პოეზია კვნესის ახლა როცა პოეტები არა ჰყავს
რითმებს რითმა არევია შვილს დედა არა ჰბანს,
ნიძლავს მივეძალე ახლა მეტოქე არა მყავს
ნეტავ რას ცოცხლობ ას წელს დავჩხავლე ყვავს,
რითმებს ვერ ვპულობ მაპატიეთ გენიებო
მაპატიეთ ყველამ ერთად მაპატიეთ ყვავილებო,
ქურდობა რომ დამაბრალეთ დამიჭირეთ ჯალათებო
მომისაჯეთ ასი წელი მერე იქნებ დაისვენოთ ...
დაჭრილი ვარ სიყვარულით თქვენგან ძმებო
მინდა ვიგრძნო სიყვარული.. სიყვარული საოცნებო
მერე თუნდაც უცებ მოკვდე და მიმღერონ
განისვენეთ ჩემო მტრებო და რითმებო.