გარიჟრაჟია.
განთიადი.
გადაღლილ თვალებს,
თუ დასევიან პარიზული, მრუმე ფიქრები...
ჭიქა შამპანი,
ომლეტი და
დაგროვილ ვალებს,
მივყავარ კვლავ იმ აზრამდე რომ ერთად ვიქნებით...
ნაცნობი ბარი,
ლამაზი ქალი...
მოქარგულ კაბის
შავი მანჟეტი..
თამაშით მთვრალი,
ზეცა მიაგავს თვალებს ჟანეტის...
და ისევ გრძნობა,
ვნებებით თრობა,
ახლა ჩვენს მეტი
არ არის არვინ...
ირგვლივ ხერესის
მომწვანო წყობა,
ბედით ემიგრანტს მამსგავსებს რავიკს...
ჰააკეს გვამი...
სიამის წამი
ვერ შეედრება შენს მუდმივ წყურვილს...
მარადისობის
კანონი სამი,
შურისძიების მომიკლავს წყურვილს!
და ღამის კაფე..
კვლავ შენი სახე,
აირეკლება ხერესში მწვანედ..
უსასრულობა...
მე უკვე ვნახე..
მენდე, ცხოვრება სრულდება ერთხელ!