მე და სალომ სახლი ამ საღამოს დავალაგეთ, ძალიან დავიღალე სამაგიეროდ ყველაფერს მოვრჩით, სალო მაგარი გოგოა დაღლილობა სულ არ შეტყობია, მე კიდე გაკვირვებული ვიყავი ამდენი რამ გააკეთა დაჟე ვახშამიც მოამზადა და არ დაღლილა. გავიგე რომ ერთი ძმა ყავს პატარა –ლუკა. მატრო ცხოვრობს სტუდენტია, მეორე კურსზეა, თან კაფეში მიმტანად მუშაობს და თავის თავს თვითონვე არჩენს. რა გინდა ყოჩაღია!
სალო
აუუუ რა საყვარელია, როგორ მეხმარებოდა, სახლი მთლიანად დავალაგეთ თან ერთად ვივახშმეთ და კარგადაც გავერთე. ძალიან მხიარულია, მერე გავიგე რო ამერიკიდან ჩამოსულა პატარა და და მამა იქ ყავს დედა კიდე აქაა. ძალიან დავიღალეთ. მეც დავწვები თორე გავითიშები ცოტახანში.
დილით 6–ზე წამოვიზლაზნე თვალებში წესიერადაც ვერ ვიხედებოდი რო სააბაზანოში შევედი და გავემზადე.მერე ყავა დავლიე და საათს დავხედე ლამის გული გამისკდა ესე ადრე არასდროს ავმდგარვარ, მერე დაძინება გადავწყვიტე მაგრამ რათ გინდა? როგორც ყოველთვის ვერ შევძელი მერე ისევ რამდენიმე ინგრედიენტს დავავლე ხელი და ნამცხვარი გავიკეთე ჭიქაში, ისევ როგორც ყოველთვის შაქარი აკლდა. კონსპექტებს გადავხედე უნივერსიტეტში წავედი. ლექციებმა ჩვეულიბრივად ჩაიარა მერე სახლში შევიარე ცოტა დავისვენე და ბარში წავედი.
–ვაა სალო როგორ მოხდა რო არ დააგვიანე?–უცნაურად მკითხა ვიკამ(ერთერთი მიმყანი)
–რავი დღეს რაღაც არსად არ ვაგვიანებ რაღაც ვერეე რიგზე!–მხიარული სახით ვახარე მერე ახალი ამბავი გამახსენდა და ვკითხე–ვიკა, იმ ახალ ბარმენზე რას ვშვებით?
–მოიყვანეს ვიღაც ბიჭი რავი ცოტა დაბდურაა, მარა საყვარელია შენ მოგეწონება!
–ოოო, შენ კიდე არ მოეშვი ეგეთებს?
–21 წლის დახატულ გოგოს შეყვარებული არ გყავს და სხვა რა გზა მაქ ვინმე უნდა გიშოვო!–ღიმილიანი სახით თქვა და ლიკას გახედა.
ლიკამ მშვიდად მიიტანა ტეკილა ერთერთ მაგიდასთან მერე ისევ ბართან მივიდა როგორც მივხვდი ახალ ბარმენს jack daniel’s-ის ბოთლი გამოართვა და შემკვეთი მაგიდისაკენ გაემართა, ფეხი აუსრიალდა და წაბორძიკდა თვითონ გადარჩა მაგრამ ჩვენი ძვირფასი jack daniel’s–ის რა მოგახსენოთ. შემეცოდა მესამე ბოთლი გატეხა და ახლა უფროსთან დაიბარეს. საღამოს უკვე ბარში ახალი ვაკანსია გამოცხადდა.
–საწყალი!–შეწუხებულმა ვიკამ ამოიოხრა და თავის მაგიდას მიემსახურა.
მთელი საღამო გაცხარებული მუშაობა ჰქონდა ბარს ყველაფერი კარგად იყო მაგრამ ეს დაღლილობა ბოლოს მიღებდა.
სახლში დაღლილი მივედი და საწოლზე დავებერტყე ისეთი დაღლილი ვიყავი აზროვნების უნსრიც აღარ მქონდა.
ვაკო
დღეს დილიდან ვუსაქმურობდი, პირველზე ძლივს ავდექი და ყავა დავლიე. მერე ლეპტოპში ძველ მეგობრებს ვწერდი ამერიკაში, მათ არც იცოდნენ ისე წამოვედი, გინებით დამახურეს ყველაფერი თავზე, ჩემი და ჩამოდის, აუ აქ უნდა დარჩეს და რა გაუძლებს მაგის ტვინის ჭამას! მერე კიდე სანამ ეგ წავა…
ჩემი და მიყვარს, მაგრამ მასთან ერთად ცხოვრება არა! –გოგოები არაო აქ მე ვარო! –არც ბიჭები მერე თქვენ სუფრებს და ლუსის სმას ვერ ავუდივარო… და ნუ მოკლედ…
საღამოს პატარაობის ძმაკაცი ზურა და ლადო მოვიკითხე. ბარში წავედით ერთად მერე მაგრა დავლიეთ მარა მე არ დავმთვრალვარ. ისინი ავიტანე სახლებში და მეც წამოვედი. გზაში სალო დავინახე მარტო როგორ მოდიოდა სამსახურიდან, დავინახე რომ რაღაც ვაკანსია აქვთ, მე კიდე ფული მჭირდება ასე რომ სამსახური გავჩითე. თან ეს ლამაზფეხებაც იქვე მეყოლება და ყურადღებას მივაქცევ!
დილით კარგად გამოვეწყვე და გასაუბრებაზე წავედი. ძალიან მოვეწონე და ამიყვანეს. საღამოს კი ლამაზფეხებას სურპრიზი დახვდება.
სალო
დილით 8ზე უკვე წამოვხტი დავაგვიანემეთქი, სასწრაფოდ გავემზადე, ყავა დავლიე, ვისაუზმე და გამოშტერებული გავვარდი უნივერსიტეტში.
იქ მუდამ ერთი ადგილი მაქვს ამოჩემებული ირგვლივ კი ადგილები უმეტესად ცარიელია ახლა კი ზუსტად იმ ადგილად იღაც ქერა ბიჭი დასკუპებულიყო ნერვები მომეშალა მაგრამ ვერაფერს ვეტყოდი ამიტომ გვერძე მივუჯექი.
–გამარჯობა გოგონი!–კევა(ბოდიში ჟარგონისთვის) გააღლაჭუნა და ეშხიანად მომაპყრო ცისფერი თვალები.
რაღაც საშინელი სახე მივიღე და თვალი ავარიდე ფუ როგორ ვერ ვიტან ასეთ საქციელს! ჩემი სახის დანახვაზე ჩაიღიმა და მომაშტერდა. უხეშად ვიგრძენი მისი მზერა და გვერდით გავიწიე.
–რა იყო გაშინებ?–ირონიულად დაიყწო.
–არა უფრო ნერვებს მიშლი!–ისევ ის სწერვა მზერა ვესროლე და ლექტორის მოსმენა განვაგრძე.
სადღაც 15 წუთი არაფერი მოუმოქმედებია მერე კი ძალიან უხერხულად ვიგრძენი მისი ჩემს თმაზე შეხება, აუ ეს ვერაა! გავიფიქრე და დამპლურად შევხედე. ის კი ჩემს თმას არ ეშვებოდა.
–ხელი გაუშვი ჩემს თმას და აღარასდროს შეეხო თორემ ინანებ!–მკაცრი ხმით ვუთხარი და ლექციას მივუბრუნდი.
–როგორი მკაცრი ხარ ლამაზო!–ახლა უკვე მზარს შეეხო და მოთმინების ფიალიდანაც გადმოიქცა თვინო!
–ხელი არ დამაკარო გამოშტერებულო იდიოტო!–აი ეს უკვე ხმამაღალი იყო.
–თქვენ სულ გაგივიდათ თავს? ახლავე ორივე გაბრძანდით აუდიტორიიდან!
მე და ქერა გარეთ აღმოვჩნდით, ხმის ამოღებაც არ მინდოდა მითუმედეს ამასთან ლაპარაკი! არადა ლექციის დასრულებამდე საათნახეარი დარჩა. მე კი მთელი ეს დრო გარეთ უნდა გავატარო ამ კრეტინთან ერთად!
–აუუ ბოდიში!
–შენი ბოდიში ეხლა ვეღარაფერს უშველის ეგ ლექტორს მოუხადე!
–შენ იყვირე.
–უიი ბოდიში სულ დამავიწყდა მე გელაქუცებოდი და გეტმასნებოდი!–სწერვულად ვუთხარი და გვერძე გავედი.
–ისე კარგი იქნებოდა… ჩაილაპარაკა თავისთვის.
–თავდაჯერებული იდიოტი! ვითომ ჩუმად ჩავილაპარაკე და დერეფანს გავუყევი.
–დაიცა სად მიდიხარ?
–ქვემოთა სართულზე! იქ Wi-Fi-ს მაინც იჭერს.
კიბეზე ჩავეედი და მშვიდად მივაბიჯებდი რადგან ვიცოდი რომ აქ მაინც აღარ შემეფეთებოდა ის თავდაჯერებული ქერა…

იმედია მოგეწონებათ!!! <3
პ.ს.სურათზეა ჩვენი თავდაჯერებული ქერა, წინაზეც ის გახლდათ!