იდების ღამე
მინდოდა, ექსპერიმენტი ჩამეტარებინა, მაგრამ, უკაცრავად, ჩემი სახლი მეწყერმა ჩაითრია. მხოლოდ იმის წყალობით გადავრჩი, რომ იმ ღამეს ტყეში ვიყავი განმარტოვებული, იდების ღამით მიჩენილი. უსახლკარო გავხდი, თუმცა ვერ დავნებდი. დროთა განმავლობაში, როგორც ხშირად ხდება, ცხოვრებისეული ცვლილებები პიროვნულ ცვლილებებზეც აისახა. სწორედ ამ დროს ვიგრძენი პირველად შიმშილი. კუჭმა თავისი გაიტანა და მათხოვრობას დავნებდი. ეს პერიოდი ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე მძიმე აღმოჩნდა, რადგან არა მხოლოდ სახლ-კარი დავკარგე, არამედ ადამიანებისგან უპატივცემულობაც ვიგემე. მართალია, ახალგაზრდას დავემსგავსებოდი, მაგრამ თითქოს სხეული თვითონვე დამცინოდა. მომდევნო წლებში, ცხოვრების სირთულეების გამო, ნარკოტიკებსა და თამბაქოს მივეძალე. საჭმელი აღარ მანაღვლებდა, და ბოლოს ნარკომანიც გავხდი, ქურდი და მძარცველიც. საშინელ ადამიანად ვიქეცი, და არავინ იყო, ვინც დამეხმარებოდა. ორი წელი გავიდა ასე, სანამ გამოჩნდა მარტოსული ბერი, რომელიც პირჯვარს იწერდა და ლოცულობდა. იმ დღეს ქუჩაში ვეგდე, თვალები ჩალურჯებული მქონდა, გონებას ვეღარ ვაკონტროლებდი. ბერმა ხელი დამადო და ლოცვა დაიწყო. სახე თითქოს გამინათდა, და ჩემი ცოდვილი სული თითქოს გაიწმინდა. მაშინ მივხვდი, რა ძალა ჰქონდა ღმერთს. გამოფხიზლების შემდეგ, ბერს არაფერი ვუთხარი; ის უბრალოდ წავიდა. დღემდე ვეძებ იმ ადამიანს, რათა ამ შანსისთვის მადლობა გადავუხადო. თუმცა გულის სიღრმეში ვიცი, რომ ის არ იყო ადამიანი. ის იყო ღმერთი, რომელმაც მე გადამარჩინა. |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
