ადამიანის ცხოვრებაში ბევრი რამ ხდება ხან ცუდი ხან კარგი, ცხოვრება ხომ ასეა მოწყობილი,უბედურებას ბედნიერება მოსდევს ბედნიერებას კი პირიქით უბედურება.ცხოვრება ერთი დიდი გამოცდა ამიტომ ვეცადოთ რომ ვიცხოვროდ ბედნიერად და გავაკეთოთ ყოველივე კარგი...
მშვენიერი დილა იყო მაგრამ მოწყენილი ვიყავი ხუთ წუთში კი არაჩვეულებრივ ხასიათზე დავდექი რატომმ?! მშობლები ჩამოვიდნენ, საზღვარგარეთ იყვნენ წასულები ძძალიან მენატრებოდნენ, მე ბებიასთან ერთად ვცხოვრობდი, ხო მართლა მე თამო ვარ 15 წლის ვცხოვრობ თბილიში მაგრამ როგორც თბილისელებზე ამბობენ რომ უზრდელები და "გარყვნილები" არიან მასე არ ვარ მყავს საუკეთესო მეგობარი ნუკი მეგობრობასთან ერთად კლასელები ვართ და ერთად ვზივართ...დედა(ქეთი) და მამა(თაზო) ერთი კვირით ჩამოვიდნენ მამიკოს გათამამებული გოგო ვარ ყველა სურვილს უსიტყვოდ მისრულებს და თითქოს ჩემი ტოლიი იყოს ისეა ჩემთან, დედაც არანაკლებ მხიარული მყავსს, ძალიან მოსიყვარულე, გამგები. ასევე მყავდა შეყვარებული რომელთანაც 1წელი ვიყავი და რაგაც მიზეზების გამო დავშორდით, ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა სხვა
ადამიანი რომელთანაც ძალიან კარგი ურთიერთობა მაქვს და როგორც ვატყობ მას მოვწონვარ, მაგრამ მეგობრები ვართ (გიო)...
შაბათ-კვირა ამოიწურა ოორშაბათიაა,ჩეემმა მაგვიძარამ დარეკა
-აუუუ როგოორრ მეეზარება სკოლაშიი წასვლაა
მეზარებოდა მაგრამ სხვა გზა არმქონდა, ავდექი და ჩაცმა დავიწყე არმიყვარს თბილად ჩაცმა , მედა ბებიას სულ მაგაზე ვკამათობთ, მოვემზადე ცოტა ვჭამე და გავედი გარეთ ,ნუკის გზაში შემხვდა სულ ასე ვართ ერთად მივდივართ სკოლაში, მივედით განსაკუთრებული არაფერი მომხდარა მალე გავიდა დრო და ბოლო გაკვეთილი სპორტი მქონდა დარბაზში იმ იმედით შევედი რომ გიო იქ იქნებოდა ჩემი თვალები მას ეძებდა მაგრამ ტყუილად არიყო იქ ჩემი გაბრწყინებული სახე გაბრაზებულმა სახემ შეცვალა,ხუთი წუთის შემდეგ გიო შემოვიდა მაგრამ უკვა გაბვბრაზდი და აღარ მაინტერესებდა
-მოოვეედიიიი (თან მე მიყურებდა) რაა უნდა ვითამაშროოთ? ხმას არავინ იღებდა და ისევ მე ვუპასუხე გაბრაზებული ხმით.
-ფრემბურთიი! შემომხედა და ოდნავ გაიღიმა დავიწყეთ თამაში ვიგებდით , ბურთი ჩააწოდეს და გიომ ხელის მაგივრად ფეხი დაარტყა უცბათ ჩემსკენ გადმოიწია
და ახლოს აგმოჩნდა ჩემთან თვალებში მიყურებდა მაგრამ მე ავარიდე მზერა. ეს დღე ასე გავიდა სახლში კლასელმა მიმაცილა რომელსაც მგონი ვუყვარვარ , სკოლაში განსაკუთრებული არაფერი ხდებოდა ერთის გარდა გიო ყოველდღე დადიოდა ჩემს სანახავად მე ძალიან მიხაროდა არვიცი რას ვგრძნობდი ამ ადამიანის მიმართ კარგად გავუგე და ყოველთვის მინდოდა სკოლაში მოსულიყო რომ მენახა არეული ვიყავი, ჩემს მეორე "მესთან" ყოველთვის ვკამათობდი ნუთუ ნიკა ასე მალე დავივიწყე და უკვე სხვა ბიჭი მომწონსს, ასე ვიყავი ხშირად ჩაფიქრებული მაგრამ მაინც ვერ გავერკვიე ჩემს გრძნობებში....ერთ დღეს როცა ფიქრს ვყავდი გატაცებული ტელეფონმა გამომაფხიზლაა გიოს ქონდა მოწერილიი
-მაგიჟებს შენი სიმორცხვე.თვალებში რომ ვერ მიყურეეებბ ჩემი ლამაზიი ხარრ:*...
ამის მოწერა ძალიან გამიხარდა მაგრამ არვიცოდი რა მიმეწერა ამიტომ არ მივწერეთ , ნახევარი სათის შემდეგ ტელეფონმა დარეკა....
-გისმენნ
-რაოო მოწერას არ კადრულობ(გაბრაზებული ხმით თქვა გიომ)
-იციიიი ........ ვერაფერი ვეღარ ვუთხარიიი
-რაააა
-დამავიწყდაა.(ოოო ჯანდაბაა ეს რამ მათქმევინა)
-კარგიიი........
არ გაუთიშია ელოდებოდა რომ რაღაცას ვეტყოდი.....
-გიოოოოო
-რა
-ნუ ბრაზდებიი რაა მაპატიე
-როგორ შეიძლება შენ გაგიბრაზდეე,მაპატიეო მეორედ აღარ თქვა ჩემო პატარა....
-კაიიი...ძალიან გამიხარდა ამსიტყვების მოსმენა...გამითიშა და ეხლა მოწერა დაიწყოო ასე მოწერაში დაგამდა 12საათი იყო ...
-აუუუუ გიო მეძინებაა
-კაიი რა პატარა ცოტახანიც თორე მომენატრეებიი...გავიდა ეს ცოტახანი დავიძინე და გათენდა კიდეც ისევ სკოლაა "ფუუუ ამისს"...... ასეე გადიოდაა დღებიი ამასობაშიი გავიდაა 7თვე ჩაიარა ახალმა წელმა ნორმალურად დავდიოდი ახლობლებში და იქიდან სულ მთვრალს მიშვებდნეენ:დ. თებერვალში გიოს დაბადების დღე იყო მარტში კი ჩემი...ჩვენ ისავ კარგად ვიყავით ერთად, თავს კარგად ვგრძნობდით მიუხედავად ამისა არცერთს არგვინდოდა გამოტეხვა რომ რაგაც გრძნობა გვქონდაა...მოვიდა გიოს დაბდღე რათქმაუნდა დამპატიჟა, ვაპირებდი რაღაც გამეკეთებინა და ცოტა მეჩვიანებინა გიო. ამიტომ ჯერ მივწერეე
-გიოო შეიძლება მეგობარიი წამოვიდეს ჩემთან ერთაად?
-კიი რათქმააუნდა პატარაა
-კაი მადლოობბბ...
გიომ რაიცოდა რომ ბიჭთან ერთად წავიდოდიი 7საათიც მოვიდა ჩემმა მეწყვილემ მომაკითხაა.მოკლე ოდნავ გამომწვევი კაბა მეცვაა,როცა მივედით და გიომ გვნახა გაბრაზებული თვალებით მიყურებდა სულ ჩვენსკენ იყურებოდა,მიყურებდა როგორ ვეცეკვებოდი საბას ბოლოს ჩვენსკენ წამოვიდა საბას სთხოვა რომ დაეთმო მისთვის ჩემი თავი მანაც უარი არუთხრა,ძან ძლიერად მომხვია წელზე ხელი ძალიან ახლოს ავგმოჩნდი მასთან ,ცოტა შემეშინდა ასეთ არასდროს მინახავს.
-გიიიოოოოოო(საწყალი ხმით ვუთხარი)
-შენ ჩემი უნდა იყოო გოგო გაიგეე მარტოო ჩეემიიი (გაბრაზებული ხმით მითხრა)..აღარაფერი მითქვამს ისევ ვცეკვავდიითთ ......დამთავრდა ეს დღეე მოვიდა მარტიც ჩემი დაბდღე უსიამოვნოდ დაიწყო მაგრამ კარგად დამთავრდაა,ძალიან ბედნიერი ვიყავი რადგან ყველა ვინც მიყვარდა ჩემთან იყოო ჩემზე ბედნიერი არავინ იყოო......
გავიდა რამოდენიმე წელიი უკვე აბიტურიენტი ვიყავი და ბოლოზარი ახლოვდებოდა ძან მიხაროდა ამავდროულად არმინდოდა სკოლის დატოვება რადგან ვიცოდი მომენატრებოდა, სკოლის წლებს ხომ არაფერი ჯობს.ვიცოდი მომენატრებოდნენ კლასელები რომლებთაან ერთადაც ბევრი
რამ გადავიტანე,სახლში წავედი და ვიხსენებდი ძველ დროს ჩემს კლასებს ვათვარიელებდი პატარაობის ფოტოებს და მახსენდებოდა ჩვენი ზენი ზეიმები ახალწელს რომ ვატარებდით,როგორ გვიხაროდა ყველას თოვლის ბაბუა საჩუქარს რომ გვაძლევდა შემდეგ ჩვენ ლექს როგორ ვუყვებოდიითთ,ამ ფიქრებიდან ტელეფონის ზარმა გამომიყვანა
-გისმენ
-რაშვება ჩემი გოგო (გიო)
-რავი არაფერა შენ
-მეც.ხო გცალიაა?
-კიი რახდებაა
-აჰა ეს კაია მიდი გაემზადე 5წუთში შენს სახლთან ვიქნები ოგონც არ დაიწყო წუწუნი.
-კაი კაი ....სიცილით ვვუთხარიი ,მალე მოვემზადე ცოტახანი მაინც მოუწია ლოდინი მაგრამ რასვიზამთ,რომ ჩავედი გადამეხვია თითქოს დიდი ხანი არ ვუნახივარ ძალიან კარგი იყო ეს ყველაფერი მსიამოვნებდა,არ მიშვებდა
-კაი გეყოო,რაუნდა ვქნათ?
-აა ხო წავიდეთ გავისეირნოთ
-კაიი
დიდხანს დავდიოდით ცოტახანი ჩუმად ვიყავიით და მერე ისევ გიომ დაარღვია სიჩუმე დიდხანს მელაპარაკებოდა,შემდეგ კაფეში შევედით ცოტახანი იქ ვიყავით მერე სახლამდე მიმაცილა,როდესაც სახლში ავდიოდი დამიძახა
-ცოტახანიც იყავიი რა თორე უკვე მენატრებიი:(
-ცივააა:(( შენ ამოდი ჩემთან ყავა დავლიოთ და
ვილაპარაკოთ
-გამე როა არ ტეხავს ??თან ბებიას რასეტყვი?
-კაიი რა ბებიას ის უნდა გარეთ არვიყო გვიანობამდე და ვინცგინდა ის მოიყვანეოო ..
სიცილით შემომხედა და უკან გამომყვაა
-ბეეე მოვედითთ
ბებო გიორგის უყურებდა გახარებულიი
-შვილოო ამ ბიჭს მალავდი ამდენ ხანსს :დ
-ბებო ჩვენნნ .........სიტყვა არ დამამთავრებინა
-შემოდით შემოდით ყავას გაგიკეთებთ
მედა გიო ჩემს ოთახში ავედით კომპთან ვიჯექით facebook-ი მქონდა ჩართული და ერთერთმა მეგობარმა (ლუკამ) მომწერა ამაზე გიოს სახე შეცვალა ბევრი ვიჭორავეთ ამპსობაში 12საათი იყო გიო როცა წასვლას აპირებდა ბებომ უთხრა რომ დარჩენილიყო გვიანი იყო და...გიოც რათქმაუნდა დათანხიდა ჩემს გვერდით ოთახში იყო.
ასე გადიოდაა დრო,გავიდა
5საათი
5დღეე
5თვეე
5წეელიიი...ბევრი რამე მოხდა წაარმატებით დავამთავრე უნივერსიტეტი და გავხდი წარმატებული ფსიქოლოგიი,ეს პროფესია ბავშვობიდანვე მომწონდა და ჩემი ბავშვობის ოცნება ავიხდინეე...გიო ერთ დღეს გამომიტყდა სიყვარულში და მეც იგივე გრძნობით ვუპასუხე ყველაზე ბედნიერი ვიყავიი უბედნიერესიი პატარა ბავშვებივით ვიყავით მედა გიო უთრთმანეთოთ
ვერ ვძლებდითთ,ქორწილის დღე დათქმული გვქონდაა დიდი დრო იყო მაგრამ გიოს ძალიან უნდოდა 14თებერვალს ქორწილი ამიტომ ვიცდიდითთ...რპმოდენიმე თვის შემდეგგ ბევრი რამ მოხვდა ყველაფერი აირია ბევრი მეგობარი დავკარგე დროის უმცირესობის გამოო, მათთან დიდ დროს ვეღარ ვატარებდი და კიდევ რაღაც მიზეზების გამო დრომ ყველა და ყველაფერიი გაანადგურა,ამის მიუხედავად ვიპოვე საუკეთესოში საუკეთესო...სიიყვარულიი?!! დრო ხო მხოლოდ სიყვარულს ინდობსს??ასეა ასე მედა გიო ისევ ერთად ვიყავით,ჩვენი ქორწილი არაჩვეულებრივი იყოო უბედნტერესი ვიყავი რადგაან უმაგრესი ქმარი მყავდაა,ერთმანეთისთვის ვცხოვრობდით,ვცოცხლობდიით...შემდეგგ პატარაა დაიბადა და მისთვის ვარსებობდით ვიყავით პატარა ოჯახიი რომლებსაც ერთმანეთი ძლიერ უყვარდათ და ეს სიყვარული უსასრულობისკენ მიექანებოდა.ადამიანი სიყვარულის გარეშე არაფერს წარმოადგენს თუ არ გიყვარს ესეიგი არაფერი გაგაჩნიაა, სიყვარული ხომ თავად ღმერთია და თუ ღმერთი გიყვარს მაში გყვარებიაა,სიყვარულს იმდენი შეუძლიაა რომ მომაკვდავს რომლის გადარჩენის შანსიც 0%ია უკაან დააბრუნებს.გიყვარდეეთ
ყოველთვის!..