ეს ერთი კვირა ისეთი დამღლელი იყო გადავწყდით, შეგვიწირა დეკორაციამ და ნუკას კაბამ, სერიოზულადაა ქალბატონი გასუქებული და მოუწია გაშლილი კაბა იმის მიუხედავად რომ სულ სხვა ოცნება ჰქონდა.. ნუ ნუკა რომ ზე ოატარძალი იქნება ეგ გეცოდინებათ.
- რა ლამაზი ხარ ტოო- აღმოხდა დუდას გამოწყობილი ნუკას დანახვისას.
- რა იყო ბიჭო პორველად ნახე?- მხარი გაკრა პირდაღებულ დიდას ლაშამ.
- ნახე შე*** რა ლამაზია!
- კაი დუდა სულ შენია არაა? დადექი და უყურე, ეხლა გაინძერი ვაგვიანებთ!- აზრზე მოვიყვანე ჩვენი ვაჟბატონი და კარისკენ მივუთითე..
ულამაზესი ცერემონია იყი, იცით რა ლამაზები იყვნენ? მაკიაჟი რომ არ დამნანებოდა ვიტირებდი..
ლენკაც ულამაზესი იყო, კარგად მღლებზე შემხტარს ძალიან უხდებოდა გრძელი ლურჯი კაბა, გიორგი ღიმილით დასდევდა უკან ლენკას და თან სტუმრებს ადევნებდა თვალს ვინმეს რამე არ შEგეშალოთ სიფათით!
ფარულავა იყოოოოოოოოოო? ზე სიმპატიური, სულ დამავიწყდა მეჯვარეობა, მანქანიდან რომ გადმოვიდა ღიმილით, არადა არაფერი, უბრალო თეთრი პერანგი და შავი შარვალი ეცვა, მაგრამ ეს ბიჭო ხომ იცით არა? ყოველთვის ასეთი ბრალოებით ბრწყინავს!
მე ? მე ატმისფერი სადა მოკლე კაბა მეცვა, ჩვეულებრივი მაკიაჟით და ვარცხნილობით არაფერი პომპეზური და გრაციოზული.
ძლივს მივაღწიეთ რესტორნამდე.
- აუ რა ამბავი ხალხია დუდა?- შეწუხებულმა მოავლო ლენკამ თვალი დაბრბაზს და კიდევ უფრო შეწუხებულ ნუკას გადახედა.
- არადა ყველა ვაბშე ახლობელია!- ჯიბეებში ხელებჩაწყობილმა მოავლო დუდამ თვალი იმაში დასარწმუნებლად რომ მართალს ამბობდა.
- ბიჭო ამას რაღა უნდა ეე?- ვიღაც ტიპზე ანიშნა აბომ.
- ლიკუნას ტურფაა- ზიზღით გადახედა დუდამ.
- ღადაობ?
- მეტყობა?
ლიკუნა დუდას დეიდაშვილია, ცერცეტი და ქარაფშუტა გოგოა,იმდენად უტვინოა რომ დუდაც ვერ აგებინებს ვერაფერს, კი აქცევს ყურადღებას მაგრამ არ ესმის არაფერი და ისტერიკებს უმართავს შენ ნუ ერევიო ჩემს საქმეებშიო, რასაც თქვენდა გასაოცრად დუდას დეიდა და ბიძაც ეთანხმებიან, ერთადერთი ქალიშვილი ყოველთვის მართალია.
- ეს გოგო ვერ მოვიდა კიდე ჭკუაზე?- კითხა დაჩიმ.
- ეტყობა რამე?
- აუ რატო ევასებათ ამ ხალხს პიდა** ნეტა?- სერიოზულად დაინტერესდა ლაშა.
- რავი კითხე!- მოკლე შავ კაბაში გამოწყობილ ნუცაზე თავით ანიშნა ჯეკომ.
- დათუნა არაა ეგეთი- გაწითლდა ნუცა.
- მოიცა ვინ?- ჩაერია აბო.
ნუცამ აუხსნა ვინ და რატომ და დუდას დამსახურებით აბოს აფეთქებას გადავურჩით.
- კაი დავსხდეთ რა- მაგიდისკენ წავიდა ლენკა და მეჯვარის ადგილი დაიკავა.
რიგრიგობით დაიწყო ხალხმა მაგიდასთან მოსვლა და მოლოცვა, დუდას ზე მამიდაშვილებიც გამოჩნდნენ რომლებსაც რატომღაც ვერავინ იტანს, დუდას დედამ გეხვეწები სახით შეხედა შვილს და მულისშვილებს გაუღიმა.
ჩვეულებრივი მოლოცვები და ტვინის ბურღვები და ძლივს ჩართული მუსიკა. ქორწილიდან მოტეხილი ნეფე დედოფალი, მეჯვარეებითურთ და ჩვენებურ გართობაში გათენებული ღამე და ლოგიკურად დილით თვალებდასიებული და მობუძღუნე ჩემი ბვშვები.
- კატო მალეე!- მეათასედ დამიძახა ფარულავამ.
დღეს რაჭაში მივდივართ კი ცივა მაგრამ სუფთა ჰაერიაო და იქ ჯობსო.
- აუ მოვდივარ- დუტი შემოვიცვი და მისაღებში გავედი, სოფო მორიგეა დღეს.
- ესაა სულ?- ზურგზე მოგდებულ ჩანთაზე მანიშნა და წამოდგა!
- ხო ესაა..
- მომეცი!
- აარა მძიმე!
- მომეცი!
- აიღე- ჩანთა მივაწოდე და უკან გავყევი წინ მიმავალ თვალებდასიებულ ფარულავას.
- ვითომ შეძლებ ეგრე მართო?- ვკითხე დაეჭვებულმა როცა მანქანაში ჩავჯექი.
- ეჭვი გეპარება?- არც შემოუხედავს ისე დაძრა მანქანა!
- დაჩი კარგად ხარ დღეს?
- არა ვერ ვარ..
- კარგი..
დღეს მართლა ვერაა ეს, უხეშად მელაპარაკება, ალბათ დაღლილია და მაგიტომ მაგრამ დაღლილი მეც ვარ.. გზაში როგორც ვვარაუდობდი ჩამეძინა, სასტუმროში მისულმა გამაღვიძა ფარულავამ.
- აუ როგორ დავიღალე!- მუცელს მოეფერა ნუკა და დუდას დიეყრდნო.
- მეც მაგრად დავიღალე- ჩამოვეკიდე ფარულავას და თვალები დავხუჭე.
- მასე მეც დავიღალე და ნუ წუწუნებთ!- გამოაცხადა ლენკამ.
- მშია რაა- ამიბუძღუნა გიომ.
- ჩავიდეთ ვჭამოთ რამე?- იკითხა ფარულავამ და ყველას თვალი მოვლო.
- აუ მე არ მინდა უნდა დავიძინო- ფეხზე ავდექი და გემრიელად გავიზმორე.
- არ გშია ?- ამომხედა დაჩიმ.
- ნწუ!
- ნწუ რა ქართულია?
- ჩვეულებრივი- ნერვები ამიშალა ფარულავას ტონმა, ეს მართლა ვერაა ხო დღეს?
აღარაფერი მითქვამს, უხმოდ ავბრძანდი ჩემს ნომერში, დეგენერატი! გაბუტულმა მოვავლე თველი ფანჯრიდან მთებს, მართლაც რა ლამაზია ეს კუთხე და ზოგადად საქართველო! რაღაცნაირი ამოუცნობია ეს ყველაფერი, მშვიდი და განსაკუთრებული..
კარის გაღების ხმამ მამცნო რომ დაჩი შემოვიდა, ნელა მომიახლოვდა და ხელები მაგრად მომხვია..
- ბოდიში- ჩამჩურჩულა ფარულავამ და ყელში მაგრად მაკოცა.
- რა გჭირს?
- არაფერი უბრალოდ მინდა რომ შენც ჩემთან იყო !
- ხომ ვარ არა?
- ხო ხარ !
- აბა რა გინდა ვეღარ ვიგებ!
- ვერა ხო?
- ვერა !
- ამ წამს ძილი მინდა.. დავიძინოთ..
სწრაფად მომშორდა ფარულავა და საწოლზე გაიშოტა ტანსაცმლიანი, გაფუჭებული ხასიათით და დაბღველი სახით დავწექი მეორე მხარეს და თვალები მაგრად დავხუჭე..
- შენ აზრზე არ ხარ ვინ ხარ კატო ჩემთვის - დაიჩურჩულა ფარულავამ, უცნაურად მომეღიტინა ყელში მისი სუნთქვა..
- ვიცი დაჩი..
- არ იცი..
- ვიცი..
აღარაფერი უპასუხია, ხელები მომხვია და მალე ჩაეძინა კიდეც..
უცნაური შეგრძნება დამიტოვა ამ დიალოგმა და ზოგადად დაჩის სიტყვებმა, ვიცი რაც უნდა და მთელი გულით ვნატრობ რომ ამ წინადადებით არ გამოვიდეს ფარულავა უახლოესი ერთი თვე რადგან უარს ვერ ვეტყვი, ამით დავკარგავ, ჯერ კი ქორწილი არანაირად არ მინდა, ახალი დაბრნებულია დაჩი, არა ვიცი რომ მიყვარს, ყველაზე და ყველაფერზე მეტად მაგრამ დრო მჭირდება, ორივეს გვჭირდება..
- კატუს გაიღვიძე- უკვე მეორედ მომესმა ფარულავას ხმა..
- ხო- ნელა გავახილე თვალები და დაჩის გავუღიმე!
- ადექი რამე ვჭამოთ!
- არ მინდა რა!
- გინდა ადექი!
-ოო - გვერდი ბუზღუნით ვიცვალე მაგრამ ფარულავამ სწრაფი მოძრაობით გადმომაბრუნა.
- რაღაც უნდა გამეკეთებინა რაც ჩამოვედი იმის მერე ..
- რაა?- უკმაყოფილო სახით შევხედე ფარულავას!
დაჩიმ უბრალოდ გაიღიმა და ჩემს მეხსიერებაში ჩვენი მეოთხე კოცნა ჩაიწერა სამუდამოდ..
- მიხვდი რაც?- თვალი ჩამიკრა ფარულავამ- ადექი ეხლა..
- დებილო- ჩავიბუტყუნე და ფეხზე ავდექი.
- წავალ რამეს შევუკვეთავ და ჩამოდი- შუბლზე მაკოცა დაჩიმ და ნომერი დატოვა.
ქვემოთ ჩასულებს მხოლოდ ლაშა დაგვხვდა, დუდას და ნუკას ძინავთო, გიო და ლენკა სადღაც წავიდნენო.
- არა რა ლაშა უნდა გიშველოთ რაღაც- მხარზე ხელი დავარტყი ლაშიკოს და დაჩის თვალი ჩევუკარი.
- მადლობა არ მჭირდება!
- აბა ესე უნდა იყო სუულ?
- გაწუხებს ჩემი ესე ყოფნა?
- კი !
- მე არა !
- რაღაცნაირი ბუზღუნა და მწარე გახდები მერე ჩვენი ასატანი იქნები!
- მონასტერში მივდივარ!
- რა?- პირთან მიტანილი ჩანგალი სასწრაფოდ დააბრუნა თებშზე ფარულავამ.
- რამდენიმე თვით, თბილისში რომ გავჩერდე იმ **** მოვკლავ!
- ბიჭო რა გაახურე შენ კიდე..
- კატო რომ სხვას გაყოლოდა რას იზავდი?
- კატოს ვუყვარვარ!
- რომ არ ყვარებოდი სხვასთან გაუშვებდი?
- არა - უპასუხა ცოტახნის შემდეგ ფარულავამ და უსაიმოვნოდ შეეჭმუხა შუბლი.
- ხო და მე უკვე გავუშვი - ჩამწყდარი ხმით ამოილაპარაკა ლაშამ და სიგარეტს მოუკიდა.
აღარაფერი გვითქვამს არცერთს.. ლენკამ გააფრინა ეს რომ გაიგო მაგრამ ვერაფრით გადავარწმუნეთ, დაჩი აღარ ჩარეულა, არც დუდას გაუპროტესტებია ძალიან, თვითონაც იციან რომ ლაშას ადგილზე იგივეს გააკეთებდნენ.
ხანდახან ვფიქრობ, რას იზავდა ფარულავა გეგა რომ შემყვარებოდა და არა ის, ან საერთოდ ვინმე სხვა, ხო რომ გამოჩენილიყო ვინმე ამ ხუთი წლის განმავლობაში..
მაგრამ.. ვერ გამოჩნდებოდა, ნუ გავიწყდება რომ ფარულავამ ამაზე იზრუნა!




მეტს ვერ ვასწრებ სასწავლი მაქვს! წინასწარ გეტყვით შემდეგ თავში სავარაუდოდ დავასრულებ ამ ისტორიას ზედმეტად გაიწელა ვგონებ !