გრძობა მიგდებული სევდა დააბიჯებს,
ვნებაშემოძარცვულ ქუჩებში.
იქნებ სიყვარული აქ მაინც დასჭირდეთ,
იქნებ სევდამ იგრძნოს ნუგეში.
გრძნობა შემოცლილი ზეცაც აგვიტირდა,
რადგან უსახურ ხალხს რა დალევს.
ღმერთო გევედრები ამ ხალხს შეუნდე და
ზეცას ეს ცრემლები აკმარე.
ცოცხლად გარდაცვლილი ქალი მიაბიჯებს,
მის შვილს სიცოცხლე არ აცადეს.
შვილი, რომ მოუკლეს გმირთა სახელებში,
ბიჭი მეორე დღეს აცხადეს.
ცრემლებ გამოცლილი ქალი ვეღარც ტირის,
შვილის გმირობა რომ "ახარეს".
ხალხნო რა გმირობა თვალი გაახილეთ,
მიწას მის გაზრდილ შვილს აბარებს.
ვენებ დახეთქილი ზღვაც კი გაგვიგიჟდა,
გრძობებს მის ენაზე ღრიალებს.
ტალღებს მე გავუძლებ, მაგრამ ჩემო კარგო
უფალს ამ ზღვის ხმას ვინ მიაწვდენს.

ჩუმი 'პოეტესა'