტყობოდა ,ნაზად აკოცა გაწითლებულ კანზე და ლოყაზე თითები დაუსვა,გოგონა შეიშმუშნა და ძლივს დააშორა თვალები ერთმანეთს
-დილამშვიდობის ლამაზო
-დილამშვიდობის არღვლიანო - წვერისგან დაჩხვლეტილი კანზე ფრჩხილები მოისვა, ქავილის შეგრძნების გამო
-როგორ გეძინა ?
-დაღლილობისგან ძაან გავითიშე, შენ როგორ გეძინა ? - ბალიში გაისწორა და საწოლში ცოტა ქვემოთ ჩამოსრიალდა, კისერი ეტკინა
-იდეალურად - გაუღიმა და საყვარელ ქალს ზემოდან დახედა
-არც მიკვირს ,ისეთი მთვრალი იყავი - გაახსენდა ანდრონიკეს სიმთვრალე და სახე შეეცვალა
-მე შენ გიტხარი მიზეზი და ნუღარ მიფსიხდები
-კარგი ერთი - მობეზრებულმა აატრიალა თვალი
-აი ეგ მანერა მაგიჟებს, როცა თვალებს ატრიალებ - თქვა და ქალს ზემოდან მოექცა, ტაისიას გული ალბათ ამოვარდნას იყო, სხეული საშინლად აუხურდა, დარწმუნებული იყო რომ სახეზეც აღაჟღაჟდებოდა. სახიდან თმა ყურს უკან გადაუწია,ორ წამს მის თითქოს დამორცხვებულ სახეს მიშტერებოდა , შემდეგ კი მხეცივით დააცხრა მის ბაგეებს, ერთმანეთის მიყოლეით უკოცნიდა ტუჩებს, შემდეგ ყელზე გადაინაცვლა, ცხვირს ნაზად უსვამდა ყელზე და ტითოეულ ნაწილს მისი ბაგეებით ათბობდა
-გეყოფა,მარტო არ ვართ - სულს ძ₾ივს ითქვამდა გოგო
-ვგიჟდები შენზე , შენს სიფსიხეზე, სინაზეზე,სიუხეშეზე,მორიდებულობაზე,სიმორცხვეზე , ყველაფერზე ვგიჟდები - ტუჩებს ნაზად უკოცნიდა და შიგადაშიგ ეჩურჩულებოდა
-გაჩერდი ჩემს თავს გაფიცებ - უკვე საწყლად წარმოტქვა გოგონამ ,მამაკაცს ამ სიტყვებზე სახე გაუბრწყინდა, მიხვდა რომ გოგონას მის მიმართ არათუ გრზნობა არამედ დიდი ნდობაც ჰქონდა, მისი სსიიყვარულის ირწმუნა
-შენს თავს გეფიცები ბოლოჯერ გაკოცებ და ჯერ-ჯერობით ვჩერდები
-ანდრონიკე
-შენს თავს ვფიცავ თუ ზედმეტად კიდე შეგეხო
-ოო , კარგი
- ჩემო! - ეს თქვა და გულიანად დაეწაფა მის ხასხასა ტუჩებს , იქამდე კოცნიდა სანამ ჰაერი ეყოთ -მიყვარხარ დევდარიანო - ტაისიას გული სიხარულით აევსო
-მეც არღვლიანო -ეს თქვა და საწოლიდან წამოფრინდა
-მოიცა რა შენც ? - გაოგნებული წამოვარდა საწოლიდან არღვლიანი
-რაც შენ - ბიჭის წამება მოინდომა დევდარიანმა
-რა მე გოგო ,ამოღერღე - კედელზე მიაკრო ქალი და სახეგანათებული მიაშტერდა - მითხარი რა შენც?
- რაც შენ თქო
-აუ ტაი ძაან ბავშვურობ ახლა
-მიყვარხარ ხო უჰ, არ მაცადო დროს ტარება - დაიბღვირა და ტავი დახარა
-ჩემო ბავშვო - ხელში აიტაცა და ძლიერად დაატრიალა
-დამსვი ადამიანო, ისეც შემცივდა და კიდე დატრიალება მინდა - გაეცინა ტაისაის და კისერზე შემოხვია ხელები
-იცი გუშინ ბებიაჩემმი მეუბნებოდა , შვილიშვილი მინდაო და რა ვქნათ ? - ინტრიგანის თვალებიტ შეხედა ქალს
-აუჰ შენ ძაან მოინდომე რა - გაეცინა ტაისიას - ჯერ შეგხედავ ერთი , რამდენად დამჯერი ხარ და ცოლობაზე მერე ვიფიქრებ - წარბაწეულმა უტხრა და ხელები მოაშორა კისრიდან, ანდრონიკემ მისი ეს გამომწვევი საქციელი ვერ აიტანა და გოგონა საწოლზე დააგდო,ზემოდან მოექცა და მთელი სახე არანორმალური სისწრაფიდ დაუკოცნა
- ანდრონიკე გეყოფა,ვეღარ ვსუნთქავ - იცინოდა და ცდილობდა მამაკაცი მოეშორებინა, კიდევ კარგი კარზე კაკუნმა მაინც შეაჩერა ანდრონიკე . ტაისაიმ ჩანთიდან ხალატი აიღ და მოიცვა, ანდრონიკეს ჩაცმა ეზარებოდა და საწოლში შეწვა
-ტასო ვარ, ბებიამ მტხოვა გააღვიძეო - კარი შემოაღო გოგნამ
-მადლობა ტასო გვღვიძავს , ჩავიცმევთ და ჩამოვალთ - მოკლედ მოუჭრა ანდდრონიკემ
-კარგი ანდრიკო - გგოგონამ შავ მოკლე ,ატლასის ხალათში გამოწყობილ ტაისიას ზიზღნარევი მზერა ესროლა და კარი ხმაურიანად გაიხურა
-იცი რრომ ამ გოგოს შენს მიმართ გრძნობები აქვს ? - გაღიზიანება ვერ დამალა ტაისიამ
-ვიცი და , მოდი ერთხელაც დაგიკოცნი მაგ ტუჩებს და მერე ჩავიცვათ ,ჩავიდეთ და ვისადილოთ - საწოლიდან წამოდგა და გოგონას წელზე მოჰხვია ხელები
-მე მის გამოხტომებს არ მოვითმენ და იმედი მაქვს ხვდები რომ ეგ კარგად არ დამთავრდება
-მე შენ მიყვარხარ ტაისია დევდარიანო და სხვა სულ ყ*ეზე ! - ეს თქვა და კიდევ მადიანად დააგემოვნა ქალის ტუჩები . ორივემ საკმაოდ თბილად ჩაიცვა ,ანდრონიკემ ლოყაზე ხმაურიანად აკოცა ქალს და ოთახიდან გავიდა , ტაისიამ საწოლები მიაწესრიგა და ისიც შეუერთდა დანარჩენებს.
მისაღებში რომ ჩავიდა ყველა რაღაცას ათვალიერებდა გამალებით,ანდრონიკე არსად ჩანდა
-ტაის შენი ნიჭით აღვფრთოვანდით დედას გეფიცები - გაოცებულმა წარმოთქვა ლუკამ
-ტაისია ბაბუკა, ეს რა ბიჭი დაგიხატავს , როგორი ლამაზია - სიხარულით გამოენთო ქალი და ხელში ნახატი აათამაშა
-გვაოცებს შენი ნიჭები - ნაგლურად ჩაილაპარაკა ტასომ და გაბუსხული ჩაეშვა სავარძელშ ი, ტაისიას ყურადღება არც მიუქცევია,ანდრონიკეს ეძებდა თვალებით
-შენი ბიჭი ბაბუამისს ეხმარება , შეშას იმარაგებენ - ნატალიამ ყურთან უჩურჩულა
-გველო - გაეღიმა ტაისიას- კატო და სანდრო სად არიან, იმედია არ დახოცეს ერთმანეთი
-გოგო რავი არ ჩანან და ხო არ ავაკთხოთ?
-ვის აკითხავთ ჩიტებო ? სახეგაბადრული სანდრო კატოზე გადაკვანძული ჩამოდიოდა კიბეზე
-ოჰ, რა ხდება ?
-ვთხოვდები - იყვირა კატომ და დაქალებს კისერზე ჩამოეკიდა
-სანდრო? - გაოგნდა ტაისია
-კი ლილიტო, როგორც იქნა ჩემად ვაქცევ ამ ქალბატონს
-რა გიჟები ხართ რა,გილოცავთ - ტაისია გადაეხვია ბიძაშვილს
-სამ თვეში გვაქვს ქორწილი , ასემინდა მე - განაცხადა კატომ და კისერზე ჩამოეკიდა სანდროს
-აქ რა ხდება ძმებო ? - წელ ზემოდან შიშველი,ნახერხიანი და ოფლში გაწურული ანდრონიკე შემოვიდა 80 წლამდე მამაკაცთან ერთად
-გაკლია? გაცივდები - გაბრაზებით აესვეტა ტაისია მამაკაცს წინ
-ცხელ შხაპს მივიღებ და ჩამოვალ, არ იდარდო - თვალი ჩაუკრა და კიბეებზე ავიდა
-ანდრო შენ ტაისია არ გაგიცნია ,ჩემო კარგო.
-გამარჯობა ბატონო ანდრონიკე - თბილი ხელი ჩამოართვა შეციებულ მოხუცს,როგორც ჩანს ანდრონიკეეს ბაბუის სახელი ჰქვია
-ბაბუა დამიძახე ჩემო გოგო - აკანკალებული ხელი ლოყაზე მიადო
-მე სანდრობარ ანდრო ბაბუ,ეს ჩემი მომავალი ცოლი კატოა
-თქვენ გენაცვალოტ ანდრო პაპა - ორივეს შორიდან მოეფერა და სკამზე ჩამოჯდა- პაპი რა კარგად ხატავ თურმე,ჩემი ვაჟკაცი როგორი სიმპატიური დაგიხატია
-ნუ იტყვით - გაეღიმა გოგონას
-მოდით აბა სუფრას გავშლით მე და ჩემი ლამაზი გოგოები , მერე გემრიელად ვისადილოთ - მოხუცმა შუშანამ გგოგოები გაიხმო დასახმარებლად,მროგორც გუშნ ტაისიას სამზარეულოში მოეწყო, სადილების შეცხელება დაიწყო, გოგოებმა წვრილმანები და ჭურჭელი გააწყვეს და სუფრას მიუსხდნენ . ტაისიას სიყვარულიტ სავსე თვალებით შეჰყურებდა მოხუცი წყვილი, ხან მას ხან კი ერთმანეთს უყურებდნენ. ამასობაში ანდრონიკეც ჩამოვიდა , სუფრასთან მდგომ ტაისიას ზურგიდან აეკრა და ყელში ხმაურიანად აკოცა
-რას აკეთებ ? - მოულოდნელობის ეფექტის გამო შეკრტა და იქ მყოფების სახის გამომეტყველების გამო დაიმორცხვა
-შეყვარებულს რომ ვაკოცო გრეხია ? - ხმამაღლა და გარშემომყოფების გასაგონად წარმოთქვა
-ეგ სიტყვა რას ნიშნავს საერთოდ არ ვიცი ,ასე რომ ახლა დამაცადე გთხოვ - მორცხვად უთხრა მამაკაცს და სამზარეულოში გავიდა
-შე მუტრუკო შენა, გოგოს როგორ არცხვენ - ჩაეღმა მოხუც კაცს და სუფრის თავში მოთავსდა -აბა მობრძანდით ჩემო შვილებო, ჩემი მომავალი რძალი ნელ-ნელა შემოგვამატებს ცხელ-ცხელ საჭმელს - ამაყად წარმოთქვა მამაკაცმა და ანდრონიკეს ბედნიერს სახეს მიანათა დამწკკნარ ქუთუთოებიანი თვალები.
-როდის დაწყვილდით თქვენ ?!- გამოსცრა სახეზე ფერებგადასულმა ტასომ
-ვერ ამჩნევდი რომ ანდრონიკეს გული მისდიოდა ტაისიას დანახვაზე, ამ შედეგს ისეც ველოდით - ტაში შემოჰკრა ნიკუშამ
-ტაი! გაეშვი მაგას და მოდი შეჭამე რამე - მიაძახა ანდრონიკემ
-სალათს მოგიტან და ვსო , შემოგიერთდებით - პასუხი დაუბრუნა გოგონამ , რამდენიმე წუთში სალათი წინ დაუდო ანდრონიკეს და კატოს გვერდით აპირებდა ჩამოჯდომას რომ ,ანდრონიკემ შეაჩერა
-ლუკაჩო მიდი გადახტი იქით და ტაისია აქ ჩამისვი რა
-ოქეი ბეიბი - უცბად წამოხტა ბიჭი და კატოსა და ლიზას შორის დაიკავა ადგილი
-რა საჭირო იყო - ჩუმად წარმოტქვა ტაისიამ და მორცხვად გაუღიმა მის წინ მჯდომ მოხუც ქალს
-დღეის მერე ჩემს გვერდით იქნები , შენს შორიდან ყურებას ვერ ავიტან - ხელისგულზე აკოცა გოგონას და მისი შეწითლებული სახე დააიგნორა . ისადილეს, მაგიდა აალაგეს, მერე გარეტ საშინლად გაწვიმდა ,ცაც ჩამობნელდასავით, ბუხრის და სიმღერების ამინდი იყო.
-მე გიტარა წამოვიღე, აი ანდრო პაპას ფანდურიც ქონი , ჩავსხდეთ ბუხართან და ტაისია და სანდიკო გვიმღერებენ ,ჩვენც შეძლებისდაგვარ აგყვებით - სიხარულით წარმოტქვა ნატალიამ
-ტაის დაუკრავ? - იკითხა სანდრომ, გოგონამ მხრები აიჩეჩა, ბუხრის წინ სავარძელში ჩაეშვა და გიტარა მოიმარჯვა , ანდრონიკე აღფრთოვანებული უყურებდა საყვარელ ქალს , ნამდვილად არ იცოდა მისი მუსიკალური მონაცემების არსებობის შესახებ
-აბა რითი დავიწყოთ ?
-გუდანის ჯვარი - წარმოთქვა ლიზამ
-ტაის შენ პირველი დაადე,მე ბანს ვიტყვი და აგერ ნატა და კატუსა მეორეს .. დანარჩენებს რომელი ხმაც გერგებათ გამოუშვით არ გაჩუმდეთ - წარმოთქვა სანდრომ
-მეორე ხმა შემოვიდა კატუს - გიტარის სიმებს ჩამოჰკრა თლილი თითები და კატოს ანიშნა დასაწყებად..
რამდენიმე სიმღერა იმღერეს, ტაისიას და სანდროს ხმით აღფრთოვანებულები იყვნენ, სახეგაბადრული მიშტერებოდა ანდრონიკე გოგონას და გული სიხარულისგან ამოხტომას ლამობდა, არ იცოდა ეს სასწაულო რომელი სიკეთისთვის ერგო წილად , გულში ღმერთს მადლობას უხდიდა ასეთ ქალს რომ შეახვედრა.
-გიტარა ძალიან კარგია , მაგრამ ფანდურზეც ხო არ გვიმღერებდი რამეს ბაბუკა ? - იკითხა შუშანა ბებომ
-რა თქმა უნდა,რა გიმღეროთ ?
-დედი სახვალიოდ საგზალ გამიმზადე .. იმღერებ პაპი? - აწყლიანებული მზერა მიაპყრო მოხუცმა ტაისიას , ტაისიამ სანდროს მოწყენილი მზერა ესროლა , სანდრომაც გაუღიმა,თავი დაუკრა , ვიმღეროთო . გოგონამ ღრმად ჩაისუნთქა და დაკვრა დაიწყო . შუა სიმღერაში ანდრონიკემ ამოუშვა თავისი შეუდარებელი ხმა
-დედი მე მოვკვდი და ესეც მაპატიე,იცი იმ ხარ-ჯიხვსაც შუნი დასტიროდა, ახლა ალბათ მამაც ჭიქას აიღებს და ჩემის მასპინძლობით იტყვის უდროოთას -ამაზე ტაისიას სახე ცრემლებმა დაფარა ,მისამრერში უკვე ვეღარ შეძლო სიმღერას აჰყოლოდა,ხმა აუკანკალდა. გაოცება გამოესახა სახეზე ანდრონიკეს , სანდროს თავი ჰქონდა ჩაღუნული და უკვე მასაც ეტყობოდა ხმაში ბზარი.სიმღერა დაასრულეს,ტაისია წამოდგა
-თქვენის ნებართვით - და გარეთ გავარდა
-ანდრო იჯექი - უკან გასაყოლად მომზადებული ანდრონიკე სანდრომ შეაჩერა , ბიჭის თვალებიც ცრემლით იყო სავსე ,კატომ ვერაფერი ვერ ტქვა და ვერც გააკეთა . ბიჭს ხელზე ეამბორა და გზა დაუთმო .ბიძაშვილს გაჰყვა და ცრემლებით დაღონებულ გოგოს გვერდით ჩამოუჯდა,ხელი ძლიერად შემოჰხვია და სხეულზე მიიკრა.ერთხანს ჩუმად ისხდნენ.
ანდრონიკე გაკვირვებას ვერ მალავდა,ნატალია და კატო ერთმანეთს უყურებდნენ, რომელს უნდა დაეწყო საუბარი ,ბოლოს კატომ წამოიწყო
-ვიცი ცოტა უცნაურად გამოვიდა , მაგრამ ეს მათთვის რთული თემაა, თან ამ სიმღერამ ისინი მოაგონა ორივეს - სვენებ-სვენებით საუბრობდა კატო
-ვინ ისინი კატო ? - ანდრონიკე ინტერესით მიაშტერდა
-ამაზე არ საუბრობენ, არავისთან. მხოლოდ მე და კატომ ვიცით . - ნატალია აჰყვა საუბარში
-სანდროს და ტაისიას ძმები ჯარისკაცები იყვნენ, აფეთქების დროს დაიღუპნენ , ტატო და ზაზა .ახლა ალბათ 28 წელი შეუსრულდებოდათ , 14 წლის იყო ტაისია ტატოს დაღუპვის ამბავი რომ აცნობეს მის მშობლებს , რამდენიმე დღეში ზაზას დარუპვის ამბავიც მოუვიდათ და ორი ოჯახი გლოვას მიეცა . ახლა ასეთი რეაქცია იმიტომ ჰქონდათ ,7 წელი გავიდა ,მაგრამ მაინც ვერ მოინელეს - ობლად გადმოგორებული ცრემლი მოიწმინდა კატომ..
ანდრონიკე საზურგეს მიეყრდნო და გულში რაღაც ჩასწყდა,თურმე რამხელა დანაკარგს ატარებდა გულით მისი საყვარელი ქალი..
-მეც ისევე მენატრებიან როგორც შენ ტაის - თავზე აკოცა ბიძაშვილს დაუფრო მიიხუტა სხეულზე
-ნეტა რას იტყოდნენ,როცა გაიგებდნენ რომ მათი ასაკის ბიჭი მიყვარს - გაიცინა ცრემლიანმა ტაისიამ
-შენი ძმა ახტებოდა და ჰაერში გაიკვანძებოდა , ზაზა კიდე თავში წამოარტყავდა შენ ვინ გეკითხება,რაც მთავარია უყვარსო
-აუ ხო - უფრო გაეცინათ ორივეს
-წამო შევიდეთ უხერხულია , ცუდად გამოგვივიდა
-შენ შედი ნანდუ და მეც ორ წუთში შემოვალ,ცოტახანს ჰაერზე ვიქნები
-მიდი ბაჭიავ,მალე შემო წვიმს და შეგცივდება - ტავზე აკოცა ბიძაშვილს და სახლში შევიდა
-ტაისია არ შემოდის ? - იკითხა კატომ
-ანდრო გახვალ ? - თვალის ჩაკვრით ანიშნა ანერვიულებულ ბიჭს .ანდრონიკე წამის მეასედში წამოხტა და გარეთ გავიდა.
საქანელა სკამზე ჩამომჯდარი ტაისია წვიმის ხმას უსმენდა ,თვალები ჰქონდა დახუჭული და თავს ძლიერად აჭერდა საზურგეს
-ისევ მარტო დამტოვე იმ გიჟებთან - ანდრონიკეს ხმაზე თვალები სწრაფად გაახილა და ხელებგადაჯვარედინებულ მამაკაცს გაუღიმა
-ამჯერადაც მაპატიებ ? - საწყლად გახედა ბიჭს
-ჩემო სიცოცხლე - გვერდით ჩამოუჯდა და ქალი მის მკლავებ ში მოიქცია
-იცი ჩემი ძმა ..
-კატომ მითხრა ყველაფერი, საჭირო არ არის , თავს ნუღარ დაიტვირთავ ემოციებით
-მიყვარხარ - სიამაყიტ აღსავსემ უთხრა მამაკაცს და თავი მის ყელში ჩარგო . ცოტახანს ასე ისხდნენ ,მერე ორივეს შესცივდა და სახლში შებრუნდნენ. ანდრონიკე ბაბუა ბიჭებს კარტს ეთამაშებოდა,გოგოები ტელეფონებში იყვნენ, შუშანა ბებო ცხოველების დასაპურებლად იყო გასული.
-ტაის როგორ ხარ ? - ნატალიამ მზრუნველად ჰკითხა დაქალს
-კარგად ნატტ, მე ოთახში ავალ რა, თუ დაგჭირდებით დამიძახეთ
-მიდი და ორ წუთში ამოვალ მეც - ლოყაზე აკოცა მამაკაცმა და ტაისია ოთახში ავიდა. საწოლში ემბრიონის პოზაში მოთავსდა და ბალიში მკლავებშ მოიქცია,ისე ენატრებოდა ტატო,ახსენდებოდა უფროსი ძმა, ყველგან რომ დაატარებდა,ბრაზიანი და საკმაოდ ფსიიხი იყო,რამდენჯერ უკამათიათ, სრულიად განსხვავებული და-ძმობა ჰქონდათ, მაგრამ მაინც ყველაზე ძვირფასი იყო მისთვის ტატო. პირველად რომ მშობლებმა მისი გარდაცვალება ამცნეს , უაზროდ იცინოდა ჩამოსვლა არ უნდა და იგონებს , რასის აფეთქებაო, მაგრამ როცა დედამისმა სილის გაწნით ამ სამყაროში დააბრუნა, მწარედ ახსოვს როგორ ტიროდა და კიოდა,ძმის სხეულსაც ვერ ჩაეხუტა,მხოლოდ ნაფლეთები იყო, ვერც ზაზას დაკარგვას ინელებდა, მასტან უფრო ახლოს იყო,ყოველთვის მხარს უჭერდა მამიდაშვილი ტაისიას, მის იდეალად გოგოდ აქცევდა ხოლმე , ყველაფერს უსრულებდა რაც კი ტაისიას მოუნდებოდა, ტატოს მერე იფიქრა რომ ზაზა მაინც გაუწევდა ძმობას მაგრამ ,ისიც რამდენიმე დღეში გამოეცალა ხელიდან.
ამ ფიქრებში გართულმა ვერც კი შეამჩნია ანდრონიკე როგორ შემოვიდა ოთახში და ზურგიდან ძლიერად მიეკრო
-ცხელი შოკოლადი მოგიტანე სიცოცხლე
-შენთვის არ წამოიღე ?
-შენი ჭიქიდან დავლევ - ლოყაზე აკოცა და ტუმბოდან მოზრდილი ჭიქა გადმოიღო
-ეს შუშანა ბებოს გააკეთებინე ხო ?
-შენ თავს გეფიცები ჩემი ხელით მოგიმზადე
-ვგიჟდები შენს თავის მართლებებზე - გაეცინა და ტუჩები ნაზად შეახო მის ბაგეებს . ცოტახანში ტელეფონის ზარმა შეაწყვეტინათ საუბარი
@
-ხო დედა
-სად ბრძანდება თქვენი აღმატებულება
-სვანეთში ქალბატონო გიგაურო , რამე ხდება
-ვისთან ერთად ?
-დედა რა დაკითხვაა?
-არ შეიძლება გავიგო ჩემი შვილი,ამხელა გზაზე ვისთან ერთად წავიდა ?
-მეგობრებთან, შეყვარებულთან და სანდროსთან ერთად . დამაკმაყოფილებლად გიპასუხე ?
-გოგოს შეყვარებული გაუჩენია, რა ოჯახის შვილია ეერთი მითხარი აბა
-არ იდარდო დედა შენ მოგეწონება ,ფულიანი ბიჭია
-ენა წაუგრძელებია ქალბატონს
-დედა რისთვის მირეკავ?
-უკვე მოგბეზრდი? რანაირად იქცევი, ერთი სიტყვა არ დაასველე რო მიდიოდი, მამაშენთან კარგად იჭორავე
-ვთიშავ დედა !
გაბრაზებულმა დაკიდა ყურმილი და ანდრონიკეს არაფრისმტქმელ მზერას გაუსწორა თვალი
-ცუდად ნუ გაიგებ ამ ‘’ფულიანი ბიჭია“-ს კარგი? სხვაგვარად ვერ მოვიშორებდი თავიდან, არ ვიცი ჩვენი ურთიერთობა როგორ სახეს მიიღებს მომავალშ ,მაგრამ იცოდე რომ დედაჩემი ყველაზე ამპარტავანი და რთული ქალია,მასთან დიდად ვერ ვკონტაქტობ ,არ შემიძ₾ია
-არ იდარდო,მე შენ მიყვარხარ დედაშენი კი არა , შენს ცოლად მოყვანას ვაპირებ და არა დედაშენის . სახელიც კი არ ვიცი
-ასმათი , ასმათი გიგაური
-ლამაზმანო,მოდი ჩემთან - კალთაში ჩაისვა ქალი და ბაგეები მოწყურებულმა დაუკოცნა .
მოსარამოვდა , ივახშმეს , მაგიდა მოაწესრიგეს,ბევრ ისაუბრეს. ტაისიას ისევ მობილურმა დაურეკა
-ვინ არის ასეთ დროს ? - თითქოს იეჭვიანა ანდრონიკემ
-მამჩემია პაწ ! - გაეღიმა ტაისიას და ტელეფონს უპასუხა
@
-ჰო მა
-საღამომშვიდობის მახუნხულა , ხო არ გაცდენ
-არა ფიდუნი , ვისხედიტ ვსაუბრობდით
-დედაშენმა მითხრა ველაპარაკე და ტელეფონი გამითიშაო, ვინ შეყვარებულთან ეთად გაუშვიო
-რა თქმა უნდა
-ანუ შენ და ანდრონიკემ ურთიერთობა დაალაგეთ ხო
-არ მოგატყუებ და გეტყვი რომ მიყვარს და ჯერჯერობით კარგად ვართ,ბევრი ვისაურეთ , დავლაგდით
-მიხარია მამი, ყველანაირად გენდობი და შენი ბედნიერება მიხარია მე
-ვიცი მა
-მისმინე ხვალ დილით წავალ თბილისში და 4 საათზე მაქ ფრენა ,მივდივარ გერმანიაში და რას იზამ შენ ? ჩამოხვალთ თ უ ვერ შეძლებ
-აუ ,ანდრონიკეს ვეტყვი და ჩამოვალთ,უჩემოდა არ წახვიდე რა
-კაი მამი, მაშნ დამირეკე რას იზამ
-მიდი მა, მიყვარხარ
-მეც მახუნხულ - ყურმილი დაკიდა და სახლში შევიდა
-ტაი მშვიდობაა ? - მზრუნველად ჰკითხა ანდრონიკემ
-ბავშვებო ,ხვალ დილით უეჭველი თბილისში უნდა წავიდე, მამაჩემი მიფრინავს გერმანიაში დღის ოთხსაათზე და ალბათ კარგ ხანს აღარ ჩამოვა და უნდა გავაცილო
-კაი ჩავლაგდეთ და დილლით ადრევე გავიდეთ - წამებში დათანხმდა ანდრონიკე
-მიყვარხარ - მოულოდნელმა სიხაულმა წამოაძახებინა და ბიჭს ნაზად ეამბორა ტუჩებზე . ოტახში ავიდა ტანსაცმელი ჩაალაგა , ანდრონიკესაც ჩაულაგა , მამამისს მიწერა ხვალ დილიტ წამოვალთო და საწოლზე მოთავსდა
-ჩაალაგე პაატარავ?
-კი პაწ! შენებიც ჩავაწყვე , ძაან მინდოდა კიდევ დარჩენა ,მაგრამ ახლა თუ არ ვნახავ ალბათ საუკუნეები ვეღარ ჩამოაღწევს აქამდე
-ჩემი სულის ნაწილო! კიდევ ჩამოვალთ სიცოცხლევ, მაგაზე არ იდარდო.. - ტანსაცმელი გაიძრო და საწოლში მოტავსდა,ტაისიამაც პენუარი გადაიცვა და გულმკერდზე მიეკრა მამაკაცს..
დილით 9 საატზე ყველას დაემშვიდობნენ,ჩალაგდნე მანქანებში და დაიძრნენ თბილისისკენ . გზაში ბენზინგასამართ სადგურზე გაჩერდნენ,ტაისიას წვენი მოუნდა
-პაწ რამე წამოგიღო ?
-აუ დიროლი წამოიყოლე რა პატრაავ
-მენთოლით ?
-არა მენთოლიანებს ვერ ვღეჭავ არ მევასება,მაქსიმალურად ტკბილი
-კაი - გადავიდა,ანდრონიკეს საზამთროს დიროლი უყიდა,თვითონ კოლა და შავი მენთოლის დიროლი აიღო და მანქანაში დაბუნდა.რამდენიმე საათში კორპუსთან იყნენ. ჩანთები გადმოალაგეს და ოთხივე ავიდნენ სახლში,თითქმის 5 იყო საათი . სახლში ბატონი ფრიდონი დახვდათ,ნივთებს ალაგებდა
-ფრიდონი! - ხმამაღლა დაუძახა ტაისიამ
-ვა მახუნხულ ჩამოხვედით - გადაეხვია შვილს
-საღამომშვიდობის ბატონო ფრიდო - მიესალმა ანდრონიკე
-ბიჭო ეს ბატონო მოაშრე მეთქი , თუ გინდა გიორგევიჩით მომმართე,მაინცდამაინც სახელს თუ ვერ მეძახი - ხელი ჩამოართვა ანდრონიკეს
-ფიდო ძი ,ასე მალე სად გარბიხარ ტო ? - გამოენთო სანდრო- ცოლი მომყავს და იმედია ქორწილში ჩამოხვალ მაინც
-მოგვილოცე ფიდო ძია - ბეჭედი აუთამაშა კატომ და სანდროს მიეხუტა
-ვა,ვა ეს რა გავიგე , გილოცავთ შვილებო - გადაეხვია ორივეს
-მა რამეში დაგეხმარო?
-არა მამი , ყველაფერი ჩავალაგე, ბიჭებსაც ვნახავ და მერე გავალ აეროპორტში
-გაგაცილებ რა,ახლა მაინც გაგაცილებ
-კაი ნუ წუწუნებ ,გამაცილე - ლოყაზე ხელი მოუსვა შვილს. ამასობაში ანდრონიკეს ტელეფონი აწკრიალდა
-თქვენის ნებართვით - აივანზე გავიდა
@
-ხო დედა
-ანდდრონიკე სოფლიდან ჩამოსულხარ და სად ხარ დდედი
-უკვე თბილისში ვარ ,რა ხდება ?
-სახლში ვართ ჩვენ და გამოგვივლი?
-როდის ჩამოხვედით ?
-გუშნ საღამოს დედი,აღარ დაგირეკე
-კაი გამოვალ ცოტახანში
-მალე დედი,მამაშენი გელოდება
-დედა უკვე გითხარი ,გამითიშე - ბრაზმორეულმა დაკიდა ყურმილი,მამამისის მორიგი კაპრიზისთვის უნდა ესმინა ,მისაღებშ დაბრუნდა
-მშვიდობაა? - იკითხა ტაისიამ
-კი ტაი,ჩემები ჩამოვიდნენ და დედაჩემა დამირეკა, გელოდებით სახლშიო და თქენის ნებართვით დაგტოვებთ რა , გასაცილებლად მოგაკითხავთ აეროპოტში - ხელი ჩამოართვა ფრიდონს
-არ იწვალო ანდრო, ტაისია და სანდრო გამაცილებენ,დახვდი მშოვბლებს
-მე დაგტოვებთ
-გაგაცილებ - უკან გაჰყვა ტაისია
-თუ ვერ მოვახერხე გამოსვლა ,მომწერე სახლიდან რომ გახვალთ და რომ გააცილებთ კაი?
-კარგი - გაუღიმა ტაისიამ
-მიყვარხარ სიცოცხლე - ნაზად ეამბორა ტუჩებზე
-მიყვარხარ - დაემშვიდობა ტაისიაც და სახლში შებრუნდა..
რამდენიმე საათი ისხდნენ და სვანეთის ამბებს განიხილავდნენ ,
ანდრონიკე მშობლების სახლში მივიდა,კარი ანასტასიამ გაუღო,მისმა უმცროსმა დამ
-ანუშკა
-ძამიკო - გულში ჩაიკრა უმცროსი და 20 წლის ანასტასია არღვლიანი
-დედიმოხვედი ? - გამოეგება 40 წლის ქალბატონი მაკა,მოეხვია მონატრებულ შილს
-დედა, როგორც ყოველთვის ულამაზესი ხარ
-ძამიკო - გამოიქცა 16 წლის არჩილი და ძმას კისერზე ჩამოეკიდა
-არჩო ,რამხელა გაზრდილხარ ბიჭო
-ხო ბევრს ვვარჯიშობ და იმიტო
-ჩემო ჩემპიონო - თმები აუჩეჩა ძმას
-ოჰ გვიკადრე მამას ვაჟკაცო - სავარძლიდან ცინიკურად იხედებოდა
-გამარჯობა ვახო - იშვიათად მიმართავდა „მამა“-თი
-სად ბრძანდებოდი
-10 წლის ბიჭვით უნდა გაბარო აჩოტებ ი?
-ვინ გოგო აუყვანე ბაბუაშენს ,კაცი ჭკუაზე რო არ არი, ცოლი მოჰყავსო
-შენთვის რა მნიშვნელობა აქვს ვახტანგ!
-მამაშენი ვარ და მაინტერესებს ვინ ქუჩის ქალები დაგყავს ჩემს ოჯახში და საცოლედ აცნობ
-მამა ტაისიაზე წესიერად ისაუბრე !- გამოსცრა ბიჭმა
-ე.ი ტაისია , ცუდი სახელი არ ჰქვია ,ჯერ რომ მშობლებისთვის გაგეცნო გრეხი იყო ?
-მამა! შენი თანხმობა არ მჭირდება ცოლის მოყვანაზე, შეუშვი მაგ ტვინში
-აბა ვისი თანხმობა გჭირდება ! ჩემს მოთმინებას ნუ ცდი - წამოვარდა ფეხზე კაცი და დაბარბაცდა
-ტვინი არ მოტ*ნა ვახტანგ! შენ არ გეხება ჩემი პირადი ცხორება ,ამიტომ იყავიიქ სადაც ხარ ! - იღრიალა ბიჭმა და ის იყო წამოსვლას აპირებდა რომ მამამისისგან გაურკვეველი სიტყვები მოესმა , უკან მიიხედა და კაცის ქვედა ყბა არაბუნერივად ავიდა მრცხენა მხარეს
-ვახო - იყვირა მაკამ და ქმარს მივარდა
-სასწრაფოშ დარეკე არჩილ ჩქარა - იყვირა ანასტასიამ
-რა სასწრაფო ,ნემსი მომეცი ჩქარა ,- იღრიალა ანდრონიკემ , ანასტასიამ სწრაფად მოძებნა ნემსი და ძმას მისცა , ძირს მწოლიარე კაცს ათივე თითის ბალიში დაუჩხვლიტა ბიჭმა , სისხლი რომ წამოუვიდა , საავოდმყოფოში გააქნა, მადლობა ღმერთს რომ ახლოს იყო საავადმყოფო, შეშლილი სახით შევარდა კლინიკაში და საკაცეზე დააწვინა შუახნის კაცი
-შესაძლო ინსულტი, 50 წლამდე მამაკაცი - ყვიროდა ექიმი
-ჩემს ქმარს უშველეტ , გთხოვთ - ტიროდაა მაკა
-დაწყნარდით ქალბატონო, ყველაფერს გავაკეთებთ რაც შეგვიძლია - გამოუცხადა ექიმმა
-დაწყნარდი დედა - ჩაეხუტა ქალს ანდრონიკე
-სულ რატო ჩხუბობთ ანდრო, შეხედე რა დღეში ჩავარდა , ასეთი ვინ არის ის გოგო, რომ მამაშენს უღრიალე - მოსტქვამდა ქალი
-დედა ახლა არ გინდა ! სხვა დროს ვილაპარაკოთ
ვახტანგ არღვლიანი რეანიმაციაში დააწვინეს , ანდრონიკე და დედამისი მოსაცდელში იყვნენ, რამდენიმე საათი გავიდა , ექიმები კიდევ არ აძლევდნენ დამაკმაყოფილებელ პასუხს,წინდაუკან დადიოდა ანდრონიკე ,მაკა ქვითინს ვერ წყვეტდა.
დაახლოებით 00:35 - ს აჩვენებდა საათი ,რომ ანდრონიკეს ტაისიასგან ესემესი მოუვიდა, აეროპორტში წავედითო,პასუხის გაცემას აპირებდა ,მაგრამ ექიმი გამოჩნდა
-მდგომარეობა დასტაბილურდა, ინსულტი გადაიტანა ბატონმა ვახტანგმა, პირველი 24 საათი კრიტიკული იქნება , აქ დარჩენას აზრი არ აქვს ,შეგიძლლიათ სახლებში წახვიდეთ , ცვლილებებს შეგატყობინებთ - ეს თქვა და გაეცალა ექიმი იქაურობას
-მადლობა ღმერთს - კედელტან ჩაიკეცა ქალი
-დედა ადექი წაგიყვან სახლში
-არა ანდრო,ფეხს არ მოვიცვლი. შენ წადი დილით დაგირეკავ
-დედა
-ანდრო წადი მეთქი,იმ შენს გოგოსთან,ვის გამოც არის მამაშენი ამ მდგომარეობაში - ხმა აუმაღლა ქალმა ,ანდრონიკე გაბრაზებული გამოვიდა კლინიკიდან, ტაისიასთვის არც მიუწერია ,ბარში წავიდა და ცარიელ მაგიდასთან ჩამოჯდა .. ალბათ ნახევარი საათი უაზროდ იჯდა ,გონებაგათიშული,მერე ბარმენის წინ ჩამოჯდა და ბურბონი შეუკვეთა,შავ შოკოლადთან ერთად .
ოთხი მოზრდილი ჭიქა გამოცალა,მეხუთეს უკვეთავდა როცა მისი ასაკის მამაკაცი ჩამოჯდა გვერდით
-კარგად არ გამოიყურები ძმაო
-ალბათ - ჩუმად ჩაილაპარაკა ,მამაკაცმა სიგარეტს გაუკიდა და ანდრონიკეს შესთავაზა
-მოწიე , გაგისწორდება
-არ ვეწევი ძმაო
-ხო და რო არ ეწევი , უფრო გაგისწორდება მოგადუნებს - ანდრონიკე დაფიქრდა რა პასუხს გასცემდა ტაისიას ,რომ გაეგო ამის შესახებ მაგრამ, სასმელმა და დარდმა ისე დაუბინდა გონება მამაკაცს სიგარეტი გამოართვა და ღრმა ნაპასი დაარტყა , პირველი იყო და ხველა აუტყდა , თუმცა სასმელმა მალევე მოუხსნა ხველა .. ამასობაში ტაისიამ კიდევ რამდენიმე ესემესი დაუტოვა, თუმცა ყველა უპასუხოდ დატოვა არღვლიანმა .
ტაისიამ მამისი გააცილა, სახლში დაბრუნდა,კატო და სანდრო სანდროს სახლში წავიდნენ,უნდოდა ანდრონიკესთვის დაერეკა,მაგრამ ვერ გაბედა . იფიქრა რომ მონატრებული იქნებოდა ოჯახით და არ უნდოდა შეეწუხებინა, ტან ხომ უთხრა ანდრონიკემ შეიძლება ვერ მოვახერხო მოსვლაო .დიდხანს იწრიალა საწოლში და ბოლოს ძლივს ჩაეძნა .
ანდრონიკე კი ვაჩესთან (ახალ გაცნობილ ბიჭთან) ერთად სვამდა ,იმ ღამეს ალბატ ერთი კოლოფი სიგარეტი მაინც მოწია , ღერს ღეზრზე ამატებდა,უნდოდა ცოტა მაინც მოდუნებულიყო,გამთენიის 4 სააათზე მივიდა სახლში, მაღვიძარა 9 საათზე დააყენა ,ტაისიას მოწერილი ესემესები სატითაოდ გადაიკითხა ,მაგრამ პასუხის გაცემა ვერ გაბედა . ტანსაცმლიანი ჩაწვა საწოლში და ძილს მიეცა.
დილით მაღვიძარამ და თავისტკივილმა ერთიანად გააღვიძა, ძლივს წამოდგა საწოლიდან და ტანსაცმელი გაიძრო, მანქანაში შეყარა და ცხელი შხაპის ქვეშ დადგა, ალბათ ნახევარი საათი წყლის ქვეშ იყო, გამოვიდა ჩაიცვა ტანსაცმელი , ტელეფონს დაწვდა და ტაისიას მიწერა
-დილამშვიდობის ტაი <3
იცოდა რომ გოგონას ეძინებოდა ამ დროს , გასაღები აიღო და კლინიკისკენ დაიძრა , გზაში ფეხისთრევით შეიარა მარკეტში და შავი პარლამენტ ნაითი იყიდა, გუშინდელი გემო დღესაც კი ჰქონდა პირშ ჩარჩენილი, მენთოლიანი დიროლიც მიაყოლა და კლინიკაშ წავიდა
-ანდრო მოხვედი ? - სიხარულით წამოდგა მაკა და ანდრონიკესმოეხვია
-როგორ არის ?
-გაიღვიძა,შუადღით პალატაში გადმოიყვანენ ღვთის წყალობით
-მადლობა ღმერთს - ამოისუნთქა ბიჭმა - მე გავალ სიგარეტს მოვწევ და შემოვალ კაი
-სიგარეტს? როდიდან ეწევი დედი, შენი შაქრისთვის კარგი არ არის დედი, ცუდად არ გახდე
-არ იდარდო დედა,არაფერი მომივა. გავალ და შემოვალ - ეზოში მდგომ სკამზე ჩამოჯდა , სიგარეტს გაუკიდა და ფილტვებშ კვამლი ჩაუშვა , ამასობაში ტაისიასგან მიიღო ესემესი
@
-დილამშვიდობის პაწ
-მაპატიე გუშნ რომ ვერ მოვედი
-არაუშავს, სანდრო და კატო წამოვიდნენ,როგორ არიან შენები - ამ ესემესზე ძარღვები დაეჭიმა, ვერ გადაწყვიტა ეთქვა ტუ არა ყველაფერი,მაგრამ სხვა გზა არ ჰქონდა მაინც უტხრა
-გუშნ მამაჩემს ვეკამათე - ეს ესემესი გაგზავნდა და მერე მეორეც მიაყოლა - დაგირეკო?
-კი - ნომერი აკრიფა და დარეკა
-რას შვები ჩემო სიცოხლევ ? - თბილად უტხრა ბიჭმა და სიგარეტის ნამწვავი ნაგავში მოისროლა
-ახლახანს ავდექი ,სამსახურში გავდივარ და უნდა მოვემზადო , შენ რას შვები პაწ
-კლინიკაის ეზოში ვზივარ
-ანდრონიკე რა ხდება ? - ხმა აუკანკალდა ტაისიას
-გუშინ მამაჩემს ვეკამათე და ცუდად გახდა, საავადმყოფოში წამოვიყვანე ,ინსულტი გადაიტანა
-ახლა როგორ არის ?
-სტაბილურად რა, პროსტა ძაან გავჭედე გუშინ, თავი ვერ გავაკონტროლე
-რა იყო ჩხუბის მიზეზი ?
-პატარავ ის მუდამ ასეთია, უნდა ყველაფერი თავისი მეთვალყურეობის და კონტროლის ქვეშ ჰქონდეს,მთელი ცხოვრებააა ვკამათობთ, გუშინ როგორც ჩანს ზედმეტი მოგვივიდა
-ვწუხვარ ანდრონიკე, გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ, გინდა გამოვიდე?
-არა ტაის , ასეთი მარტივი არა რის
-ე.ი ჩხუბის მიზეზი მე ვიყავი
-მისმინე ლამაზო, შენ ყველაზე მნიშვნელოვანი და რეალური ნათელი წერტილი ხარ ჩემს დებილურ სიცოცხლეში, ასე რომ უბრალოდ დრო მომეცი, შენს თავს არავის და არაფრის გამო დავთმობ
-შენს ოჯახთან ჩემს გამო ნუ გაიფუჭებ ურთიერთობას, ცოტა დრო შენ კი არა მათ სჭირდებატ, ჩხუბით და აყალმაყალით ვერაფერს უშველი
-არ იდარდო რა , მისმინე დღეს მანქანით მიდიხარ სამსახურში?
-კი რა იყო ?
-ტაქსიტ რო წახვიდე არა? საღამოს მე მოგაკითხავ მანქანით და გავიაროთ სადმე ვილაპარაკოთ
-კარგი ,მაგრამ იქამდე რამე ჭამე კარგი ?
-ვგიჟდები შენს მზრუნველობის ინსტინქტზე - გულიანად გაეღიმა ბიჭს და მეორე ღერი სიგარეტი ამოიღო კოლოფიდან
-შენს გამო ვამბობ იდიოტო
-მიდი მოემზადე და რომ მიხვალ მომწერე, მიყვარხარ სიცოცხლევ
-მიყვარხარ პაწ ! გკოცნი - ყურმილი დაკიდეს და ანდრონიკემ ღრმა ნაპასი ჩაუშვა ფილტვებში, გული აფორიაქებული ჰქონდა, იცოდა რომ ტაისია განაწყენდებოდა თუ გაიგებდა რომ მოწევა დაიწყო,მაგრამ თიტქოს შვებას აგრძნობინებდა და ადუნებდა სიგარეტი
-ტაისიმ რომ გაიგოს თქვენს ურთიერთობას კარგი არაფერი უწერია - შეკრული წარბებით მიუახლოვდა ნატალია გიორგისთან ერთად და სიგარეტზე ანიშნა
-როდიდან ეწევი? ან თუ ეწევი შენს ძმაკაცს რატომ არ უმხელ
-გეყოფათ - ნახევრად ჩამწვარი სიგარეტი ჩააქრო და ფეხზე წამოდგა
-როგორ არის მამაშნი ? - გაბრაზება ჩაუცხრა ნატალიას
-სტაბილურად , მალე პალატაში გადმოიყანენ
-გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ
-ანასტასიასგან გავიგეთ,ნატალიაც წამომყვა, შენი მარტო დატოვება არ მინდოდა ,ტაისიას არაფერი ვუთხარით
-მე ველაპარაკე წეღან და ვუთხარი
-გიო შენ დარჩი ანდრონიკესთან ,მე ტაქსით გავალ კატოს გავაკითხავ და ხვალისთვის მოვამზადებთ სიურპრიზს
-რა სიურპრიზს , რა ხდება ? - იკითხა ანდრონიკემ
-ხვალ შენს შეყვარებულს დაბადების დღე აქვს , მეგონა იცოდი - ნაგლურად უთხრა და ბიჭს მზერა მოარიდა
-ტაისიას დაბადების დღე აქვს? ჯანდაბა როგორ გამომეპარა - წიხლი ჰკრა სკამს გაბრაზებულმა
-სიგარეტი გიბინდავს გონებას ანდრონიკე - ზიზღით უტხრა გოგნამ
-ნატალი გეყოფა - ბრაზი შეერია ხმაში გიორგის
-წავედი,კიდევ ერთხელ ვუსურვებ გამოჯანმრთელებას .- ნზერა მოარიდა ანდრონიკეს ,გიოს ლოყაზე აკოცა და ტაქსი გააჩერა . გაბრაზებული ჩაჯდა ტაქსიში და კატოსთან დარეკა,კაფეშ დაიბარა შესახვედრად
ანდრონიკე და გიორგი ერთაწმს ჩუმად იყვნენ ,შემდეგ კი ისევ გიორგიმ გაარღვია სიჩუმე
-როდიდან ეწევი ანდრო?
-გუშინდელიდან გიო და არ გვინდა ამაზე საუბარი რა, ისეც ვერ ვარ ვახოს დამოკიდებულებამ ტაისიასთან ურთიერთობაზე ჭკუიდან ამწია , ახლა კი ჩემს გამო საავადმყოფოშია .
-მამაშენის ხასიათიისეც იცი, ნუ აყვები. ტაისია იდეალური პიროვნებაამამაშენი გაცნობისთანავე გულში ჩაიკრავსთუ იქამდე არ დაშორდებით - ბოლო სიტყვები ჩუმად წარმოტქვა
-რას ქვია დავშორდებით
-მამაისისგანაც კი დისტანცია უჭირავს რადგან მწეველია ის კაცი,ცხოვრებაში არ გაგისინჯავს სიგარეტი და ახლ არამ გაიძულა. ნატალიასგან ბევრი ვიცი ტაისიას პრინციპული ხასიათის შესახებ და იცოდე ამ ფაქტს არ შეეგუება . მაგარ შარში გაყავი თავი ძმაო , ძლივს ვიღაც იდეალური გამოჩნდა შენს ცხოვრებაში,რომელიც შენგან ზრუნვასაც კი არ ითხოვს ,თვ ითონ გევლება თავს და შენ ამის გაფუჭებას ცდილობ, ნებით თუ უნებლიედ აზრი აღარ აქვს
-ახლა ვერ ვფიქრობ , საღამოს სამსახურში უნდა მივაკითხო , საჩუქარსაც ვუყიდი და ვილაპარაკებთ,იმედია ყველაფერი რიგზე დარჩება
-იმედია - მერყევი ტონით ჩაილაპარაკა გიორგიმ და შენობაში შეჰყვა ძმაკაცს
გაბრაზებული ნატალია კაფეში შევარდა სრული მნიშვნელობიტ,კატო და სანდრო დახვდნენ,კუბალიბრე შეუკვეთა და გიჟივით დაენარცხა სკამზე
-ნატაშკა მშვიდობა გაქვს? - ინტერესით იკითხა სანდრომ
-ნატ რა ველურივით შემოვარდი რა ხდება ?
-ანდრონიკეზე ვარ გაცოფებული, მე რა დღეში ვარ და წარმოიდგინე ტაისია რომ გაიგებს რა დაემართება
-ანდრონიკემ რა ქნა ნატალია?- თვალები აენთო სანდროს
-ნატა! - ხმა გაიმკაცრა კატომ
-ბიჭმა სიგარეტის მოწევა დაიწყო თურმე ,წარმოიდგინე ტაისიას რა რეაქცია ექნება. მამაისისგანაც კი შორს უჭირავს თავი,ისე ღიზიანდება სიგარეტის სუნით
-მოიცა, ეგ ხო არ ეწეოდა,უფროსწორად ცხოვრებაში არ მომიწევიაო არ იძახდა - გაკვირვება დაეტყო სახეზე კატოს
-ოო გული გამისკდა რა , ვერახარ ნატაშკა რა .ეწევა ,მოწიოს , ტაისიას ისე უყვარს რო მარტივად შეეგუება, დაიკიდე რა
-არა ამას უსმინე რა - გაცეცხლებული თვალებიტ შეხედა კატომ საქმროს - შენ რომა დგე და მოწევა დაიწყო ,მე მშვიდად უნდა შევხვდე ამ ფაქტს? რადგან მიყვარხარეს იმის უფლებას არ გაძლევს რომ ამით ისარგებლო , რაღაც სისულელეებს ლაპარაკობ სანდრო!
-ეს ქალები რა არანორმალურ რამაზე ხართ აწყობილი
-სანდრო მეთქი ! - ხმას აუწია კატომ
-მე არ ვიცი ანდრონიკე ამას ეტყვის თუ არა ,თუმცა ვიცი რომ ტაისია ამაზე ძაან განაწყენდება და მათ ურთიერთობას არ ვიცი რა ბედი ელის
-კი მაგრამ ,მე არაფერი შემიმჩნევია და როდის მოასწრო მოწევა
-გუშინო გიოს უთხრა რავი,ხო ეგეც არ მითქვამს ,მამამისმა ინსულტი გადაიტანა გუშინ ღამე და დღეს ალბათ გადაიყვანენ პალატაში, კარგად არის
-რას იძახი,ტაისიმ იცის
-კი უთხრა ანდრონიკემ. მერე მეც ვუთხარი ხვალ შენს შეყვარებულს დაბადების დღე აქვს თქო,არ იცოდა
-და რაო რა თქვა ?
-არ ვიცი რა, ძაან გავბრაზდი და წამოვედი,მოდი მოვიფიქროთ ხვალ სად დავგეგმოთ დაბადებისდღის წვეულება? ისე რომ ტაისიამ არ გაიგოს რა
-მე რაღაცები მოფიქრებული მაქვს და აჰაა - კატომ ლეპტოპი დაიდო წინ - ლეპტოპში შევინახე და შევარჩიოთ ყველაფერი
მთელი დღე დაბადების დღის სამზადისში გაატარეს, ტაისია შეუსვენებლად მუშაობდა, ერთი ფარმაცევტი სამსახურიდან დროებით გაეთავისუფლა და მომდევნო 2 კვირა თანამშრომლების დახმარება გადაწყვიტა, თან მენეჯერი იქნებოდა, თან კიდევ ფარმაცევტიც. საკმაოდ დამღლელი დღე ჰქონდა ,მობილურსაც კი იშვიათად ამოწმებდა,რამდენჯერმე ანდრონიკეს მიწერა და მამის მდგომარეობა ჰკითხა,სულ ეს იყო.
ანდრონიკეს კი გიორგი გვერდიდან არ მოშრებია ,ბატონი ვახტანგი პალატაში გადაიყანეს,მინიმუმ10 დღე მაინც უნდა ყოფილიყო კლინიკაში, ხელახალი ინსულტისგან თავი რომ დაეცვათ.
თითქმის 11 იყო საათი რომ ტაისიას ტელეფონი აწკრიალდა
@
-ლილიტო რას შვები
-ნანდუ, ნახევარ საათში ვასრულებ ცვლას და ანდრონიკემ უნდა გამომიაროს , ალბათ კაფეში დავსხდებით , შენ რას შვები ,დღეს არც გოგოებთან მილაპარაკია და რა ხდება აბა
-გოგოები ჩემთან არიან ,გიო მთელი დღე ანდროსთან იყო და ნატაშკა ჩვენ გვყავს
-ხო მითხრა ანდრონიკემ
-ანუ დღეს ტურფასთან ერთად ატარებ საღამოს ?
-ეგრე გამოდის,თან ხასიათზე ვერ იყო და ცოტას ვილაპარაკებთ
-კაი ბარტყო მიდი და შემეხმიანე , ნუ დამიკიდებ .არიქა და შეყვარებული მყავსო
-იდიოტო! ჩამიკოცნე გიჟები - ყურმილი დაკიდა და ტელეფონს დახედა, სამი გამოტოვებული ზარი ანდრონიკესგან, დაურეკა თუმცა ბიჭმა გაუთიშა
-ეს რა იყო ახლა - თავისთვის ჩაილაპარაკა
-ბოს ერთი მამაკაცია მოსული, თქვენ გკითხულობთ