გამთენიას ტელეფონის ზარიაღვიზებს, დიდხნიანი ყოყმანის შემდგომ ვუპასუხე ნამძინარევმა... ჩემს მეგობარ კოკას გავხსენებივარ, მე მას ვუსაყვედურე რომ ამ დილა ადრიან რაში დავჭირდი?! მან კი თხოვნით მომმართა... - დორითე ვიცი დაკავებული კაცი ხარ მაგრამ ძალიან რომ არ მჭირდებოდე არ შეგაწუხებდი. -კარგი ახლა არ გინდა ეს პირფერობა, რაშია საქმე?!... - შენ ხომ იცი მე საქმიანი ურთიერტობა მაქვს უცხო ქვეყნებთან, ხოდა დღეს საღამოს მოფრინავს ერთ ერთი გავლენიანი პიროვნება ჩეხეტიდან, რომელსაც განსაკუთრებულად უნდა დავხვდე და შთაბეჭდილება უნდანმივახდინო.
-კი მაგრამ მე რაში გჭირდები? რომელი ჩეხეტის ელჩი მოძებნე?

-არა შენ მჭირდები საწესთან...

-ბატონო?

-ძალიან გთხოვ დორითე, ძალზედ მჭირდები გააკეთე ეს ჩემთვის და ვალში არ დაგრჩები, ერთი დღით ჩემინმძღოლინუნდა იყო, ის ადამიანი სერიოზულია და მეც სანდომიანნკაცად მივაჩნივარ.

კატეგორიულ უარზე ვიყავი და გახარებულმა გავწყვიტე კოკას სატელეფონო საუბარი... მოვბრუნდი თუ არა უეცრად შევნისნე ჩემინმეუღლის სახე ახლოდან რამაც სემაშფოთა და ვუსაყვედურე..

ნახევარი საათი ვუმტკიცებ რომ ნამდვილად კოკას ვესაუბრებოდი.
თან ვცხუბობთ თან ვიცვამ მაგრამ ცალ ფეხსაცმელს ვერ ვპოულობ..
ის ქაქანებს, არ ჩერდება.. მე ამ დროს ცალი მკლავი მაქვს გაყრილი პიჯაკის სარცულში, მეორეთი კი ფეხსაცმელს დავეძებ..
უკვე აღარ შემიძლია რაც ვიპოვნე იმას ვიცვამ რადგან მეუღლე არ აპირებს გაჩერებას... სწრაფად გამოვედი სახლიდან და გამოსვლისას კარის სახელურს გამოვედი ჩემი პიჯაკი, რა დროსაც სემაყოვნანდა უკან გადავარდი... გაცხარებული წამოვდექი ფეხზე, მივიწევ წინ და ცოფებს ვყრი მაგრამ ვგრძნობ რომ სიარულისას რაღაც რიგზე ვერ არის..

რატომ მტკივა მარცხენა ფეხი?... დავიხედე და ვხედავ რომ სემთხვევი მარცხენა ფეხზე ჩემი მეუღლის დაბალძირიანი ფეხსაცმელი ჩაიცვამს, ამის დედაც .. ახლა რაღა გავაკეთო?! უკან მიბრუნება არ მინდა, მე მგონი ვერავინ შეამჩნევრს რადგან ორივე შავი ფერის, მერე რა რომ ცოტათი მიჭერს და მტკივა....

კოჭლობით მივიწევ წინ როგორც დაჭრილი ბეკეკა..
და ამ დროს კვლავ კოკა მირეკავს ტელეფონზე, მან ისევ სცადა ჩემი დათანხმება და ისე შემეცოდა თავი რომ დაითანხმა გავხდე ერთი დღიტ მისი მძროლი.

დათქმულ დროს მომაკითხა მისი დიდი ჯიპის ტიპის ავტომობილით..

დამცინი?!... მე ამ ავტომობილში ისე გამოვიყურები როგორც გოჭი სტადიონზე, ეს განზრახ გააკეთე არა?... რახან ტანდაბალი ვარ გინდა დამცინი?! გაავებულმა ვუსაყვედურე კოკას.. მან კი დამამშვიდა და მითხრა რომ მანქანის სავარძელზე წიგნებს დამიდებდა რომ მაღალი გამოვჩენილიყავი, ძალიან გავბრაზდი მაგრამ თურმე ის არ ხუმრობდა.

როგორც იქნანსაჭესტან მივერგე და მივემარტებით აეროპორტისაკენ, გზად ისე მივდივართ რომ ბუზის გაფრენის ხმა არ ისმის.

უცბად კოკამ სცადა ჩემი გამხიარულება და მანქანა ერთ ერთ კაფესტან შემაცერებინა რომ გვესადილა რადგან ჯერ ძალიან ადრე იყო.
ორივენი სევედით კაფეში და კოკა სალაროსთან მივიდა მე კი მაგიდას მივუჯექი და ველი მას... შორი ახლოდან ვამჩნევ როგორ მიმზერს უმშვენიერესი ქალბატონი დეკოლტეთი, მზერა აშკარად ჩემსკენ აქვს მომართული, რაღას ვიზამდი?! გადავივარცხნენჩემინალაგალაგ დარჩენილი ხუწუჭი თმა და ჰალსტუჰიც შევისწორე..

მანამ სანამ კოკა მოსულა ავდექი და ქალბატონისაკენ მივიწევ.

-შეიზლება თქვენთან დავჯდე?

-დიახ რა თქმა უნდა.

-იცით შორიდან შეგნისნეთ რომ სემნისნეთ... გადავწყვიტე გამეცნო ჩემი თავი თქვენთვის.

ოოჰ როგორ მტკივა ფეხი მაგრამ ვცდილობ არაფერი შევიმცნიო მაგრამ გოგონამ მოსადუნებლად კოქტეილი შემომტავაზა, მე კი უარი განვუცხადე რადგან საჭე მებარა... შემდეგ წამოდგა მისი მოკლე კაბით და წინ გადადგა რამოდენიმე ნაბიჯი ისე რომ თვალი ვერ მოვწყვიტე, საპირფარეშოს გასასვლელთან მიუახლოვდა და თვალი ჩამიკრა...
ისე მძიმედ გადავყლაპე ნერწყვი რომ მთლიან შენობაში მკვეთრად გაისმა... ავდექი და უკან ავედებნე, ისე ვკოწლობბდა მტკივა ფეხი ლამის მომძვრეს, თან ამ გოგონას ვეძებ და ისიც გამოჩნდა...
მომიახლოვდა მაგრამ ჩემზე გაცილებით მაღალია და ქვემოდან მიწევს ახესვა, ძალიან ახლოს დამიდგა და თავზე მეფერება როგორც პატარა ფინია ლეკვს ორივე ხელით... პერიოდულად მეხვევა და შემდეგ ადგილიდან გაქრა, მე კი დავრჩი ასე ტვალ დახუჭული.

უეცრად მხარში დარტყმა ვიგრძენი, კოკა მსაყვედურობს ჩემს ძებნაში გაატარა დრო და შემახსენა რომ გვაგიანდება.


სწრაფი სადილის შემდეგ მივემართებით გზაზე, უკვე ახლოს ვიყავით
მაგრამ საწვავის ჩასხმა გადავწყვიტეთ, დიდი კისრის ტეხვით ცდილობს კოკა თანხის გადახდას მაგრამ სევეწინაარმდეგებდქ ჩემს თავზე ავიღე.

ვამოწმებ ჯიბეს მაგრამ საფულე არსად სჩანს, გადავწერე მთლიანი სავარძელი მაგრამ ვერსად ვნახე, უცბად გამახსენდა კაფეში გაცნობილი გოგონა და ყველაფერი მას დავუკავშირე, ეს რომ კოკას მოვუყევი გვარიანად გამომლანძღა... ჯანდაბა საფულეში 800დოლარი პირადობის მოწმობა, ბარათები ყველაფერი მანდ მქონდა... ეს რომ ანანომ გაიგოს რომ საფულე ქალმა ამომავალანთანბრა ვითარებაში?!... შიშმა ამიტანა... კოკა ჩემს დამშვიდებას ცდილობს რადგან სადაც არის მისი სტუმარი ჩამოფრინდება.

ვდარდობ დრო და დრო და ვწკმუტუნებ, არ ვიცი როგორ მოვიქცე... ამასობაში კოკას სტუმარი ჩამივიდა.. ის ისე მდიდრულად გამოიყურება რომ კოკა თავს ევლება ხელის დახმარებით პატივისცემის ნიშნად ნაბიჯ ნაბიჯ მოჰყვება და აცილებს მანქანამდე, უკანა კარიც გაუღო..

მაგრამ ჯერ პიჯაკი კარგად გაისწორა და ემზადება დასაჯდომად, კოკა გვერდიდან მოთავსდა სავარძელზე... სტუმარი ჯდება,
მე კი შორიდან შევნიშნე ის ქალბატონი რომელმაც საფულე ამომაცალანუეცრად მან ჩემსკენ მომართო მზერა და სწრაფად გაიქცა, უცბად დავძარი ავტომობილი და სისწრაფითივზდევ....

სტუმარი მის ენაზე გაჰყვირის რაღაცას, კოკა კი გამწირული მიყვირის რომ შევაჩერო ავტომობილი, მე კი ყურს არ ვუგდებ არცერთს რადგან მზერა იმ ქალბატონისაკენ მაქვს ვისაც მივზდევ.

კოკამ უხეშად ჩამავლო ხელი მარჯვენა მხარში და კვლავ მიყვირის რომ სევაჩერო, ჯანდაბა უკვე ნახევარი გზა მივზდიე იმნქალს და კოკას გამომმხედველობის არწალიდან გაქრა... გაბრაზებულმა გავიხედე უკან რომ მისაყვედურა კოკასთვის მაგრამ რას ვხედავ?!... საბრალო ეს სტუმარი, მარჯვენა ფეხი ავტომობილში აქვს მარცხენა ფეხით კინასკინკილით მოჰყვება მანქანის მოძრაობას ისე თითქოს სკეიტზე იდგეს... ვაიმე ნუთუ ასე სკუპ სკუპით მივაყარე ნახევარი გზა ამ განსაკუთრებულ სტუმარს?!... სწრაფად დავამუხრუჭე ავტომობილი რის შედეგადაც სტუმარს გარედ გაყოფილი ფეხი აერია და რომ არ გადავარდნილიყო სრულად კარის სახელურს მოეჭიდა მყარად მაგრამ უეცარი გაჩერების შედეგადბრუნი გააკეთა მოწოდებული მდგომარეობით.


კოკა უმალვე გადმოხტა ავტომობილიდან და სტუმარს წამოდგომაში ეხმარება, მეც ჩამოვედი და ვცდილობ მივეშველო და კოჭლობით მივიწევ მისკენ, კოკა მსაყვედურობს და ხმამაღლა მიყვირის

მეც არ დავაყოვნე და დიდი კამათი გავმართეთ სტუმარი კი ფეხზე ხელს უკიდებს და წკმუტუნებს.

სტუმარი მანქანის სავარძელზე მოვათავსე და დაზიანებული ფეხი დავუმუშავეთ მას და კომფორტულად მოვათავსეთ... შევნისნე რომ ჩვენ ერთი ფეხის ზომა გვქონია რა დაშავდება ახლა ჩემი მეუღლის ფეხსაცმელი დროებით ამ კაცს ჩავაცვა და მე მისი ჩავიცვა?! დროებით სანამ ამათ დავყვები.. ასეც მოვიქეცი მას ისე გავუცვალე ფეხსაცმელი რომ ვერაფერს მიხვდა რადგან გადაწოლილია თავის დარდში თან დაზიანებულ ფეხზე გავხადე და გავუცვალე. უჰ შვება ვიგრძენი, ახლა სადაც მეტყვიან იქ წავალ ასე არხეინად, თანაც იქნებ იმ მძარცველი ქალბატონს მივაგენი.