-ვაა მართლა ტო? მაშინ ერთად წავიდეთ_გაგვიღიმა.ცვენც დავთანხმდით და ერთად წავედით. ესენი წელს ამთავრებენ. ჩვენ კიდე რამდენი დაგვრჩაა უჰჰ.... მივედით სკოლასთან... შენობაში რო შევედით ყველა მე დამაშტერდა. მოიცა რა ? მიცნეს? არა რა ოთხი წლის წინ ვის საიდან უნდა ვახსოვდე გონში არ ვარ... მერე კლასისკენ, წავედით მე და ანა ბიჭებიც თავისი კლასისკენ წავიდნენ.. დერეფანში ჩემს ყურს ჩურჩული და შეძახილები მოჰყვა:ესს ლიზა ახვლედიანი არაა?... დაბრუნდა?.. როგრ გალამაზებულა ნახე რა.... ალბათ რამდენი სკდებოდა შურით.. კლაში შესული ეგრევე სახე გამიბრწყინდა იმიტო რო მეც მახსოვდა ჩემი "ძველი" კლასელები.. მხოლოდ მაშინ ვიყავი მართლა ბედნიერი..
-ლიზზაა_მერხიდან წამოფრინდა ნატა. ნატასთან კარგი ურთიერთობა მქონდა გიჟი გოგო იყო. მხიარული, ლამაზი.
-ნატიიი_მეც ჩავაფრინდი და მაგრად მოვეხვიე.
-ვაიმე არ მჯერა მართლა შენ ხარ?_გაოცებული იყო ნატალია.
-კი ნატ მე ვარ_გახარებულმა ვუთხარი.
-უი ნატ ეს ჩემი მეგობარია ანა. ანნ ეს ნატა_გოგოებმა ერთმანეთი გაიცნეს. მალევე მოგვიახლოვდა კატო. ხო კატო ეს კლასის "ძერსკი" იყო.
-ლიზა როგრ ხარ ჩემო საყვარელოო_სიტყვები ისე გაწელა ძლივს შევიკავე თავი რო არ გამეცინა.
-კარგად კატო შენ? შეცვლილხარ_სწერვულად გაუღიმე.
-მე? ხო რავი შენც შეიცვალე_გამიღიმა.
-აჰაჰა ხოო!!_მერე ჩემს ადგილას დავჯექი ნატა მიყვებოდა კლაში რა ხდებოდა. ბიჭების "კუთხესთანაც" მივედი.. ხო კუთხესთან სულ ქონდათხოლმე ერთი კურთე და რააღაცეებზე ლაპარაკობდნენ, ცხუბობდნენ და ტელეფონზე თამაშობდნენ. ასე ვთქვათ სულ იქ "აბიღჟავებდნენ"..
-ბიჭეებოო პრივეეტ_გავუღიმე. იმათმა ისეთებმა ამომხედეს რო რავი.. ვერ მიცნეს?
-ნატა ესს ვინა?_იკითხა ლევანმა.
-შეე იდოტო ვერ ცნობ? ლიზა ახვლედიანია._სიტუაციაში გამოარკვია რაზმაძემ.
-რაააააა?_ერთ ხმათ წამოიძახეს.
-ხო მე ვარ! აღარ გახსოვართ?_თითქოს ნაწყენმა ვკითხე.
-მოიცა მართლა შენ ხარ?_მკითხა ლუკამ. და ხელი წინ ააფრიალა_აუ მეჩვენება თუ ლიზია_გააფორმა შოთამ.
-ოო მოიცა რა მე ვარ!_მკაცრად ვუთხარი.მერე ყველა წამოხტა მომიკითხეს გადამეხვივნენ.. მერე ზარი დაირეკა და ქათმებივით ყველა ჩვენ ადგილას მივცვივდით.. დამრიგებელიც არ შეცვლილა!! შეხედე შენ ისევ ისე ჩხავის.. მერე მასწმაც მნახა მომიკითხა ცოტაც და ავფეთქდებოდი, დღეს ყველა მაგას მეკითხება, როგრ ვარ? რა უნდა მეშველოს დედის გარეშე, როდის მივდივარ.. ტვინი ამხადეს რა.. ანასაც კარგად შეეწყვნენ ბაღნები.. დიდ შესვენებაზე მთელი სკოლა შემოვიარეთ.. თან ვათვალიერერებდი რაღაცეებს გზაში ვიღაც "ახმახს" რო შევასკდი.. ვიღაც არა ლევანი იყო ლევან გოცირიძე.
-ბოდიში_დამნაშავესავით ვუთხარი.
-აა.. მოცია ლიზა?_ენა დაება.
-ხო მე ვარ! არ მკითხო როგრ ვარ, რამდენი ხნით ვრჩები, და რა მეშველება!_მკაცრად ვუთხარი მაგრამ მაინც გავუღიმე.
-არა მაგის თქმას არც ვაფირებდი_გამიღიმა.ადრე ლევანს მოვწონდი როგოც მითხრეს მარა არ დავიჯერე მეორე დღეს ანკა შუბითიძის "ბიჭი" იყო. ისე მაგარი ბაბნიკი იყო რა.. ლევანს დავემშვიდობეთ და კლასში დავბრუნდით.. საიტერესო არაფერი მომხდარა.. კარგი დღე იყო სკოლის მერე ანამ და ნატამ დაიჩემეს კაფეში წავიდეთო..
"კაფეში"
-აბა ანა მომიყევი შენზე რამე_რაზმაძემ თბილათ გაუღიმა წერეთელს.
-რავი რა მოგიყვე აბა, მე ვარ ანა წერეთელი 15 წლის მაგრამ მალე გავხდები 16 ის. აქ ლიზის ჩამოვყევი.._დიალოგი დაასრულა.. კაფეში დიდი ხანი ვიყავით. ოთხი იყო რომ მივედით. ლელომ უგემრიელესი პიცა და ნამცხვარი დაგვახვედრა.. ანა ისევ ჩაკირკიტებდა თავის ტელეფონს ხოდა ვეღარ მოვითმინე და ვკითხე:
-ანააა! ვის წერ ამდენს?_ანამ ამომხედა და გაწითლდა.
-არავის!_აღაჟღაჟებულმა მითხრა.
-მე მაინც რას მატყუებ?
-კაი ხო გეტყვი ოღონდ არ დამცინო რა_მუდარით მთხოვა.
-დედის სულს გეფიცები არ დაგცინებ_გავუღიმე.
-კაი.._ისევ გაჩერდა ანა._აუ ანა თქვი თორე გესროლე რაღაცა!
-კაი ხოო.. გიოს ვწერ_ მორცხვით და აწითლებულათ მითხრა.
-ვიიის?_ბედნიერი თვალებით ვკითხე.
-გიოს.. რა ვქნა ლიზ პირველივე დღესვე მომეწონა მერე კაფეში რო დავრჩით, მელაპარაკა ნომერი გამომართვა. ღამე შევხვდი ერთხელ._აფორიაქებულმა მითხრა.
-ღამეე? კი მარა როდის?_ჩავეკითხე მე.
-გუშინ, და მაშინ მითხრა მომწონხარო, მეც-თქო ვუთხარი._დაასრულა ანამ.
-მერე მაგას მიმალავდი შე გაფუჭებულო?_ვითომ ჭყენით ვუთხარი და ტაში შემოვკარი_ოო რავი მრცხვენოდა.
-ოჰოჰჰ ანა წერეთელს პირველად შერცხვა რაღაცის კი არა და ვიღაცის მოსაკლავი ხარ რა._გავუცინე.
-აუ ბოდიში რა.
-მეღადავები რა ბოდიში გოგო. კიდე ვინ იცის?
-საბამ და შენ. აუ არავის უთხრა რა.
-ოკკ_ეს ოკ რაღას დავიჩემე უხხ.. _ეე გინდა გიოს და საბას დაურეკოთ და ამოვიდნენ და წაუქეიფოთ_ახალმა იდეამ დამარყა თავში.
-რავი კაი მარა საბას ნომერი? აა გიოს ვეტყვი და ის ეტყვის და რამე ფილმას ჩავუჯდეთ._ანამ გიოს დაურეკა სიტუაცია აუხსნა. მეც ჩიფცები და პიცა მისაღებში გამოვიტანე კოკა-კოლაც და მორჩა. ფილმი ანამ აარჩია! წარმომიდგენია რა იქნება.. რომანტიულები ევასება მაგას და იმიტო! ბიჭებიც მოვიდნენ .. ეუჰ რამდენი ტკბილეული მოიტანეს..
-გამარჯობა ბიჭებბ_მივესალმე მათ.
-პრიეტტ_მომიკითხა გიომ. ანამ გიო ოთახში აიყვანარო სიტუაცია უფრო კარგად აეხსნა.
"ანა და გიო"
-აუ გიო ლიზამ იცის ჩვენზე. ტელეზე რო გწერდი მკითხა ვის წერო მეც ვუთხარი და მითხრა არავის ვეტყვიო. ძაან გაუხარდა და ამას მიმალავდიდო_ღიმილით დაასრულა ანამ.
-მართლა ტო? ეე რა მაგარია ანუს_მოეხვია ანას._ვიდოდი რო ლიზა ჯიგარი გოგო იყო რა!_გაუღიმა ანას. ოთახიდან რომ გამოვიდნენ ცვენ დაგვაშტერდნენ მერე მაგდიას ფიჩსები რო ვერ დაინახეს ამოიფრუტუნეს.. აჰაჰაჰაჰ სანამ ჯულიეტა და რომეო ლაპარაკობდნენ ცვენ შევეჯიბრეთ ვინ უფრო მალე შეჭამდა ჩიფს და... მერე ფილმს ვუყურეთ.. არა ხო ვთქვი ანა აგვატირებს თავისი ფილმით თქო რა "თუ დავრჩები"-როა ფილმი ეგ მოუძებნია. გაგვხეთქა ტირილით მარტო მე და საბა არ ვტიროდით.. მე რა მატირებდა მერამდენეთ მაქ ნახახი უფფ.. მერე კიდე რაღაცა ფილმი მონახეს ბიიჭებმა და იმას ვუყურეთ.... ბოლოს ჩაგვეძინა...
დილით საბაზე მედო თავი იმას კიდე ჩემი ხელი ეჭირა გეგონება სადმე გავიქცეოდი. წყვილი ვერ შევნიშნე ალბათ ადგნენ.. მარა რა ადგნენ დივანზე ვიწექით ოთხი კაციი.. სამზარულოდან ბოლი გამოვიდა....
_______________________
ესეც ახალი თავი ბოდიში შეცდომებისთვის... ესე თერთმეტისკენ დავდებ ხოლმე :* ველი შეფასებას და კრიტიკას :* ვითვალისწინებ ყველაფერს <3 აბა ლიზაზე და საბაზე რას ფიქრობთ? :* :* :* :*
პ.ს ვიცი რო პატარაა მაპატიეთ:*