გამარჯობათ..
აღარ ვაპირებდი ისტორიის დადებას კრიტიკიდან გამომდინარე.. ისეთ კომენტარს გადავაწყდი ეს რომ პირველივე ნაწილზე მენახა მეორე ნაწილს ვერ დავდებდი.
წერის მოტივაცია აღარ მაქვს ეს რასაც ვდებ უკვე დაწერილი იყო ,სხვაშემთხვევაში ამასაც ვეღარ დავწერდი… კრიტიკა მისაღებია მაგრამ ის არა ადამიანს რომ გადაუვლით .
მკითხველის გამო ვისაც აინტერესებს მომდევნო თავით დავასრულებ .. მადლობა ვინც მომყვებით ვისაც არ მოგწონთ ნუ წაიკითხავთ გამახარებთ


***


ნიცა პალატის კარებთან იდგა და შესვლას ვერ ბედავდა.. ვერვ უკან მიდიოდა … იცოდა კარების გაღებით საკუთარ გულს საბოლოო განაჩენს გამოუტანდა.. გეგი ისე ჩაკეტავდა როგორც ჩიტს გალიაში და არასდროს მისცემდა მეორედ მისგან წასვლის არჩევანის საშუალებას ..
***
პალატის კარი მოულოდნელად გაიღო..
ნიცამ მზერა გააყოლა და გაშეშდა... კარებთან გეგი იდგა რომელიც მღელვარებისგან თავს ძლივს იჭერდა და ხელჯოხს აკანკალებული ეყრდნობოდა...
სიტყვის თქმას ვერ ბედავდა ნიცა.. არ იცოდა რა ეთქვა რით აეხსნა რატომ მივიდა ..

-ნიცა... ჩაილაპარაკა მამაკაცმა და მთელი ემოცია ჩააქსოვა მისი სახელის წარმოთქმას რატომ მოხვედი?
......
-გეგი მე... ნიცამ გონებაში პასუხის ძიება დაიწყო
გეგიმ ნიცას სახეზე დანახვისთამავე წაიკითხა ნერვიულობა.. დაბნეულობა.. შიში.. გულში თითქოს რაღაც ჩასწყდა . თბილი მზერით შეხედა გოგოს რომელიც წესით მისი ცოლი უნდა ყოფილიყო..
შეეცოდა იმ მომენტში გადაწყვეტილება მიიღო.

-დაღლილი და განერვიულებული ხარ ნიცა.. დაისვენე ჩემებს ვეტყვი და წაგიყვანენ.. დაფიქრდი კიდევ ერთხელ წყნარად, თუ გადაწყვეტ ბილეთს აგიღებენ და წახვალ .. თუ დარჩები არასდროს აღარ მოგცემ არჩევანის საშუალებას .. მტკიცე ხმით წარმოსთწვა გეგიმ, ოთახში მყოფ მამაკაცს ნიცას წაყვანისკენ ანიშნა . კარები დახურა, ფეხის კანკალს ვერაფრით მოერია და იქვე ჩაიკეცა..
საკუთარი გულის ხმა ესმოდა ..
****
-ნიცა ჩამოვიდა გეგი.. ის უკვე მოდის
-ვინ ჩამოიყვანა ?რისთვის ? იკითხა არეული ხმით და მის წინ მდგომ კაცს გამჭოლი მზერა მიაბყრო
-შენთვის .. შენი სიცოცხლისკენ დასაბრუნებლად ..
-არა !! მკაცრი ხმით წარმოსთქვა გეგიმ მას ის უყვარს ესე მითხრა..
-მას შენც უყვარდი.. შანსი გეძლევა გაახსენო და გააცოცხლო მისი გულის ძგერა შენს მიმართ.. ამ შანსისი მოცემა რომ არ უნდოდეს როგორ გგონია წამოვიდოდა ამაზე?
-წამოვიდოდა.. თუ მას ჩემს მდგომარეობაზე ეტყოდით.. შემეშვი!!! არ მინდა ძალით დავაკაო .. ჩაილაპარაკა გეგიმ და თვალები დახუჭა.
-ამ გოგოს გამო ფეხზე დადექი.. იბრძოლე .. გადარჩი.. მართალია მისი სიყვარულის და სახის გარდა ვერაფერს იხსენებდი მაგრამ იბრძოდი რომ ბოლომდე გაგხსენებოდა ყველაფერი ეს მოახერხე მეორე წლის თავზე საბოლოოდ აღიდგინე ვის გამო იბრძოდი და ვინ იყო… ეხლა რას აკეთებ ? ყველაფერს წყალში ყრი .. ისევ იქ ბრუნდები საიდანაც რამხელა ტკივილების ფასად გამოხვედი?
ესე ვერ გადარჩები იცოდე .. მოტივაცია გჭირდება და ის აქაა…
.... ...
-გეგი.. შენი მოტივაცია დაგიბრუნდა.. მიეცი შენს თავს შანსი მიდი დაიბრუნე ეს გოგო იბრძოლე მისთვის .. მხარზე ხელი მეგიბრულად ჩამოჰრა მამაკაცმა..

გეგიმ შენიშნა კართან მდგომი სილუეტი.. აღელვებული წამოდგა .. მის წინ მდგომი მამაკაცი გაიწია ადროვა გეგის ხელჯოხი თავად აეღო და კართან თავისით მისულიყო..
-ის შენი მოტივაციაა ხომ ხედავ მის გამო ყბელაფერს შეძლებ
კმაყოფილი მზერით შეხედა კართან მისულ გეგის და ჩამოჯდა

****
მამაკაცმა ნიცა უხმოდ მიაცილა ნომრამდე ..
-ხვალ ფოიეში დაგელოდები.. დაუბარა და გავიდა

ნიცამ კარები გააღო და ნომერში შევიდა.. ჩაფიქრებული ვერც აღიქვამდა ნომრის სილამაზეს და მის არაჩვეულებრივ ხედებს.. არ ელოდა გეგისგან მსგავს საქციელს .. სხვა მის ადგილზე ალბათ არც იფიქრებდა ქალისთვის დაფოქრების საშუაოება მიეცა .. გეგი ყოველთვის გამოირჩეოდა თავისი სამართლიანი ბუნებით.. ალბათ ამიტომაც ვერ დაივიწყა წლების მანძილზე .. რომ არა ანდრე ისევ გეგიზე იქნებიდა სიგიჟემდე შეყვარებული და რა ბედნიერი იქნებოდა ეხლა მისი გამოჩენა დაბრუნებით.
-ყველაფერი რა მარტივი იქნებოდა ამ შემთხვევაში.. ჩაილაპარალა დანანებით მობილურს დახედა.. ანდრე არსად იყო.. ვერც მიხვდა როდის მიეძინა .. კაკუნის ხმამ გამოაღვიძა.. გათენებულიყო და საუზმის დრო მოსულიყო. საუზმეზე უარი განაცხადა,
მადლობა გადაუხადა მომსახურე პერსონალს და გონებამ ისევ დაიწყო ნერვიულად ინფორმაციის აღდგენა. ატირდა.. ანდრეს არც მოუკითხავს .. მთელსსხეულში უცნაური ნერვიული ტალღა უვლიდა.. მობილური აიღო და გაუბედავად დარეკა..
ის არ პასუხობდა.. გათიშვას აპირებდა მამაკაცის ღრმა სუნთქვიხ ხმა რომ გაიგო
-ანდრე ..
-ნიცა ხომ კარგად ხარ გაისმა ანდრეს გაბზარული ხმა
-მე...
ანდრემ უცხო გოგონას ანიშნა მასთან მისულიყო რომელიც მეორე მაგიდაზე მარტინს მიირთმევდა .. ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა და სახე ტკივილისგან მოექუფრა
ანდრე ვინ გირეკავს .. მოესმა ნიცას ქალის ხმა და მობილურში ვნებიანი კოცნის ხმა გაისმა.. მოდი გავაგრძელოთ ..
-ანდრე.. ჩაილაპარაკა ნიცამ
ანდრეს ხმა არ ამოუღია დაელოდა ნიცა როდის გათიშავდა
-მომშორდი.. ჩაილაპარაკა ზიზღით და ქალს ხელი ჰკრა ,რომელიც როლში შეჭრილიყო. ამღვრეული თვალებით გადაჰკრა ორმაგი ვისკი და განათებულ მობილურზე შეტყობინებას დახედა..
-ანდრე დამირეკე.. გთხოვ მჭირდები ..
-ჯანდაბა ნიცა.. ჩაილაპარაკა განერვიულებულმა კაცმა და ბარიდან სახლში წავიდა.
…
ნიცა დაძაბული უყურებდა მობილურის ეკრანს.. როგორ სჭირდებოდა ანდრე ეხლა აქ მის გვერდით… ნეტავ შესძლებოდა ანდრეს სიყვარულის გულიდან ამოგლეჯვა.. ფიქრი ზარმა გააწყვეტინა ..
-ანდრე .. რას აკეთებ დაიყვირა მოუთმენლად ნიცამ
ანდრემ სიგარეტს მოუკიდა ღრმა ნაპასი დაარტყა და ვისკის უკვე მერამდენე ჭიქა ხმის ამოუღებლად დაცალა.
-გესმის ანდრე? მჭირდება შენთან ჩაიჩურჩულა ნიცამ
-რა გჭირდება ნიცა ? მითხარი ჩაილაპარაკა გამტყდარი ხმით
-შენ მჭირდები .. როგორც იმდღეს ისე…
ანდრემ თვალები დახუჭა.. ვეღარ უძლებდა ქალის უცნაურად ვნებით გაჟღენთილ ხმას.. ხომ მითხარი როცა ვეღარ გაუძლებ ეს გაიხსენეო.. გთხოვ მინდა შენი ხმით გამახსენო
ანდრე დენდარტყმული იდგა,ნიცას მხოლოდ მისი ღრმა სუნთქვა ესმოდა უცნაური მოსასმენი იყო ,მისი სუნთქვა ჟრუანტელს იწვევდა..

ანდრე ფიქრობდა.. გული გამალებით უძგერდა საყვარელი ქალი მოფერებას ითხოვდა.. თან რა გზით სხვა დროს პირველივე რეისით გაფრინდებოდა და შეიგრძნობდა საყვარელ ქალს,მასაც საოცარ შეგრძნებებს აჩუქებდა მაგრამ ეს ის შემთხვევა არ იყო..
მობილურს დახედა პირველად და ალბათ ბოლოჯერ უწევდა დისტანციურად მოფერებოდა ქალს.
-ნიცა.. იცი როგორ მინდიხარ მეც.. ჩაილაპარაკა ანდრემ
-როგორ გინდივარ ? გაისმა გაუბედავი ხმა მითხარი მინდა მითხრა
… …
-ანდრე არაფერს აშავებ გპირდები.. ატირდა ნიცა
მობილურში მსხვრევის ხმა გაისმა.. უჭირდა ანდრეს ემოციების მოთოკვა.. გიჟდებოდა ნიცას ქცევებზე და საკუთარზე კიდევ უფრო მეტად ეშლებოდა
ნერვები. მობილური გათიშა .. ერთი წამით ჩაფიქრდა , თვალები დახუჭა და ვიდეო ზარით დარეკა..
-ანდრე .. მეგონა გამითიშე დაინახა ნიცას ნაწყენი ნამტირალევი სახე
-როგორ მოგქცეოდი ესე.. ნიცა არ შემიძლია

-არ გინდა ჩემთან ? უცნაურად გაიბუსხა
გოგო
….
-ანდრე…
ანდრემ თვალებით ნიცას ტუჩები მოძებნა და წარმოიდგინა როგორ კოცნიდა ..
-ნიცა დადე მობილირი და დამენახე მინდა შემოგხედო.. ჩაილაპარაკა ანდრემ რომელსაც აღარ შეეძლო ნიცასთვის წინააღმდეგობის გაწევა
ნიცა ანდრეს სახეს თვალს არ აშორებდა..
კედელს მიყრდნობილი ასრულებდა ყველა იმ მითითებას რომელსაც კაცი აძლევდა .. მოსწონდა იმის წარმოდგენა რასაც ის წარმოადგენინებდა .. ის თითქოს აქ იყო.. გრძნობდა კიდეც როგორ ეხებოდა ანდრე მის შიშველ მკერდს .. უცნაური იყო.. ძალიან უცნაური…. ანდრე მშვიდი ქარიშხლით იპყრობდა ნიცას . ნელ-ნელა აუჩქარებლად უყურებდა უცნაურ მდგიმარეობაში მყოფ ნიცას და მას ეს ძალიან მოსწონდა.. ჭკუიდან გადაჰყავდა ქალის ამ მდგომარეობას.. მიხვდა ნიცას პიკურ შეტევას და მოუთმენელი ყურადღებით დააკვირდა საყვარელი ქალის ემოციურ მომენტს რომელმაც ბაგიდან ერთობ სასიამოვნო ხმა გამოსცა..
-ანდრე მე..
-ვიცი .. ჩაილაპარაკა ანდრემ და ნიცას მზერა მოარიდა.
დაახლოებით 20 წუთი არცერთს ხმა არ ამოუღია.
-მიბრაზდები? ანდრე..
-არა..
-შემომხედე ანდრე..
ანდრემ მზერა ისევ აარიდა.. სიგარეტს მოუკიდა და კამერას გახედა.. ნიცა მიწოლილიყო და ჩასძინებოდა.. თავადაც მიწვა მობილური გვერდით დაიდო და მძინარე ნიცას უყურებდა.. ათას რამეზე ფიქრობდა . ეძებდა თუმცა გაკოსავალს ვერ პოულობდა.
***
კაკუნის ხმამ ნიცა გამოაფხიზლა..
-გელოდებიან.. აცნობა ხმამ
ნიცამ მობილურს დახედა ანდრეს დაბინდული მზერით უყურებდა ..
-ანდრე..
ანდრემ ტუჩებზე თითი მიიდო და ანიშნა გაჩუმებულიყო.. რამოდენიმე
წუთის განმავლობაში უყურებდა შემდეგ თავად გათიშა ზარი და წავიდა..
****
ნიცა აბაზანაში შევიდა .. ჯერ კიდევ გრძნიბდა საყვარელი მამაკაცის ვნებიან ხმას.. ჭკუა ეკწტებოდა.. სუნთქვა აღარ უნდოდა..
დაიყვირა და მთელი ემოცია ამოუშვა …

***
ისევ პალატის კართან იდგა.. თვალდახუჭული. ხელი სახელურზე ეკიდა და ნერვიულად ამოძრავებდა.. ამჟერად კარი არავის გაუღია.. თავად შეაღო
გეგა კი ისევ იქ იდგა კართან..
-ნიცა… მაინც გააღე ჩაილაპარაკა მამაკაცმა
ნიცამ თავი დახარა არ იცოდა რა ექნა..
-შემომხედე.. ნიკაპზე ხელი ნაზად მოჰკიდა და თავი ააწევინა .. ვიცი გიჭირს ნიცა.. არც ჩემთვის არის მარტივი .. თუ გადაწყვიტე და
შემოხვალ .. შემოხვალ ჩემთან გესმის?
-ვიცი ..
-ვეღარ გაგიშვებ.. ხომ იცი მაშინ რატიმაც გაგიშვი… დღეის შემდეგ არჩევანის საშუალებას ვერ მოგცემ.. გესმის? მზრუნვეკი ხმით დაეკითხა მამაკაცი
-მესმის .. ჩაილაპარაკა ნიცამ
-მომეცი ნება რომ გაგახსენო ყველაფერი და თყ გაიხსენებ შემიძლია ძალიან ბედნიერ ქალად გაქციო .. გადაწყვიტე ნიცა..
ნიცამ თვალები დახუჭა და მძიმე ამოსუნთქვის ფონზე პალატაში შევიდა..
-ამირჩიე.. ჩაილაპარაკა გეგიმ და ნიცას ზურგი მკერდზე მიიკრა. ივრძნო როგორ მთელი ძალით იკავებდა ნიცა ტირილს..
-ნუ იკავებ თავს გამოუშვი ემოცია.. მშვიდი ხმით წარმოსთქვა გეგიმ ნიცას წინ დადგა თვალებში ჩახედა და გულზე რაღაცამ მოუჭირა..
-ნიც.. ჩემს გამოც ესე ტიროდი ? გამჭოლი მზერით დაუსვა კითხვა
….
-არვიცი… თავი აარიდა უხერხულ კითხვას
-გაიხსენე .. რას გრძნობდი როცა ფიქრობდი რომ მიგატოვე.. და იფიქრე იმაზე რომ დავბრუნდი.
ხომ მიცნობ და მენდობი?
ნიცამ თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია. -არაფერს დაგაძალებ გპირდები.. თავზე აკოცა და ფანჯარასთან მივიდა.

გეგისთვია საკმაოდ რთული იყო ნიცას ამდგომარეობაში ხილვა.. ის განიცდიდა .. განიცდიდა ანდრესთან დაშორებას,ნუთუ
საერთოდ არაფერი არ ჰქონდა შერჩენილი გეგის მიმართ, ნუთუ ისე ჩაიარა ამ
ურთიერთობამ რომ ნიცა ამას ვერ გაიხსენებდა.. თავსადაბოლოს იმდღეს ის ავარია რომ არა გეგი ნიცასთან ხელის სათხივნელად მიიჩქაროდა.. ყველას უმალავდა საყვარელ ქალს.. არავინ იცოდა მისი ვინაობა უნდოდა სიურპრიზად მოეყვანა ცოლი.. სწორედ აქ შეცდა .. ვინმეს რომ სცოდნოდა .. ვინმესთბის რომ ეთქვა ავარიის მერე
ხომ ესე არ გაუჭირდებოდა მისი მოძებნა..
ახსოვდა თავიდან ბუნდოვნად ნაწილ-ნაწილ როცა სრულად გაიხსენა უკვე მეორე წელი იწურებოდა.. ჯანდაბა გეგი.. ჩაილაპარაკა თავისთვის და ხელჯოხი გადააგდო..
***
დრო გადიოდა გეგის სიცოცხლის ხალისი უბრუნდებოდა.. ძლიერდებიდა ..
ნელ-ნელა ფეხს იმორჩილებდა ხელიც ისე აღარ უკანკალებდა. ყველაფერს აკეთებდა იმისთვის რომ კლინიკას მალე გაეწერა სახლში..
-ნიცა..
-ჰო..
-წამოდი ..მინდა გავიდეთ.. მძღოლმა მყუდრო რესტორნის განცალკევებულ სივრცეში შეაჩერა სადაც კაციშვილი არ ჭაჭანებდა.. დიასახლისი ღიმილით გამოეგებათ და გაუძღვა მათთვის განკუთვნილ ადგილზე.. ულამაზეს სანახაობას ქმნიდა ვარდების ბაღი და ხელოვნური ტბა რომელიც მთლიანად განგებ ულამაზესი ვარდის ფურცლებით მოეფინათ
ნიცას ეს უკვე ნანახი ჰქონდა.. მოგონებები გაცოცხლდა..

4 წლის წინ…
ნიცას მობილური მოუთმენლად რეკავდა.. გეგი ვემზადებიი უპასუხა მხიარული ხმით ნიცამ..
-მიდი გოგო სული ნუ ამომიღე ამდენი ლოდინით გაიცინა თბილად ბიჭმა
-გეპრანჭებიი ხომ უნდა მოგეწონო.. მობილური უცებ გათიშა საკუთარ თავს სარკეში კმაყოფილმა შეავლო თვალი და კიბეებზე დაეშვა .. გეგი ლიფტთან ელოდებოდა.
-მოხვედი მოუსვენარო. ხელში აიტაცა მოკისკისე ნიცა და მხიარულად წაიყვნა მანქანისკენ.. ფეხებს მხიარულად აცანცარებდა და სიყვარულს ასხივებდა..
-ბესნიერება ხარ ნიც… ჩუმად გადაულაპარაკა საყვარელ ქალს და ყელზე აკოცა.
-შენც ბედნიერება ხარ გეგი .. დაეჭყანა გოგო..
-თვალები დახუჭე და სანამ არ გეტყვუ არ გაახილო ..
-გავახელ .. აი ვახეეელ მთელი გზა აწვალებდა ნიცა გეგის.
მანქანა შეჩერდა… გეგი გადმოვოდა ნიცას მხარეს დაიძრა ისევ ხელში აიყვანა და წაიყვანა… შეჩერდა… ნიცა გაახილე თვალები …
-არ გავახელ.. ასწია ნიცამ ცალბი წარბი ..
-მიდი გოგო ჩამივარდები.. 2 კილო რომ მოიმატე მე დარბაზში გირების აწევა მინუს 2 კილოზე ვივარჯიშე რომ ამეწიე ეხლა ამ მომენტში და მარცხი არ განმეცადა… სიცილს ვეღარ იკავებდა გეგი
ნიცამ წარბი ასწია… თვალები გაახილა და დაიყვირა.. რა სილამაზეააა ულამაზესი ხედი იშლებოდა მის წინ.. ზისტად ისეთი როგორც ზღაპარში..
ულამაზესი ვარდების ბაღი ხელოვნურ ტბასთან სადაც უთვალავი ვარდის ფურცლები ჩაეყარათ..
-მეც რა პრინცესულად გამოვეწყეე… დატრიალდა გახარებული ნიცა.. გეგის კისერზე ხელები შემოხვია და თვალებით რაღაც ანიშნა ..
გეგიმ მხიარულად დაატრიალა ბედნიერი ნიცა ..
ახლანდელი დრო
გეგი ყურადღებიღ აკვირდებოდა ნიცას სახეს და მის სახეზე ღიმილი შენიშნა .. ჩუმად იყო ცდილობდა ხელი არ შეეშალა ნიცას მოგონებებისთვის და აცდიდა იმ ემოციების გახსენებას.
ნიცამ შეხედა გეგის…
-ნიც.. გაგახსენდა? ღიმილით ჰკითხა გეგიმ
-გამახსენდა ღიმილით უპასუხა ნიცამ
-მერე რამე იგრძენი ?
ნიცა უცებ დაუბრუნდა რეალობას გაჩერდა და დადუმდა..
გეგიმ ღრმად ჩაისუნთქა…
-მიუხედავად ყველაფრისა ბედნიერი
ვარ .. გვერდით ხარ.. საქართველოდან შენს გარეშე რომ წამოვედი იმის მერე სუნთქვაც კი აღარ შემეძლო.. მოდი აქ ანიშნა ხელით გვერდზე..
ნიცა მიუახლოვდა და უხერხულად ჩამოჯდა..
-ყველა დღეს გაგახსენებ ჩემო ფარფატა.. ის გოგო დააბრუნე ვისზეც მე ვგიჟდები გესმის? ჩემი გოგო დამიბრუნე..
ნიცამ ვეღარ გაუძლო ამდენ ემოციას და ნერვიულობისაგან ატირდა..
გული სწყდებოდა წარსულზე ყველაფერი ახსოვდა… ახსოვდა გეგის გარეშე თავადაც რომ ვერ სუნთქავდა.. მაგრამ
ეხლა სხვის გარეშე არ შეეძლო სუნთქვა..

-ნიც… თავი თავზე დაადო გეგიმ ..ჩამეხუტე უბრალოდ მეგობრულად.. ეგეც აღარ დარჩა ? დანანებით შეხედა გოგოს და ტკივილისგან თვალები დახუჭა.
იგრძნო ნიცას გაუბედავი ჩახუტება.. სახე კიდევ უფრო მოექუფრა…
-ნიც დამიბრუნე რა ჩემი ნიცა.. ეს
ნიცა სხვისია, მე ჩემი მინდა გადარეული ,ყველა წვიმის დროა რომ მირეკავდა და ბავშვივით დამარბენინებდა თბილისის ქუჩებში …
არსებობს იმია შანსი რომ ის კიდევ დაბ…. სიტყვის დასრულწბა ვერ მოასწრო გეგიმ თითქოს დაბარებულივით გაწვიმდა… ერთმანეთს შეხედეს უცნაური მზერიღ და სიცილი აუტყდათ ორივეს მოეხსნათ დაძაბულობა … ნიცა ისევ კისკისებდა და გიჟივით გავარდა წვიმაში.. ისევ ისე ბავშვივით ტრიალებდა და ისევ საოცარ სილამაზეს ქმნიდა მისი ფრიალა კაბა ,, გეგის თვალწინ იგივე სურათი გადაიშალა როგორც ადრე წლების წინ.. გამსხვავება ის იყო რომ მაშინ ნიცას გეგი უყვარდა … გეგი იდგა ნოსტალგიური სანახაობით მონუსხული და მის ხელში აყვანას ვეღარ ბედავდა..
*****

ფრენის დღე…

ანდრემ ხელი ძლივს გაუშვა.. უყურებდა როგორ გადავიდა ნიცა მანქანიდამ.. საკუთარი თავი ისევ ,,ჯაჭვებით დააბა” მიდიოდა ნიცა და ანდრეს გული თან მიჰქონდა . ანდრეს თავში ათასი აზრი ტრიალებდა.. ინსტიქტურად კარები გააღო და ნიცასკენ დაიძრა
-რას აკეთებ ანდრე? გამიფხიზლდი საკუთარ თავს უმწეოდ შეუძახა .. ნიცას გამო ! მის გამო ეს უნდა გააკეთო.. გაუშვა და თუ საჭიროა გული ამოიგლიჯო!!!
ნიცა კარებთან შეჩერდა თითქოს იგრძნო… უნდოდა ბოლოჯერ შეეხედა ანდრესთვის .. თვალები დახუჭა . საკუთარ თავს არ მისცა მისკენ გახედვის საშუალება ღრმად ჩაისუნთქა და გადალახა ზღურბლი რომელიც ახალი ცხოვრების დასაწყისს უქადდა.

ანდრემ მტკივნეული მზერით გააცილა ნიცა..
-არ მოიხედო წადი.. სასოწარკვეთით ჩაილაპარაკა შეჩერებული ნიცას დანახვისას , არ მოიხედო ვერ გავუძლებ და ყველაფერი დამთავრდება.
ნიცას თითქოს ესმოდა.. არ მოუხედავს
გაუჩინარდა და ცხოვრებამ აზრი დაკარგა..

იძულებული იყო ესე მოქცეულიყო.. არადა რა ბედნიერი იყო იმ დღეს ნიცამ
გულის კარი გაუხსნა.. თითოეული დღე მისთვის იბრძოდა.. ყველა დღე ნიცათი იწყებოდა .. ბოლოს შედეგი გამოიღო ანდრეს ამდენმა მცდელობამ და თავი შეაყვარა.. იცით რა რთულია სხვაზე შეყვარებულ ქალს თავი შეაყვარო ის დაავიწყო და შენსკენ მოიზიდო.. ვისაც ეს არ გამოუცდია ის რას გაიგებს …. ფიქრი სმსმა გააწყვეტინა .
ანდრემ არეული მზერა მობილურზე მოსულ სმსზე გადაიტანა
-,,სწორი გადაწყვეტილება მიიღე.. შენ გეგა გადაარჩინე.. შესაბამისად ნიცაც
რომელსაც თან ერთვოდა ფოტო რომლის მიხედვითაც ნიცა შესაძლოა მსხვერპლი გამხდარიყო. ანდრე მანქანიდან გადავიდა და სწრაფი მზერით რაღაცის ძებნა დაიწყო.. გახედა უნომრო დაბურულ მანქანას რომელიც იმ
მომენტში მოსწყდა ადგილს და ტრასაზე გაიჭრა.

მანქანაში წამებში ჩაჯდა .. ვინ ხარ შენი დედაც .. მაიძულებ საყვარელ ქალზე უარის თქმას დაიყვირა გამწარებულმა და ეცადა დადევნებოდა,თუმცა უშედეგოდ.
-გიპოვი და ჩემი ხელით მოგკლავ… დაიღრიალა ჭკუიდან გადასულმა და მინა დალეწა..
***