აი წამს ნიაკოს საოცრება დაემართა და თავი ძლივს შეიკავა რომ არ დაცემულიყო დათუნა კი მყარად იდგა არც ნანობდა თავის ნათქვემს (ნუ ერთი შეხედვით ასე ჩანდა) იცოდა ნიაკომ რომ დათუნა გაბრაზდა იცოდა რომ გული მოუკლა იცოდა რომ მას უდრო ეტკინებოდა ის სიტყვები რაც დათუნას უთხრა მაგრამ არ ეგონა ამას თუ აკადრებდა ნიაკოს.ის ხომ მისთვის მთელი ცხოვრება იყო.
-დათო..დათო დედასგეფიცები თუ ვიმსახურებდა ამ სიტყვებს მაშინვე გავარდა ოთახიდან
-სანდრო წამიყვანე გთხოვ
-ნი რაგჭირს
-ცუდად ვარ სან წამო
-მე და ქეთაც წამოგყვებით
-კარგს იზამ ანუკა
მანქანაში ჩასხდნენ არცერთი იღებდა ხმას მაგრამ გულში ხვდებოდნენ ნიაკოს მოწყენის და გაბრაზების მიზეზს.მისი გაბრაზების მიზეზი კი სვამდა და სვმადა
-აღარ გინდა ტო
-კაი რა შემეშვი
-მთვრალები ნიაკოს რომ დავადექით გახსოვს დათო?
დათოს ტვნში სისიხლი ჩაექცა და ისე გააწითლდა და გალურჯდა თოთქოს სხვა პლანეტელზე ესაუბრებოდნენ.მის მერე რათქმაუნდა უწევდათ დათუნას და ნიაკოს შეხვედრა დათუნა კი ისე ოქცეოდა თითქოს ნიაკო ვიღაც შორეული ნათესავი ყოფილიყოს.ნიაკოს ეს გულს უკლავდა კლუბში იყვნენ.ყველა მაგრად დათვრა მაგრამ სიმართლე გითხრათ გოგოები უფრო ნასვამები იყვნენ ვიდრე ბიჭები.
-აღარ დალიოთ რა მეტი.აუ ქეთა პროსტა რა ფერი გაქ იცი?
-ხო ტო.ვეღარ ზომავენ ესენი
-კარგია მეგობარს რომ თხოვ არ დალიოს და მაინც სვამენ?
-სამაგიეროს გვიხდით კრასავიცებო?
-ზუსტადაც
-ვაიმე ცუდად ვარ
-რა მოგივიდა ნი? ნიაკო მაშინვე გავადდა საჭირო ოთახში ქეთამ დააპირა წამოდგომა მაგრამ დათუნამ გაჩერა და თვითონ გაყვა ნიაკოს
-რა გჭირს?
-არაფერი დათუჩა
-რა ნაზი ხარ ნია ასე მგონია ხელებში ჩამადნები
-აუ ჩემი რა მთვრალი ხარ
-ისარგებლე მერე
-ნიაააა!!!!
-რაიყო? ქუჩის ქალი ხომ გგონივარ ხოდა შესაფერისად მომექეცი
-ნიაკო ნუ მაშინებ ამ სასმელში რამე ჩაგიყვარეს??
-იცო დათუ რა არი?როცა საყვარელი მამაკაცი გეტყვის ქუჩის ქალი ხარო აი მანდ გადაგეკეტება ადაკიანს აზროვნების უნარი გერთმევა და სიკვდილი გინდება ყველაფერზე ხარ წამსვლელი ყველაფერი გკიდია.შენ თუ არა სხვამ ვინ იცის რომ ბიჭი ცოტა ახლოს რომ მოდის ლოყები მიხურდება და სირცხვილისგან ვწითლდები,შენ კიდე ქუჩის ქალი მიწოდე
-ნიაკო არაკაცად და უკანასკნელად ჯუ მაგრძნობინებ თავს გთხოვ დათუნას ცრემლები მოსდიოდა გესმით??? ტიროდა ის ტიროდა მისი ცრემლები გამზრდელი ბებია რომ მოუკვდა მაშინ არავის უნახავს ახლა კი ნიაკომ შეძლო მისითვის თავი ისე სეეყვარებია რომ აეტირებია
-გული,სული ყველაფერი წამართვი.იმ ადგილას დამარტყი დანა სადაც ყველაზე მეტად მტკივა.მაგრამ ცუდი რა არის იცი?-დათუნამ ცრემიანი თვალები მიაბყრო ნიაკოს და უკვე ვენები ეჭიმებიდა მთელ სხეულზე
-ქუჩის ქალივით მინდა რომ გაკოცო და დაეწაფა მის ტუჩებს დათი მაშინვე აყვა ან სხვა რა უნდა ექნა შეუძლებელი იყო ნიაკოსგან თავის დაღწევა ხელებს უფათურებდა მთელ სხეულზე ნიაკოს კი ეკლები აყრიდა შენდეგ კისერზე გადაინაცვლა კოცნიდა გააშმგებული კოცნიდა ნიაკო ნიჟარაზე ჩამოსვა მაისურს ქვემოდ შეუყო ხელი და შიშველ კანზე ეფერებოდა.ნიას ეს მოსწონდა ძლაინ კოსწონდა თვითონაც მთეკი გულოთ კოცნიდა ეს იყო ვნება სიყვარული და კოდევ ადიდიხანს გაგტძელდებოდა დათუნას რომ არ გაეაზრებინა რომ ნია ნასვამი იყო და აზრზე არ იყო რას აკეთებდა.
-ნასვამი ხარ ნიაკო და არ მინდა ამით ვისარგებლო
-არა არა მაკოცე..მინდა მომწონს..ბავშვივით იჯინებდა ნიაკო





გტხოვთ შეაფასეთ როგორია მოგწონთ თუ არა<3 ველი შეფასებებს თუ მოგწონთა თავებს უფრო გავზრდი<3