მითხრა თუმცა ხან მეძინა ხან მოსწავლეები მყავდა და ვერ მოხეხდა რომ მენახა,მიოხედავად იმისა რომ ძალიან მენატრებოდა , აი ყველაზე მთავარი დღეს კიდე დიმიტრი შემოვიდა დილით 1 ისთვის კოკა მოვაო და აღარ დაგეძინოსო, მეც გავუღიმე და მოვემზადე, პირველს აკლდა წუთები კარებზე რომ დამიკაკუნეს დაა წითელი ვარდებით კოკა შემოვიდა პალატაში, ვარდები მე გამომიწოდა და დივანზეე ჩამოჯდა
-როგორ ხარ ანაბელ? როგორ მიდის შენი მკურნალობის საქმეები?
-კარგად კოკა შენ? მგონი კარგად მიდის , იქიმი კი მაქებს და ალბათ კარგად მიდის
-ძალიან გამიხარდა , იმედია მალე გამოხვალ აქედან და ხალისიან ცხოვრებას დაუბრუნდები
-მეც დიდი იმედი მაქვს, ბოდიში რამოდენიმეჯერ ყოფილხარ და მე ვერ გნახე , ხან მეძინა ხან პაციენტებს ვამეცადინებდი
-ხო ეგ არაფერი, თუ წინაღმდეგი არ იქნები ხშირად შემოგივლი
-ძალიან გამიხარდება კოკა რათქმაუნდა გამიხარდება
-კარგი აღარ მოგაცდენ გამიხარდა რომ გნახე
-კარგად კოკა
კოკა როგორცკი გავიდა ლოგინზე წამომვწექი და თავს მივეცი იფლება მეფიქრა ყველაფერზე მათ შორის ჩემს ნათლულზე, მომავალ ცხოვრებაზე და თვით კოკაზე, კოკა მშვენიერი გაწონასწორებული ადამიანი , მაასაც არ ქონია სახარბიელო და შესაშური ცხოვრება ნუ რას ვიზამთ ამ წუთისოფელში არ არსებობს ადამიანი რომელსაც დაბადებინ ბოლო წუტამდე სულ ბედნიერი წუთები და წამები ქონდეს, დგება ჩვენ ცხოვრებაში ისეთი მომენტები როცა არ იიციი რა მოიმოიქმედო , უკვე ვხდები რომ გამოჯანმრთელების პიკზე ვარ და მეშინია რომ დავბრუნდები ისევ იმ ყალბ ხალხში რომელიც ჰაერს აბინძურებენ, მეშინია ჰო მეშია რომ ჩემი ჰაერიც არ მოწამლონ მათი გამონაბოლქვი საშინელებებით...მამა გიორგი მესაჭიროება რომელიც აუცილებად მომცეს რჩევას და დამარიგებას როგორ მოვიქცე სწრაფად წამოვდექი და დიმიტრის კაბინეტისკენ წავედი, კარებზე ფრთხილად დავაკაკუნე და დედიბითი პასუხის შემდეგ კაბინეტში შევედი
-ბატონო დიმიტრი ბოდიში რომ გაწუხებთ
-რას ამბობ ჩემო კარგო, რამ შეგაწუხა ხომ კარგად ხარ?
-კი, კი ძალიან კარგად...უბრალოდ მაინტერესებს როდის დავამთავრებ მკურნალობას
-სიმართლე გითხრა მე დარწმუნებული ვარ რომ დღესვე შეგილიძლია ჩვეულებრივი ცხოვრებას დაიწყო შენი იმედიც მაკვს , შენ კარგად იცი რომ პირადად ვაკონტროლებდი შენს სიტუაციას და მინდა გითხრა რომ ამ 2 თვეში განიკურნე , გვიან რომ მოსულიყავი შეიძლება ასეთი კარგი შედეგი არც კი გქონოდა ახლა თამამად შემიძლია გითხრა რომ შეგიძლლია ხვალვე წახვიდე თუ ეს შენ გინდა
-იცით ძალიან მიხარია რო ასეთი კარგი შედეგი მაქვს უბრალოდ მინდა გთხოვოთ რომ ცოტა ხანი კიდე დავრჩე აქ არა სამკურნალოდ არამედ მინდა პაციენტები მინდა ვამეცადინო კიდევ ერთი თვე რო დავრჩე იმედია არ შეგაწუხებთ
-არა რას ამბობ ანაბელ
-და კიდევ მინნდა რაღაც გთხოვოთ! შეგიძლიათ მამა გიორგის დაურეკოთ რომ მოვიდეს? მასთან საუბარი მინდა ძალიან
-რათქმაუნდა ანაბელ საღამოს 6 სთვის ვეტყვი მოვიდეს
-კარგით ბატონო დიმიტრი დიიდი მადლობა
კაბინეტიდან გამოვედი და ეგრეთწოდებულ ჩემ მოსწავლეებთან წავედი, ბევრი ვამეცადინე ყოველ დღე უკეთეს და უკეთეს შედეგს ვიღებდი მიხარია რომ შემიძლია მცირედით მაინც დავეხმარო ადამიანებს...დროს ისე სწრაფად გავიდა ვერც კი გავაანალისზე, ფიქრებიდან დიმიტრის ხმამ გამომიყვანა რომელაც მაცნობა რომ მამა გიორგი მოსული იიყო, მეც სწრაფად დავემშვიდობე მოსწავლეებს და გარეთ გავედი სადაც სკვერში მამა გიორგი იჯდა მივუახლოვდი და გვერდით მივუჯექი
-დამლოცეთ მამაო
-ღმერთმა დაგლოცოს შვილო
-როგორ ბრძანდებით მამაო
-უფლის წყალობით კარგად შვილო, შენ როგორ გიკითხი დიმიტრისგან ვიცი რომ აქაური პაციენტების დახმარება გადაწყვიტე მიუხედავად იმისა რომ მკურნალობა დაამთავრე
-ხო ესე გადავწყვიტე კიდევ ერთი თვე მინდა დავრჩე იმ ბინძური ხალხის ყურებას მირჩევნია მამაო
-შვილო იმედია კიდევ შურისძუებაზე არ ფიქრობს
-მამაო ვიცი რომ ცუდად ვიქცევი მაგრამ არ შემიძლია ხომ გესმით
-შვილო ისწავლე შენდობა და პატიება რადგან შეგინდოს უფალმა თავად შენ
-მამაო ახლა ის მინდოდა მეთქვა რომ კოკა ხომ გახსოვთ? ეგ იყო ჩემთან მოსული, მეშინია ხომ გესმით ჩემი მეშინია ოდნავ თბილი გრძნობისაც რომელიც შეიძლება მის მიმართ განვიცოდა , მეშნია რომ გული ისევ მეტკინება რაც ძალიან არ მინდა, დარწმუნებული ვარ მეორედ ვეღარ გადავიტან
-მესმის შვილო ჩემო შენი და ღმერთმა დაგლოცოს და მოგცეს გაძლება შენ , მაგრამ შენ შენ თავს თავად უნდა მიცე უფლება იყო ბედნიერი
-მადლობა მამაო რომ სულ ჩემ გვერდით ხართ, დიდი მადლობა რომ მოხვედით, იქნება პაციენტებიც მოინახულოთ
-რათქმაუნდა შვილო ახლა წადი შენ და დაისვენე იფიქრე ყველაფერზე და შენ თავში იპოვე კიდევ ერთი ძალა ყველაფრისთვის
მამაოს დავემშვიდობე და პალატაში შევედი , ბატონი დიმიტირს გადმოცემით ხვალ ბავშვები უნდა მოსულიყვნენ და აჟიტირებული დავდიოდი ლიზას როდის ვნახავდი ერთი სული მქონდა ….საღამური ჩავიცვი და ცივ ლოგინში შევგორდი , დაფანჯრის მხარეს გადავბრუნდი და სავსე მთვარეს დავუწყე ყურება …ადამიანს მიუხედავად იმისა რომ უამრავი დაბრკოლების გადალახვა უწევს მას ყოველთვის უდგება ისეთი დღე როცა ის უზომოდ ბედნიერია... სანდრო ჩემი სანრო არ მინდა იფიქორთ რომ დამავიწყდა ჩემი სიყვარული , პირიქით უფრო მენატრება რაც დრო გადის უფრო და უფრო , ახლა უფრო მეტადაც ვიტანჯება რადგან ვცდილობ ის დანაკლისი რაც სანდროს სახით მყავს გულში ჩავიკლა , ვიცი ეს არც ისე კარგია ჩემთვის მაგრამ როგორმე ხო უნდა ვიცხოვროო ისე როგორც ჩვეულებრივმა ადამიანმა, ვიცი რომ სანდრო ყოველ წუთს ჩემთანაა, ფიქრებში ფიქრებს მიზდევდა და ძილმა ისე შემიპყო რომ ვერცკი მივხდი...დილით როგორც ყოველთვის მეგონა მზის სხივები მომეფრქვეოდა სახეზე და ის გამაღვიძებდა მაგრამ ახლა წვიმის წვეთებმა გამაღვიძეს რომელიც ჩემი ფანჯრის რაფაზე ეწკლაპუნებოდნენ, ხალათი მოვიცვი დაფანჯარასთან დავდექი, ცას რომ ავხედე შემეშინდა სულ შავი ფერი ქონდა გადდაფარებული და წვიმის წვეთებს არ იშურებდა დედამიწისათვის , დიდი ხანი ვიყავი ისე და ვფიქრობდი რამ გაამწარე ასე ცა რომ დედამიწა ასეთ დღეშია თქო თუმცა ის კი ვერავინ მივხდით რომ „ცა დედამიწას სიყვარულს თხოვდა“ ... ასე ვიქნებოდი კიდე დიდი ხანი რომ არა ჩემი ბავშვების მოსვლა ისე შემომივარდნენ პალატაში მეთქი რა მოხდა, ყველას სათითაოდ გადავეხვიე და განსაკუთრებით ლიზას ვეფერე რომელიც გატრუნული იჯდა ჩემს გვერდით...
-აბა ბელ როგორ ხარ/? ბატონი დიმიტრისგან გავიგეთ რომ მკურნელობა დაამთავრე
-და იმასაც გაიგებდით რომ კიდევ ერთი თვე ვაპირებ დარჩენას
-ეგ კი გავიგეთ მაგრამ რატო?
-ასე მირჩევნია ჩემო კარგო, იმ ბინძური მტვერის ყლაპვას აქ სუფფთათ ყოფნა მირცჩევნია
-შენი გადასაწყვეტია ბელ, მაგრამ შენთან ერთად გართობა მოგვენატრა და საერთოდ შენ მოგვენტრე ამიტომ გადავწყვიტედ და ბატონი დიმიტრის უკვე ველაპარაკეთ ეს ერთი თვე ჩვენც აქ დავრჩებით
-გაგიჯდით ბავშვებო? ჩემ გამაო??
-ჩვენც არ გვაეყრნდა დასვენება ;)
-მიყვარხართ ძალიან
ყველას მაგრად ჩავეხუტე და ასე ვიყავით დიდი ხანი , მერე მე მოსწავლეებთან გავედი ისინიც თავიანთ პალატებში გადანაწილდნენ, საღამო პირი იყო უკვე დაწოლას ვაპირებდი როცა ჩემი კარი გაიღო , ბავშვები მეგონდა და დიდი ყურადღება არ მიმიქცევია
-ლიზა შენ ხარ? ისე ვკითხე კარებისკენ საერთოდ არ გადავტრიალებულვარ
-არა ბელ
-კოკაა?? აქ რას აკეთებ? სწრაფად წამოვხტი ლოგინიდან და ის სულ არ გამხდენებია რომ მოკლე გამჭირვალე საღამური მეცვა
-არ შემიძლია გესმის? მომენატრეე
-კოკა რა სისულელეებს მეუბნები ატყობ მაინც?
-არაა ბელ სისულელე, საკმაოდ დიდი ხანია გიცნობ იმისათვის რომ მომნატრებოდი და შემყვარებოდი...
-კოკა მთრალი ხარ?
-არა ბელ, რადგან მმომენატრე მთვრალი უნდა ვიყო?
კოკა ჩემსკენ მოდიოდა მე კი უკან უკან მივდიოდიი ბოლოს კედელს ავეკარი და ღღმად ვსუუნთქავდი
-ჩემიგეშინია? ნუ გეშინია რაა....მინდიხარ ბელ, შენთან მინდა შენ მინდებხარ...
კედელზე ბოლომდე ამაკრა კოკამ და ჩემი ხელები მის თითებში გადახლართა ისე მკოცნიდა თითქოს სადაცაა ტუჩები მომძრება თქო, ხელები ჩემს მუცელზე რომ აასრიალა და სველი კოცნა დამმიტოვა ყელში ეს პიკი იყო, შეწინააღმდეგების თავიც აღარ მქონდა ისე ვიყავი ვნების უფსკრულში გადაშვებული, თეძოებზე ხელები რომ მომიჭირა ჩემმი ბაგეებიც მოშორდა ერთმანეთს და კვნესა აღმომხდა...ხელები ბარძყებზე ჩაასრიალა და მის წელზე შემომაწყობია, ეს ყველაფერი ისე ხდებოდა რომ ტუჩები წამითაც არ მოგვიშორებია ერთმანეთისთვის, ხელები თმებში შევუცურე და მთელი მონდომებით ვკოცნოდი მერე ცივი მატერეა ვიგრძენი და მივხდდი რომ იატაკზე ვიწექით, ჯერ ქვედა ტუჩი ბოლო შემდეგ ზედა ტუჩი დამიკოცნა და ვედა ტუჩზე კბილები დამასო რაზეც წამოვიყვირე და ხელებით ზურგზე ჩავაფრინდი , საღამორი რომ გადამძრო და მკერძე დაასრიალებდა ტუჩებს და ქვევით მიიწევდა აქ გონდ მოვეგე და ხელის კვრა ვცადე მაგრამ ვერ მოვიშორეე
-კოკაა...
-მინდიხარ ბელ
-არ შემძლია კოკა გამიშვი გთხოვ...ცრემლებმა ღაპა ღუპით იწყეს დენა მის ხელებს რომ დაეცა გაკვირვეული გადმომხედა და სწრაფად მომშორდა
-ანაბელ მაპატიე გთხოვ არ უნდა მოვსულიყავი გთხოვ მაპატიე
-ჩემი ბრალია არ უნდა აკყოლოდი
საღამური ჩავიცვი და ლოგინში შევწექი... კოკა დივანზე დაჯდა და თავი მის დდიდ ტორებში ჩარგო...ღმერთო რა ვქნაა , არც კოკას დაკარგვა არ მინდა ვრძონ რომ დღეს მე თვითონ ვწყვეტ ჩემს მომავალს ვიცი თუ ახლა კოკას გავუშვებ ის აღარ დაბრუნდება მეკი ეს არ მინდა ტუჩებზე ხელი გადავისვი და ტუჩის კუთხეში ჩამეღია , ფეხის ხმა გავიგე მოვიდა შუბლზე მაკოცა და გატრიალებას აპირებდა ტუმცა მაჯაში ვწდი და ჩემსკენ მოვატრიალეე.. გაკვირვებული თვალები მმომაპყრო მე კიი