მოესმა?არა არმოესმა,ეს მართლა ხდებოდა.მისი ქმრისა და შვილის მკვლელობაში ადანაშაულებდნენ.გაოცდა?ეს სიტყვა ვერ შეესაბამებოდა იმას რასაც ელე განიცდიდა.ის აღარ იყო ელე.ისიყო განრისხებული ჭავჭავაძე რომლის თვალებიც უჩვეულოდ ბოროტულად ბრწყინავდა და პირველად მოუნდა ასე ძლიერ ადამიანის მოკვლის სურვილი.ვიღაც კაცის უხეშმა შეხებამ გამოაფხიზლა შოკისგან.ხელზე ხელბორკილები არდაადეს ისე გაიყვანეს დასაკითხ ოთახში.გამომძიებელი ალექსანდრე შემოვიდა.ელეს გაუკვირდა.ძალიან გაუკვირდა.
-გამარჯობათ ქალბატონო ელე!(ალექსანდრეს თვალებში ელემ დაინახა ის რასაც აქამდე ელოდა.იმედი.იმედი იმის რომ რაღაც მოხდებოდა და ელე მიხვდა.მიხვდა მაგრამ არც შეიმჩნია.)
-დიახ.(მორცხვად და სევდიანად ჩაილაპარაკა გოგონამ)
-ალბათ იცით რისგამოც გდებთ ბრალს!(თითქოს ზიზღით ჩაილაპარაკა ალექსანდრემ და ელე შეკრთა,მართლა შეკრთა.ირონიულად ჩაიცინა)
-ვიცი.მდებთ ბრრალს იმ კაცის მკველობისთვის რომელსაც მთელი ჩემიცხოვრება შევწირე და იმ ბავშვის მკვლელობისთვის რომელიც ცხრა თვე მუცლით და ერთი წელი ხელით ვატარე.(ალექსანდრე არდამჯდარა და ხელებით მაგიდაზე დაეყრდნო)
-ქალბატონო ელე სად იყავით იმ დროს როცა მკვლელობა მოხდა?
-მკვლელობა გავხსენი ბატოლო ალექსანდრე და ისევ ოფისში წამოვედი საბუთების შესანახად.შემდეგ სახლში რათა ქმარი და შვილი მომეკლა ისე სწრაფად რომ მომესწრო ატირება სახლის ანგრევა მოკვლა ორი ადამინის შემდეგ 112 ში დარეკვა!!
-ქალბატონო ელენეს გთხოვთ ირონია თქვენთვის შეინახეთ.
-ელენე არა ელე!!(შეუსწორა გოგონამ ამაყად)დაკითხვა უაზროდ გაიწელა.მოკლედ ვიტყვი რომ მეორე დღეს მთელმა თბილისმა იცოდა იმის შესსახებ რომ შემზარავი მკვლელი ვინაობა თითქმის დადგინდა და ეს ელე ჭავჭავაძეა და ბინგოო!ისმოხდა რასაც ალექსანდრე ელოდა.ელე,გიგა,მარო და ალექსანდრე დასაკითხი მაგიდის ირგვლივ დასხდნენ და დაიწყეს წერილის კითხვა:
"ღრმად პატივცემულო იდიოტებოო და ნაბი**რებო,როგორ შეგეძლოთ მკვლელობა დაგებრალებინათ პირვლე რიგში დედისთვის და ცოლისთვის.იმ ნაზი ადამიანისთვის რომელიც ელე ჭავჭავაძეა!ცალტვინა კრეტინები ხართ და გამარჯობათ!მოსალმება დამავიწყდა.მევარ მკვლელი ვინც ეს ჩაიდინა ამიტომ გაანძრიეთ *რაკები და უდანაშაულო ადამიანი ციხიდან გამოუშვით!!
პატივისცემით ნამდვილი მკვლელი"
-ბოლო ნაბიჯი დარჩა!(ჩუმად ჩაილაპარაკა ალექსანდრემ)
-ალექსანდრე არვიცი,მეშინია,მე...
-მენდე!(ჩუმად უთხრა ალექსანდრემ)
ელე ჭავჭავაძეს ბრალდება დაუმტკიცდა და ის დაკავებული იქნა.მიესაჯა 30 წლით თავისუფლების აღკვეთა."ამ ინფორმაციამ ააჭრელა ჟურნალები სოციალური ქსელები.ვერავინ იჯერებდა ამას,ვერავის შეეძლო გაეაზრებინა რამოხდა.მხოლოდ ალექსანდრე იაზრებდა და იმავე დღეს რამოდენიმე საათში ნიკა ჩაბარდა და მკვლელობა აღიარა."როგორ მიგინგრევდი მაგ სახეს შენ არიცი,როგორი დიდი სიამოვნებით გაზღვევინებდი საბას და ლუკას სისხლს"ფოქრობდა ალექსანდრე და მტრული მზერით უყურებდა ნიკას.დასაკითხ ოთახში გამწარებული ელე შემოვარდა.ჯერკიდევ ვერდაიჯერა,ვერშეეგუა.აცრემლიანებული თვალებით შეხედა ნიკას რომელიც ლურჯი იყო და უხმოდ იჯდა სკამზე.
-შენიყავი!(სლუკუნით ჩაილაპარაკა ელემ)ნიკამ ცრემლიანი თვალები შეანათა ელეს.
-მიყვარდი ელე.მიყვარდი!(ნიკა)
-ეგსიყვარული არაა !(ზიზღით მიუგო ელემ)ოფისი ყვირილმა მოიცვა და მალე ოთახის კარი ირაკლიმ გამწარებით შემოგლიჯა.ნიკას ეცა და მთელი ძალით დაარტყა მუშტი.გამწარებული ირაკლი მაშინ მოეგო გონს როცა წელზე თბილი ხელების შეხება იგრძნო.ირაკკლი ნიკას მოშორდა და ელე გულში ჩაიკრა.
-მორჩა პატარა მორჩა!(ირაკლიმ გოგონა კიდევუფრო მაგრამ მიიკრა გულში)ალექსანდრ ოთახში მარტო დატოვეს.
-ელე!(მარო მის დაქალს მთელი ძალით ჩაეხუტა და ეხლა ელემ იგრძნო როგორ მონატრებია ეს გოგო)
-მარო მარო,ჩემო მარო,როგორ მომენატრე .მაპატიე მარო!(ელე ძლივს ლუღლუღებდა და შემდეგ გიგას ჩაეხუტა)
-მადლობა!(ძლივს მოახერხა ამის თქმა)
-ელე ერთი წუთით(ელე ირაკლის გაყვა და მარტოდარჩნენ)
-ელე მისმინე.ვიცი რთული იყო ეს 15 წელი.ჩემთვისაც რთული იყო.შორსვიყავი მაგრამ მაინც ვახერხებდი ოდნავ მაინც დამეცავი,შორიდან ელე.რომარმყვარებოდი აქ არვიქნებოდი.დედაშენის დაკრძალვაზეც ვიყავი,მოშორებით რომარ დაგენახე.ლუკას და საბას დაკრძალვაზეცვიყავი.ელე შენ ვერ გიახლოვდებოდი.ელე მეშინოდა.ერთადერთხელ შემეშინდა რამის დ ეს დის დაკარგვა იყო.ერთადერთი დახარ ჩემთვის ელე და მიყვარხარ.ყოველთვის მინდოდა პატარა და მაგრამ რაღა პატარა 25 წლის ხარ...(ელემ ირაკლის სიტყვა გააწყვეტინა)
-ჩამეხუტე კარგი.უბრალოდ აღარაფერითქვა და ჩამეხუტე!!!
მანქანაში იჯდა ელე და ალექსანდრეს სახლისკენ მიდიოდა ბარგის ჩასალაგებლად.ხვალ დილით ადრე მიფრინავს ამერიკაში.სულ ბოლოს მიწერს მაროს რადგან იცის გაუჭირდება ყველაფრის თავიდან დაწყება უნდა.სახლში შევიდა და ალექსანდრე დახვდა რომელიც წინ და უკან დადიოა.ელეს დანახვისას თვალები გაუბრწყინდა.
-მადლობა!(ამოილუღლუღა ისევ გოგონამ)
-არანაირი მადლობა .მადლობა მეუნდა გითხრა ელე.შენ...ელე შენ...შენ შეცვალე ყველაფერი ჩემში ელე.გპირდები კიდევ ერთხელ არავის არმივცემ იმის უფლებას გაწყენინოს---და ელე უცებ ალექსანდრეს ტუჩებს დაეწაფა.ეს ისე გაუაზრებლად მოხდა.ფრთილად ეხებოდა ალექსანდრეც ელეს ტუებს და არც შეწინააღმდეგებია.ისინი იწვოდნნენ,ხურდნენ.