ვდგავარ, ვიღიმი და ვცდილობ სევდა
შევნიღბო, როგორც ნიღბავენ ასაკს!
ცვალებადია და გული ხვდება
სიხარული ცვლის დიდ ტკივილს ამ წამს!

შენზე ფიქრები უცებ გახევდა,
ისევ ატირდა წვიმა სარკმელთან
და დაასველა გიჟური სევდა -
უმისამართო, შენს ძველ სახელთან!

ზეცის მოქუფრულ უმზეო ბაგეს
არ დასცდენია სიტყვები მწარე,
ჩემი ლამაზი ოცნება აქეს
ვარსკვლავებმა და მძინარე მთვარემ!

მე კი დავეძებ მოგონებებში
შენგან გათელილ უმწეო სტრიქონს,
უხმო გოდებას - გრძნობის თარეშში
შენს გადათელილს, უმიზნოდ ვიგლოვ!

მინდა გიყურო დაუსრულებლად;
მინდა, რომ ღიმილს ვხედავდე შენსას;
მინდა გიხილო ბავშვურ ოცნებად
და ამ ოცნებით აღმოვჩნდე შენთან!

მინდა სიყვარულს ვაჩუქო გზები;
მინდა ვასწავლო თავისუფლება;
მინდა გრძნობებმა გაშალონ ფრთები,
ფრთათა კეცვაში ვიგრძნო ცხოვრება!

მინდა, რომ იქცე ოცნებად ამ დღეს,
წამს აყუჩებდე და მესწრაფვოდე
და ქარიშხლიან, უძილო ღამეს
დაუოკებელ გულს ეფარვოდე!

მინდა, რომ კვლავაც ნათელი კვალი
ვიხილო წამით, ვიხილო მალვით,
რადგან გონების და გულის თვალი
ცვალებადია და ცრუობს კრძალვით!