შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები იმდენად ღრმაა,
მათ დასამალად ჩემს თავთანაც გავმართე ომი.
არც სიყვარული, არც მონატრება... რაღაც სულ სხვაა,
რაღაც საოცრად ჩემგან ახლო - შენგან კი შორი.
შენ მე ნაცრემლარს ვერ შემატყობ, უღრუბლო ცა ვარ,
მანამ სანამდე ტკივილების წამოვა თოვლი.
მეჩემფერები! ხო ასეა... მითხარი რა ვქნა,
რავქნა, როდესაც დაინგრევა ფიქრების ქოხი.
შენ ჩემს ტკივილებს ვერ ჩასწვდები იმდენად ღრმაა,
ვხედავ რომ თავმა დამამარცხა ამ მძიმე ომში.
სიყვარულია ჩემო კარგო აბა ეს რაა,
ეს ის გრძნობაა ჩემგან ახლო - შენგან კი შორი...

ჩუმი 'პოეტესა'