...ამბობ: კარგად ვარ.. არაფერი მჭირს..
თუმცა ყოველღამ ტირილით იღლები..
ღიმილი ძლივს ფარავს შენს სევდას, ძვირფასო..
არადა, ადრე თქვი სიცილი მიყვარსო..

მინდა მოვიდე და ყვველაფერი გკითხო..
ეს დარდი სულ ცოტა მაინც, რომ გაგიქრეს..
მინდა გამანდო შენი ეს ტკივილი..
ნეტავ რა მოხდა.. რა თქვეს, ან რა გიქნეს??..

არასდროს გაამხელ შენს ტკივილს ღიად..
შენ.. ისე ამაყი ხარ თითქოს...
არავინ გინდა, რომ რამით შეგიცოდოს..
თუმცა სულ ნაღველით ფიქრობ..

მაშ თქვი, რამ წაგართვა სიცოცხლის ხალისი..
შენს თვალებს რად ფარავს მუქი ჩრდილები?..
გთხოვ, შეებრძოლო ცხოვრებას, ძვირფასო!..
თორემ ხომ ხედავ, ცოცხლად ილევი..


_______________
/////Anna Gard/////