_ლიიზ, ამ შეხვედრის მერე კიდევ რაიმე გაქვს დღეს? კარებში ისევ შემოყო თავი და ისე მომაძახა გოგამ
_არა , რატომ?
_ მივლინებით მივდივართ ,2 დღით...
¬¬ _რა? რატომ?
_კითხვების გარეშე.
ას გაოგნებული დამტოვა გოგამ და გავიდა, მთელი შეხვედრა სულ მივლინებაზე ვიქრობდი. ნეტა სად მივდივართქო. არა ეხლა, ისეთი დიდი ფიერმაც არ მაქვს აქეთიქეთ ვიარო. ჩემი ტურსტული სააგენტო მაქვს. რომელიც არც თუ ისეთი დიდი პოპულარულობით სარგებლობს, მაგრამ ნელნელა ვიკიდებთ ფეხს. შეხვედრა რომ დავასრულეთ თიკა შემოვიდა და პატარა ჩემოდანი მომიტანა შენი ნივთებია, რაც ეს ორი დღე დაგჭირდებაო. შენი და დაიხმარა გოგამ ამ ყველაფერშიო.
გოგამ ჩემი მანქანით მივდივართო და ჩემი ბარგი ჩააცუნცულა. მალე მივედით აეროპორტში, გამოშტერებული სახით ვუყურებდი გოგას,აქ რა ვინდათქო?,,,. ისე გათიშულს მეძინა არ ვიცი რამდენახს ვმგზავრობდით, მილანში ჩავფრინდით. ისევ ცალ_ცალკე ნომრები აიღო გოგამ. გვერდიგვერდ ნომრებში ვიყავით. სასწრაფოდ მივიღე შხაპი და ფუმფულა საწოლში შევგორდი თავით. მკვდარივით მეძინა, არანაირი სიზმარი! დილით ბრახუნმა გამაღვიძა. ბუზღუნით ავდექი და კარები გავაღე, თან საათზე დავიხედე 11 დაწყებულააა... ყრებამდე გაღიმებული გოგა უფრო გაიკრიჭა, რომ დამინახა.
_ასე თმებ არეული და თვალებ დასიებულიც ყველაზე ლამაზი ხარ!
_მადლობა, მაგრამ ცოტა ნელა ვერ დააბრახუნებდი? გული გამიხეთქე!
_ცოტა ნელაზე რომ არ გაგეღვიძა მაგიტომაც ვაბრახუნებდი ესე. მიდი გაემზადე რა მალე, გავიდეთ მილანი გველოდება...!
_ხო კაი, 1საათში მზად ვიქნები.
_რა ერთ საათსი გოგო?! არ გამაგიჟო!!! 20 წუთში მზად დამხვდი თორემ მარტო წავალ!
_რა აუტანლი ხარ გოგლიკოოო! ენა გამოვიყავი და კარები ცხვირწინ მივუბრახუნე. ჩემოდანს დავავლე ხელი და გავხსენი, ჰოი საოცრებავ, ჩემს დას რეები ჩაუწყვია, ეს წვეტიანი ქუსლიანები რათ მინდოდა ნეტავ? ან როდიდან მაქვს? არმახსოვს რაღაც,,, ან ეს კაბა, ღმერთო როგორი მოდღლეზილია....?! გამაგიჟებს ეს გოგო! ვაიმე ეს რა საცვლებია?! ან ეს კორსეტი რაღა ჯანდაბაა.... მათრახი?!!!!! ვაიმე გოგააააა!!!
სასწრაფოდ მივარდი გოგას ნომერს და ეხლა მე ავაბრახუნე.
_რაიყო ლიზა ასე მალე გაემზადე?
_გავემზადე კი არა ეს რა ჯანდაბაა?
_რაზე ამბობ?
_ჩემს ჩემოდანზე, ისეთი რაღაცეები აწყვია შიგნით რაც ჩემი არაა! და არც ჩემი და ჩამიდებდა ეგეთებს.თან გოგას ხელი დავავლე და ოთახში შვიყვანე მისი თვალით რომ დამენახებინა,, იმდენი იცინა სიცილისაგან ვეღარ სუნთქავდა.
-რა გაცინებს გოგა? სასაცილო არის რაიმე? ნინის ტანსაცმელი მაცვია ისედაც და ხომ ხედავ შენც რომ მძვრება.კიდევ ამით უნდა ვიარო? ეს კიდევ მოისროლე აქდან სანამ მე თვითონ მოვისვრი.
_კაი ლიზი დაწყნარდი, ეხლავე მოგიტან რაიმეს.
ნახევარ საათში,ჯინსებით მაისურითა და კეტებით დაბრუნდა. ისე ზუტად არჩევს ხილმე ჩემს ზომას მიკვირს. ასე კარგად მე ვერ ვყიდულობ ხოლმე.
_იმედია მოგეწონება. ჩემოდანზე გავარკვიე, აერიათ თურმე. მისი პატრონიც ითხოვს მისას .საღამოს ნომერში გექნება შენი ჩანთა.
_ხო ამის პატრონს ეს მათრახი რო დაეკარგოს თავს მოიკლავს უეჩველი. მე მზად ვარ და წავიდეთ.
მთელი დღე დავბოდიალობდით წინ და უკან, უამრავი ფოტო გადავიღეთ, თითქმის ყველა მაღაზია შემოვიარეთ და ლამის გავკოტრდით. უგემრიელესი პიცაც ვჭამეთ და სასტუმროში დავბრუნდით. ჩემი ავლადიდება შემატანინა გოგამ ოთახში და გამოსვლისას მითხრა, ცოტა დაისვენე და 8 საათისთვის მზად დამხვდიო. ცემს ნაყიდებს ვათვალიერებდი, დრო ისე სწრაფად გავიდა ვერც შევამჩნიე, სწრაფად გავემზადე და გოგამაც მომიკაკუნა, გაუკვირდა მზად რომ დავხვდი. ისე გავედით სასტუმროდან არაფერი მიკითხავს, გზაში ვკითხე სად მივდივაღთქო და ბილეთები რომ დამანახა კინაღამ მოვკვდი!!!!
Coldplay კონცერთზე 2 ბილეთიიიიიიიი!!!!!! ნამდვილი შოკი მივიღე!!! ასე მაგრად კარგა ხანია არაფერი გამხარებია! ისე ვყვიროდი ტაქსისტი ჭკუიდან გადავიყვანე, ალბათ მილანში ბევრად თავშეკავებული ხალი ცხოვრობს, რადგან ეს ტაქსისტი ისე მიყურებდა, ლამის გაგიჟდა, მეც გავგიჟდი,მაგრამ აბა თქვენ არ გაგიჟდებოდით საყვარელი ჯგუფის კონცერტზე რომ წაეყვანეთ ვინმეს? ნუ ვინმეზე მეტს?... ისე მოვეხვიე გოგას ძვლების მტვრევისხმა გავიგონე.
-ძალიან მაბედნიერებ გოგლიკოოო, ეს ძალიან მაგარია, არ ვიცი როგორ გადაგიხადო მადლობა!
_ჩამეხუტე ისევ!
_ჩაგეხუტები, ზედმეტად ვარ გახარებული და მაგიტომ ,თავშიც არ აგივარდეს ეხლა....
კონცეტი საოცარი იყო, მართლა ვერ აღვწერ იმ ემოციას რასაც განვიცდიდი.ხმა აღარ მქონდა ამდენი წივილ_კივილისაგან. იმდენი ვიმღერე და ვიყვირე წესით ძაან დაღლილი უნდა ვიყო, მაგრამ არა, პირიქით ისეთ ენერგიაზე მოვედი, მეც კი მიკვირდა. ფეხით სეირნობა გადავწყვიტეთ, დიდხანს ვიბოდიალეთ, ათას რაღაცაზე ვილაპრაკეთ, ბავშობაც გავიხსენეთ. დავიფიცებ და ვიტყვი რომ საუკეთესო დღე იყო ცხოვრებაში! მერე რატომღაც ლუდი მომინდა, არადა საერთოდ არ ვსვამ ხოლმე, ნახევარი ბოთლი რომ დავცალე უკვე ძაან ნასვამი ვიყავი,წვიმაც წამოვიდა, ფეხსაცმელები გავიძვრე და წვიმიან ასფალთზე ფეხშიშველა დავტანტალებდი. ვგიჟდები აი ამ სუმზე წვიმს დროს რომ იცის.....ხარბად ვისუნთქავდი ჰაერს და ვტრიალებდი წინ და უკან...Coldplay - Viva La Vida_ას ვღრიალებდი ბოლო ხმაზე....
სასწაულია თუ რა არის არ ვიცი, მაგრამ გოგასთან ერთად მიხდება ყველა ჩემი ოცნება,,,, წვიმაში ასე ბოდიალი და სიმღერა ჩემი ოცნება იყო ერთ-ერთი, რომელი ამისრულდა,,,
გოგაც ამყვა ოღონდ სიმღერაში არა, ცეკვაში,მატტრიალებდა და მკლავზე მიწვენდა, ვიცინოდით ბევრს და იმაზე მეტად ბედნიერები ვიყავით ვიდრე ეს ჩვენ გვეგონა! არ ვიცი ბედნიერების ჰორმონება იმოქმედეს თუ სასმელმა , ძალიან გავთამამდი და გოგას ვაკოცე,ნელა ავიწიე ცერებზედა ისე ნაზად ვაკოცე ძლივს რომ გაიგო...მის აჩქარებულ სუნთქვას ვგრძნობდი და გახურებულ სველ სხეულს,მაგრად მიმიკრო მკერდზე და ვნებიანად მაკოცა.მეც ავყევი ,ეს იყო ჩვენი მეორე კოცნა, პირველი ბავშობაში იყო, კარგად მივიწყებული, მაგრამ ამასთან ახლოსაც ვერ მოვიდოდა. ისე მომეწონა კინაღამ ხელბში ჩავადნი.გათენებამე ასე ვიბოდიალეთ,ერთმანეთს ვკოცნით ვეხვეოდით და მართლაც ჭკუაზე არ ვიყავით, გამთეენისას კლუბსაც მივადექით, იმდენი ვიცეკვე ფეხებს ვერ ვგრძნობდი,სასმელი არ დამალევინა ვაჟბატონმა ზედმეტი მოგივა უკვეო. ერთ ჭიქა მაინც გადავკარი ჩუმად, მერე ისევ ბევრი ვიცეკვე და საბოოლოდ გოგას წამოსაყვანი გავხდი, ისე ფეხზე ვერ ვდგებოდი, დილის 7 სააათი იყო სასტუმროში რომ შევედით, პირდაპირ თვაით წავედი საწოლისკენ, გოგასაც მოვხვიე ხელი და გვერდით მოვიწვინე. აქ იყავი ჩემთან, არ დამტოვოთქო. გოგამაც მიმიხუტა და ასე ჩამეძინა. 4 გამეღვიძა,გოგაც შევაღვიძე 6 ზე უკვე უკან ვბრუნდებოდით თბილიშსი...მესიკვდილებოდა მილანის დატოვება, აქ ძალიან კარგად ვგრძნობდი გოგასთან ერთად თავს და არაფერი მახოვდა სხვა! არ ვიცოდი რა მოხდებოდა თბილისში და როგორი ურთიერთობა მექნებოდა გოგასთან როდესაც გვერდით მეზობლად სიმპათიური და შიშველი მეზობელი მელოდა....
თბილისში ჩასულს 2 დღე გადაბმულად მეძინა, აი მესამე დღეს კიდევ ვინებე წამობრძანება საწოლიდან და სამსახურში წასვლა,კარგა ხანს ვიბოდიალე სახლში და როგორც იქნა გავემზადე და სახლიდანაც გავედი. სადარბაზოში ლიპთან მიყრდნობილი ედო შემხვდა, ცალხელში მოკიდებული სიგარეტი ეჭირა, მეორეში თელეფონი,როგორც კი დამინხა ეგრევე დარეკა. აი გამოვდივართო უკვეო. გამიღიმა,ხელი დამავლო და მის მანქანაში ჩამტენა,თუმცა მეც მორჩილად მივყვებოდი, რატომ არ ვიცი.
-იქნებ ჯერ მომსალმებოდი ,მოგეკითხე..
_გამარჯობა ლიზა..
_სად მივდივართ?
-ჩემი მეგობრები უნდა გაგაცნო.
_ედო მე და შენ არ ვიცნობთ ერთმნაეთს წესიერად და რა დროს შენი მეგობრების გაცნობაა? თან ამ დილით, სხვათაშორის შენსავით უმუშევარი არ ვარ და სამსახურში მეჩქარება.
_შენი სამსახური ვიცი ლიზა მე . ერთ დღესაც გააცდენ და ეგარის. მოგეწონება ჩვენთან. მალე მაღლივთან მივედით სადაც რამოდენიმე წყვილი გველოდებოდა როგორც ჩანს, ერთმანეთი გავიცანით და გავიგე რომ აქედან უნდა გადავმხტარიყავი. გული გამისკდა, მაგრამ ედომ ისე მეხვეწა დავთანხმდი,,,
ხიდზე ადრენალინის მუხტი იმდენად ძლიერია, რომ საყურებლად მისულიც ბევრი გადმოხტა. ზოგს ეშინია, ზოგს არა, მაგრამ ყველა ერთხმად აღნიშნავს, რომ პირველი ნაბიჯის გადადგმას თუ შეძლებ, შეუდარებელი სიამოვნება და დაუვიწყარი თავგადასავალი გელის. აი ზღაპარი შეგღძნება იყო,დაუვიწყარი. უკვე მოვიწამლე ამ "ბანჯი ჯამპინგით" მერე ნატახტარში წავედით იქ პარაპლანით გადმვოხტით. მეც მიკვირდა ასეთი რაღაცები 22 წის ვარ და მსგავს რაღაცეებით არასოდეს დავინტერესებულვარ. მერე დელტა კლუბში წავედით, ვიღაცამ მისი იარაღი ისე მთხლიშა სამ სართულიანი მიშენება გამომივიდა შუბლზე და იმდენი ვიბღავლე ყველა ცრემლი გადმოვღვარე. რომ მოვრჩი მოთქმას მერე ვიღაცამ კარტინგებზე წავიდეთო მანდაც მივედით და მოკლედ ეს სადმოვხვდი,ყველანი ერთმანეთზე გიჟები არიან, ზემხიარულები და ძალიან საყვარლები. ახალ გარემოსაც კარგად მოვეწყვე და ედოსთან ყოფნითაც ძალიან ვისიამოვნე.საღამოს სამეგობრო წვეულებას მართავდა, ისე მინდოდა წასვლა,ცხოვრებაში პირველად მოვიტყუე და ვითომ ნინისთან დავრჩი. ედოს ერთ-ერთი მეგობრის სახლში ავედით.მუსიკები იყო ძალიან ხმამაღლა ჩართული ბევრი სასმელი, და ა.შ . მაინტერესებდა როგორი იყო , ამიტომაც ედომ ცოტათი გამასინჯა,ჯერ ბევრი ვიცინე,მერე ვიტირე მერე ძაან ბევრი ვჭამე და საბოოლოოდ ისე ცუდად გავხდი არაფერი მახსოვს გარდა იმისა რომ ცივ ტილოებს მადებდნენ.მეორ ედღეს რომ გამეღვიძა 4იყო დაწყები, ეგრევე სახლში წავედი. დედას ვუთხარი მთელი ღამე ვჭორაობდით მე და ნინი და არ მიძინია და არ შემაწუხოთთქო. კარგად გამოვიძინე და ეხლა მართლა გავემზადე სამსახურში წასასვლელად. გოგას უამრავი მესიჯი დამხვდა ტელეფონზე რომელიც ეხლა მოვიძიე. სამახურში მისულს არაფერი უკითხავს, თბილად მომეხვია და შესვენებაზე ერთდად გავდეთო მითხრა, კარგითქო ვუთხარი და ჩემს ოთახში შევიკეტე .იმდენი საქმე დამხვდა თავი არ ამიწევია,ის იყო გასვლას ვაპირებდი ედომ რომ დამირეკა, ჩემი ძმის დაბადების დღეა, არ მიყვარს მსგავს დღესასწაულებზე სიარული და გთხოვ მარტო არ გამიშვა შენც გამომყევიო. საღამოს 7 მზად იყავიო, მეც თანხმობა განვიცხადდე და გოგასთან გავედი .ყავა დავლიეთ ერთად და გოგამაც მთხოვა საღამოს ნათესავის დაბადების დღეზე გაყოლა,ეხლა კიმართლა დამერხა,რადგან ედოზე უკვე მქონდა ნათქვამი წამოვალთქო, გოგა უარით გავისტუმრე,მიზეზად ნიაკოს სიცხიანობა მოვიმიზეზე და ვითომ ჩემს დას უნდა დავეხმაროთქო.
საღამოს 7 უკვე მზად ვიყავი და ედოს ველოდებოდი, 8 საათამდე მალოდინა და როგორც იქნა მობრძანდა,ისეთი სიმპათიური იყო რომ ეგრევე დამავიწყდა გაბრაზება. რესტორანში მისულს ედოს დედა შემოგვეგება,როგორ მიხარია ასეთი კარგი გოგო რომ უდგას ჩემს ედოს გვერდთო .ჩამიხუტა და თბილად გადამკოცნა, ედოს ძმამდეც მივაღწიეთ და მივულოცეთ დაბადების დღე და საჩუქარიც გადავეცი. შუა ქეიფის დროს კიდევ უკნიდან ვიგრძენი მწველი მზერა, რომელიც ცხელი სხეულის შეხებამ შეცვალა, არ შევტრიალებულარ ,ვიცანი ვინც იყო და სიკვდილი ვინატრე.....

იმედია მოგეწონებათ. მადლობა ყველას ვინც კითხულობთ .