-ჯეკო ძალიან გთხოვ ადექი და წადი,როგორ ბედავ ამდენს?!მოიცა შენ რა მთვრალი ხარ?-დავეჯაჯგურე მკლავზე,რომელიც ჩემი წელისთვის ისე მაგრად შემოეხვია უეჭველად გამიჭირდებოდა მოშორება
-კარგი რა მაშო,დიდი ამბავი ახლა რა,თანაც დავზვერე მე გოგონები და კიდევ დიდხანს არ აპირებენ ამოსვლას
-ჯეკომეთქი!-ვუჩქმიტე,მაგრამ არც ამან გაჭრა სხვა გზა არ მქონდა,მარიამი გაიღვიძებდა და მოაღებდა პირს,მეც გავიტრუნე,ემოციებში იმდენად ღრმად ვიყავი,რომ ხორკლებმაც არ დააყოვნეს ჩემს კანზე,მისი სუნამოს სუნი ხომ საერთოდ გამაბრუებელი იყო სასწაულად ზემოქმედებდა ჩემზე მისი სიახლოვე,უფრო მაგრად მომეკრო უკნიდან და სუნთქვა ვეღარ დავარეგულირე.
-მაშო თუ არ სუნთქებ გაიგუდები
-მოიცა შენ არ გძინავს?-უცებ წამოვხტი და წამოვჯექი ლოგინზე
-წყნარად გოგო,წყნარად რა ფეთიანივით იქცევი
-ჯეკო,ახლავე ადექი და გადი აქედან!-თითქმის ვუბრძანე და საწოლიდან წამოვხტი
-მაგას ვერ ვიზამ-თავქვეშ ამოიდო ხელები,ხო ვერ ვიზამ ბიჭებს აქვთ ოთახის გასაღები,ფაქტიურად გარეთ ვარ დარჩენილი და შენ უნდა შემიკედლო ამაღამ,ხო და მართლა ეგ თეთრი ბრა და ტრუსი გაკვდება ზედ-ოდნავ გამიღიმა და თვალი ჩამიკრა,მე კი სულელივით ავწითლდი მის წინ ნახევრდაშიშველი და მოძრაობის უნარი წამერთვა
-კიდევ დიდხანს იდგები მანდ ტიტლიკანა?
-მე მარიამთან დავწვები!-კბილებში გამოვცარი და მარიამს ჩავუწექი
დილით თვალები რომ გავახილე ოთახში თიკუნა და ლიკა იწვნენ.ეტყობა ინება ვაჟბატონმა წაბრძანება! ამათ კი ნამდვილად არ მოელოდათ კარგი დილა,ეტყობოდათ წუხანდელი.
-ჰა,კახპებო აეყარენით ეხლა დროზე-ტაში შემოვკარი და საბანი გადავაძრე ორივეს
-შენი დედაც მაშო! დაგვაცადე ძილი შე მართლა ძუკნა!
-მოკეტე თიკუნა და აეგდე დროზე! ლიკა მალე აეთრიე შენც, გველოდბიან უკვე ბიჭები
-შენ რა იყო წუხელ ვერ დაგატკბო ჯეკომ? შე მართლა ძუკნა-ორივემ ერთხმად გაიცინა
-თქვენ საიდან იცით?-პირი დავაღე
-ჩვენ ყველაფერი ვიცით,ჰა მოყევი მოხდა უკვე?ჰო,ჰო გვითხარი როგორი იყო? მოგეწონა?-აყვა ლიკაც
-თქვენ სულ გადაირიეთ? გარყვნილო ძუკნებო ყველა თქვენნაირი ნუ გგონით
-მე ვიყო უნამუსო ეს ქალიშვილი მოკვდება-თავი გააქნია ლიკამ
-ეგ თქვენი საქმე არაა,თქვენს გარყვნილ ცხოვრებას მიხედეთ ბოზებო-ბოლო სიტყვა ჩუმად და სიცილით ვუთხარი გოგონებს რომ მარიამს არ გაღვიძებოდა
რა თქმა უნდა სამივე ვხუმრობდით,და სერიოზულად არ ვაქცევდით ამ ყველაფერს ყურადღებას.მალე ბოკერიამ მოგვიკაკუნა იმის გასაგებად ცოცხლები იყვნენ თუ არა ლიკა და თიკუნა.
მარიამმაც გაიღვიძა ჩავაცვი და დაბლა კაფეში ჩავედით ბიჭებთან,მაგიდას რომ მიუახლოვდით დავინახე რომ ვიღაც უცხო გოგო იჯდა ბიჭებთან,ჯეკოს გვერდით და გაღიმებულები საუბრობდნენ.სურვილი გამიჩნდა იმ ქერასთვის დამეპუტა ეგ ძალით შეღებილი კულულები,მაგრამ მერე მალევე დავმშვიდდი
-ვაა,იკადრეთ ქალებო მოსვლა?-ტაში შემოკრა გიორგიმ
-აუ გიო ყავა რა ძმურად-მხარზე ხელი დავადე და მანაც უსუტყვოდ დაუძახა მიმტანს
-ჯეკო,შენს ნაცნობს არ გაგვაცნობ?-ირონიით კითხა თიკუნამ და მე გადმომხედა,მიხვდა რომ სწორი კითხვა დასვა და "გაუსწორდა"
-ხო მართლა გაიცანით ეს ნატაა, მარიამის ბიძაშვილი მამის მხრიდან,ბოლო სიტყვებზე რატომღაც მე გადმომხედა და ისევ განაგრძო ღიმილი,თუმცა კი გამიკვირდა მარიამს მისი დანახვისას,რომ არანაერი რექცია არ ჰქონია.მეტიც,კალთაში მეჯდა მობუზული და ზედ მეკვროდა
-სასიამოვნოა,ყველამ ერთხმად ვუპასუხეთ,ნატას გამოწვდილ ხელს და ხელი ჩამოვართვით.
-მარიამ,არ მოხვალ ჩემთან?-ყურებამდე გაუცინა ბავშვს ნატამ
მარიამი კი უფრო და უფრო მომეკრო
-მარიამ,საყვარელო რა დაგემართა?-იდიოტური ღიმილით განაგრძო
-არ მოვალ!-მკაცრად განუცხადა ბავშვმა
ისეთი უხერხული სტუაცია შეიქმნა ჯეკო ადგილს ვეღარ პოულობდამაგრამ მე გულში გამარჯვების ტაში შემოვკარი.უცნაური კი იყო მარიამის რეაქცია,მაგრამ სულაც არ მადარდება ამ გაპრანჭული კუკლის ალბათ ეშინოდა კიდეც.
საღამოს გადავწყვიტეთ რესტორანში წავსულიყავით,სათანადო კაბა არაფერი მქონდა წამოღებული,მაგრამ თიკუნა რისი თიკუნა იყო რამდენიმე საღამოს კაბა ყველგან რომ არ წამოეღო?
-შანსი არაა,ამას მე ვერ ჩავიცვამ!-მკაცრად განვაცხადე და თვალი ავარიდე ლოგინზე მიფენილ შავ,მოკლე ტანზე გამოყვანილ კაბას,რომელიც სავარაუდოდ მხოლოდ საჯდომს დამიფარავდა და კარგად გამოკვეთდა ჩემს სავსე მკერდს.
-ნუ ხარ მონაზონი,აიღე და ჩაიცვი,აბა მაგ ჯინსებით და ბოტასებით ხომ არ წამოხვალ გოგო?-ისეთი სახე ჰქონდა ლიკას მეგონა რაღაცას ჩამარტყამდა,ხოდა მეც უხმოდ დავყევი მის ნებას.დათქმულ დროს მოგვაკითხეს გვერდზე ოთახიდან ბიჭებმა და გაოცებისგან პირიც დააღეს
-ვაუ! იმენა დაცემა ქალები ხართ ჩემი დედას ვფიცავარ!-ტაში შემოკრა გიგამ და ბოკერიას გაუცინა შეხედე ბიჭოო
-ვახ ჩემი ტო,დღეს ვიღაცეების ცემა მოგვიწევს გიგუჩი
-მორჩით ეხლა,ხო მართლა ჯეკო სადაა?-ვიკითხე ინტერესით
-ჯეკო იქ დაგვხვდება-უხერხულად გაიღმა გიორგიმ და გიგას გადახედა
რა თქმა უნდა არ მესიამოვნა,მარამ რას ვიზამდი? გიოს ხელკავი გამოვდე და წავედით.
არც იქ ყოფილა ჯეკო,დიდხანს ველოდე,მაგრამ არ გამოჩენილა, სამაგიეროდ მარიამის უხეში და უზრდელი ბიძაშვილი სანდრო იყო აქ,გვერდზე მაგიდასთან ისხდნენ ეგ და კიდევ რამდენიმე ბიჭი,მარიამი ისევ მისკენ გაიქცა და მეც იძულებული გავხდი გავყოლოდი.
-ვა.ვა ბარბი რავახარ ტო?-გულში ჩაიკრა ბავშვი
-კაი ნუ გეშინია რაიყო არაფერს დავუშავებ-მე გადმომხედა ირონიით და გამიღიმა
-არა,უბრალოდ მე..
-ხო კაი ტო ნუ იძაბები,არაა საჭირო
-სულაც არა-მაგრად დამაბნია
-ხოდა მაგას რა ჯობია,არ შემოგვიერთდები?-მზერა ჩემი ფეხებიდან მკერდზე გადაიტანა,რამაც საშინლად გამაღიზიანა და რომ არა დარბაზში შემოსული ჯეკო რაღაცას ჩავარტყამდი,ჯეკო მაშინვე ჩვენსკენ წამოვიდა
-ჯეკო არგინდა-მკლავში ხელი ჩავავლე როცა მივუხვდი ჩანაფიქრს
-მაშო გამეცალე!-ლამის მიბრძანა
-ძალიან გთხოვ არ გინდა ჯეკო! აქ ამის დრო და ადგილი ნამდვილად არაა,თანაც მარიამია აქ-ვემუდარებოდი და შეკრულ მუშტებზე ვკიდებდი ხელს
-მხოლოდ შენი ხათრით-დამშვიდდა,თავზე მაკოცა მაგრამ მისთვის მზერა არ მოუშორებია,მარიამს დავავლე ხელი და ჩვენს მაგიდას დავუბრუნდით
-ჯეკო სად იყავი?
-საქმე მქონდა-მკაცრად მიპასუხა და ჩემს გვერდით დაჯდა
-და არ მეტყვი რა საქმე?
-ანგარიშს როდიდან გაბარებ?
რაღაც ჩამწყდა,ძალიან მაგრად თან,ისე ძალიან მეწყინა,რომ მერჩივვნა მიწა გამსკდომოდა.თავი საშინლად დამცრიდებულად ვიგრძენი,ყველამ ჩვენ გადმოგვხედა.ხმა ვეღარ ამოვიღე თავი ჩავღუნე და ერთ წერტილს მივაშტერდი იატაკზე
-ამის დედაც!-მაგიდაც მუშტი დაარტყა ჯეკომ და გარეთ გავარდა,გიორგიც უკან მიყვა
-კარგი მაშო არმიაქციო რა ყურადღება-გვერდით მომიჯდნენ გოგონები
-კარგად ვარ,მართლა კარგად ვარ-ნერვიულად გავუღიმე გოგონებს და სახეზე ჩამოშლილი თმები უკან გადავიყარე.
-გიგა რა ხდება ჯეკოს რა ჭირს ?-კითხა ლიკამ
-რთული პერიოდი აქვს,გადაუვლის და მოვა რა ხოდზე
-ხოდი ახლაც არაკლია მაგას-უპასუხა თიკუნამ და მომეხვია
-მაშო ჯეკო ცუდი არაა-ამომხედა მობუზულმა მარიამმა
-ვიცი,ჩემო ლამაზო-სახეზე ყალბი ღიმილი ავიკარი და გავუღიმე ბავშვს,არმინდოდა სიტუაცია უფრო გამერთულებინა
ცოტახანში დავინახე გვერდითა მაგიდიდან როგორ ადგა სანდრო და რესტორანი დატოვა.მვხვდი რომ კარგი არაფერი ხდებოდა,ამიტომაც მოვიმიზეზე ჰაერზე გავლა და უკან გავყევი
-რა იყო ლამაზო მითვალთვალებ?-ზურგსუკან მომსმა მისი ხმა,მისმა მზერამ კი ზურგი ისე ამიხურა მეგონა ხანძარი მეკიდა
-რა სისულელეა-გამეცინა
-შენს ჯეკოს თუ ეძებ აქ ნამდვილად ვერ იპოვი-სახეზე ისევ ირონიული ღიმილი დასთამაშებდა
-შემეშვი-მკაცრად ვუთხარი და აივნის მოაჯირს მივეყრდენი
-არც კი იფიქრო ჩემთან ასეთი ტონით საუბარი! ჯეკოში არ აგერიო გასაგებია?!-მკლავში ჩამაფრინდა
-გამიშვი შე ნადირო!-დავეჯაჯგურე
-აბა კიდევ გაიმეორე რა თქვი?!-დამიღრიალა
-გამიშვი მხეცო მეტკინა!-არც მე დავაკელი
ორივე ხელი ჩამავლო და ზურგზე მომიგდო,ვეჯაჯგურებოდი,ვკიოდი,ვწიოდი,მაგრამ მშველელი არსად არავინ ჩანდა,მანქანაში ჩამტენა და კარები სწრაფად გადაკეტა შემდეგ კი ადგილს სწრაფად მოსწყდა
-რასაკეთებ! ახლავე გააჩერე !-ვღრიალებდი
-მოკეტე!-სახეში გამარტყა და დამიღრიალა
ამჯერად ხმა ვეღარ ამოვიღე და სიმწრის ცრემლები გადმომცვივდა ისე მწარედ დამარტყა ამ არაკაცმა.
-ნუ ტირი რა! აუ ჩემი ეს ვინარი! ეი გოგო ნუღარ ტირიმეთქი!
-არაკაცი ხარ! ნამდვილი არაკაცი!-ვსრუტუნებდი ჩუმად
-რატომ მხდი იძულებულს ისევ დაგარტყა,ან ამ ბნელ გაყინულ ადგილას მარტო დაგტოვო?
გარეთ რომ გავიხედე ირგვლივ სიბნელის და თოვლის გარდა მართლაც არაფერი იყო,ამიტომაც ვარჩიე მომეკეტა და მეტად აღარ გამეღეზიანებინა ეს არაკაცი. თუმცა მისი ხელები როგორც კი ვიგრძენი მუხლზე მაშინვე გადამავიწყდა მოკეტვის იდეა და მთელი ძალით დავეჯაჯგურე
-რასაკეთებ! შენ მე ვინ გგონივარ?!
-ახლა ჩემს ხელში ხარ და რასაც მინდა იმას გიზამ გასაგებია?! სულ ფეხებზე მკ*დია შენი აზრები!
-შენი არმეშინია შე არაკაცო! ისიც კი არიცი ქალს როგორ უნდა მოექცე! ახლავე გაწიე შენი ბინძური ხელები და მეტად აღარ შემეხო!
-თორემ რა?-გიჟივით დაიწყო ხარხარი
-გიჟი ხარ! არანორმალური! ახლავე გააჩერე მანქანა !
-მოკეტე გოგო,ამის დედას შევე*ი მოკეტე !
-არ შემეხო იცოდე მეტად აღარ გაბედო თორემ ისე დაგკაწრავ საკუთარი დედაც ვერ გიცნობს!-ისეთი ხმით ვუთხარი ტანში გამცრა
გაეცინა,ამჯერად მშვიდად იცინოდა,გიჟია,არაა მთლად დააგებული,ახლა კარგად მესმის ჯეკო რატომაც ვერ იტანს ასე.
-შემაშინე ხო იცი,ისე რამხელა გულზე ხარ შენ? კიდევ ვერ გააცნობიერე,რომ რასაც მინდა იმას გიზამ?-ხელი ლოყაზე ჩამომისვა,მაგრამ უხეშად მოვიშორე.მაგრამ იარაღი როდესაც დააძრო მაშინ კი მართლა მოვკეტე და გული გამეპარა მართლა არაფერი დამიშაოსთქო,ასეთი გიჟისგან ხომ ყველაფერი იყო მოსალოდნელი.
-მაინცდამაინც ეს უნდა გამომეყენებინა ხმა რომ ჩაგეგდო?! ეს ვინ ყოფილა ტოო
იარაღი საფეთქელთან მომადო,შემდეგ ჩემს მკერდთან ჩაატარა და ფეხებშუა მოაქცია.ცოტაც და გული მართლა გამეპარებოდა,ამხელა შეურაცყოფა არასდროს არავის მოუყენებია ჩემთვის.გულში ვწყევლიდი ჯეკოს და მისი გაცნობის დღესაც ამ დღეში რომ ვარ ზუსტად მისი ბრალი იყო. სუნთქვაც კი დამავიწყდა ისე მეშინოდა,მხოლოდ ცრემლები მდიოდა და ჩუმად ვკრუსუნებდი.
ცოტახანში დამშვიდდა,იარაღი შეინახა და გზას დუწყო ყურება
-სად მივდივართ?-ვეცადე მშვიდი ტონი შემენარჩუნებინა
-გაიგებ
-უნდა მომკლა?-ხმა ამიკანკალდა და ნერწყვი მძიმედ გადავყლაპე
-არა,საკმარისად ლამაზი ხარ, სიკვდილისთვის არ მემეტები,თუმცა თუ ისევ აურევ აღარდამენანები
-ძალიან გთხოვ გამიშვი,არავის არაფერს ვეტყვი გპირდები,საერთოდ დავივიწყებ რამოხდა,ოღონდ გამიშვი
-შანსი არაა,ესე უარაფროდ ვერ გაგიშვებ,ნერწვებს მაყლაპინებს შენი სავსე მკერდი და ლამაზი გრძელი ფეხები
რაო? მკერდიო და ფეხებიო? ამის გაგონებას ყველაფერი მერჩია,რეტი დამეცა,ხმა ვეღარ ამოვიღე სუნთქვაც კი დამავიწყდა.ანუ რა უნდა ჩემი პირველი მამაკაცი იყოს? ამას სიკვდილი მირჩევნია
-მაშინ ჯობს ახლავე მომკლა,მაგას სიკვდილი მირჩევნია
-დავიჯერო ესეთი უშნო ვარ და ვაბშე არგიზიდავ?ჰმ..არადა გოგოები ოცნებობენ ჩემთან სექსზე,მე კიდევ შენ მომეწონე და მინდა მთელი ფანტაზები განვახორციელო შენ კიდევ სიკვდილზე მელაპარაკები,არ გამოვა ესე პატარავ-თვალი ჩამიკრა და გამიცინა
კინაღამ გული ამერია,ამას მართლა სიკვდილი მერჩივნა.უკვე 2 საათი იყო გასული რაც გზაში ვიყავით,1000 საშუალება დავსახე გონებაში იმისა თუ როგორ დავძრომოდი ამ ნაგავს ხელიდან,მაგრამ ჩემდასაუბედუროდ ვიცოდი,რომ არ დამინდობდა,თუმცა მასთან სექსს სიკვდილი მერჩივნა. საშინლად თოვდა,თითქმის არაფერი მოჩანდა გზაზე ტრაფარეტების გარდა,ამინდიც ისეთივე საშიში და ბნელი იყო,როგორიც ეს არამზადა კაცი.
-მოვედით-მკაცრად ჩაილაპარაკა და მანქანა პატარა სახლთან გააჩერა,მხოლოდ ერთი ნათურა ბჟუტავდა საცოდავად.გულმა გამალებით დამიწყო ძგერა მანქანიდან რომ გადმომათრია და სახლში სულ კინწისკვრით შემაგდო,შაინლად ციოდა,ერთიანად ვკანკალებდი სიცივე და შიში ერთმანეთს ერთვოდა და ჩემი გულისცემის გაჩერებას წინასწარმტყველებდა. აბა როგორ არ გავიყინებოდი ასეთ კაბაში?
-აქ დაჯექი და ფეხი არსად მოიცვალო თუ არ გინდა მგლების ლუკმა გახდე
-შენს ლუკმად გახდომას ისევ მგლის ლუკმად ყოფნა მირჩევნია-კბილებში გამოვცარი
-არა რამაინც რა ჯიუტი ხარ,იცოდე ვერსად გამექცევი,მგელს რატომ მადარებ ვერ ვხვდები მე სიამოვნებას გპირდები,დამიჯერე მერე შენ თვითონ მთხოვ რომ არ გავჩერდე
ცოტაც და გული ამერეოდა.
-მეზიზღები!-დავურრიალე და ხმამაღლა დავიწყე ტირილი
ხელი დამავლო და საძინებელში შემათრია,კაბა შემომახია და საწოლზე დამაგდო,თვითონ ჩემს ზემოთ მოექცა და გამალებით მკოცნიდა,ვკიოდი,ვწიოდი ვურტყამდი,მაგრამ ორივე ხელი გამიკავავა,უკვე ძალა გამომეცალა და ბრძოლის თავიც აღარ მქონდა,ვიგრძენი როგორ დაეჯაჯგურა ქამარს
-ძალიან გთხოვ არ გინდა,გემუდარები ამას ნუ იზამ,არასდროს ვყოფილვარ კაცთან,გთხოვ ნუ გამაუბედურებ შენთვის არაფერი დამიშავებია,ძალიან გთხოვ-მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხემერე კი ისეთი ძალა გამოცლილი ვიყავი არაფრის თქმის თავი არ მქონდა
ვიგრძენი სიმსუბუქე სხეულზე,მივხვდი რომ ის ჩემს ზემოთ აღარ იყო. შიშველ სხეულზე რაღაც გადამაფარა და ოთახი დატოვა. ხმამაღლა დავიწყე ტირილი ბედნიერებისგან,ემბრიონის ფორმაში ვიწექი ალბათ 1 საათი უმოძრაოდ და ერთ წერტილს ვიყავი მიშტერებული.იმის ძალაც კი არ მქონდა გავქცეულიყავი ან ოთახი დამეზვერა. ფეხის ნაბიჯების ხმა ვიგრძენი,პლედს უფრო მაგრად ჩავებღაუჭე
-ნუ გეშინია,არვაპირებ რამე დაგიშაო
ხმის ამოღების თავიც არ მქონდა.
-შეგიძლია ადგე?-ჩემს წინ ჩაიმუხლა და შუბლზე ხელი დამადო
-ამის დედაც! მაღალი სიცხე გაქვს!-ხელში ამიყვანა და ბუხრის წინ დივანზე ჩამომაწვინა
-ახლა გათბები,ნუღარ გეშინია არაფერს გავნებ
-სახლში მინდა-ძლივს ამოვიკრუსუნე და წამოვიწიე დაცოდავად,მაგრამ როგორც კი ჩემს შიშველს სხეულ ვკიდე თვალი მაშინვე ავიფარე პლედი
-მაპატიე,ყველაფერი შემომეგლიჯა,ისე კი ძალიან ლამაზი სხეული გაქვს და ახლაც მიჭირს თავის შეკავება,მითუმეტეს როცა ვიცი ჯეკოსთვის რამდენს ნიშნავ,მაგრამ ქალიშვილებზე ძალას არ ვხმარობ,არა ზოგადად არავიზე არ ვხმარობ ძალას,აქეთ მეხვეწებიან მარა ქალიშვილი მაინც სულ სხვაა,ისე სიამოვნებით ვიქნებოდი შენი პირველი მამაკაცი,კარგი ხო ნუღა გეშინია.-გამიღიმა
-გამიშვებ?-ამოვიკრუსუნე
-ბაზარი არაა,მარა ტანსაცმელი არ გაქვს და ტიტლიკანა ხო არ წახვალ ამ ყინვაში? აჰა ეს აიღე-თავისი პერანგი გაიძრო და გამომიწოდა
მის დაკუნთულ სხეულს რომ ვკიდე თვალი და ამოსვირინგებულ ტატუებს თავი უხერხულად ვირძენი
-ოჰ,ნუ გერიდება მაღიარე რომ მაგარი სხეული მაქვს-ხელი სასაცილოდ ჩაიქნია,თუმცა ამ მომენტში სულაც არ მეცინებოდა ისე მციოდა
მისი პერანგი ჩავიცვი და მაშინვე დატრიალდა თავში მისი სუნამოს სურნელი,წამით გონება გავთიშე ისე გამაბრუა ამ სურნელმა და პერანგი დავყნოსე
-ხო ვიცი რომ ამ პარადას საშინლად თავბრუამხვევი სურნელი აქვს-ხმამაღლა გაიცინა-თუ გინდა მერე გამახსენე და დაგასხამ მანქანაში მაქვს
ეს მგონი მართლა ვერ უნდა იყოს ჭკუასთან ახლოს,რა დროს პრადაა,ლამის მოვკვდე გოგო შიშით და.
მალე მისი ტელეფონი აწკრიალდა
-ხო შეჩ*მა,არა ტო,ხო ბიჭო წყნეთში ვარ,გაიმაზა ეგ პონტი და რამე? ვის ბიჭო? ჩემთანაა ეგ გოგო,შენძმობას გეფიცებიი ხო იცი რო არაფერს დავუშავებ.კაი კაი ძმა ხვალ გნახავ
-ასე რატომ მომექეცი?
-ცვეტში მაგარი დამევასე და მაგიტო-თვალი ჩამიკრა და გვერდზე დამიჯდა
-ჯეკოს გამო ხომ?-მაშინვე გავიწიე გვერდზე,რომ არ შემხებოდა
-სისულელეა,თუმცა ამით თუ გამწარდა ძაან გამისწორდება,კაი ტოო არაფერს გიპირებ რას იწევი იქით
-ასე რატომ ვერ იტან?
-მე ვერ ვიტან? ჰაჰ, თუ ის ვერ მიტანს? მოკლედ რა მნიშვნელობა აქვს,ცვეტში მაგარი არ გვევასება ერთმანეთი რა.
-მიზეზი?
-ოოო,ეგ არაა შენი საქმე,ახლა დაიძინე და დილით წაგიყვან სახლში,ნუუ თუ რამე არ მოხდა წაგიყვან
-რაა? მეღადავები? დილამდე აქ რაუნდა ვაკეთო?
-ნუ ფართო არჩევანი ნამდვილად არ გაქვს,მაგრამ თუ გინდა ბუხრის ტკაცუნს უსმინე,შეშა ბევრია ნუ თუ ეგ არ გევასება მე მიყურე ხო ძაან სიმპათიური ვარ აღიარე ეხლა
-სიმპათიური კი არა არანორმალური ხარ! და კიდევ გაიწიე და ნუ მეხები!
-ოოო,შენ ცდილობ გამაღიზიანო,არადა ხომ ვცდილობდი რომ კეთილი ვყოფილიყავი,ამიტომაც დაისჯები და ჩემთან ერთად მოგიწევს სრულიად შიშველს ძილი-ხელი დამავლო,პერანგი გადამძრო და მკლავებში მომიმწყვდია
-არგინდა გთხოვ,გპირდები დავმუნჯდები დილამდე,ხმას აღარ ამოვიღებ ოღონდ გამიშვი.
-ბევრი გითმინე,ნუღა ხვანცალებ და დაიძინე თორემ დავიკიდებ ქალიშვილი რომ ხარ-ზედ ამიკრო შიშველი მკერდით და მეც გავტრუნე,სხვა გზაც არ მქონდა.