სულ ყველაზე პირველმა მე შენი ნაწერი, რომ ვნახე,
ჩამაფიქრა, ტანში გამცრა, რომ გენახა ჩემი სახე
ალბათ შეშინდებოდი და იგრძნობდ ჩემ ცრემლებს, ტკივილს
ასე პოზიტივით სავსე, ვერ ვინარჩუნებდი ღიმილს.

მაშინ შემიყვარდი იცი... მაშინ მქონდა სულ განზრახვა
გამეცანი უფრო ახლოს და მენახე, ნუ დამძრახავ
საოცარი გოგო ხარ და საოცარი კი მწერალიც,
მადლიერი ვარ ბოლომდე მე ჩემი ბედის მწერალის.

ნიჭიერი და თან კარგი, სულ სითბოს რომ მასხავ მზერით
ნეტავ რად მექცევი ასე, დავიმსახურე ეს მე რით,
საიტს სჭირდები შენ კი ის, სიცოცხლის ფესვებს გჩუქნის
მაინც გამიჩნდა სურვილი, შენს მკლავებში ჩახუთვის.

მორიდებული, მაგრამ ხარ ტკბილი სავსე სულ მურაბით,
გახსოვს, შენზე მიყვებოდი, ვერ დაგტყუე ხო სურათი,
ბედისწერას ხომ ვერ გაექცევი, ვერასდროს ისევ გვეწევა
სიცოცხლისადმი დაწმენდილობა, შემოგესუნთქა ფერწერა.

ტკივილი და სიხარული, სულ კარგად გაქვს აღწერილი
აღარ სჭირდება ამასაც, საჩივრისა ხელწერილი,
აღთქმულია, საიტისთვის ძვირფასი ხარ და ჩემთვისაც
და რასაც წერ, იმის განცდა, რეალურად მეც მინდა.

გამოიცნობთ, აღარ მიკვირს, რომ ვსაუბრობ ნიკოლზე
მე მინდა, რომ დარჩე ჩვენთან და კვლავ ისევ იყო მზე,
თინი, იცი ისტორიებს, რა გულითაც ყველა ველით,
იქნებ დაგვდო პატივი რა, თითქმის დასრულდა ეს წელი!
ე.მ.

________
ესეც გასრულდა ჩემი წევრომანიის პირველი ლექსი...
ემილი არ შედის ამ კატეგორიაში (ემილი სულ სხვა თემაა (შეფერვის სმაილი)
თინა, როგორც იცი, ძალიან მიყვარს მე შენი ისტორიები და როგორც პიროვნება, მწერალი, ძალიან კარგი ხარ.
საიტს ანათებ ნიკოლ. მიხარია, რომ გაგიცანი თბილო...
და ეს სურათი, რაც დავადე, ჩემთვის შენთან ყველაზე ახლოსაა, ბოლოსდაბოლოს ეს გეყენა, როცა გაგიცანი და მაშინ ეს მეგონე შენ, ამიტომ მოგპარე და აქ დავდე...
ველით ახალ ისტორიას, მე ველი იცოდე!
მიყვარხარ... შენგან განსაკუთრებულ თბილ ისტორიებს ველი.