ანასტასია და გეგი,გეგი და ანასტასია...რა ლამზად ჯგერს ერთად არა,მაგრამ...მაგრამ...აი ულვე 6 თვეა ერთმანეთს აღარ ელპარაკებიან,აუდიტორიაში ისე იქცვეიან თითქოს არ იცნობენ ერთმნათს,ქუჩაშიც ეგრე არც უყუებენ ერთმანეთს,სემდეგ იქვე კუთხეში გადის თასო დაა ცრემლებს ყრის გეგა კი თალებ ჩასისხლიანებული ბრუნდება სახლში და ტასოს სურატებს ათვალიერებს...ხომ შეეძლო მისულიყო და პატიება ეთხოვა ,მაგრამ ვერ ბედავდა,ხვდებოდა,რომ ზალიან დიდი სიყვარულ დაუსვა წერტილი , თავს ვერ პატიობს და ტასოს ვერაფერს მოთხოვდა...6 თვის განმავლობაში ტასოს ისე არ დაუძინია რომ არ ეტირა...ანალოგიურად გეგა,წვებოდა და ტასოზე იქრობდა ერთს სეგინებდა ტავს და გულდამძიმებული იძინებდა...6თვეა არცერთს ნორმალურად არ სძინებია...6 თვეა მათი გულები ერთად ყოფნას ითხოვდა და 6 თვეა ამინდიჩ მათთან ერთად ტიროდა...მაგრამ ვინ თვა რომ სიამაყე ოდესმე სიყვარულს აჯობებდა,ეგ გამორიცხულია...რათქმაუნდა ბედმაც ითავა და ისინი საბედისწერო ღამეს სეახვედრა...ორივე საერთო მეგობრის წვეულებაზე აღმოჩნდნენ...და აი...ცისფერი და მწვანე ერტად შეირწყა და რომც გდომებოდათ ვერ დააშორებდით...უყურებდნენ ერთმანეთს და ხელმეორედ უყვარდებოდათ ერთმანეთი...წამი...წამი წყვეტს ყველაფერს ამ ცხოვრებაში...და მათ ცხოვრებაშიც წამმა შეცვალა ყველაფერი...ორივემ ჯანდაბაში მოისროლა სიამაყე,თავმოყვარეობა...და აი...აი ის მომნეტცი დადგა ,რომ მათი ბედი სამუდამოდ ერთ წიგნში გაგრძელდებ და არ სხვადსხვა...ჩახუტება..მონატრებული სურნელი და სითბო...ღმერთო როგორ აკლდა ორივეს ეს სითბო...
-მიყვარხარ
-მეც
-აღარსდროს გატკენ გულს
-მჯერა
...ხელი მოკიდა და წაიყვანა...მანქანის კარები გაუღო და სამუდამოდ თავისთან წაიყვანა,აღრსად გაუშვებდა...უებ ანქა დაატორმუზა და ტასოს სეხდა
-ანასტასია ცეცხაძე ცოლად გამომყვები?
-კი
...ეს საკმარისი იყო,მას არც ბეჭედი სჭირდებოდა და არც თეტღის აპატრძო კაბა,მას ხომ გვერდტ მწანეთვალება ყავდა...მწვანეთვალებას კი ცისფერი თვალება...ესე კარგად მწვანე ცისფერს არადსროს მოხდენია,არასდროს გამხდარა მათი ნაერთი ესეთი ლამაზი...ზემოდან კი მათ კუპიდონი დაჰყურებდა და ამაყობდა,რადგან სიყვარულმა დროს გაუძლო...გაორმაგდა და სასწაულად გაძლიერდა...12 საათზე მცხეთის გზას დაადგნენ,მამო ნახეს და ღმეთს შეჰფიცეს სიყვარული...რათ უნდოდათ მათ ხელის მოწერა,მათ ხომ ერთმანეთს სიყვარული ღმერთს დაუმტკიცეს...რათ უნდოდათ მათ თეთრი კაბა და სმოკინგი,მათ ხომ სიყვარულს თანისამოის ემოსათ გრძნობებით სავსე...რათ უნდოდათ მათ სტუმრები,მათი სიყვარის მოწმენი ხომ ხატები იყვნენ...ესაა სიყვარული განა სხვა რამე...სიყვარულს არ სჭირდება ფასდაკარგული სიტყვები და ქცევები მას მხოლოდ გაფრთხილება სჭირდება ,მეტი არაფერი...

**********************************************************
...კოხტა გოგონა წამოდგა,ჭიქას ჩანგალი მიარტყა მსუბუქად და აყაყანებული ხალხის გაჩუმებას სეეცდა,ერთი ცაისუთქა და დაიწყო
...მეგობრებო,ზუსტად ერთი წლის წინ ამ დროს მე ერთი საღგერძელო დავლიე,ეს ცხოვრები სადღევრძელო იყო,იმ წამს მე მხოლოდ ცხოვრებას ვაფასებდი...სიყვარული ეს უბრალო ბოდვა მეგონა,მაგრამ ამ ერთმა წელმა ყველაფერი სეცვალა,მეც შემცვალა და ჩემი ცხოვრებაც ყორაზე დააყენა,ერთი წლის წინ რომ გეკითხატ თუ რაიყო ჩემთვის სიყვარული მე მოკლედ გიპასუხებდით ან საერთოდ ავარიდებდი ამ კითხვას ტავს,მაგრამა ეხლა გიპასუხებთ...სიყვარული ეს ღვთაებრივია,მას ვერაფერი დაამარცხებ თუ წმინდა,მე ვიპოვე ჩემი სიყვარული და ამ წამს ყველაზე ბედნიერი ქალი ვარ...მოკლედ ხალხნო“Давайте за жизнь й любовь“...