გარეთ გავედით და რას ვხედავ ... იცით რა დაგვხვდა გარეთ??არა დარწმუნებულივარ ვერცკი მიხვდებით... მოკლედ იმ სცენის დანახვის მერე გავწითლდი, ავფორიაქდი ... გრძნობები ერთმანეთში ამერია .... ვიდექი და ვუყურებდი გაღიმებულ რეზის... რომელიც დიდი თაიგულით ხელში იდგა და მიყურებდა...ისე დავიბენი მის დანახვაზე არვიცოდი რამექნა .... ადგილზე გავშეშდი ... რეზი კი ისევ ეესე იდგა გარიმებული და მიყურებდა... გოგოები მე მიყურებდნენ ელოდებოდნენ რას ვიზამდი ... მეკი აზრზე ვერ მოვდიოდი და ვერც მოვიდოდი სანამ ვირაცა სირბილით არ დამეჯახა , ცალი მხარი არ წამაცალა და ეგრევე რეზის არ შეაფრიინდა ... ეს იყო ჩემთვის ყველაზე დიდი შოკი... ეს ვიკა იყო .... არცკი ვიცოდი ჩვენთან თუ სწავლობდა... რეზი ვიკას ეხუტებოდა თან მე მიყურებდა ...
ფერები მეცვლებოდა სიბრაზისგან სახეზე... ჩემში ყველა გრძნობა ირეოდა... სიძულვილი, სიყვარული, ზიზრი, სიბრაზე, ყველაფერი ერთმანეთში ამერია... ვერაფერი მოვიფიქრე გარდა იმისა რომ მანქანისკენ გავემართე გოგოებიც გამომყვნენ ... წამებსიანქანა ადგილიდან მოვწყვიტე.... ნელ-ნელა სიბრაზე იმატებდა ჩემში და მეც სიჩქარეს ვუმატებდი.. უფრო და უფრო ... გონება დაბინდული მქონდა...გოგოები რაღაცეებს მეუბნებოდნენ არც კი მესმოდა არაფერი
- ანკა შეანელე
- ანკაა თუ გინდა ჩვენ ჩამოგვსვი
... სიჩქარე250 ზე ავიყვანე და მხოლოდ ეხლა მოვედი აზრზე როცა გოგოების განწირული კივილის ხმა გავიგე... მანქანა გავაჩერე ... ხელებს ვურტყამდი სიბრაზისგან საჭეს
- გაგიჟდი?კინაღამ დავიღუპეთ (ელი)
- ანკა ესე როგორ მოიქეცი ? შენი ეჭვიანობის გამო ყველა უნდა დავღუუპულიყავით?....
- არ ვეჭვიანობ .... ვიყვირე ხმამაღლა
- კი კი გეტყობა (ელი) ..
- გეყოფათ გადადით მანქანიდან ... კარებისკენ მივუთითე გოგოებს ..... მანქანა დავქოქე და იმ ადგილას მივედი ... მაშინ რეზიმ რომ წამიყვანა ... იიქიდან მთლიანად თბილისი მოჩანდა და ეხლა სიწყნარე მჭირდებოდა... ადგილზე მალე მივედი ... მანქანიდან გადმოვედი და ბალახზე დავწექი .. აქ არყო არანაირი შენობა და არცერთი სულიერი არსება არ დადიოდა აქ.... იმდენი ხანი ვიყავი რომ ბოლოს დაღამდა.. ვუყურებდი განათებულ თბილისს ... მეხომ ღამის თბილისი მიყვარს ... მეხომ სიბნელე , ღამე მიყვარს ..... რატომ მეუბნებოდა რეზი რომ მისი ვიყავი? რატომ მითხრა რომ მე ვუნდოდი? როცა სხვას დასდევს კუდში...მერომ ვუნდოდე და გრძნობები ქონდეს ჩემს მიმარრთ ესე არ მოიქცეოდა... არიქნებოდა სხვასთან .. და ჩემთან იქნებოდა...ნერვები მეშლებოდა ... უკვე ღამის 2 საათი იყო და მე კიდევ ბალახზე ვიწექი და ვფიქრობდი ..... ცოტა აცივდა..იქიდან წამოსვლა გადავწყვიტე... მანქანაში ჩავჯექი და სალისკენ გავემართე ... მალე ჩემს კორპუსთან გავაჩერე მანქანა...
სახლში ჩუმად შევედი.. გოგოები თავიანთ ოთახებში იყვნენ და ეძინათ.. ოთახში შევედი .. ტანზე გავიძრე და საცვლების ამარა სამზარეულოში გავედი ... სასმელი გადმოვიღე და დავიისხი .. ვსვამდი როცა რაღაც ნაცნობი სურნელი მეცა... ვიფიქრე მომეჩვეათქო ... შემოვბრუნდი ოთახში გასასვლელად და უცბად ვიღაცას შევეჯახე... ეს რეზი იყო.. სიბნელლეშიც ვგრძნობდი მის ცივ და ბრაზიან მზერას... ხმას არცერთი არ ვიღებდით ბოლოს გადავწყვიტე სიჩუმე დამერღვია...
- სახლის აგერია ..ვუთხარო ორაზროვნად და ვეცად წამოვსულიყავი მაგრამ არ გამატარა... ხმას არიღებდა გაშეშებული იდგა
- სახლი აგერიათქო ... გავამკაცრე ტონი
- სად იყავი აქამდე? ... დააიგნორ ჩემი ნათვამი
- ეგ უკვე შენ არ გეხება ! ვერ შეიგნე კიდე ხო? ... ვუთხარი და აგდებულად ჩავიღიმე..
- სად იყავი? ... კითხვა გამიმორა ...
- გასართობად ...
- ვისთან ერთად??
- ერეკლესთან ..ვუთხარი და გვერდი ავუარე მერე შევბრუნდი და გავაგრძელე სათქმელი - რადგან ესე ხარ დაინტერესებული გეტყვი რომ კარგად გავერთეთ და ნასიამოვნებიც ვარ ...ვუთთხარი და თვალი ჩავუკარი..როცა წამოსასვლელად გამოვბრუნდი მკლავში ჩამავლო ხელი მისკენ შემატრიალა... ნელ-ნელა ახლოს იწევდა.. მე უკან მივდიოდი.. გული გახშირებულა მიცემდა.. სხეული არ მემორჩილებოდა..ასე მეგონა გული წამივიდოდ ..ბოლოს კედელთან ვეყუდე.. რეზი ხელებით იყო მიყრდნობილი კედელზე და თვალებში მიყურებდა ... მისი მოფერების სურვილი მკლავდ... მისი სურნელი ცხვირ სასტიკდ მიწვავდა და მაბრუებდა.... ცალი ხელი სახეზე ჩამომისვა..მერე თმაზე მმომეფერა.. ტუჩები ჩემს ყურთან ახლოს მომიტანა და მითხრა
– ვგიჟდები შენს კანზე, შენს სუნზე, შენს სხეულზე... ყურზე სასიამოვნოდ მიკბინა...სიამოვნებამ მთელს სხეულში დამირა... ვერ გეტყვით რა გრძნობაა ეს..ერთი ვიცი ეს სიყვარულზე უფრო ძლიერი გრძნობაა... ეს გრძნობა თავს მაკარგვინებს და ჭკუიდან მშლის ... ყურიდან რეზიმ ტუჩებზე გადმოვიდა... ის ის იყო უნდა ეკოცნა როცა სახე გვერძე გავწიე
– ბოზებთან მოსიარულე კაცებს არ ვკოცნი! ჯერ პირი გამოიხეხე და მერე ცადე ჩემი კოცნა ... ვუთხარი დ გამწარებული მზერა ვესროოლე
– ეჭვიანობ პატარავ?... ისე საზიზღრად წარმოთქვა რომ მომინდა დამერტყა
– როგორ გეკადრებათ გორილებზე არ ვეჭვიანობ !.... ვუთხარი და მოვიიცილე.
– მეტიჩარა ... დამიძახა მისკენ მიმწია და ისე დაეწაფა ჩემს ტუჩებს როგორც მხეცი....წელზე მომკიდა ცალი ხელი ცალი კი თმებში შემიცურა....უცბად მოწყდა ჩემ ტუჩებს და დაბლითა ტუჩზე მიკბინა
– ეხლა დაიძინე მეტიჩარა...მითხრა და საფეთქელზე მაკოცა...
რეზი წავიდა და დამტოოვა აფორიაქებულლი.. როგორ ფიიქრობთ რა დამაძინებდა ამ ამბის მმერე? .... ცოტახანი წამოვწექი ... ვერ მოვისვენე... მერე ავდექი და ბალკომზე გავედი .... რეზის მმანქანა დავინახე... იქ იიდგა და ჩემსკენ იყურებოდა... საშიინლად დიდი სითბო ჩამეღვარა გულში... ეხლა კი დანამდვილებით გავიგე რა გრძნობაა სიყვარული.. დანამდვილებით შემიძლიია ვთქვა , რომ რეზი მიყვარს.. არა მხოლოდ მიყვარს არაა ამ გრძნობას უბრალო სიტყვა მიყვარხარში ვერ ჩავტევ....მალე ჩემ ტელეფონზე სმს მოვიდა რეზისგან იყო
– დაიძიინე მეტიჩარა ჩემზე ფიქრებს ნუ გადაყვები ... ჰმმ საზიზღარი.... არაფერი არ მმიმიწერია ოთახშში შევედი და ძილი ვცადე....
დილით მაგარ ხასიათზე ავდექი....როგორც ყოველთვის ელიმ გამაღვიძა... თვალი რო გავახილე ხელში დიდი თაიგული ეკავა
– მშვიდობააა?...ვკითე და საეჭვოდ მოვჭუტე თვალები
– ვარდები შენია ეხლა მოიტანეს (ელი)
– ჩემ გოგოს თაყვანისმცემელი ყავს? დავუნეყავ როჟას მითხარით ვინ არი (ნიკა) .... თქვა ვითომ გაბრაზებული ტონით და წარბი აწია
– დაიც იქნებ მომწონს მეც რა ეგრევე ცემით იმუქრები ... სიცილი ამიტყდა
– აიი ანკას არვიცი მაგრამ ელის ნაგდად ყავს თაყვანისმცემელი (ნატაშკა)
– რაოო? (ელი)
– ბარათზე წერია რო შენია ეგ ყვავილები. ნახე რა წერია : უმშვენიერეს და ულაამაზეს ელენა გრიგოლიას ...
– მომეცი აქ(ნიკა) ... ყვავილებს ეცა და ხელიდან გამოგლიჯა ....
– გავიგებ ვინც გამოგიგზავნა და ყველა ნეკნს სათითაოდ დავუმტვრევ(ნიკა)
– შენ ვინ გეკითხება? აარაადამიანო დეგენერატო... ტირილს ვეღარ იკავებდა ელი..... მე და ნატაშა ოთახიდან გავიპარეთ.... იმედი მქონდა ეხლა მაინც ილაპარაკებდნენ და დაალაგებდნენ თავიანთ ურთიერთობას დ საბოლოოდ გაიხარებდა ორივე...



* * *
გადავწყვიტე ცოტა აზრზე მომეყვანა ანკა.. იმდღეს მოტო რბოლაზე ნამდვილად არ ველოდებოდი ვიკას... ეგ კიარა წინა დღით დავცილდი.... რადგან ვიკას იქ დანახვამ ესე იმოქმედა მასზე ცოტაც და მასსში ყველა გრძნობა ამოიფრქვეოდა რაც ჩემს მიმართ აქ ... ის საკუთარ თავსაც არ უტყდება იმაში რომ ჩემს მიმართ გრძნობები აქ....
დილით უნივერსიტეეტში წავედი... მხოლოდ ეხლახანს გავიგე რო ვიკაც ანკას უნივერსიტეტში სწავლობდ... ვიყიდე დიდ თაიგული და იქით გავეშურე... ვერცკი წარმოიდგენთ როგორ გამიხარდა ანკას რეაქცია ჩემს დაანახვაზე.. როგორ მინდოდა მივსულიყავი და მისთვის მიმეტანა ეს ვარდები... ცოტაც და ალბათ ამას ვიზამდი ვიკა რომ არ გამოჩენილიყო.... გულში რაღაცამ ჩამწვა... მინდოდა გავკიდებოდი და მეთქვა რომ მე მხოლოდ ის მიყვარს და არა სხვა... მთელიდღე ველოდებოდი ანკას მის სახლთან და არ გამოჩნდა... უკვე ღამის 2 სთ იყო... არ ჩანდა.. შევშინდი... როცა დავინახეე შუქი ჩააქრეს მის სახლში და ყველამ დაიძინა შევიპარე და დაველოდე ... საშინლად გავხდი როცა საცვლების ამარა დავინახე.. ჩემი სხეულიი ანკას ითხოვვდა .... მინდოდა მის სხეულს შევხებოდი.. მოვფერებოდი და მხოლოდ ჩემი ყოფილიყყოო ... ჩემს გარდა ვინმე როომ შეხებოოდა მოვკკლავდი.. არავის არ ვაპატიებდი თუნდაც თითით რომ შეხებოდა


* * *
ოთახიდან ელის და ნიკას განწირული ხმები გამოდიოდა... მე და ნატაშკას ძალიან გვინდოდა შევსულიყავით და ნიკა მიგვეხრჩო მაგრამ ყველანაირად ვიკავებდით თავს ... როგორც იქნა ჩხუბი მორჩნენ და ჩვენც უნივერსიტეტში წავედით... დღემ ჩვეულებრივად ჩაიარა... სახლში მისულს კარებზე თაიგული დამხვდა...ზედ ბარათ იყო ,, 8 ზე გამოგივლი არ მალოდინო მეტიჩარა'' ეს რეზისგან იყო... სიხარულისგან ხტუნვა დავიწყე.. და სასწრაფოდ გადმოვალაგე გარდეროფი .... ეხლა ყველაზე რთული საქმე მქონდა გასაკეთებელი უნდა მომეძებნა რამე კაბა ...



პ.ს მოკლედ დაგიბრუნდით და ძალიან მომენატრეთ<3 იმედია თქვენც