მთელი წელი ჩხუბში ატარებდნენ, ანი ისევ არაფერს სწავობდა, მასწავლებელი გადარეული ყავდა, ამჯერად დათოს გადაყვარების შემდეგ ვიღაც ლევანი შეყვარდა, ისევ ჩვენი სკოლელი, ბიჭებსაც მეტი რა უნდოდათ, ისევ თავისას აგრძელებდნენ, კლასსში დათო შემოყავდათ და ანისთან ახლოს მიყავდათ, ამაზე ნერვები ეშლებოდა და ყვირილს იწყებდა, ბიჭებიც არ ნებდებოდნენ..
ამის შემხედვარეს ბევრჯელ მომდომნია სადმე გავიქცე თქო, მასწავლებელმა ეს არ იცოდა, კლასსში შემოსვლის შემდეგ ანის შენიშვნა მისცეს..

-ნუ ცანცარებ გოგო, ყველა შენზე ლაპარაკობს,ნუ იმცირებ თავს (მასწი)
-მას რა ვქნა, არ ვცავცარებ ესეთი ვარ
-ეხლაც ცანცცარებ!
აღარაფერი უთქვია გარეთ გავიდა და ბიჭების შეთვარიელება დაიწყო, მეტი არც არაფერი აინტერესებდა...
კლასსში ტირილით შემოვარდა, ნუ აღარ გვიკვირდა სულ ასე ხდებოდა,მიზეზი არც მიკითხია მალევე გავეცალე და გარეთ გავედი..
ერთი საუკეთსო მეგობარი ყავდა, რომელიც მუდამ იცავდა, არასოდეს ამბობდა იმას რომ ისიც დამნაშავე იყო, შესაძლოა ესეც განაპირობებდა იმას რომ თავის დანაშაულს ვერ ფრძნოდა.. ყოველ დღე საშინელ შეურაწყოფას ისმენდა ბიჭებისაგან, ისე ატარებდა თითქოს არაფერი, უამრავ მინიშნებებს აძლევდნენ რის შემდეგაც ცუდი შინაარსის აზრი გამოდიოდა, ისე იქცეოდა თითქოს ვერ ხვდება და არც უნდა გაიგოსო, ასეთი საქციელით უფრო აღიზიანებდა ბიჭებს და მეტად იწვევდა ჩხუბისაკენ..

მე-8 კლასსში გადასვლის თანავე მისი ახალი სიყვარული გავიგეთ ვინ იყო, ვიღც გიორგი, 18 წლისააო ამბობდა, სწავლა ისევ არ აინტერესებდა, ცანცარს არ ეშვებოდა, რამოდენიმეჯერ ჩვენი კლასის ბიჭებმა უადგილო ადგილზე შეახს ხელები, მასწავლებელთან წუწუნით მიდიოდა მაგრამ აზრი არ ქონდა ამყველაფერს..
პარასკევი დღე იყო, მასწავლებელი მოგვესალმა და შემდეგი სიტყვებით დაიწყო
" ვინ ჩაუგდო მკვდარი ჩიტი ანის ჩანთაში?"
ყველა დუმდა, არავინ არაფერს არ ამბობდა, ბოლოს ანამ წამოუყვირა, ნიკას ბრალია ეს მან ქნაო,, კიდევ ერთხელ დაისაჯა.. შემდგომში ისევ აწვალებდნენ..
მალევე გავრცლდა ამბავი ახალი შეყვარებული ყავს ლუკაო და მასთან დალაპარაკება გადავწყვიტე...

-ასე რატომ იქცევი?
-როგორ?
-რა როგორ? რამდნეი შეყვარებული გყავდა? 5 კლასიდან მოყოლებული მერამდენეს იცვლი? ანი ჭკუა დაატანე რას აკეთებ
-რაიცი შენ რა არი სიყვარული
-უკაცრავად? შენზე მეტი ვიცი, ბევრი რამ ვიცი სიყვარულის შესახებ და რადგან არ ვამბობ ეს იმას არნიშნავს რომ არასოდეს არავინ არ მყვარებია, მეგობრულ დარიგებად მიიღე ეს რა, უბრალოდ უკვე საშინელებები ხდება და ვერ ვხვდები? ვერ აანალიზებ რომ სხვა კლასის ბიჭებიც შენზე ლაპარაკობენ? ყველა მასწავლებელს შენზე აქვს გართულება, უბრალოდ აღარ მინდა ჩემს კლასსში ეს ხდებოდეს..
-არგინდა რო შემეშვა? მე რაგავაეთო?
-შეეშვი ბიჭებს, იფიქრე მომავალზე იფიქრე რა შეიძლება ამას მოყვეს, მე წავედი! მეორედ ამაზე ააღარ დაგელაპარაკები. იმედია შეიგნებ!!

აღარაფერი მითქვია და სახლში წავედი.. 4ის ნახევარზე ცეკვაზე მივდიოდი, გადაჭრილი ელასტიკი და მაიკა მეცვა, ანი დავინახე ეზოში იყო, თავი გავაქნიე და მამას მანქანაში ჩავჯექი. გაზაში მამამ მის შესახებ მკითხა, ყველა ბიჭი რატო უბედავს ამდენსო..
ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა რთული იყო, არაფერი მითქვია, მხოლოდ ვუთხარი გრძელი ამბავია თქო და გავჩუნდი..
სახლში 6ზე დავბრუნდი, ისევ ეზოში იყო ამჯერად შეყვარებულს კოცნიდა, ჩემს გვერძე ძმაკაცი დადგა და გაეცინა..

მეორე დღეს სკოლაში კერძოდ მე-4 გაკვეთლზე კივილი ატყდა, კლასსში შესვლისას შემდეგი სურათი დავინახე..
ანი ტიროდა, მათე კი ბოლო ხმაზე უყვიროდა, ორი მასწავლებელი მათ დაწყნარებას ცდილობდა, მიზეზი კი ის იყო, რომ ანისს ნიკამ წელზე ხელი მოხვია, მას კი მათე ეგონა, კისერი ამოაპოტნა და სილა გაარტყა,, ლოყა აწითლებული მათე არ ნებდებოდა და ბოლო ხმაზე ყვიროდა..
დამრიგებელმა იკითხა, რატომ სხვა გოგოსთან არ გაქვთ ასეთი პრობლემაო, მათემ უპასუხა, სხები ნორმალურები არიან ეს კი ისეთ გზას ადგა არც მინდა ვთქვაო..

-მთელი დღე ეზოშია და რასაც აკეთებს არაა სწორი საქციელი (მათე)
-რას ვაკეთებ? ან შენ საიდან იცი ამდენი? (ატირებული ანი)
-რა რას აკეთებ გოგო ვთქვა? ვთქვა?????
-კი თქვი
-შეყვარებულს ეზასავები მე-8 კლასელი ღლაპი, როგორ ბედავ ძაან მიკვირს რა, ყურადღებას არგაქცევენ?
ამდროს ანი უფრო ატირდა ეს სიმართლე არააო, მასწავლებლებიც გაოგნებულები დარჩნენ, ეს ამბავი დედამისს რომ გაეგო კარგი რამ არმოხდებოდა, ანი ისევ დაჯინებით უარყოფდა მათეს ნათქვამ სიტყვებს მაგრამ ჩემი თვალითაც მქონდა დანახული, არ ჩავრეულვარ უბრალოოდ მშვიდად ვუსმენდი ჩხუბს რომელიც მთელ გაკვეთილს შლიდა..
ამის შემდეგ დამრიგებელი შოკირებული იყო, ვერაფერს ამბობდა, მეორე დღეს დაიწყეს ისევ ამის გარჩევა, ანის დედა დაიბარეს, მალევე გაირკვა რომ შეყვარებუი აღარ ყავდა ანუ ლუკას დაშორდა, ისეთი ამბები იყო დედა შვილს არ აიყვანდა ხელში..
მასწავლებლები კი სულ იმას გვარიგებდნენ მეგობრობა უნდა იცოდეთო, არ უნდაიყოთ ცუდები და სამაგალითონი უნდა გაიზარდოთო..
ეს ამბები კი ანის მამას და ძმას რომ გაეგო უარესი მოხდებოდა,, მაათე კი გაიძახოდა ოჯახს ამოვუწყვიტავო..
საგიჯეთი იყო, რაღაც არანორმალური, ბიჭები დასკვნას იძლეოდნენ, ასე იმიტომ ვექცევით რომ არ გვინდა ანი "" გახდესო..
ანი 3 დღე სკოლაში არ დადიოდა, ყველა დაწყნარდა დამშვიდდა, მათე ისევ გაბრაზებული მრისხანებას აფრქვევდა თუ სადმე შეამჩნევდა,,


პ.ს მოგწონთ? ბავშვებო იაქტიურეთ რაა!!!!!!!!უფრო დიდ თავს დავდებ მაგრამ თქვენ არ აქტიურებთ.. გავაგრძელო?