ტყის ხმა

ღრმად შედიოდნენ ტყეში,მით უფრო ბნელდებოდა,ამას ისიც დაემატა,რომ მთვარე ღრუბლებმა დაფარა და უკუნი სიბნელე იყო,ამ დროს ერთ-ერთი ბავშვის ფანარმა ციმციმი დაიწყო და ჩაქვრა.რიგ-რიგობით მიყვა ანარჩენებისაც და საბოლოოდ სრულ სიბნელეში აღმოჩდნენ.ნიავიც აღარ

ხმა არსაიდან ( სრულად )

- იჩქარე ნანე, იჩქარე, დრო ცოტა რჩება, ძალიან ცოტა, -ხმამ გონების გავლით მიაღწია გულამდე და წამით მეგონა რომ შეიძლებოდა ვეღარასოდეს ამომესუნთქა, უეცრად ჩემთვის ყველა და ყველაფერი უმნიშვნელო გახდა გარდა ამ ხმის პატრონისა...

ხმა არასაიდან ( 5 )

- თუ ვინმე შეგვიყვარდა, თუკი ჩვენი სულის ნახევარს მივაგენით სამუდამოდ ვხდებით მასზე მიჯაჭვულები, არ შეგვიძლია ღალატი, არც ისე უბრალოდ გადაყვარება როგორც ამას ადამიანები ახერხებენ...

ხმა არსაიდან ( 4 )

- მინდა, -ვუპასუხე და ერთი წამითაც არ მინანია ეს პასუხი, მძიმედ გადაყლაპა ნერწყვი და სახე ღიმილმა გაუნათა, მერე ხელები გაშალა და მე მის მკლავებში ჩავიკარგე, მთელი ძალით მიკრავდა გულში...

ხმა არსაიდან ( 3 )

- ვკვდები, -ამოვიხრიალე და თვალთ დამიბნელდა, -დამეხმარე ვკვდები, -უკვე სანახევროდ გონდაკარგული მას ვთხოვდი დახმარებას ვინც ცოტა ხნის წინ ჩემს სიკვდილზე საუბრობდა აუღელვებლად...

ხმა არსაიდან ( 2 )

- ნუ გეშინია, შენთვის არაფრის დაშავებას არ ვაპირებ, მითუმეტეს ახლა როცა ჩვენი სურვილები ერთმანეთს ემთხვევა, -უდარდელი ხმით ჩაილაპარაკა, მერე საკეტს ხელი მიადო და მიაწვა, რაღაცამ გაიტკაცუნა...

ხმა არსაიდან ( 1 )

- იჩქარე ნანე, იჩქარე, დრო ცოტა რჩება, ძალიან ცოტა, -ხმამ გონების გავლით მიაღწია გულამდე და წამით მეგონა რომ შეიძლებოდა ვეღარასოდეს ამომესუნთქა, უეცრად ჩემთვის ყველა და ყველაფერი უმნიშვნელო გახდა გარდა ამ ხმის პატრონისა...

ჩანთქმული ხმა

დასჩემებოდათ თვალებს გადაღლა, გონმა ხომ ბრძანა გრძნობათ დამალვა... ხვაშიადს ცლიდნენ ოცნების მიღმა, სატრფოს ნაკვთებზე მზე სხივებს შლიდა...

ღმერთის ხმა

ღამით ფიქრები აღწევდა ჩემში, ფიქრები, რომლებიც დილამდე მჭამდა, ყველა ის ფაზა, რომელშიც შევცდი და იქ დამხმარე არავინ ჩანდა…

უარყოფილი სინდისის ხმა

იქ, სადაც ყველა გაუჩინარებული ერთმანეთს ხვდება და საღებავებივით ურთიერთში იზილება, რომ ერთ მთლიანობად იქცნენ, კვლავ სიცარიელეში ზავდებიან - ამჯერად სამუდამო გაქრობისთვის, რადგან როგორც ზედიზედ დაყრილი ლეშები, ისე შენდებიან მაღალ ზვინებად!