მთელი დღე გაბრუებული დადიოდა ანდრეა თავისი გამოხტომის აზრს ვერ ჩაწვდა...ნუთუ რა ქნა? თან ამ გოგოზე ფიქრიც აეკვიატა...რაღაც ხდება მგონი მოწოს ეს "პატარა ქალბატონი",მაგრამ მის თვალებში ჩამდგარი სიცივის გახსენებისას ღრუბლებიდან მიწაზე ეშვება და მწარე რიალობას უბრუნდება.

----------------------------------------------------------------------------
-როგორ ჩაიარა შეხვედრამ ლიზა?_მხიარულად შესციცინა ნინიმ.
-რავიცი...დაიკო ცუდად,იმ კაცმა გაამაგიჟა ორმაგად ვეღარ ვიტან კაცებს(ჩაიცინა)მერე აგიხსნი ძალიან დაღლილი ვარ._თბილად მიუგო და ტელეფონი გათიშა,სააბაზანოს მიაშურა და თბილ წყალში ჩაწვა იმწამსვე მოეხსნა დაღლილობა და როგორც ხდება ფიქრის მორევში გადაეშვა..."როგორ უნდა მოვიგო ეს პროექტი?"..."მათ ჩემი ნამდვილი სახე უნდა ვანახო უნდა მიხვდნენ ვისთანააქვთ საქმე!...._თავის თავს განუცხადა და ამ გეგმისთვის ფიქრს შეუდგა.
ანდრეა
დილით გაიღვიძა თუ არა გუშინდელი საღამო გააახსენდა და კიდევ უფრო აივსო ბრძოლის სურვილით,როგორ უნდა რომ ამ ქალბატონს ჭკუა ასწავლოს და დაანახოს.,რომ სამყარო მარტო მისი არარის ,როგორ ეტყობოდა ,რომ უნდოდა ამაყი გამოჩენილიყო კი,გამოჩნდა კიდეც ,მაგრამ მასში მაინც რაღაცა იმალება....მაგრამ,ანდრიამ მის ფიქრებში სულ სხვა სურვილი ამოიკითხა..."პატარა ქალბატონის მორჯულება"...მაგრამ,ის კი არიცის ვისთან ააქვს საქმე ფრთხილად ბოლოს აქეთ არ დარჩეს მორჯულებული.


------------------------------------------------------
-ქალბატონოო...ქაალბატონო ელიზაბედ გუშინდელი ვახშმის გადაწყვეტილება გავიგე....სიმართლეეა?_ჩუმად და შეპარვით ჰკითხა მდივანმა.
-დიახ...თანაც ისიც ვიცი ,რომ აუცილებლად უნდა მოვიგოთ!...._თავდაჯერებულად განუცხადა.
-რათქმაუნდა ჩვენი არქიტექტურა მთელ ევროპაშია ცნობილი...დიდ კომპანიებს დავუკავშირდები ახალი იდეეებსთვის.
-ეს მომწონს... შემართება...იცოდე ხვალ საღამოსთვის პროექტი მაგიდაზე განხილული და კარგად მომზადებული უნდა მედოს..!_მკაცრად უთხრა და კაბინეტი დატოვა,როდესაც ტელეფონის გამაყრუებელი ზუმერი მისწვდა სმენას ,როგორ ვერ იტანს.

-დაიკო ლიზა...,როგორ მომენატრე.
_ანააა,......ბოლო ხმაზე შეჰკივლა გაგახსენდი? როგორ მომენატრე ,როდის ჩამოდიხარ?_მხიარული განწყობით ბედნიერმა მიუგო.
-როგორც კი ნინის ორსულობა შევიტყვე ბარგი ჩავალაგე დღეს საღამოს მოვდივარ.
-კარგი...ჩემთან მოდი არანაირი სასტუმრო.!
-არის უფროსო.-მხიარულად მიუგო ანამ.
ანა ცერცვაძეების ოჯახში უმცროსი ქალიშვილია სამნი არიან ელიზაბედი,ნინი და ანა....ლონდონში სწავლობდა ანა და ჩამოდის.
უბედნიერესი იყო როდესაც 4 წლის უნახავი და გულში ჩაიკრა მისი პატარა ანო ,როგორ გაზრდილა უკვე 20წლის არის..
-როგორ გალამაზებულხარ ანო...ჩემო გიჟო ანო..ძალიან მომენატრე._ლამის იტირა ისეთ ემოციებში იყო.
-მეეეც.....სრუტუნით მიუგო....და წამით მოშორდა_დატრიალდი ლიზა._ვაიმე რა ლამაზი ხარ,კაცების რისხვა არმითხრა ,რომ იმ იდიოტის მერე..._მიხვდა,რომ მტკივნეულ ადგილას მოარტყა და მხოლოდ ჩაეხუტა დას და იქვე ატუზულ ნინ ისკენ წავიდა.
_ჩემი დაიკო.და დისშვილი..მუცელს აკოცა და დას ჩაეხუტა._სიძევ ,როგორ ხარ ირაკლიც მოიკითხა და აეროპორტის გასასვლელისკენ გასწიეს,როდესაც ელიზაბედს უკან ხმა მოესმა.
-ელიზაბედ....ელიზაბედ..._ძალიან ეცნო ეს ბარიტონი უკან შეტრიალდა და ჰოი საოცრება ანდრია შერჩა მობეზრებულად აიქნია ხხელი და შეტრიალდა.
-გისმენ..._აგდებულად მიუგო.
-სალაპარაკო გვაქვს..._მანაც ასევე უპასუხა.
-ჩვენ სალაპარაკო არაფერი არ გვაქვს!...._უკვე გაბრაზებულმა მიუგო.
-ან გამომყვები ან..._ელიზაბედმაც ანიშნა ნინის წადით და მერე მოვალო.
-რაგინდა?..რატომ მირღვევ სიმყუდროვეს რაგინდა._არ ცხრებოდა და გაბრაზებული ხელებს აქეთ-იქით იქნევდა.
-ბოდიში..არმინდოდა ასე დაგელაპარაკები და შემდეგ გაგიშვებ._"დიდი ა მბავი ერთი საათი თუ დაგირღვიე სიმყუდროვე მთელი დღეებია მირღვევ."_ჩაისისინა მისთვის.მანქანაში ჩასხდნენ და გზას მიუყვებოდნენ...თქვენ გგონიათ იცის რაუნდა ანდრიას? არიცის ძმაკაცს დახვდა და ელიზაბედი,რომ დაინახა მისკენ წამოვიდა მთელი ფიქრებით მასთან იყო.
-რამე მითხარი?_ჰკითხა ანდრიამ.
-კი....რა არმისმენ? რა გჭირს?_უცებ ანდრიამ დაატორმუზა მანქანა და ასე იყვნენ სანამ გამაყრუებელი სიჩუმე ელიზაბედმა არ დაარღვია,როდესაც მიხვდა ,რომ ელიზაბედი რაღაცის თქმას აპირებდა ტუჩთან საჩვენებელი თითი მიუტანა და გააჩუმა...შემდეგ ცერა თითი გადაუსვა ქვედა ტუჩზე და მისკენ საკოცნელად მიიწია...ელიზაბედი შოკში იყო ვერ გაეგოე რახდებოდა მისთავს უცბათ ანდრიას გავარვარებული ტუჩები მის ღვინისფერ ბაგეებს შეეხო..და დაეკონა კოცნიდა მთელი გრძნობით.
-მაპატიე...მაპატიე გთხოვ...ბოდიში._უმეორებდა გაშეშებულ ელიზაბედს,ანდრია_ელიზაბედ მითხარი რამე გთხოოვ.
-ჩამეხუტე გთხოოვ._მისდა გასაკვირათ ელიზაბედმა ეს უპასუხა,ანდრიამაც არ დააყოვნა დიდი მკლავები სუსტ სხეულლს შემოხვია და გულში ჩაიკრა._ჩემი ბრალია...ანდრია იცი ,რომ პირველი კოცნა მომპარე?_გულუბრყვილოდ ჰკითხა.
-რა?მართლა არვიცოდი_ჩაიცინა,ელიზაბედის გონებამ გამაყრუებელი განგაშის ღილაკი ჩამოჰკრა და იფეთქა.
-ეს ჩვენს შორის არაფერს არცვლის_უყვირა და თითქოს ის მკაცრი ელიზაბედი დაიბრუნა.
-როგორ თუ არა?_იჭექა ანდრიას ხმამ.
-არცვლის..შენ ჩემი მოწინააღმდეგე ,ხარ მე შენი_კმაყოფილმა მიუგო,მიხვდა ,რომ ანდრიას მის მიმართ გრძნობები გაუჩნდა.
-ელიზაბედ..კი მაგრამ_ერთხანს გაჩუმდა_კარგი რაგაეწყობა იყოს ასე._უკმაყოფილოდ დაჰკრა საჭეს ხელი და უკან მოუხვია.
-სად მივდივართ სახლში მიდიხარ._უხეშად მიუგო.
-კარგი._ნასიამობნებმა ჩაიცინა და გზისკენ განაგრძო ცქერა,მთელი გზა ხმა არცერთს არმოუღია,მაშინაც უხმოდ გადასვლას აპირებდა ,როდესაც ანდრია მკლავში წვდა.
-ამას ასე არ დავტოვებ უთხრა და ბაგეებზე მოწყვეტით შეეხო,უცბათ გადავიდა და სახლში შევარდა ანდრია კი ადგილს მოწყდა,პირდაპირ კლუბისკენ აიღო გეზი ეხლა უნდა დალიოს და ღამის პარტნიორი მოძებნოს თორემ აფეთქდება...სასწრაფოდ გააჩერა მანქანა კლუბში შევიდა და ბართნ ჩამოჯდა.
-ორმაგი ვისკი!._შეუკვეთა და უცბათ გამოცალა...1,2...და ერთი ახალგაზრდა ქალი მიუჯდა.
-გამარჯობა_მიესალმა ქალბატონი.
-გაგიმარჯოს...სასმელზე დამეწვევით?_გამომწვევად ჰკითხა.
-დიახ._პასუხი არ დააყოვნა 20წუთში სასტუმროს ნომერშიე ქალი გაშმაგებული კოცნიდა ანდრეას ის კი ტანსაცმელს აძარცვავდა უცბათ ანდრეა საკოცნელად გაიწია და...მოხდა ის ,რომ ვერ აკოცა ელიზაბედი გაახსენდა და ქალი უხეშად მოიშორა და პერანგის ღილები შეიკრა უცბათ გაეცალა სასტუმროს და ასე გახევებული დატოვა ქალი.
"დაგერხა ანდრია სერიოოზულად დაგერხა ხომ,ხედავ სიამოვნებასაც არ გაცლის ის ქალი"_მწარედ ჩაიცინა და სახლისკენ გასწია.